Share
Epilogo
Related chapters
Before Us Espesyal na Kabanata
NAKABANGON muli mula sa matinding destruksyon na naidulot ni Tita Amara ang mga taong-lobo. Madali lamang nilang naibalik sa normal ang lahat. Bagaman wala na sa mundo si Tita Amara, nananatiling buhay ang kaniyang kapangyarihan na siyang nagsisilbing proteksyon ng mundo ng mga taong-lobo mula sa mga mata ng normal na nilalang.Ang mate bond ay nananatili pa rin. Ngunit binigyan ni Tita Amara ng basbas na maaaring putulin ng kasalukuyang Alpha ang lila na sinulid na siyang nagdudugtong sa dalawang tao na itinadhana para sa isa’t isa kung hindi magiging maayos ang pagsasama ng dalawang indibidwal hanggang sa ang isa sa kanila ay dumating sa edad na tatlumpu’t lima.Ang lahi ng mga taong-lobo sa kasalukuyan ay pinamamahalaan ng kanilang itinalagang Luna na si Dani at ang kaniyang kasintahan na isang mandirigma ng kaniyang itinuring na ama ang siyang naging Alpha. Ipinaubaya ni Akira ang kaniyang posisyon upang ipagpatuloy ang kaniyang pamumuhay sa mundo ng mga mortal kasama ako pati na r
Before Us Prologo
Kabilugan ng buwan nang gabing iyon. Isang babaeng sanggol ang isinilang ni Matilda—ang pinakamakapangyarihang puting mangkukulam sa ikalabinlimang henerasyon ng kanilang lahi. Kasabay ng unang pag-iyak ng sanggol ay nakarinig sila ng isang malakas na ungol na wari ay nanggagaling sa isang mabangis at malaking hayop. Nasundan pa ito ng mas maliit na ungol na tila ba’y nagmula pa sa isang mas batang hayop. Nagsimulang magsiliparan palayo ang mga ibon na kanina lang ay magiliw na nakatanaw sa kanila sa loob ng malaking silid. Naging alerto si Orlando dahil sa narinig.Napakapit na lamang nang mahigpit si Matilda sa braso ng asawa nang maramdaman niya ang itim na kapangyarihan ni Amara. Napatingin sa kaniya si Orlando na tila iisa lang ang kanilang iniisip.Agad siyang tumayo at isinuot ang kayumangging kapa kay Clara—ang siyam na taong gulang niyang panganay na anak na babae—pagkatapos ay iniabot niya rito ang kaniyang bagong silang na sanggol. Ang kayumangging kapa ang magsisilbing pr
Before Us Kabanata I
I stared at the big painting in front of me. Nakadikit iyon sa puting pader ng aking kwarto. Nakapinta ro’n ang mukha ng aking mga yumaong magulang. My parents whom I never had the chance to be with since I was born. Despite of that, hindi ko naramdaman ang pagiging isang ulila. I have my Ate Clara beside me who became a sister, a mother, and a father to me. And in fact, I grew up being rich because of Ate Clara’s endeavor and perseverance. Nakapagpatayo siya ng isang kumpanya ng mga beauty product dito sa Pilipinas, ang Ever Beauty. And now, it is the leading and most successful company in our country. Halos lahat ay tinatangkilik ang mga produkto nila dahil sa pagiging epektibo nito at mabibili lamang sa murang halaga. Pati sa ibang bansa ay nakapage-export na rin sila ng kanilang produkto. Minsan nga ay nagtataka ako kay Ate. Kung paano siya nagkaroon ng sobrang lawak na kaalaman kung paano gagamitin sa pagpapaganda ang iba’t ibang uri ng mga halaman gayong sa normal na eskwelaha
Before Us Kabanata II
MULA sa kinauupuan ko sa loob ng classroom ay matatanaw sa bintana ang malawak na plaza ng aming school, ang Mabini College. Doon ay masayang naglalaro ng baseball ang grupo ng mga fourth year college. Nakaipon ang lahat ng bag nila sa isang asul na bench na nasa tapat lamang ng pwesto nila. Okupado naman ng mga babaeng nanonood sa kanilang paglalaro ang ibang bench na nakahilera sa paligid ng plaza. At ang mga babaeng ‘yon ay may mga paghanga sa kanila, lalong lalo na kay Akira.Pinanonood ko lamang ang bawat galaw ni Akira. Mula sa pagtira niya sa bola hanggang sa pagtakbo niya paikot ay sa kaniya lamang nakatuon ang buo kong atensyon. Dati pa ay gawain ko na talaga ang manood mula sa bintana ng aming classroom ng mga kaganapan sa plaza. But today hits different. Dahil ang napapansin na lamang ng mga mata ko ay si Akira. It all started since that juice accident happened.The moment I turned my gaze on the man who spilled his mango juice on my Birkin bag, my eyes first landed on his b
Before Us Kabanata III
NAPAMULAT na lamang ako ng aking mga mata nang maramdaman ko ang pagtama ng isang magaan na bagay sa mukha ko. Dinampot ko ang ginumos na papel at saka ibinato iyon pabalik sa labas ng binatana ng aking kwarto. Tumayo ako mula sa pagkakahiga sa banig at saka tinungo ang may kalakihang bintana sa aking kwarto. Pagdungaw ko sa binatana ay doon ko nakita sina Jeremy at Lance. Nakaupo si Lance sa malaking bato at hindi maipinta ang mukha nito habang si Jeremy naman ay nakasakay sa duyan at hawak-hawak ang papel na ibinato ko pabalik sa kaniya habang dinuduyan nang malakas ang sarili. Kaya naman pala nakasimangot si Lance dahil naunahan na naman siya ni Jeremy sa pag-upo sa duyan. “Buti naman at gising ka na, Mr. Torpe, na kung hindi ko pa aksidenteng naitulak kay Jennifer ay mananatiling hanggang tingin na lamang sa kaniyang iniirog,” mahabang litanya ni Jeremy. “Gago, ang baduy,” saad naman ni Lance kay Jeremy. “Inggit ka lang kasi nauna ako sa duyan,” pang-aasar ni Jeremy. “Ang aga-
Before Us Kabanata IV
“BYE, Ate,” mabilis na paalam sa akin ni Jennifer. Kasama nito si Lorilyn. Bago pa man sila tuluyang lumakad palayo ay kumaway muna sila sa akin. Tinugunan ko iyon ng isang ngiti at pagtango. Nakasuot lamang ang dalawa ng kaswal na pananamit. Wala na silang pasok ngayon. Graduation practice na lamang ang kanilang inaasikaso. Napangiti ako sa aking sarili. Kung makikita lang kami ngayon ng aming mga magulang ay tiyak na magagalak sila. Nagawa kong kumayod nang mag-isa at palakihin nang sobra pa sa salitang ‘maayos’ si Jennifer. Salamat sa aking kapangyarihan dahil ito ang naging daan upang makamit ko kung anong meron ako ngayon. Noong bata pa ako ay namuhay lamang ako na tanging ang kalikasan lamang at ang mga mangkukulam ang aking nakasasalamuha. At ngayon, naramdaman ko na iba pa rin pala ang saya at pakiramdam kapag ang makakasama mo sa araw-araw na buhay ay ang mga normal na tao lamang. Ito ang depinisyon para sa ‘kin ng ‘totoong mundo.’ Sa katotohanan, ang mga mangkukulam at a
Before Us Kabanata V
“ANG ganda ng lugar!” namamanghang turan ko. Dinala ako ng taong lobo na ‘to sa isang mala-mini farm dito sa bundok. Maayos na nakahilera sa buong paligid ang mga puno ng iba’t ibang klaseng prutas at gulay. Sino naman kaya ang nagtayo nito sa ganitong klaseng liblib na lugar? Bumaba na ako sa kaniya. Pagkatapos ay nag-anyong tao ulit siya. Susmaryosep! Nakita ko na naman nang hindi sinasadya ang kaniyang ‘ajanabvssvshshh’—nevermind. Kagaya ng ginawa ko kanina ay muli ko siyang binihisan. Ngunit ngayon ay t-shirt at pants style ang ginawa ko. Hindi na kaya ng panga ko na tumawa pang muli nang sobra. “Welcome to my farm,” proud na saad niya at iminuwestra ang kaniyang kamay. “Ikaw ang gumawa niyan?” may pagdududa na tanong ko. “Believe me or not, I’m the one who planted all these fruits and vegetables.” “Bakit wala ka sa kuta niyo?” kuryuso na tanong ko. Naupo siya sa damuhan at tumanaw sa kaniyang farm. Maaliwalas ang kaniyang mukha. “I’m a rouge now. I was kicked off because I
Before Us Kabanata VI
NANG makita na ako ni Akira ay kaagad siyang tumayo mula sa bench at sinalubong ako. He was smiling widely. Nang makalapit na siya sa akin, hinawakan niya ang magkabila kong pisngi at saka ako h******n sa aking noo. Napangiti ako sa kaniyang napaka-sweet na gesture. “Ang tamis!” biglang saad ni Lorilyn kaya naman napatingin kaming dalawa sa kaniya. “Ng candy na kinakain ko,” dagdag niya at saka ngumiti sa amin nang nang-aasar. Pasimple kong hinila ang kaniyang maiksing buhok upang tigilan na niya ako. Kaunti na lang kasi ay talagang magmumukha nang kamatis ang aking mukha dahil sa kilig. And I don’t want Akira to see me like that. Nakakahiya kaya! Tumuloy kami sa pwesto na inuokupa ni Akira at ng kaniyang dalawang matalik na kaibigan, sina Lance at Jeremy. Awtomatiko namang napasimangot si Lorilyn nang makita ang kaniyang ex-manliligaw. Halos noong nakaraang linggo pa lamang nang sabihin ni Lance kay Lorilyn na titigilan na niya ito. I am expecting that Lorilyn would be happy. Pero
Latest chapter
