Chapter 8

"What the hell are you doing?!"

"Hindi ako aalis dito hangga't hindi ka kumakain," he said firmly.

I struggled to get out of his hold. Lalo lang niyang hinigpitan ang pagkakayakap sa akin.

"Eh hindi nga ako nagugutom. Ano ba'ng mahirap intindihin doon?"

Itinukod niya ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko, cornering me. He stared at me intently. I rolled my eyes to avoid his gaze.

"Ano rin ba ang mahirap intindihin sa kailangan mong kumain? You didn't go out for days and you haven't eaten a proper meal since you got here. What do you want me to do? Watch you starve yourself?"

Napalunok ako sa galit niya. I have so much in my head these past few days na kahit ang gutom ay hindi ko na maramdaman. The way he said those words made me freaking guilty. Kahit hindi ko alam kung malaking kasalanan ba ang hindi pag kain, pero pinaramdam niya sa akin na oo. Na kasalanan ko kung bakit nag-aalala sila.

Alam ko naman iyon, pero pwede bang kahi