Panay ang kulitan ng dalawang magkaibigan habang pababa ng hagdanan habang si Noah naman ay pasulyap-sulyap lamang sa dalawa at paminsan-minsan ay nakikitawa."Ano ba 'yang suot mo? parang daig mo pa yung lolo ko sa pormahan ah." pambubuksa ni Remualdo kay Abby habang pababa sila ng hagdanan kasama si Noah."Hoy, gagi! mahal 'to noh!!! Kesa naman d'yan sa suot-suot mo para kang lumpia na binalot ng mahigpit, kulang na lang sa'yo ay sarsa!" pangbabalik asar ni Abby sa kaibigan.Pailing-iling naman ang binatang si Noah habang papalit-palit ang tingin sa dalawang kasama pababa ng hagdanan."Jusko day, kaya wala kang jowawis. Sasamahan kita mamili sa susunod para naman hindi kana mukhang kasapi ng aking mga ninuno." may pailing-iling pang wika ni Remualdo."Nako! 'wag mo'ko idamay sa mga ninuno mo na katutubo. Aba, teka! buti na lang hindi mo sila kakulay ano? anak araw ka kasi! patuloy na pambubuska ni Abby.Bigla namang tumahimik ang dalawa ng makasalubong ang ina ni Noah. Ang binata na
Nagpagpasyahan ng mga magkakaibigan na magpunta sa isang depatamento ng isang pamilihan upang mamili ng kanilang ka-kailanganin para sa kanilang gagamiting proteksyon sa kani-kanilang sarili para makaiwas sa masasamang tao na may balak na tangkain silang saktan o ang pagtangkaan silang patayin."Rina, tingnan mo bagay ito sa'yo!" komento ni Abby sa kaibigan habang hawak-hawak ang damit at ipinapakita kay Rina.Isa itong bestida na kulay lila na may maikling manggas na aalon-alon, na aabot lamang sa gitna bago makarating ng kanyang tuhod."Ay, ang ganda nga!" sagot naman ni Karina habang tuwang-tuwa na nakamasid sa damit na hawak ni Abby."Bagay sa'yo yan, bilhin mo na!" singit ni Noah na tila nagningning ang mata ng ibaling ni Rina ang mata sa kan'ya."Masyadong maikli yan, makikita agad ang pundyo mo d'yan kapag yumuko ka!" tutol naman ni Harvey na animo'y makikita nga ang pundyo ni Rina.Sumimangot naman si Karina ng marinig ang sinabi ng kasintahan. Gusto niya din sana magsuot ng g
Isang nagbabagang balita, isa na namang babae ang natagpuang patay malapit sa isang lumang gusali kaninang madaling araw. Kinilala ang biktima na si Leah Panganiban, 19 na taong gulang. Ang biktima ay puno ng saksak ng matagpuan."Bakit mo pinatay, Ma?" tanong ni Karina sa ina."Kinikilabutan ako sa mga balita ngayon, ang dami nang namamatay na estudyante. Kaya ikaw ay lagi kang mag-iingat. Aba! sobrang delikado na ngayon. Huwag na huwag kang pagala-gala sa kalsada ng mag-isa, baka ikaw ay mapagtripan ng mga adik. Hindi natin alam kung kailan tayo mapapahamak kaya, ingat-ingat!" sermon ng kanyang ina sa kan'ya."Opo, palagi ho, Mama." ngiting sagot ni Karina sabay yakap sa ina."Oh, siya ika'y muna ay magpahinga doon sa kuwarto mo at baka mabinat ka kakagaling mo lang sa sakit, aba!" taboy kay Rina ng kanyang Ina."Opo, iidlip muna ako, Ma. Medyo masakit din ang ulo ko." sagot naman ni Rina habang minamasahe ang noo."Heto ang tubig, mayroon ka pa namang gamot sa aparador mo, kunin mo
"Oh, Karina, iha! and'yan ka na pala!" wika ng kanyang ina. "Nais mo na bang maghapunan?" dagdag na tanong ng kanyang ina."Busog pa ho ako, Ma!" sagot naman ng dalagang si Karina."Nagpunta dito si Noah, dinalhan ka ng hilaw na mangga at alamang." Sambit ng kanyang ina. "Hindi ba paborito mo ang mga iyon?" tanong pa nito."Oho, ngunit paano ho nalaman ni Noah na dito ako nakatira? Hindi ko pa ho siya naimmbitahan dito o hindi ko nasabi man lang kung saan ako nakatira!" nagtatakang tanong niya sa kanyang ina.Nagkibit balikat lamang ang kanyang ina at binalatan ang hilaw na mangga upang makain ng kanyang anak."Heto! alam ko na paborito mo ito kaya dinamihan ko na ang pagbabalat." wika ng kanyang ina habang inaabot sa kanya ang limang piraso ng hilaw na mangga.Malugod namang tinanggap niya iyon at sinimulang kainin ang hilaw na mangga ngunit matamis at masarap naman ang mga ito. Kaya hindi niya napansin na sunod-sunod ang kan'yang pagsubo habang nagbabasa ng isang libro.Busog na bus
Karina's POV:Habang naglalakad ako papasok ng tarangkahan ng aming University. Ay may humawak na malambot na kamay sa aking kaliwang kamay.Nagulat pa ako nang mapagsino ang humawak sa aking kamay."I miss you!" sambit ng nakangiting si Harvey. "Patawad sapagkat ako'y maraming inasikaso sa aming negosyo." paumanhin ng aking kasintahan habang hinahalikan ang aking kamay."Ayos lang" sagot ko sa kanya. Naiintindihan ko naman na may ibang kailangan pa siyang asikasuhin bukod sa akin. "Ang mahalaga nandito ka at sinasabayan ako." dagdag ko pa habang nakangiti at masuyong hinahaplos ang kanyang pisngi. Sa tingin ko ay kailangan talaga ng pagpapasensya pagdating sa ganitong relasyon.Magkahawak kaming naglakad papasok sa aming silid aralan."Kow! kaya pala madaming langgam dito! kaaga-aga, magkahawak kamay agad ang bungad sa akin!" pang-aasar ni Remualdo sa aming magkasintahan habang kunwaring nagpapagpag at inaapakan ang mga langgam sa sahig.Natawa na lamang kami sa tinuran ng aming kaib
Karina's Pov:"At kung hindi man dumating sa 'kin ang panahonna ako ay mahalin mo rin.Asahan mong 'di ako magdaramdam kahit ako ay nasasaktan. Huwag mo lang ipagkait na ikaw ay aking mahalin."Narinig kong tinutugtog sa aming radyo kaya naman ako ay napababa ng hagdanan. Mukhang maganda ang gising ng aking ina at nakuha pang magpatugtog sa radyo ng kay aga at pakanta-kanta pa.Balak ko sanang magtungo sa aking ina sa kusina ngunit napansin ko ang napakaraming bulaklak na nakalagay sa aming sala."Saan po galing ang mga bulaklak, Ma?" tanong ko sa aking ina. Namamangha ko'ng inamoy isa-isa ang mga iba't-ibang klase ng bulaklak na aking nakikita sa aming sala."hulaan mo!" wika ng aking ina na nakangiti sa akin"Talaga naman kayo! lagi ninyo na lang ako niloloko!" Tawang-tawa ko'ng sagot sa aking ina.Aking binasa ang nakasulat sa isang maliit na tarheta..."Mananatiling ako'y sa iyo, umabot man ang ilang taon na hindi kita makita! Ikaw at ikaw lamang ang aking pipiliin hanggang sa hu
Noah's Pov:Agad akong nagtungo sa ospital kung saan dinala si Karina. Alalang-ala ako na baka may nangyaring masama sa kanya."Hello, Magandang gabi, Binibini! tatanong ko lamang kung saan ang silid ni Binibining Karina Villafuerte?" tanong ko sa nars na nasa front desk na tila ba kinikilig habang nakatingin sa akin.Madali nitong hinanap ang pangalan sa kanyang talaan, "Akyat ka lang sa ikatlong palapag tapos kanan, bumilang ka lang ng panlima na silid, doon siya nananatili." nakangiting sagot ng nars na aking kausap.Iyon lamang at tumalikod na ako ngunit bago pa man ako nakahakbang paalis ay narinig ko na ang usapan ng dalawang nars na aking napagtanungan."Ang pogi naman nun! kinikilig ako sa ngiti niya! Sayang !Kasintahan niya ata yung pupuntahan niya, may dalang bulaklak at pagkain ata yun!" Narinig kong sabi ng kausap kong nars sa kasama niya."Sayang nga! ang pula ng labi, beb! Parang kay sarap halikan!" sang-ayon ng isang kasama. "Bagay sila nung babaeng pupuntahan niya!" da
Maddy's Pov:Kasalukuyan akong umiindayog sa ibabaw ni Harvey dito sa gilid ng aming swimning pool. Kitang-kita ko na sarap na sarap siya sa aking ginagawa. Kaya naman lalo ko pang binilisan, lalo naman itong nasarapan at tumitirik na ang mata.Sumimsim ako ng alak at ito'y isinalin ko sa kanyang bibig galing sa aking bibig. Dahil hindi niya nasalo ay nagsituluan ito sa kanyang baba pababa sa kanyang leeg at dibdib. Tuwang-tuwa ako na kaagad ko naman itong dinilaan paakyat ng kanyang leeg at baba.Sa gitna ng aming masarap na pagsasalo ay tumunog ang kanyang telepono. Walang gana niya itong tiningnan at binasa."Uuwi na daw si Karina!" sambit ni Harvey tila naiinis pa siya na uuwi na ang kan'yang nobya na medyo ikinangiti ko kahit sa papaano.Ngunit napawi din kaagad ang aking ngiti nang sinabi niyang susunduin niya ito.Tumigil ako sa pagpapaligaya sa kanya at sumimangot. "Letseng babae yan! Bakit 'di na lang siya umuwi mag-isa?!" Tatayo na sana ako ngunit hinila niya ako pabalik sa