CHAPTER 25

We are walking out of the hospital as Frelan possessively wrapped his arms around my waist. I have observed that every time we pass a doctor or nurses they immediately bow down their heads.

Kapansin-pansin kung paano nila kami titigan lalo na kay Frelan. Ang mga mata nilang may respeto, takot at paghanga habang titig na titig sila kay Frelan. Hindi rin nakatakas sa paningin 'ko lalo na sa mga kababaihan kung paano sila tumingin, may inggit at panghuhusga. Bigla tuloy akong nakaramdam ng pagtataka.

Sino ba naman ang hindi maiinggit kung may kasama akong gwapong nilalang, siguro ay maiintindihan 'ko pa iyon pero ang isiping bakit ganoon na lamang sila kung makatingin sa'min lalo na kay Frelan ang siyang mas ikinataka 'ko. Hindi 'ko alam ang dahilan kung bakit ganoon sila kung makatitig na para bang si Frelan ay isang hari na dapat na respetuhin, na dapat katakutan at higit sa lahat ay ang labis na paghanga.

I looked up at Frelan but I can't find any emotions from his face instead it was