Chapter 5

"Ang Pag-ibig na na-udlot muling ibabalik."

"Ikinagagalak kitang makilala, Binibining Karina," tumingin siya sa mga mata ng dalaga sabay kuha sa kamay ni Karina at masuyo itong hinalikan.

"Nais kong malaman mo na sa unang silay pa lang ng aking mga mata ay naramdaman na ng aking puso ang pag-ibig ng puso ko para sa'yo. Huwag ka sanang lalayo o madidismaya. Pakiramdam ko ay sasabog ang aking dibdib kung hindi ko masasabi ang aking nararamdaman," madamdaming hayag ni Harvey sa dalagang si Karina.

Sa sobrang kilig at tuwa ni Karina sa nobyo, lumapit at niyapos nang mahigpit ng dalaga ang kasintahan. "Ako rin!" maluha-luhang bulalas ng dalaga sa kasintahan.

Kinagagalak rin kitang makasamang muli... dugtong ni Karina sa kan'yang isipan.

Hindi mapigilang yakapin ng dalaga ang binata sa sobrang pananabik na muli niya itong makasama sapagkat ilang taon niya rin itong inaasam-asam na makasama. Ngayon ay gagawin niya ang lahat upang mabago ang kapalaran ng kaniyang kaawa-awang nobyo.

"Hoy! dalagang pilipina tayo, dalagang pilipina!" nagpapadyak na pigil ni Abby sa kaibigan habang hawak nito ang bahaging dulo ng uniporme ng kaibigan. "Lintek ka! maghunos dili kang babae ka!" matawa-tawang litanya ni Abby.

"Wala pang isang oras may payapos-yapos ka nang nalalaman! Diyos, ko po mahabaging Maria," mahabang litanya ng kaibigan na 'di mawari kung maiinis o matatawa sa ginawa ng kaibigan.

Matawa-tawa din ang magkasintahan sa kanilang nagawa. Sabay silang napaupo ng diretso nang biglang matawag ng maestra. "Mamaya na yang ligawan pagtapos ng klase ko," masungit na wika ni Ginang Abalos.

Panakaw na silip naman ang ginawa ni Karina sa kasintahang si Harvey. At matamis na napangiti nang mahuli n'ya itong nakatingin din sa kanya.

"Ayaw parin tumigil oh, Ginang Abalos!" sumbong ni Abby sa guro na nakasilip rin pala sa dalawang magkasintahan habang pinipigilan ang pagtawa.

"Hmmp! inggitera ka, bruha! Landiin mo kaya iyang nasa likod mo, yan ang mapapangasawa mo sa panahong 2023," Matatawang bulong ni Karina sa kaibigang si Abby.

Napasilip naman sa likod si Abby sabay napangiwi. "Diyos ko! Iyang bakla na yan na si Remauldo? ang mapapangasawa ko?! Nasisiraan ka na nga ng ulo, Rina!" Hindi makapaniwalang bulalas ng kaibigan kay Karina.

"Gaga! patay na patay ka kaya d'yan," pahabol na asar ni Karina sa kaibigan.

"hehehe... hindi nakakatawa! nalipasan ka na talaga ng gutom kaya kung ano-ano na iyong mga nasasabe," sabay pasingkit na tingin ni Abby sa kaibigan, sabay silip din sa kaklaseng si Remualdo, na panay pabebe ang ginagawa.

Napapangiwing umiling na lang ang kaibigang si Abby sa mga kalokohang sinasabe ng kanyang kaibigang si Karina. Matamang nakinig na lamang ang magkaibigan sa kanilang guro.

"Siya nga pala, bago kayo mananghalian at matapos ang ating klase ay inaanunsyo ko na magkakaroon tayo ng isang serbisyo sa komyunidad. Bilang pasasalamat sa ating biyayang natatamo ng ating paaralan at bilang pagdiriwang na rin ng anibersaryo ng ating paaralan, tayo ay masayang magsasagawa ng pagtulong sa ating mga katutubo. Ilista n'yo lamang ang inyong pangalan sa papel kung kayo ay sasama," anunsiyo ni Ginang Abalos sa kanyang mga estudyante.

Nang matapos ang klase, sabay bumaba at nagpunta ng kantina ang magkaibigan. Habang nakasunod naman sa likod ang gwapong si Harvey.

"Sagot ko na ang pananghalian ninyo mga Binibini. Maupo na lamang kayo d'yan." Maginoong alok ni Harvey sa magkaibigan. Wala naman magawa ang magkaibigan kung 'di ang pumayag sa alok ng binata. Sino nga ba naman ang tatanggi sa grasya. Nang makaupo ang dalawang dalaga ay napansin ni Karina ang isang estudyanteng babae.

"Hindi ba, si Emily Parenes 'yon?" tanong ni Karina sa kaibigan. Tumingin at sinipat din naman ni Abby ang tinutukoy ng kaibigan. "Oo, siya nga, ang kaklase natin noon. Bakit? may problema ba?" tanong ni Abby sa kaibigang si Karina.

Tumahimik naman ang dalaga nang makumpirmang totoong si Emily Parenes ang nakita. Sa kanyang pagkaka-alala si Emily ay pinatay noong panahong desi-otso pa lamang sila. Nangyari ang krimen noong sila ay sumama sa serbisyo sa komyunidad.

Isang malagim na pangyayaring kakila-kilabot at mahirap kalimutan.

Nakaramdam ng kaba at takot si Karina. Naisip niya na baka isa sa mga posibilidad na sagot sa pagkamatay ng kanyang nobyo. Ang pagkakamatay ng kanyang nobyo at ni Emily ay hindi nagkakalayo. Parehong namantay ang dalawa na puno ng saksak at wakwak ang dibdib. Kaya ang kutob ni Karina ay lalong tumindi.

Nalalapit na ang serbisyo sa komyunidad kaya naman kinakabahan na talaga ang dalaga. Iniisip niya kung anong gagawin niya sakaling mangyari ang kinakatakutan.

"Hoy! tinatanong kita, bruha ka!" untag ni Abby sa kaibigan nang hindi sumagot ang kaibigan sa tanong niya. "Natulala ka na d'yan, kanina lang panay ang kilig mo," dagdag pa ng kaibigan.

"Wala naman, may naalala lang ako," sagot na lamang ni Karina upang hindi mahalata ang nerbyos na nararamdaman.

Nang bumalik si Harvey ay may mga dala na itong pagkain para sa kanilang tatlo.

Inihain ni Harvey ang isang mangkok ng sinigang na baboy at isang kanin sa harapan ng kanyang nobya. "Para saiyo ito aking nobya," nakangiti na wika ni Harvey kay Karina.

Ngiting-ngiti naman si Karina ng mapatingin sa kanyang nobyo, nabawasan ng kahit paano ang kanyang nararamdaman. Tulad noon, napaka-maalalahanin ng kanyang nobyo. Kulang na lang ay subuan siya nito.

"Salamat dito, umupo at kumain kana rin aking nobyo," yaya ni Karina sa nobyo.

"Kow ! Nobyo-nobya! kayong dalawa ka-kikita n'yo pa lang, kotang-kota na kayo sa landian! Animo'y kayo'y magnobyo't magnobya sa mga asta n'yo," sitang mapait na wika ng kaibigan. "Hala, magsikain na lang tayo at nang mabusog pa!" dagdag ni Abby sa dalawa.

"Ang totoo n'yan may sikreto ako," lumingon muna si Karina sa kaliwa at kanan upang masigurado na walang iba sa kanila ang nakikinig. "Ang totoo n'yan, galing talaga ako sa hinaharap."

"Kung gan'on, naging kasintahan ba kita sa hinaharap?" malokong tanong ni Harvey na imbes na magseryoso ay lalo pang nagbiro. "Naging asawa ba kita? Ilan ang naging anak natin?" patuloy pa ni Harvey.

"Dumale na naman kayo! Baka nanaginip ka lang, Rina? Ang tagal mong nakatulog kanina," hindi makapaniwalang tanong ng kaibigan na si Abby.

"Totoong sinasabe ko, maniwala naman kayo sa akin!" nagmamakaawang wika ni Karina sa dalawa.

"Sige nga, pa'no mo kami mapapaniwala na totoong nanggaling ka sa hinaharap?" Seryosong tanong ng kaibigan na si Abby. "Kapag napatunayan mo saka lang kami maniniwala," dagdag pa nito.

"Sige, mamaya paguwi mo, papagalitan ka ng nanay mo kase kumupit ka na naman ng limang daan," kumpyansang wika ni Karina sa kaibigang si Abby.

"At paano mo naman nalaman na kumupit ako, aber?" mataray na tanong ni Abby sa kaibigan.

"Kase tumakas ka nung gabi at sa bahay ka natulog. Galing nga kase ako sa hinaharap, wag ka ngang makulit!" Sagot ni karina sa kaibigan na si Abby.

"Kumusta na nga pala si Mama Lourdes at Papa Fabian, aking nobyo, Harvey?" pangiti-ngiting tanong ni Karina sa nobyo.

"O, sige! napaniwala mo ako d'yan!" Sagot ni Harvey. "Ngayon sabihin mo sa amin kung anong hinaharap namin? At bakit ka bumalik sa nakaraan?" kuryosong tanong ng nobyo niyang si Harvey.

"Oo nga, kung nasa hinaharap ka na, bakit bumalik ka pa? May gusto ka bang itama?" tanong naman ni Abby.

"Oo, may misyon ako at bumalik ako para baguhin ang nakaraan. Tulungan niyo ako para mabago ko ang hinaharap," paliwanag ni Karina sa dalawa.

Sumang-ayon naman ang dalawa sa nais ni Karina. Kahit medyo hindi kapani-paniwala ang kan'yang sinabi. Hindi pa maipagtapat ni Karina ang kapalaran ng kanyang nobyo sapagkat ayaw niya itong mabigla. Hindi pa napa-panahon, ngayon ang tanging kailangan nilang gawin ay mailigtas ang mga unang mabibiktima ng salarin. At kailangang mahuli ang salarin upang hindi na muli ito makagawa ng krimen.

"Pero paaano at saan sila magsisimula mag-imbestiga?" Tanong sa sarili ng dalagang si Karina.

"Si Emily Parenes, kailangan natin siyang iligtas sa kapahamakan. Nasa panganib ang kaniyang buhay!" May pag-aalalang wika ni Karina sa dalawa.