The Scale of Life and Death (Profession Series #2)

The Scale of Life and Death (Profession Series #2)

By:  aa_bcdeee  Completed
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
10
3 ratings
101Chapters
2.0Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

In a room full of people, it feels we're discrete. We feel as if we've been left behind amid a crowd of figures. What does it mean to be one of them? To be a part of the circle? We're living in their eyes, yet we do not exist in their world. We're like a spark but no blaze because we think differently. Themis Lex Pravitel, tenacious in pursuing her goals, will go to any length to get that Attorney in front of her name. She is preparing, in the courtroom. Emperor Nezoi Palmadez, a Surgeon, embodies the serious yet amusing man, and whatever he wants, he gets it. He is getting ready in the operating room. They've been playing by the Universe countless times until they found themselves serving the same land. Will they listen to their heartbeats on a stethoscope? Or top-even to their mind speaks on a scale.

View More
The Scale of Life and Death (Profession Series #2) Novels Online Free PDF Download

Latest chapter

Interesting books of the same period

Comments
user avatar
Michael Magana
great story!
2021-12-09 12:57:53
2
user avatar
Michael Magana
great story!
2021-12-09 12:57:04
2
user avatar
Marielle Masinda
This story is really amazing...... This a masterpiece...‍♀️
2021-11-03 07:46:51
2
101 Chapters
Prologue
  Profession series #2   #1 The Soar of Rocket Ship (ONGOING)   #2 The Scale of Life and Death     Trigger warning: this story contains death and self-harm. Please be advised.   PRONUNCIATION   Themis Lex Pravitel te-mis lex pra-by-tel   Emperor Nezoi Palmadez em-pe-ror ne-sow-why pal-ma-des       ---     Lumabas muna kami ng court dahil nagtawag ang Judge namin ng recess at balik daw kami after 15 minutes. Nagbasa lang ako ng kaso ng iba ko pang kliyente at iyong kasamahan ko naman ay nag-C.R. muna. Ito na ang huling hearing at dito na rin made-determine
Read more
Chapter 01
   "Gaga ka! Nasaan ka na?! Kanina pa ako rito, sabay ikaw nasa apartment mo pa lang? Dalian mo! Kanina ka pa on the way nang on the way, bilisan mo!" bungad sa akin ni Constraire pagkasagot na pagkasagot ko pa lang sa tawag niya.  "Ito na nga, papunta na rin ako talaga."  "Dalian mo! Ang haba na ng pila rito!" Napairap ako roon at muling inayos ang bag ko.  "Oo na, sandali! Palabas na ako ng apartment ko!" Lumabas ako ng apartment ko at naglakad-lakad upang makapunta sa terminal ng mga tricycle.  "Oh, ayan! Very good! Hihintayin na lang kita rito! Bye!" Tinignan ko ang telepono ko at tuluyan na nga ito binaba ni Constraire. Nang na roon na ako ay agad akong binatukan ni Constraire at gano'n din ang ginawa ko.  "Kanina pa ako rito, gaga ka!" Sinabunutan pa ako nang pabiro nito.
Read more
Chapter 02
   Nakatingin lang siya sa aking mukha nang seryoso at parang ine-examine niya ako. Wala akong lakas upang alisin ko ang tingin ko sa kanya. Nananatili lang kaming magkatinging dalawa, mata sa mata. Walang kumukurap sa amin, hanggang sa ako na ang unang sumuko at umiba ako ng tingin.  Tumingin ako sa mga nakalagay sa akin, naka-dextrose ako at iba na rin ang aking suot. Napatingin ako sa gilid at mukhang narito na naman ako sa silid na ayaw na ayaw ko.  "Anong ginagawa ng isang cheater dito?" I asked out of nowhere while avoiding his gaze. Hindi siya sumagot at kitang-kita ko sa peripheral vision ko na seryoso itong nakatingin sa akin.   "Ah, cheater na nga... snobber pa! Daming quality ha, gifted." Pumalakpak pa ako at ngumiti nang peke. Napipikon talaga ako rito sa lalaking 'to. Ito naman ay ngumiti lang nang nakakaloko! Itong lalaking i
Read more
Chapter 03
      Nag-stay pa ako sa hospital ng ilang araw at umabot iyon ng tatlong araw. Magsisimula na ulit ang semester namin kaya kailangan ko na ring bumili ng mga libro at kung anu-ano pang kailangan para sa shcool. Next after week pa naman iyon, kaya may oras pa ako para maghanda at may oras pa ako para sa hospital na ito.     Kahit na ayaw ko sa mga hospitals, dahil narito naglalaban ang buhay at kamatayan at iyong amoy ng hospital at mga ilaw ng mga ito ay nakakatakot. Saka narito pa talaga ako sa hospital na kung saan dito ang med students ng school na pinapasukan ni Nezoi.
Read more
Chapter 04
      Isinantabi ko muna ang nangyayari sa akin at may mas mahalaga akong dapat intindihin. Kumuha lang muna ako ng panyo at inilagay kung saan tumutulo ang dugo at pinunasan na rin ang aking mga kamay dahil may dugo na rin ang mga ito.     Ang magulang ko naman ay wala talagang pakialam dahil patuloy lang sila kumain at tahimik lang kumakain. Naisip ko munang hahanapin ko na lang mamaya kapag tulog na sila at umakyat muna ako sa taas upang kausapin ang mga kapatid ko kung ano ang nangyari no'ng wala ako.     Nakita ko ang mga kapatid ko na magkatabing nakahiga sa maliit na higaan sa kwarto namin at naririnig ko pa ang hikbi ng mga ito. Nakita ko pang niyakap pa ni Veni si Vici upang patahanin ang isa't isa. Lalo ako naging emosyonal sa lagay naming magkakapatid. Hindi ko na rin alam ang gagawin ko dahil nawawala ang card ko. Lumapit ako at tumabi ako sa kanila at niyakap ang m
Read more
Chapter 05
      Matapos akong gamutin ng mga nurses dito ay nagbayad na rin ako agad kahit na sabi nila na hindi pa raw akong puwedeng umalis. Gusto ko na rin talagang magpahinga at umuwi sa apartment ko. Kahit pinigilan pa ako ng mga nurses dito ay talagang umalis na ako. Sumakay ako ng jeep at pumunta muna ako sa isang fast food chain at bumili ng pagkain doon.     Pagod na ako. Gusto ko lang kahit isang saglit maging maligaya 'man lang ako. Bumili rin ako ng mga desserts na gusto ko at pati na rin mga junk foods. Pagkatapos kong bumili ng mga cravings ko ay dumiretso na ako sa apartment ko.     Hindi ko na kaya pa ang buhay. Naging malupit na ito pagkasilang na pagkasilang ko pa lang. Ilang beses na ring sumagi sa utak ko ang sumuko na. Lalo na ngayon na wala na ang ipon ko, wala akong kuwentang Ate at anak. Wala na rin naman na akong maiiwan dito. Ang tagal-tagal ko na ring lumalaban
Read more
Chapter 06
      Naging malinaw sa akin ang lahat at si Nezoi ang lalaking narito sa aking apartment. Mabilis niyang kinuha ang kutsilyo na nasa aking leeg at itinapon niya ang kutsilyo at agad niya akong binuhat na parang bagong kasal. Napasigaw ako roon at siya naman ay walang pakialam. Mahina ko siyang sinusuntok sa dibdib niya at ang seryoso ng mukha niya kaya natakot ako.     Dinala niya ako sa kwarto ng apartment ko at saka niya ako inihiga roon at agad din siyang lumabas at ako naman ay naiwang nakatunganga lang. Iyong akala ko tapos na ang buhay ko pero ito may nagligtas at may pumigil sa akin. Ang lalaking kinasusuklaman ko pa at 'yong lalaking unang-una ko pang minahal, at ang unang lalaki rin ang bumiyak sa aking puso.     Maya-maya pa ay bumalik na siya na may dala-dalang first aid kit at lumapit agad siya sa akin na madilim ang mukha kaya kinabahan ako roon. Lumayo pa ako nan
Read more
Chapter 07
      Nagising ako dahil sa sinag ng araw at sa init na nararamdaman ko na nagmumula sa araw, at tuluyan kong minulat ang aking mga mata at kitang-kita ko rito ang kislap ng araw. Huminga ako nang malalim sa ganitong sitwasyon kahit naiinitan na ako sa araw. Ang akala kong hindi ko na muling makikita ang araw ay ito ngayon, nararamdaman ko at nasisilawan ako.     Pinikit ko ang aking mga mata. Ang araw na nagrerepresenta ng panibagong kabanata ng ating mga buhay, ang bagong araw para gawin at lumaban muli. Nakiramdam ako sa sarili ko at ewan ko kung bakit parang wala akong lakas ngayon, umupo ako sa aking higaan at agad akong nahilo. Sinubukan kong tumayo at nalaglag agad ako at parang may sakit ako.      Hinawakan ko ang leeg at noo ko, at napaso agad ako dahil sa sobrang init nito. Muli akong humiga at parang ang bigat-bigat ng pakiramdam ko. Narinig ko ang pagbukas ng p
Read more
Chapter 08
      Kanina pa ako gising at ganoon pa rin ang sitwasyon kong nanghihina pa rin pero kahit papaano ay pakiramdam ko naman ay umayos ako nang kaunti. Ayaw ko pang tumayo dahil nahihiya ako sa nangyari kagabi. Anong mukha pa ang ihaharap ko dahil sa kahihiyan na ginawa ko. Alam kong maya-maya ay papasok na siya rito sa kwarto ko at ito ako nilalamon pa rin ng kahihiyan.     Dahil sariwang-sariwa pa sa aking utak ang nangyari kagabi. Pagkasabi na pagkasabi niyang si Tita pala ang kausap niya, parang gusto kong magpalamon sa lupa dahil sa kahihiyan na 'yon. Tinago ko agad ang mukha ko gamit ang mga unan ko rito at sinabi niya pa talaga ang lahat-lahat ng usapan nila ni Tita. Patuloy ang pag-flash sa utak ko ang mga pangyayaring 'yon     Sinabi kasi ni Tita kay Nezoi na pumunta sa isang event para mairepresenta ang pamilya nila. Wala raw ang mga Kuya niya, mga hindi raw available k
Read more
Chapter 09
      Naging maayos na ako sa lumipas na araw at ngayon ay nabalik ko na ang sarili ko at maayos na maayos na talaga ako. Tuloy na ulit sa laban sa buhay. Hindi rin ako makapaniwala na hanggang ngayon ay humihinga pa rin ako at lumalaban sa nakakapagod na kinabukasan. Nagpatuloy na ulit ako sa trabaho ko sa isang fast food chain.     Napagalitan pa ako at muntik na akong tanggalin dahil daw wala akong paramdam, nagmakaawa pa ako at humingi ng tawad at sinabi ko na ito na lang din ang isa ko pang pinagkukuhanan ng pera at muntik pa akong maiyak dahil hindi pa ako puwedeng mawalan ng trabaho lalo na ngayon na walang-wala talaga ako.     Sinabi ko na nagkasakit ako kaya hindi ako nakapagsabi at sinabi rin ng boss ko na sa susunod, na magsabi ako para naman daw ay alam niya ang nangyayari sa akin. Kahit papaano ay sobrang bait din talaga sa akin ng boss ko, may alam din siya sa kuw
Read more
DMCA.com Protection Status