Chapter 1

Sabi ni Mama, pinanganak daw ako’ng swerte, kasi, ipinanganak ako sa year of the Dragon. Full moon pa raw nang gabing `yun, at may dalang white flower in full bloom ang papa ko nang pinuntahan n’ya kami sa ospital.

Pero matapos manganak ni Mama, hindi na raw sila nagkita ni papa, kasi nalaman n’ya na kasal na pala si papa sa iba. Umuwi kami ng probinsiya noon nang hindi nagpaalam sa kan’ya.

“Alam mo ba, napaka-swerte talaga ng baby ko, kung hindi ka pinanganak nang gabing `yon, hindi `ko mabibisto na may asawa pala papa mo! Kung sakali, hanggang ngayon, niloloko n’ya pa rin ako!” madalas ikuwento `yan sa `kin ni Mama nang 5 years old na `ko.

“Bakit po may ibang asawa si papa?” tanong ko minsan nang malaki-laki na ako. ”Bakit ka po niya niligawan kung kasal na siya?”

“Kasi wala raw siya’ng anak sa asawa n’ya,” sagot ni Mama. “Kaya nga napaka-swerte talaga nang ipinanganak kita.”

Sa lahat nga ng bagay, lagi kaming swerte.

Nanghiram si Mama ng kaunting puhunan sa lolo ko sa probinsya at naglako kami ng mga panahi tuwing hapon. Lagi n’ya ko’ng kasama, matapos ang klase ko sa umaga. Ako ang living mannequin n’ya, ako rin ang tagaalok at ang tagasigaw n’ya ng paninda.

Tuwang-tuwa ang mga suki namin dahil ang cute-cute ko raw, mestizo’ng-mestizo, blondie na, blue pa ang mga mata, mana kay papa. Mapa damit panglalaki o pambabae man, lahat bumabagay sa `kin!

Nang makaipon kami nang konti, naki-hati naman si Mama ng puweto sa kumare n’ya sa palengke, at nang malaki-laki na ang kita namin, bumili naman siya ng dalawa pang high-speed na makina at umupa ng mananahi.

“Kita mo, anak, napaka swerte mo talaga!” lagi n’ya’ng sinasabi sa `kin, “`Di magtatagal, magkaka-fashion line na tayo, at magkakaroon tayo ng mga branches sa buong mundo!” Niyakap n’ya `ko ng mahigpit at pinaghahalikan, “Ikaw talaga ang good luck charm ko!”

Talagang mahal na mahal ako ni Mama, at mahal na mahal ko rin siya. Sa lahat ng bagay, magkasangga kami, sa lahat ng problema, magkasama.

`Di nagtagal, dumami mga makina namin at mananahi, nakapag-ipon kami ng sapat at nakabalik sa Manila. Nakakuha si Mama ng pwesto sa mall at nagbukas kami ng ’Pilapil Clothes Line’ for young men and women na agad sumikat dahil sa ganda ng mga designs n’ya.

“Ms. Pilapil, ang gaganda talaga ng mga design ninyo!” bukambibig ng mga suki namin, “At napaka pogi pa ng model mo, tisoy na tisoy!”

“Naku, eto ang goodluck charm ko!” pagmamalaki ni Mama na paborito ako’ng kurutin sa pisngi at paghahalikan, “Kung hindi dahil sa kan’ya, `di ako aabot dito ngayon!”

“Alpha po ba ang anak ninyo?”

Ito naman lagi ang tanong nila tuwing nakikita ako.

“Hindi!” sagot ni Mama, “Omega ang anak ko, napaka swerte! Kaya n’yang magbuntis at magluwal ng buhay!”

Tama, isa ako’ng omega.

Hindi ko nga maintindihan, kung bakit `pag sinasabi ni Mama na omega ako, natatahimik ang mga kausap n’ya. Minsan, may nagsabi pa sa `kin na kawawa daw ako sa mga alpha? Ewan ko nga ba kung bakit.

Mababait naman ang mga alpha na kilala ko, tulad ng Kuya Chris ko sa probinsya na lagi ako’ng binibigyan ng candy `pag bumibisita kami sa kanila. Pati na rin si Mr. Esguera na may ari ng apartment namin dati na lagi ako’ng pinapahiram ng bisikleta ng mga anak n’ya. Mababait rin ang mga nakikilala ko’ng alpha na suppliers ni Mama sa patahian namin.

Wala rin naman ako’ng problema sa pagiging omega ko. Binibilhan ako lagi ni Mama ng mga gamot at sinisigurado na iniinom ko `to nang maayos at sa oras araw-araw. Lagi rin n’ya ako’ng hinahatid at sinusundo sa school ko na pang-omega lang. Ganyan ako kamahal ni Mama kaya alagang-alaga ako sa kan’ya, ako kasi ang goodluck charm n’ya.

Pero, parang nagbago ang lahat mula nang makilala n'ya si Mr. Diaz noong senior high ako.

“Joshua, anak, I want you to meet my soon to be partner, Mr. Diaz, balak n’ya’ng makipag merge sa atin.”

“Merge? Siya po ba ang may-ari ng Diaz Accesories?”

Nabanggit nga ni Mama dati `yung tungkol sa business opportunity na inalok ni Mr. Diaz sa kan’ya.

“Oo, anak,” inakbayan ako ni Mama. “Pero from now on, hindi lang kami magiging basta business partners lang.”

Tumingin siya kay Mr. Diaz na ngumiti at umakbay din sa `kin.

“Joshua, gusto mo ba’ng magkaroon ng Daddy?” tanong n’ya.

“Po?” napaisip ako, “Hindi naman po namin kailangan ng Daddy, kaya po namin ni Mama mag-isa. Bakit?” tumingin ako kay Mama. “May nag-aalok po ba?”

Natameme si Mr. Diaz at natawa naman si Mama.

“Ako sana...” sabi ni Mr. Diaz.

”Wow, Mama, may nagkamali?!” biro ko.

”`Oy, ikaw, bata ka, ha? Umayos ka!” pinanlakihan n’ya `ko ng mata.

Kinasal sila three months later. Engrande! Si Mama pa mismo ang nagdesign ng wedding dress n’ya, pati na rin ng buong entourage! First time ko `yun makita siya’ng ganoon kaganda! Dati kasi, kahit magaganda ang mga tahi n’ya, bihira siya’ng mag-ayos, dahil natural naman ang beauty n’ya.

Napaka saya n’ya talaga noon!

Masaya rin ako, s’yempre, for 18 years, dalawa lang kaming magkasama ni Mama, ngayon, may Daddy na ko, at may dalawa pa’ng bagong Kuya, at sinama pa nila kami sa kanilang mansion!

“Dito ang kuwarto mo. Katabi mo ang kuwarto nina Kuya Edwin at Kuya Edward mo, pero since pareho na sila’ng nasa college, madalas sila’ng busy, kaya `wag ka’ng mag-iingay masyado,” sabi ng bago ko’ng Daddy na may pagka-strikto. “And since omega ka at pareho’ng alpha ang mga anak ko, kinakailangan na lagi kang umiinom ng gamot mo. Maliwanag ba?”

“Opo Daddy,” tumatango ko’ng sagot.

“Kailangan din may dala ka laging suppressant injection for emergencies,” dagdag pa n’ya.

“Opo Daddy,” sagot ko `uli, nakangiti.

“Now, since marami kaming kailangang ayusin ng mama mo, madalas kaming wala sa bahay,” patuloy n’ya, “you can do whateve you want and go anywhere, basta `wag lang sa kuwarto ng mga Kuya mo, maliwanag ba?”

“Okay po Daddy.”

“`Pag may kailangan ka, tumawag ka lang sa isa sa mga maids, okay?”

“Okay.”

“O, handa ka na ba, dear?” tawag ni Mama na lumabas mula sa room nila. Bihis na bihis s’ya at ang bango-bango pa!

“Handa na, nasabihan ko na rin si Joshua tungkol sa house rules.”

“Ok, Josh, anak, mag-ingat ka, ha, mula ngayon, si manong Johnny na ang mag d-drive sayo sa school.” Niyakap n’ya `ko nang may panggigigil at hinalikan ng ilang ulit sa mukha.

“Mama, naman! Lipstick mo!”

“`Wag kang aalis nang wala si manong Johnny, ha?” pinunasan n’ya ang mga iniwan n’yang marka.

“Okay po, Mama.” niyakap ko rin siya at hinalikan pabalik, ”Ingat po kayo ni Daddy!” h*****k din ako sa pisngi ng bago ko’ng Daddy bago sila umalis.

”Sige, mauna na kami.”