“Lola, babalik muna po ako ng Maynila para kumuha ng pera. Babalik po ako rito kapag puwede nap o kayong i-discharge,” mahinahong pagpapaalam ko kay Lola habang hawak ko ang kaniyang mga kamay. Nag-angat siya ng tingin sa akin ngunit tipid ko lamang siyang nginitian.
“Si Ate Belle po muna ang bahala sa inyo habang wala ako. K-Kailangan ko pa po kasing bumalik ng Maynila dahil may mga bagay pa po akong kailangang ayusin pagbalik ko roon. T-Tatawag naman po ako araw-araw para makausap kayo k-kaya huwga po kayong mag-alala. Bibisita pa rin po ako rito palagi,” dagdag ko pa at muling hinalikan ang taas ng kaniyang mga palad.A small smile etched on her dry lips as she slowly nod her head in return. Dahil doon ay hindi ko rin mapigilang mapangiti. Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at marahang hinalikan ang tuktok ng kaniyang ulo.Nang humiwalay ako sa kaniya ay saka ako lumingon kay Ate Belle na nasa isang sulok lamang at inoobserbahan kami ni Lola. Tipid ko“Hey! Ano ba? Bitiwan mo nga ako!” Malakas na sigaw ko at pilit na iwinaksi ang aking braso sa kaniya ngunit sa halip na bitiwan ay mas lalo niya lamang hinigpitan ang hawak niya roon at para bang ayaw akong paalisin.Mas lalo akong napasinghap nang buksan niya ang pintuan ng kaniyang sasakyan. He turned his head towards my direction. His bloodshot eyes immediately met mine. “Sakay,” malamig na utos niya.I rolled my eyes and shot a brow up. “Bakit naman ako sasakay diyan? Hindi mo ba nakikita na may kausap akong tao?” Inis na tanong ko sa kaniya at muling pilit siyang pinabitaw. “Bitiwan mo ako dahil babalik ako sa loob.”He let out a sharp breath, making me gulped. “Papasok ka sa loob o ako mismo ang magsasabi sa dalawang ‘yon kung anong nangyari sa ating dalawa?” Nanlaki ang aking mga mata at hindi makapaniwalang tumingin sa kaniya. “Baliw ka na ba?!” Hindi niya ako sinagot at sa halip ay muling tumingin sa nakabukas na pintuan
“Anong sabi mo?” Hindi ako makapaniwalang tumingin sa gawi niya matapos marinig ang sinabi niya. I pursed my lips together and immediately shook my head out of disbelief. “N-No. Nagsisinungaling ka, ‘di ba? Sinasabi mo lang ‘yan para hindi ako bumalik sa loob,” I added. Dylan let out a harsh breath before looking towards me. “Mukha ba akong nagsisinungaling? I am not, Clemente. At kung nagsisinungaling man ako, hindi ito ang bagay na gagawin kong biro. I am telling the truth. Mang-aagaw ang kaibigan mo—““Aziel is a good guy,” I cut his words off. Humugot ako ng malalim na buntong hininga at nag-iwas ng tingin sa kaniya. He let out a soft chuckle as if he’s mocking me. Kinagat ko naman ang aking ibabang labi at mahigpit na hinawakan ang seradura ng pinto. Isang sabi niya pa na masamang tao si Aziel, hindi na ako makikinig sa kaniya at lalabas na rito. I don’t care about him. Alam kong mabuting tao si Aziel dahil kaibigan ko siya. . .
“What are you talking about?” Umayos ako ng pagkakatayo matapos marinig ang sinabi ni Brielle. Unlike earlier, this time, she looks genuine perturbed. Buti nga sa kaniya. Though I already expected that she will look shocked but I didn’t expect that it will be like this. Sa lagay niya kasi ngayon ay animo’y sasabog siya dahil sa galit.I drew in a long breath and crossed my arms over my chest. “Wala naman. Pinapaalala ko lang sa ‘yo na tayong dalawa. . .” Humakbang ako palapit sa kaniya at tipid siyang nginitian. “Hindi tayo magkatulad.”From my direction, I saw how she let out a harsh breath exasperatedly. Agad namang tumaas ang kilay ko dahil sa reaksiyon niya. Ano bang iniisip niya? Na mas maayos siyang babae kaysa sa akin? I mean, she cheated on her boyfriend—may mas ikasasama pa ba roon? “Sinasabi mo bang pinatulan ka ni Dylan?” she asked right after she sighed. Mas lalo namang tumaas ang kilay ko nang malakas siyang tumawa. She even clapped her hands
“Why do you need money, by the way?” Hindi kaagad ako nakasagot sa tanong ni Dylan. Ilang minuto na rin kaming bumibiyahe patungo sa lugar kung saan ako tumutuloy. HIndi ko alam kung anong pumasok sa isip ko at pumayag ako pero wala naman akong magagawa. I need money. Kailangan nang madischarge ni Lola sa hospital para hindi na mas lalo pang lumaki ang babayaran namin. “Hindi mo na siguro dapat pang malaman ang tungkol doon,” tanging sagot ko at tumingin na lamang sa bintana ng sasakyan. Nanatali namang tahimik si Dylan kaya’t labis ko iyong ikinapagpasalamat. Wala ako sa mood na makipag-usap at mukhang pati siya ay ganoon din. I mean, I just found out that Aziel is the reason why Brielle and Dylan broke up. Hindi ko inaakala na ang babaeng tinutukoy niya noon ay si Brielle Clarkson. Hindi ko tuloy maisip kung sadya bang tanga lang siya o nakalimutan niya lang gamitin ang utak niya. Duh, kalat na kalat kaya na mayroong relasyon sina Br
“You know how to smoke?”Nagkibit balikat ako bilang sagot sa tanong ni Dylan. “I quit three years ago. Hindi puwede sa trabaho ko ang naninigarilyo,” kaswal na sagot ko sa kaniya at humikab.Hindi siya kaagad nakapagsalita kaya’t bored ko siyang tiningnan at tinaasan ng kilay. “Why? You don’t smoke?” tanong ko pabalik sa kaniya.Marahan siyang umiling. “My Mama doesn’t like guys who smoke.”“Mama’s boy ka pala, ha,” biro ko at mahinang tumawa. Napailing na lamang siya at muling nagsalin ng alak sa shot glass niya. Itinaas ko naman ang akin habang nakatingin sa kaniya. “Pahingi rin.”Dylan shook his head. “Nakakarami ka na. I thought ayaw mong malasing?” sambit niya at inilayo sa akin ang bote ng alak.Agad naman akong umirap. “Come on, mataas ang alcohol tolerance ko. Hindi naman ako kagaya mo na nagpapalipas ng gabi sa bar at inaabala pa ang mga waiter at waitress dahil ayaw gumising sa kalasingan. Ang baho mo pa.”“What do you mean?” Kunot noong tanong niya kaya’t mahina akong tuma
Hindi ko alam kung nagfufunction pa baa ng utak niya nang sabihin niya ang bagay na iyon. Hindi ko alam kung lasing ba siya o sadyang nabaliw na siya dahil naisip niya ang bagay na iyon.I looked at him obliviously. “Lasing ka na ba?” Inaasahan kong tatango siya o mahinang tatawa ngunit mas lalo lamang sumeryoso ang eskpresyon sa kaniyang mukha. Hindi ko naman napigilang mapalunok dahil sa labis na kaba nang mapagtantong baka nga… baka hindi siya nagbibiro sa sinabi niya. Malakas akong bumuntong hininga at marahang umilig. “If you’re serious, then maybe you’re just insane. Gusto mo ba tubig para naman magising ka riyan sa kahibangan mo, ha?” dagdag ko at nag-iwas ng tingin sa kaniya.“I am serious—““At bakit mo naman iisipin na magpapakasal ako sa ‘yo? Nag-iisip ka ba? Kasi ako, I am in my right mind. Ni wala nga tayong relasyon tapos inaaya mo akong magpakasal? Naka-drugs k aba, ha?” Mabilis na pagtutol ko sa kung ano mang dapat
“Bakit ang bilis mo naman yatang nakabalik, Kaia? May nahanap ka ng pera?” Nag-angat ako ng tingin kay Ate Belle nang maiabot ko sa kaniya ang resibo ng pinagbayaran ko para sa pagpapaadmit kay Lola. Malakas akong bumuntong hininga at tumingin sa likod ko. Naroon ang nakapamulsang si Dylan at tila binabantayan ang bagong galaw ko.Inismiran ko siya nang ngumisi siya sa akin bago ko ibinalik ang aking tingin kay Ate Belle. “Madali lang namang makahanap ng pera,” tanging sagot ko sa kaniya.Kinagat ko ang aking ibabang labi dahil ang ibig sabihin niyon para sa akin ay marami kasing pera si Dylan. Sana all. “Tulog ba si Lola?” dagdag na tanong ko. Mabilis naman siyang tumango at ngumiti. “Kahapon ka pa niya iniintay kahit na sinabi ko na sa kaniya na baka matagalan ka bago bumalik dahil maghahanap ka pa ng pera. Hindi ko naman inaasahan na ang bilis mo palang babalik. Sigurado akong matutuwa siya kapag nakita ka niya at ang…” Saglit siyang tum
Humalukipkip ako sa sofa at ipinagkrus ang aking dalawang braso habang nakatingin kina Dylan at Lola na nag-uusap hindi kalayuan sa akin. Mahina ang boses nila kaya’t hindi ko marinig kung ano man ang pinag-uusapan nila. Though mukhang alam ko na naman kung ano ang pinag-uusapan nilang dalawa.Tinanong ni Dylan si Lola kanina kung papayag siya kung sakali mang ‘magpakasal’ kaming dalawa. I thought she would say no since I am her only grandchild but to my surprise, she immediately agreed! Um-oo siya kaagad na animo’y ipinagbebenta niya ako kay Dylan.Pasalamat pa siya nang pasalamat dahil akala niya raw ay hindi na ako magkaka-asawa dahil sa ‘ugali’ ko. Hello? Mabait naman ako, ah? Bakit para namang ang sama ng pagkakasabi niya roon? Umismid ako nang saglit akong tingnan ni Dylan habang kausap niya si Lola. Salita naman nang salita si Lola samantalang kain naman nang kain ng donut si Dylan. Hindi ko tuloy maiwasang maisip na kaya siya bumili ng isang