Share
Epilogue
Kaugnay na kabanata
Perfect Type of Wrong Chapter 1
"GOOD MORNING, CHES—" Nabitin sa ere ang bati ni Kimberly nang isang blangkong mukha ang bumungad sa kanya pagkabukas ng pinto. For a while, she didn't know how to react to the man in front of her. Ngingiti ba siya o sisimangot?It was a beautiful morning. Mataas ang araw pero malamig ang hangin. Humuhuni rin ang mga ibon mula sa mga punong nakapaligid sa old American-styled house na iyon. Things could have been perfect, kung hindi nga lang nakasimangot ang gwapong lalaking kaharap niya."Good morning, Jace," alanganing simula niya habang pinakakalma ang sarili."Indeed it was," sagot naman nito bago patamad na isinandal ang balikat sa hamba ng pintuan.Tumaas ang mga kilay ni Kimberly. Halos bumulong lang si Jace pero sapat ang sarkasmo ng sinabi nito para magpanting ang tainga niya. The brute clearly used past tense— was."Okay..." Mabagal siyang napatango. It was barely eight in the morning. Hindi ba sobrang aga naman yata para mag-away na naman sila? Sa kagustuhang tapusin na ang h
Perfect Type of Wrong Chapter 2
"ANO?!" Naibaba ni Kimberly ang hawak na tinidor nang manlaki ang mga mata ni Rhona habang nakatingin sa kanya. Ala-una na ng hapon. Kasalukuyan silang kumakain sa isang fast food nang maalala niyang ikwento rito ang mga naganap sa bahay ng mga Mangino. Her only purpose for telling her best friend about what happened was to make herself feel less guilty. Iyon nga lang at hindi inaasahan na mag-o-overreact ito at magsisisigaw nang ganoon. What she said was supposed to be a secret. Ika ng marami, private girl-talk. Hindi ba nito na-gets 'yon? "Niloloko mo ba 'ko?! Anong muntik mo nang halikan si Jace?!" "Ilakas mo pa kaya? Hindi pa naririnig sa kabilang dulo nitong mall, 'yang boses mo." Sinamaan niya ng tingin ang kaharap, bago binalik ang atensyon sa kinakaing tanghalian. They were having lechon-sinigang at Mias, isa sa mga kilalang kainan sa mall na iyon. She has to give it to the restaurant, their entrees were exceptionally good. Their foods were mostly classic Filipino dishes
Perfect Type of Wrong Chapter 3
WALA SI CHESTER nang makarating si Kimberly sa bahay ng mga Mangino. Ilang araw na rin ang lumipas pero ni hindi pa rin nito naririnig ang paliwanag niya tungkol sa nangyari. The past few days had been cold. Mga magulang nalang ni Chester ang nagbubukas ng pinto sa tuwing dadalaw siya sa mga ito. Araw-araw pare-pareho lang naman ang sinasabi ng dalawang matanda sa tuwing bumibisita siya roon— wala raw si Chester. That was both sad and intriguing. Sa klase kasi ng relasyong mayroon siya sa pamilyang 'yon ay opisyal na "label" na lang talaga ang kulang sa kanila ni Chester. Hindi naman sa pagmamayabang, pero alam niyang napamahal na rin siya sa bawat tao sa pamilya nito— maliban kay Jace, syempre. Matigas pa sa bato ang ugali niyon eh. The Jace's is like an uncharted territory to her. Mahirap itong hulihin, mahirap pasukin, at mas mahirap namang maintindihan. Hindi niya alam kung saan ba siya dapat lumugar sa tuwing nakikita ito. She doesn't want to be in his bad side, but then, pero
Perfect Type of Wrong Chapter 4
"HOW DID she take it?" Jace lit his cigar at the same time as Chester came into their room. He had been wide awake since his brother went out. It was already two in the morning, may pasok pa siya mamaya pero talagang hindi lang siya dalawin ng antok. Something was bothering him. He was the one who advised his brother to admit the situation to the girl as early as now. He even told Chester to return everything she gave him. At ngayon nga, he was also the one feeling guilty to the bone dahil alam, niyang masasaktan ito sa mga pinayo niya. She'd been loving his brother for freakin' five years after all. "Lighter than I thought." Ngumiti ang kausap, bago nilagpasan ang kamang hinihigaan niya, dumiretso ito sa aparador at nagsimulang magbihis. "Hindi siya nagalit?" He blew out his smoke. He found that answer stressing. Kimberly, taking that turn down message light was really not what he expected. Something was hëll not right."You can't be serious." Umiling ang kuya niya bago excited na
Perfect Type of Wrong Chapter 5
'WHAT PART of no is hard to understand?' Napapikit ng mariin si Kimberly nang parang bangungot na umulit sa isip niya ang nasabi ni Chester matapos ang halik na pinagsaluhan nila - or rather, ninakaw niya. Ilang oras na rin ang nakakaraan pero pakiramdam niya huminto na ang panahon nang talikuran siya ng lalaki para bumalik sa tabi ng karibal. Nakakatawa na nakakaasar, ni hindi man lang siya nakaporma pa sa mga susunod na balak pero checkmate agad. "Toast! Para sa mga aanga-aangang girls!" She laughed bitterly while raising the bottle of Margarita in her hand. With the party happening some valid meters away and the Mangino's parking lot being as empty as her broken heart, wala naman sigurong sasaway sa kanya sa ginagawang kagagahan at pagsasalita mag-isa. "Damn! Ano bang meron ang babaeng yan na wala ako? Boobs ba Chester? Boobs lang ba kailangan mo!" Sumuray siya ng konti nang subukan niyang tumayo mula sa nakausling ugat ng punong kinauupuan. Nahihilo na siya, pero binalewala niy
Perfect Type of Wrong Chapter 6 (SPG)
"KIM, give me the keys. I'm taking you ---shit!" Kimberly smiled when she heard the door open. Pinilit niyang ibukas ang mga mata pero talagang namimigat ng todo ang mga talukap noon. Nevertheless, malinaw pa rin sa kanya ang rason kung bakit siya nakahiga sa backseat ng sariling sasakyan. She purred, trying her best to lift her drunk self to sat. Tapos, pinakiramdam niya kung anong magiging reaksyon ng lalaking kaharap. With just the light from her phone giving her skin that beautiful glow and the hem of red gown now rolled around her waist, ramdam na ramdam niya ang pagkapahiya sa sitwasyon. Pero nandito na eh, huling baraha na niya ito. 'This is it, Kimberly. You have to do this'. Pangungumbinsi niya pa sa sarili nang marahan niyang paghiwalayin ang mga hita para ipakita rito ang kaseryosohan niya. Kinilabutan siya sa humaplos na lamig sa kanyang pagkababae. It took her a lot of guts, not to mention a bottle of Margarita, to come up with this plan. This was nothing but a craz
Perfect Type of Wrong Chapter 7
KIMBERLY WOKE up with the most uncomfortable headache. The need to bang her head against something was rising from her skull. Her body felt heavy and her warm bed was just too inviting to resist. Patamad na siniksik niya ang sarili sa pinakamatigas na unan na kanyang nagamit. Naghihikab na hinatak niya ang kumot para sana magtalukbong nang mapasimangot siya bigla dahil umakyat din ang dulo noon hanggang sa ibabaw ng kanyang baywang. "Ang iksi..." wala sa sariling reklamo niya habang nakapikit. Mabagal siyang kumilos para hatakin naman sana pababa ang malambot na tela nang kusa iyong dumausdos sa kanyang balat. Her eyes opened in shock. Lumagabog bigla ang puso niya nang maramdaman niyang gumalaw ang hinihigaan niyang kama para ayusin ang pagkakatakip ng ibabang bahagi ng kanyang likuran kasunod ng magaan na himas at pisil - sa pisngi ng kanyang p'wet? ‘O.M.G!’ Agad na kumilos ang mga kamay niya para makipagkapaan. Tulala pa rin siya sa pagkakatitig sa likod ng driver's seat nang
Perfect Type of Wrong Chapter 8
"WHAT THE EFF, Baby--" "Get dressed!" Binalewala ni Kimberly ang gulat na ekspresyon ng lalaki sa backseat nang tumama sa mukha nito ang pantalong binato niya. Hindi na siya nag-aksaya ng panahon nang mabilis na yumukod para hanapin ang panty na kung saan nalang din niya initsa nang malasing kagabi. ‘Panty! Don't cause me delays!’ Ilang segundo na rin siyang naghahanap sa harapan ng kotse nang may makita siyang itim na tela sa ilalim ng shotgun seat. She dove and mindlessly yanked it with only one goal inside her mind, which was to cover her swollen femininity from Jace . "Baby, you have the sexiest ass I laid my eyes on. Can I take you from behind--" "Tanggalin mo nga 'yang tingin mo sa likuran ko." "Anong gusto mong gawin ko eh tumuwad ka d'yan?" Kimberly felt her cheeks turn hot with that blatant statement. It was just then that she realized how th
Pinakabagong kabanata
