Patakbo akong yumakap kay Aurora nang makarating sa bar na sinasabi niya. Silang dalawa pa lang ni Santi ang na VIP lounge nang dumating ako.
“Where are your friends?” Baling ko sa kanya matapos makipagbeso kay Aurora.
“Malelate ng konti. Nag order na kami ng drinks.”
Iminuwestra niya sa akin ang iilang bote ng beer at hard drinks na hindi pamilyar sa akin. I’m not a heavy drinker at hindi rin magandang ideya ang uminom ngayon dahil may trabaho pa bukas. May cocktail naman kaya iyon ang ininom namin ng dahan-dahan.
Being alone made me strong even when I was still a kid. I try to act tough in front of people not to feel good but to protect myself. I learned not to depend on anyone kahit pa sarili kong magulang. Kasi alam ko, wala akong ibang maaasahan sa mundong ito kundi ang sarili ko. People come and go.I watched the city lights as they illuminated the whole of Baler. Tila iyon mga mumunting bituin sa lupa, nagkikislapan at binibigyan ng ilaw ang kabuuan ng bayan. They remind me of someone I know from a long time. His eyes use to sparkle like these little stars everytime I see them. Kaya naman ang makitang malungkot ang mga iyon ay hindi ko kaya. O ayokong makita.Tahimik ang corridor kung nasaan ang aking office. Well hindi naman na nakapagtataka iyon dahil office ko lang naman ang mayroon dito maliban sa mga conference rooms. But it felt strangely quite this time. Binalewala ko ang naramdaman at nagpatuloy sa pagpasok sa office.I was busy signing some papers when my a
"What the hell are you doing?!""Hindi ako aalis dito hangga't hindi ka kumakain," he said firmly.I struggled to get out of his hold. Lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin."Eh hindi nga ako nagugutom. Ano ba'ng mahirap intindihin doon?"Itinukod niya ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko, cornering me. He stared at me intently. I rolled my eyes to avoid his gaze."Ano rin ba ang mahirap intindihin sa kailangan mong kumain? You didn't go out for days and you haven't eaten a proper meal since you got here. What do you want me to do? Watch you starve yourself?"Napalunok ako sa galit niya. I have so much in my head these past few days na kahit ang gutom ay hindi ko na maramdaman. The way he said those words made me freaking guilty. Kahit hindi ko alam kung malaking kasalanan ba ang hindi pag kain, pero pinaramdam niya sa akin na oo. Na kasalanan ko kung bakit nag-aalala sila.Alam ko naman iyon, pero pwede bang kahi
I was dumbfounded when I saw him. Paano niya naman kaya nalaman na nandito ako sa bar na ito?"Let's get you home," marahan niyang bulong.Hawak niya ang dalawa kong braso habang inaalalayan ako patayo. I didn't even find the chance to protest dahil mabilis niya akong nahila palabas ng bar na iyon. I stopped midstep at natigil siya sa paglalakad."Why are you here?"Kanina ko pa iyon gustong itanong. He turned to me. He looked weary and angry at the same time. Naka long sleeves pa siya at halatang galing pa ng trabaho. I took my hand out o his hold. Mukhang ayaw niya pang bitiwan ang kamay ko pero wala rin siyang nagawa."Paano mo nalaman na nandito ako?"Hindi ko na maitago ang inis sa boses ko. Bakit niya ba ginagawa ito?"Sinundan kita. I saw you walking out of your building kaya sinundan kita," restraint was evident in his voice.He took one step closer and I step back. Natigil siya sa paglapit. He sighed."Now, why
Maaga akong nag-impake kinabukasan. I'm quite excited sa isiping makakapagbakasyon ako nang mag-isa. Kahit nagawa ko naman ang mag solo flight vacation noon, iba ang excitement na nararmdaman ko ngayon. I don't know why.Patapos na ako nang may nag-doorbell. It's probably Aurora. Sinabihan ko na siya kagabi pa lang na pupunta ako ng Tagaytay."Au, you didn't have to come here..." Nabitin sa ere ang iba ko pang sasabihin nang bumungad sa paningin ko ang nakangising si Rylle. "What are you doing here?""Ihahatid kita sa Tagaytay," tuloy-tuloy siyang pumasok. "Ito ang mga dadalhin mo, right?"Walang pasubali niyang binitbit ang travelling bag na dadalhin ko. So much for going in a vacation alone!"Wala ka bang trabaho?" I said as I followed him outside.Taranta ko pang hinablot ang aking handbag para lang maabutan siya. Saka ko lang naalala ang sinabi niyang susunduin niya ako ng maaga. Napailing na lang ako at nagmadali para maabutan siya.
Kahit papaano ay napakalma ako ng malamig na tubig ng pool. Alas siyete na ng gabi nang pumunta ako rito para mag swimming. Wala na ring tao dahil gumagabi na at medyo malamig na ang simoy ng hangin.Pabalik-balik sa isip ko ang nakita kanina at para akong mababaliw kaiisip. I better divert my attention to other things kaya naman naisipan kong mag swimming. Baka sakaling mapakalma ako nang tuluyan.Hindi iyon ang kauna-unahang pagkakataon na nakaramdam ako ng matinding selos. Hindi na bago sa akin ang pakiramdam pero hindi ko pa rin kaya ang sakit.Rylle's my first love. Love at first sight might sound silly pero iyon ang naramdaman ko nang una ko siyang makita sa school unang araw ng klase. He was an Industrial Arts major while I'm into Fashion Designing. Matagal ko nang pangarap ang maging fashion designer kaya naman iyon ang kinuha kong kurso kahit pa tutol noon sina mama at papa.I was the one who approached him sa isang group project dahil napansin k
The whole morning I was preoccupied with preparing the contract para sa napagkasunduan namin ni Mr. Salazar. Huling araw ko na rito sa resort at linggo na kinabukasan kaya maaga akong tutulak pauwi.Inaliw ko ang sarili sa iba't ibang activities na ino-offer nila rito kaya kahit papaano na-relax naman ako. I haven't seen Rylle since last night matapos ang nangyari sa pool. I can't believe I let myself like that. Maybe it was the mood? Or the way he looked at me? That has always been my weakness. Or maybe it was what my heart really wants, ang hayaan ang sarili kong mapalapit sa kanya. Kahit gaano ko pigilan ang nararamdaman ko palagi akong tinatraydor ng katawan ko.Hindi namin napag-usapan ang nangyari dahil agad akong umalis pagkatapos niyon. I wanted to reason out that we're both adults and we both have needs pero alam kong hindi iyon ang dahilan. It was something beyond that.Magiging hipokrita ako kung sasabihin kong hindi ko ginusto ang nangyari ng nagdaan
Mahigit tatlumpong minuto ang naging byahe namin papunta ng bayan kung saan naroon ang police station na pinagdalhan nila sa lalaking bumato ng bote sa akin kanina. Nadatnan din namin si Anton doon at nakikipag-usap sa isang pulis.Rylle didn't let go of my hand as we made our way to the room where the man is. They're questioning him inside an isolation room. May mga camera sa loob at nakikita at naririnig namin mula sa labas ang pinag-uusapan nila sa loob."Are you sure you're okay with this?"Nag-aalala niyang tanong habang palapit kami. Tumango lang ako at nagpatuloy sa panonood sa nangyayari. I didn't know how he managed for us to go inside para panoorin man lang ang pag-iimbestigang ginagawa nila sa lalaki.Lumapit ang isang pulis sa amin at kinausap si Rylle. I wasn't able to follow what they were talking about dahil nakatutok lang ang atensyon ko sa mukha ng lalaki. Ngingisi ngisi niya lang na tiningnan ang nanggagalaiti nang detective. Hindi
Halos maghisterya si mama habang sinasabi sa akin ang nasagap na balita. Nagulat man ay lamang ang iritasyon ko sa nalaman. Sino naman kayang tanga ang nag conclude na may namamagitan sa aming dalawa dahil lang magkasama kami sa isang bar? Ang dami-dami ko na ngang iniisip dadagdag pa ito."It was even published online! Kaya marami agad ang nakaalam dahil malaking pangalan din ang ama niya sa industriya. And have you forgotten that Armando Rodriguez is a stockholder of this company?"Mariin akong napahilot sa aking sentido. Hindi ko akalaing pati ito ay poproblemahin ko pa! Agad kong ipinatawag si Bella para malaman kung sino ang nag upload ng pictures namin online at ginawan pa talaga ng article!'The heiress of one of the most renowned hotelier in the country in a relationship with Simon Rodriguez?'Sa maikling panahon na nakasalamuha ko si Simon, alam ko na agad ang reputasyon niya pagdating sa babae. Kaya naman din laman siya ng mga balita na nali-lin