CHAPTER 19

Hindi 'ko na mabilang kung ilang beses tumama ang kamao ni Frelan sa mukha ng lalaking estranghero. Hindi ako makagalaw, natatakot ako. Ramdam 'ko ang nginig sa aking kalamnan lalo na ang makitang duguan ang mukha ng lalaki. Hindi na ito makapalag dahil sa nanghihina na ito.

"F-frelan," tawag 'ko sa atensyon niya.

Hindi 'ko alam kung mahina ba ang boses 'ko dahil hindi man lang niya ako nililingon.

Diyos ko po, makakapatay yata si Frelan. Kailangan 'ko siyang pigilan.

Agad akong lumapit sa lalaki upang maharangan 'ko ang kamao ni Frelan. Alam kong walang silbi itong ginagawa 'ko at maaaring sa akin lumapat ang kamao ni Frelan pero wala na akong pakialam.

Pikit-mata kong hinintay ang kamao niya habang sumisigaw. "Tama na, please lang!"

Ilang segundo ang lumipas ay hindi ako nakaramdam ng anumang sakit. Unti-unti 'kong ibinuka ang aking mata at doon ay nakatagpo 'ko ang itim na itim na mga mata ni Frelan.

He's furious. It was written all over his face. His jaw clenched as he looked at