Agad akong napalayo sa lalake nang marinig ko ang boses ni Chin. I was stunned as I realized who she just called him 'kuya'. Did she mean na ito ang nakakatanda niyang kapatid?
Halos 'di mai-pinta ang reaksiyon ni Chin sa nadatnan niyang posisyon namin.
Napayuko naman ako sa hiya. I still wearing this towel at ang gulo rin siguro ng buhok ko.
"Chin! Didn't I tell you to knock before entering someone's room?" Galit na sigaw pa nito kay Chin.
Nakita ko namang biglang namutla sa Chin.
"S-sorry, k-kuya. I d-didn't mean to interrupt. I thought..." Agad naman nitong pinutol ang sasabihin ng kapatid.
Ang bastos ng lalakeng 'to. Kung naging kapatid ko 'to, kanina ko pa inupakan. Buti nalang nag-iisa akong prinsesa nila mama.
"Get out now!" Sigaw pa nito sa kapatid. Nataranta naman si Chin. Tumingin muna ito sa'kin saglit bago humarorot palabas ng room ko.
'Oh no. Please.'
Maging ako ay natatakot sa kanya. Napaupo naman ako sa semento nang mapagtantong kaming dalawa nalang ang nandito.
"P-please 'wag." Umiiyak na pagmamakaawa ko sa kanya nang mag-squat ito sa harap ko at hinawakan ako sa balikat.
"Hush. Go change your clothes while I can still control myself. " Malumanay na utos pa nito na siyang napalambot sa'kin.
Bakit ang bipolar ng lalakeng 'to. Kanina lang ay parang liyon, ngayon naman ay tila nakakita ng anghel. Ang lambot ng awra niya.
Dali-dali naman akong tumayo at tinungo ang maleta ko na hindi ko pa na-arrange sa closet. Nang makapili ng susuotin ay agad ko rin tinungo ang banyo.
Hindi agad ako lumabas ng banyo at tinitigan lamang ang sarili sa salamin. Hindi parin ako maka-get over sa mga nangyare kanina. Hanggang ngayon ay tulala parin ako.
'Arrone Ezio Grecco' Iyon ang buong pangalan ng kapatid ni Chin. Subrang layo nila ng personalidad. Kabaliktaran sa mga naiisip ko noon.
'Bakit kailangan ko pang makilala ang nakakatandang kapatid ni Chin.' Kung dati ay naku-curius ako, ngayon naman ay tila gusto ko na lang lamunin ako ng lupa. Subrang nakakatakot niya sa personal.
Nang mahimasmasan ay saka palang ako nagpasyang lumabas. Siguro naman wala na dito ang lalakeng 'yon.
Bago ko tuluyang buksan ang pinto ay sinilip ko muna ang buong kwarto. Nang walang makitang bulto nito ay saka lang ako tuluyang lumabas.
Ngunit, nakailang hakbang pa lamang ako ay agad rin akong napaigtad sa gulat nang may magsalita sa likuran ko. Alam ko na kung kaninong boses iyon.
Biglang nanumbalik ang takot ko kanina. Akala ko ay lumabas na ito.
"Turn around." Utos pa nito. Napapikit naman ako at dahan-dahang umikot patalikod.
Nang imulat ko ang aking mga mata ay nakita ko itong nakasandal sa pader. Kaya pala hindi ko ito nakita kanina ay nasa may pinto ito.
'Ang bastos talaga ng lalakeng 'to. Pati pagbihis ko nakasilip rin siguro 'to.' Panghihinala ko pa sa'king isipan.
"You look so beautiful. Let's go." Wika pa nito at naunang naglakad.
Bakit pakiramdam ko nag-iinit ang pisngi ko sa papuri nito. A simple compliment yet it impact.
Hindi ako kumibo sa kinatatayuan ko. Ayo'kong lumabas dito baka mamaya makikita nalang ng mga tao ang bangkay ko na nagkalasog-lasog na.
'Waahhh! Ayo'ko pang mamatay.' Tumayo naman ang mga balahibo sa katawan ko nang maisip iyon.
"Allysa." Pagtawag pa nito na nagpabalik sa lumilipad kong mundo.
"A-ayo'ko. I'll stay here. " Takot na wika ko pa at yumuko. Napansin ko namang naglakad ito pabalik sa pwesto ko.
"I'll take you to the restaurant. Just trust me, okay. " Malumanay na wika pa nito at hinawakan ako sa kamay sabay hinila palabas ng room.
Nang makalabas kami ay agad namang tumayo si Chin mula sa pagkakaupo sa semento sa harap ng pinto ng kanyang room. Pilit itong ngumiti sa'min. Siguro kanina pa ito doon.
"Besh. A-ahh K-kuya, can I come with you?" Nag-aalanganin na tanong pa nito sa kapatid. Napatingin naman ako sa katabi ko. Tumingin muna ito saglit sa'kin bago tumungo sa kapatid.
Bigla namang tumili si Chin sa saya. Magkapatid nga talaga. Paiba-iba ang mood ng mga 'to.
"Let's go." Malamig na wika pa nito sabay hakbang.
I wonder kung ilang moods pa ang kayang gawin ng lalakeng 'to. Ngayon naman parang isang yellow.
Habang naglalakad kami ay napatingin naman ako kay Chin nang tumkhim ito. Mapanukso pa itong nakatingin sa kamay ko na hawak-hawak ng kapatid niya.
"Pwede naman sigurong maglakad na hindi nakahawak, kuya. Ang sakit niyo kasi sa mata eh. Look oh, nakatingin ang mga tao sa inyo. " Wika pa nito.
Agad ko namang iginala ang paningin ko. Tama nga siya. Ang talas ng mga tingin nila sa'kin na ano mang oras ay parang papatay sila ng tao.
I tried na agawin ang kamay ko sa pagkakahawak nito ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan.
Binagalan ko ang paglalakad at yumuko dahil sa hiya at takot. Hindi ako sanay na pinagtitinginan ng ganito. Simpleng mag-aaral lang naman ako.
Nakagat ko ang ibabang labi ko nang makitang naka-bathroom sleeper pa pala ako. Hindi man lang pumasok sa isip ko kanina na nagpalit. Samantala itong mga kasama ko ay nakaporma. Naka-dress pa naman ako pero pagdating sa paa, bagsak.
"Just don't mind them. " Wika pa ng katabi ko at bahagyang pinisil ang kamay ko. An assurance that I have nothing to worry about.
"E-eh. H-hindi nalang ako sasama. Kayo nalang. " Nahihiyang wika ko pa at huminto sa paglalakad. Nilalaro ko naman ang daliri ng mga paa ko.
"Hey! Come here. " Napa-angat ako nang tingin nang may tinawag ito. Lumapit sa amin ang isang staff na babae at agad nagbigay galang.
"How may I help you, sir?" Tanong pa nito.
"Get her some shoes she's comfortable with. " Utos pa nito. Agad naman na tumango ang babae at iginiya ako sa kabilang pasilyo.
"I'll go with you, beshy. " Nakangiting wika pa ni Chin sabay kapit sa braso ko. Tumango naman ako.
Kaming dalawa lang ni Chin ang nakasunod sa staff dahil hindi na sumama ang kuya nito. Mag-aantay nalang raw ito sa lobby.
Napangiti naman ako nang may maisip na paraan.
"Besh, tumakas kaya tayo dito. Ayaw kong sumama sa kuya mo. Nakakatakot." Bulong ko pa kay Chin.
"No! I mean, besh, 'wag. 'Wag mong babalikan 'yan. Hindi mo kilala si kuya kapag nagalit." Wika pa nito. Napahinga naman ako ng malalim. Wala talaga akong kawala dito.
Dinala kami ng staff sa isang room na puno ng iba't-ibang mamahaling sapatos. Nag-aalanganin pa akong pumili.
"Besh, wala akong pambayad nito. " Bulong ko pa kay Chin na abala rin sa pamimili ng sandals. Simpleng dollshoes lang ang pinili ko dahil hindi ako sanay sa highheels.
"No need to pay for it, ma'am. It will be charged to sir Grecco. " Wika pa ng staff na narinig pala ang sinabi ko.
"N-nako 'wag na po. Sa akin niyo nalang po e-charged. Nakakahiya. " Napangiti naman ang staff sa sinabi ko. 'May nakakatawa ba don?'
"Ang bait niyo po, ma'am. No wonder why Mr. Grecco choose you as his girlfriend. "
Napamaang naman ako nang banggitin nito ang salitang 'girlfriend.' Wala nga siguro ako sa kalingkingan ng mga babae non. Sa hitsura non, maganda at sexy ang habol.
"A-ah I'm..." Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko nang biglang may magsalita sa gilid namin.
"How long does it take? What did I tell you not to waste my time. "Ma-awtoridad na wika pa nito. Nataranta naman ang staff at agad na umalis. Buti nalang at tapos narin akong nakapili ng dollshoes. Ang Bathroom sleeper ko naman ay ipapahatid lang raw ng staff sa room ko.
Matapos namin doon sa shoe store ay tinungo namin ang restaurant. Namamangha ko pang pinagmasdan ang buong paligid. Subrang ganda. Hindi mo aakalaing paaralan ito dahil kompleto lahat sa loob ng campus. May sariling gym at restaurant sa loob. Subrang sosyal ng paaralan na 'to. Kung hindi lang dahil kay Chin ay 'di ako mag-aaral dito. Nag-aalala ako sa maaring kahihinatnan namin dito. "Sit here." Utos pa nito sabay hila ng upuan. Ginawa ko naman ang sinabi nito dahil sa takot na mabugahan ng apoy. Naupo rin naman ito sa tabi ko. Sa totoo lang ay naiilang ako sa kanya. Hindi talaga ako sanay sa ganitong set-up. Nasanay kase ako na si Chin ang palaging kasama na kumakain sa labas o 'di kaya ay ang mga magulang ko o si kuya. Napansin ko naman na pinagtitinginan kami ng mga estudyanteng nadito kaya bahagya kong itinabon ang buhok ko sa mukha. Kanina ko pa talaga gustong tumakbo palabas at magkulong nalang sa room ko. Kaso
"Shokoy este Ez. Wala ka bang balak ipakilala sa amin ang girlfriend mo?" Pagputol pa ni Nick sa katahimikan. Agad akong nabilaukan nang ma-realize ang sinabi nito. Nagdadalawang isip pa ako kung kaninong tubig ang aabutin ko dahil lahat sila ay may inabot sa'kin. "Here, drink this. " Wika ni Arrone sabay abot sa'kin ng isang basong tubig habang hinihimas ang aking likod. " Are you okay? " Nag-aalalang tanong pa nito na tinunguan ko naman bilang tugon. "Kahit anong mangyare loyal talaga 'to. Mas pinili pa ang tubig ni kuya. Ikaw, besh ha." Tuksong wika pa ni Chin. Sinamaan ko naman ito ng tingin. "Ah h-hindi niya ako girlfriend." Pagkaklaro ko pa sa sinabi ni Nick. Napasipol naman si Nath at kunyaring iginagala ang tingin. Habang si Chin at Jes naman ay natawa. Taka ko naman silang tiningnan. "Sapol 'yon ah. So pwede pa pala akong manligaw sa'
Nagising ako nang may maramdaman akong mabigat na nakadagan sa'king tiyan. Dahan-dahan akong gumalaw upang tingnan kung ano ito ngunit mas humigpit pa ang pagyakap nito. "A-Arrone? " Takang tanong ko nang makitang mahimbing itong natutulog sa tabi ko. Wala pa itong suot na pang-itaas. Napalunok naman ako nang dumapo ang tingin ko sa abs niya. Nahigit ko pa ang aking hininga nang isiksik pa nito ang kanyang mukha sa'king leeg. "Don't move, Allysa." Wika pa nito nang akto akong kakawala mula sa kanyang bisig. Ang lakas nito. " 'D-di ako makahinga. " I tried to calm my voice not to stutter pero 'di ko magawa. Naiilang ako kapag nasa tabi siya. Sa pagkakaalala ko ay natulog akong walang katabi kagabi. Matapos kase nang nangyare kahapon ay pinalabas ko na siya dito. Na-spechless ako. "A-Arrone, 'd-di ako m-makahinga. " Pag-uulit ko pa nang hindi ito nakinig. Aktong kikilos ako upang itulak siya nang bigla itong gumalaw at puma-ibabaw sa'kin. Ang sunod na nangyari ay naramdaman ko na
Matapos kong palayasin si Arrone sa room ko ay minabuti ko munang maghanda para sa unang klase ko. First day of class namin ngayon kaya 'di pwedeng ma-late ako. Saktong paglabas ko naman sa room ay siya rin paglabas ni Chin. Malapad pa ang ngiti nito. "Morning tupaking, beshy! " Wika pa nito sabay hug sa'kin. Sinamaan ko naman siya ng tingin na ikinatawa niya. " 'Di ako tupakin! " Giit ko pa. " Meron kaba ngayon, beshy? Nagsusungit kalang kasi tuwing dalaw mo eh. " She said at nagsimula na kaming maglakad. Tumango naman ako sa kanya. "Sabi na eh! Kaya pala nagawa mong mapalayas si kuya. " Tumatawang wika pa nito. " Kuya mong reklamador. Ipapakain ko talaga ang lalaking 'yon kay Bruno. Nakakainis! " Mas lalo naman siyang natawa sa sinabi ko. " Relax, beshy. Nakakasira ng beauty yan, remember. Pero boto talaga ako sa'yo, ang epek ba naman ng mukha ni kuya kanina. Parang maiiyak na. Kanina ko palang siya nakitang ganun." Mahabang wika pa nito sabay halakhak. Hindi ko siya sinagot
Dahil sa 'di kami nakalabas ng campus ay napagpasyahan namin na tumambay nalang sa room ko. Pati si Arrone at mga kaibigan niya ay 'di rin pumasok. Si Chin naman nag-excuse nalang kasi ayaw niyang pumasok kung hindi rin ako papasok. " Oy! Nikolas. Pakiabot nga nong asin. " Tawag pa ni kuya kay Nick na abala sa paglalaro sa kanyang cellphone. Nagulat nga ako kanina at kilala nila si kuya maliban kay Arrone. 'Yon pala nagkasama sila dati sa isang league. " Mamaya na, Gael. Matatalo ako. " Sagot pa ni Nick habang nasa cellphone parin ang atensiyon. Ako nalang ang tumayo at pumunta sa kusina. Total kanina pa ako nababagot. Si kuya ang nagpresenta na magluto, total minsan lang raw kaming nagkakasama. Mahilig talaga 'to magluto simula pa noong mga bata pa kami. Nagiging bonding din kasi namin ito. " Ito, kuya. Gusto mo ba tulungan na kita?" Tanong ko sa kanya sabay abot ng asin. "No, baby sis. Maupo ka nalang diyan at manuod sa'kin. " Nakangiting wika pa nito sabay kindat. Ang confiden
" Allysa, I don't know where to start 'cause I never did it before. " Pag-uumpisa pa ni Arrone. " I'm sorry for what I did to you this morning. Alam kong mainit ang ulo mo kasi may ano ka..." Dagdag pa nito na ikinataas ng kilay ko. " Anong may ano ha? " pagsusungit ko pa. " J-just relax okay. You pressured me. I'm sorry for what I did. I know it's wrong but my feelings for you was real. I love you, Allysa. Matagal na. " Mahabang wika pa nito na nagpatigil sa'kin. " 'W-wag ka ngang magbiro ng ganyan. " I tried to act like nothing at bahagyang tumawa upang 'di ma-awkward. " No, Allysa. Honestly, I have been with you since high school. " Wika pa nito na mas lalong nagpagulo sa'kin. " W-what do you mean? Eh hindi pa nga kita nakita simula pa noong magkaibigan kami ni Chin. " Pagtataray ko pa sa kanya. Napahilamos naman siya sa kanyang mukha. Trying to calm himself. " Allysa, look at my eyes. " Ma-awroridad na utos pa nito sabay hawak sa magkabila kong balikat. My heart beats faster
" Beshy! " Napa-igtad ako mula sa kinauupuan nang biglang sumigaw si Chin sa may tainga ko. Napalalim yata ang pag-iisip ko. " Ano kaba, beshy. Lunch break na lutang ka pa din. Ano 'di pa ba kayo bati ni kuya? " Tanong pa nito. Napayuko naman ako. Simula kasi kaninang umaga 'di ko siya nakita. Palagi akong tumitingin sa labas ng bintana at nagbabasakaling dadaanan siya. Kapag talaga nakita ko 'yon uupakan ko talaga. 'Di man lang nagparamdam. ' 'Di kaya galit siya sa'kin kahapon?' Dapat nga matutuwa ako kasi walang nangingialam sa buhay ko ngayon pero bakit hinahanap ko siya. Guilty lang yata 'to sa ginawa ko. Umiling ako kay Chin sabay ligpit ng mga notebooks ko. Wala talaga akong naintidihan sa mga itinuro kanina. Baka 'yong pagiging top one ko noon babagsak ako ngayong college. " Ayan, tupakin mo kasi, beshy. " Pang-aasar pa nito sa'kin. " 'D-di ba kayo nagkita ng K-kuya mo kanina? " Napakagat labi pa ako nang itanong iyon. Kanina ko pa talaga gustong magtanong kay Chin kaso na
Agad akong nagpara ng taxi pauwi sa bahay. Hindi muna ako babalik sa university. Pinalis ko ang mga luhang naglandas sa pisngi ko at pilit na pinapaalala sa sarili na wala akong karapatan na magalit. Pag-uwi ko ay si nanay lang ang nadatnan ko. Nagwawalis ito sa labas. " Anak, napauwi ka? " Salubong ni nanay sa'kin. Agad ko naman siyang niyakap at 'di nagsalita. Umiyak lang ako. Si nanay lang kasi ang palagi kong malalapitan sa tuwing may problema ako. " A-ayos ka lang ba, anak? May problema ba ha? Sabihin mo sa maganda mong nanay. " Malumanay na wika pa nito sabay hagod sa likod ko. " Nay, pwede po ba dito muna ako matutulog ngayong gabi. " Imbes na wika ko. Mamaya ko nalang ekukwento sa kanya ang nangyari. " Ano kaba, anak. Siyempre naman. Halika ka pasok muna tayo at ipagluluto kita. " Wika pa nito. Iginiya ako ni nanay popasok ng bahay. Ang tahimik ng bahay. Nasa trabaho pa yata si tatay at kuya. Umupo lang ako sa sofa. " 'Wag na po kayong magluto, nay. Wala akong gana. " Mat