Chapter 9

Mica Rodriguez Santillan POV

Nang natapos kami sa pagkain, nagtungo na kami sa dalampasigan. Saktong makulimlim at kunti lang ang mga tao doon. Sobrang ganda ng dagat, ang sarap ng simoy ng hangin, nakakawala ng problema at parang gusto ko na lang na itapon sa dagat ang mga bigat ng nararamdaman ko para naman maibsan ang sarili ko mula sa lahat-lahat ng dala kong problema.

‘’Mamayang 7PM na lang kita ihahatid sa bahay niyo…’’, sabi niya sa’kin habang paupo na kami sa makapal na tela. ‘’…kung okay lang sa’yo’’, nakangiting dagdag niya sa’kin.

Bigla ko tuloy naisip sina mama at lola, baka hinahanap na nila ako pero alam ko naman na hahanapin lang nila ako dahil kailangan nila ako. Tumango ulit ako sa kanya bilang pagpayag sa sinabi niya.

Tahimik ang paligid, huni ng mga alon lang ang maririnig.

Ilang minuto rin ang lumipas nang may humampas sa’min na alon. Nabasa kaunti ang shorts ko gayundin si EJ. Nagkatingin kaming dalawa hanggang sa tinawanan na lang namin ang isa’t-isa.

‘’See…’’