VLV 20

Pagdating nila sa kuwartomg kinalalagyan ni Vince ay agad sumalubong sa kanila ang malamig na paligid. Tanaw ni Veronica ang nag-iisang bangkay roon na natatabunan ng puting kumot.

Dahan-dahang humakbang si Veronica at bawat hakbang niya ay pabigat ng pabigat ang nararamdaman niya na halos hindi na niya kaya pang humakbang. Nanghihina ang bawat ugat niya sa katawan, nanginginig ang mga kamay niya ng dalhin niya iyon sa labi niya.

Dahan-dahang binaba ni Veronica ang kumot nito at nakita niya ang namumutlang mukha ni Vince. Halos panawan siya ng ulirat ng makita ang walang buhay na si Vince. Buti na lang at naalalayan siya ni Rosita na nakasunod lang pala sa kaniya.

"Mommy, s-si Vince."

"Alam mo, Anak alam ko," anang Rosita habang hinihimas ang likod ng anak.

Nanginginig ang kamay ni Veronica ng haplusin niya ang malamig na mukha ni Vince.

"Vince," tawag niya rito saka tinapik ang pisngi nito. "Gumising ka, kailangan kita Vince. Kailangan ko pang pagbayaran ang kasalana