Nakalayo na ang barko, ngunit abot tanaw pa rin ito ni Hake si Clary na kumapit sa salbabida. Alam niyang pinapanood nito ang barko na papalayo. Naawa siya sa babae, ngunit maliban tulong na ginawa niya, wala na siyang ibang naisip pa. Mabigat ang dibdib niyang huminga nang malalim, dinampot niya ang mga tali na nagkalat sa sahig at tinapon rin ito sa dagat. Saktong pagbato niya sa mga tali na iyon, may dumaklot sa kwelyo niya, sabay tanong ng pabulong sa mukha niya. "Anong ginagawa mo?"
Nanlaki ang mga mata niya, hindi niya akalaing may makakita sa kaniya. "Isusumbong mo ba ako?" Tinitigan niya ito nang masama.
Sa inis nito, binitawan siya nito sa patulak na paraan. "Paano kung may nakakita sa'yo?"
Kinabahan siya sa tanong na ito, pero may bahid rin na pasasalamat ang nararamdaman niya dahil naamoy niyang hindi ito magsusumbong. Kaibigan niya si Ian at ang dahilan kung bakit magkasama sila sa ganitong trabaho dahil sa anak niya. Sa madaling salita tinutulungan siya nito.
"Dapat hindi ka na lumapit, dahil madadamay ka rito," wika naman niya.
Pagalit itong nagsabunot ng buhok. Balisang-balisa ito, takot na mahuli. Kilala nila si Jasper, lingid sa kaalaman ni Clary, leader ito ng isang gang, na halos pansindikato na rin ang mga gawain. Sa madaling salita, once nahuli siya, pâtây siya.
"Sabihin mo nga sa akin," nanggagalaiti nitong tanong, pero pabulong pa rin. "Anong rason mo bakit ginawa mo iyon? Awa? Paano kung makaligtas iyon at balikan tayo?"
"Kung mabuhay siya, babalik talaga siya pero exempted tayo doon," aniya.
"Pinagsasabi mo?" giit nitong nalilito sa ibig niyang sabihin.
"Bakit sa tingin mo, basta-basta na lang siyang pumirma ng kontrata?" tanong niya rito. "Takot siya, pero kitang-kita ko pa rin ang tapang sa mga mata niya. Umiiyak siya, kasi nasasaktan siya, pero hindi niya pinakitang ubos na ubos na talaga siya. Dapat marunong kang magbasa ng tao, Ian."
"Dahil lang sa emotion na iyon?" sarkastikong tanong nito, hindi pa rin kumbinsido sa sinasabi niya o baka hindi lang malinaw lalo na't nilalamon ito ng inis sa kaniya.
"Narinig mo ba ang sinabi niya kanina? 'Hindi niyo alam ang ginagawa niyo," aniya.
"Oh tapos?" tanong nito, hindi pa rin kumbinsido.
"At ang sabi niya sa akin kanina, kung tutulungan ko siya kahit kalagan ko lang siya at once makaligtas siya babayaran niya ako ng malaki. Ibig sabihin may pera pa siya, may tinatago pa siya at sigurado ako mas malaki iyon kaisa sa nakuha sa kaniya," paliwanag niya.
Nararamdaman niya kasi kanina may kakaiba sa linya ng babae. Imbis na umiyak ito nang umiyak sa harapan niya, lumuhod para magpakaawa. Nakiusap lang ito ng simple sa kaniya, pakiusap na handang magbayad ng malaki kapalit ng tulong niya.
"So anong gusto mong sabihin?" naiintriga nang tanong nito kahit naroon pa rin ang bahid ng inis.
Sumagot siya, "Kapag bumalik siya, lilipat tayo sa kaniya. Dahil naniniwala akong mas makapangyarihan siya na kaya niyang bawiin ang kung ano ang meron siya."
_
Sa kabilang panig naman isa-isang binusisi ni knox Wolthorn ang mga babaeng nakatayo sa harapan niya. Kinikatis niya ito, mula sa buhok, mga mata, kinis ng balat, mga ngipin. Lahat, magaganda, makinis sapat na para magkaroon siya ng kahanga-hangang anak.Sa alindog, pasado ang mga ito, hindi lang niya alam kung sa tapang ay may makukuha siya. Tinutukan niya ng baril ang isang babae mula sa mula sa kanan. Nanginig ito sa takot, namutla naging luhaan ang mga mata. Sunod na tinutukan niya ng baril, ay ang kasunod. Walang pinagkaiba ang reaction nito sa katabi.
Pagtingin niya sa pangatlo, pang-apat pang-lima, hindi pa nga niya tututukan ng baril ang mga ito, nagsi-iyakan na. Nagkadikit-dikit pa, nanginginig sa takot. Dismayado na naman siya, wala siyang may makitang tipo niya.
Naghahanap siya ng babae hindi para maging asawa niya, kundi para anakan. Ngunit ang gusto niyang babae matapang, para ang maging anak niya ay matapang rin.
Ibinaba niya ang armas niya at tumalikod sa mga ito. Marahan siyang nagtaas ng kamay at kumalabit sa hangin ang kaniyang hintuturo kasama ang gitnang sarili at sinabing, "Wala akong gusto."
Agad na kumilos ang mga tauhan niya, nagbigay ng guide sa mga babae palabas sa silid na iyon. Kasabay ng mga yapak, unti-unti ring naglaho sa pandinig niya ang iyak ng mga ito.
Ang totoo niyan, mayroon siyang asawa, actually, ex-wife, dahil nagpanggap siyang baog, na naging dahilan kung bakit nag-file ito ng annulment. Ngunit ang totoo niyan, ang asawa niya mismo ang hindi makakabuo ng anak.
Walang problema sa kalusugan niya. Makakabuo siya ng anak sa kahit kaninong babaeng aktibo ang matris. Kaya lang naman niya pinalabas na siya ang walang kakayahang magkaanak dahil kung halimbawang hayaan niyang malaman ng asawa niyang ito mismo ang may deperensya, habang-buhay siyang itatali nito na walang anak.
Tama lang ang desisyon niya, kaya ngayon ay malaya na siya. Iyon nga lang nasa pamamahay pa rin niya ito nakatira. Ayaw nitong umalis at bukod doon, alam niyang nakikipagkita rin ito sa ibang lalaki sa labas. Nagbabakasakaling magkaanak. Hinayaan niya lang ito, wala siyang pakialam kung ano man ang gagawin nito sa buhay.
Sakaling madiskobrehan ng ex-wife niya ang katotohanan. Huli na, hiwalay na sila, at wala na siyang problema. At least siya malayang ikasal ulit, ngunit naisip niya rin, hindi asawa ang kailangan niya. Anak ang kailangan niya, lalaking anak na magmamana ng lahat ng ari-arian niya pagdating ng araw.
"Boss!" tawag ng tauhan niya. Bahagya siyang lumingon at hindi humarap. "May babaeng natagpuan sa dalampasigan malapit sa teritoryo natin."
Kumunot ang noo niya. Naanting nito ang attention niya. "Sinong babae?"
"Walang malay boss kaya hindi pa natanong ang pangalan. Marami siyang pasa sa katawan, parang nakaranas ng tôrtûre," sagot nito.
"Basura ng iba iyan, iligpit niyo na lang," malamig niyang utos.
Hindi agad ito nakaimik. Tila nag-dalawang isip pa kaya marahan niya itong hinarap, "Bakit?" tanong niya nang mapansin niya itong nag-aalangan.
"M-Maganda kasi ang babae boss," nauutal na sagot nito.
Naningkit ang mga mata niya. "So what kung maganda?"
"E-Eh, baka kasi gusto mo," anito. Napangiwi at napasulyap pa sa baril na hawak niya.
"Ikaw na ang nagsabi may mga pasa siya na parang nakaranas ng torture, hindi ba ang hanap ko ay makinis?" pagsasarkastiko niya.
Napatikhim-tikhim ito. "S-Sige boss. Pero baka gusto mong—"
"Pagsinabi kong patayin, patayin niyo. Oh baka gawin ko iyon sa'yo?" dahil sa sinabi niya tumalikod na lang ito.
Malamang, sinong hindi matatakot kung siya na ang nagbabanta? Siya lang naman si Knox Wolthorn ang ulo ng Dreadblood Consortium the most bloodthirsty organization sa mata ng karamihan lalo na sa kaniyang mga kalaban. Sa madaling salita, isa siyang dangerous mafia king and pity is not a word he knows. If you come across this man, ensure you can be of use to him to gain a 30% stroke of luck. If not, he will take your life without a second thought.
Kakalabas lang ng tauhan niya nang bigla niyang mapagtanto ang sinabi nito. Naningkit ang kaniyang mga mata sa salitang torture na sinambit nito. Kung hindi psychopath ang nag-torture sa babaeng iyon posibleng may pinapaamin, o may gustong makuha.Binalot ng kuryusidad ang sistema niya kaya humakbang siya para lumabas. Malaki ang stronghold ng Dreadblood Consortium na teritoryo nila. Nasa tabi ito ng dagat at nasa bente na palapag. Secured itong gusali dahil sa dami ng mga aktibidad na pinapatupad niya sa loob. Iyon ay pampalakas pwersa ng grupo niya at sinisiguradong walang intruder na makakaligtas once pinasok sila. Punong-puno ito ng teknolohiya, bawat pintuan ay may scanner, mula sa loob palabas, awtomatikong nagbubukas ang pintuan at bumabalik pasara. Mula naman sa labas papasok, may scanner ito upang kilalanin kung myembro ba ng organisasyon ang papasok o hindi. Ganoon kahigpit ang teritoryo nila, kaya kahit sinong katulad nilang malalakas ay walang may nangangahas na pasukin
Lihim na nakahinga nang maluwag si Clary nang hindi kinalabit ng gwapong lalaki ang gatilyo ng baril kanina. Tinatawag itong boss ng mga lalaking kumuha sa kaniya. Ang babagsik ng mga ito, nakakatakot, ang bibigat ng mga hakbang, halatang kargado ng mga nakatagong armas ang mga katawan. Puro pa malalaking tao, pero ang boss ng mga ito, napaka-hot ng pangangatawan, matangkad at naroon ang aura ng katakot-takot. Napakalinis nitong tingnan sa taglay ng kagwapuhan. Mas gwapo pa ito kay Tristan. Umiigting ang panga, kilay na parang ginuhit at ginawang perpekto, nanghihilang attention na mga mata, lalo na kapag titigan ito, tila may sarili itong salita at iyon ay 'hûbâd ka.' Putok na putok ang matipunong katawan nito sa suot nitong black t-shirt. Napasimple ng porma pero nakakakaba. Parang nangingibabaw pa rin ang maawtoridad na pangangatawan nito sa suot na damit. Wala man siyang tinig na maririnig ramdam pa rin niya ang utos na lumuhod sa harap nito. Ngunit hindi ganoon kahina ang f
Mabilis siyang hinawakan sa batok ng lalaking boss sa grupong ito upang makaiwas sa umuulan na bala. Isang malaking barko ang sumalubong sa kanila at napakaraming armadong tao ang kasalukuyang tinatarget ang kanilang yate.Kung hindi siya natatakot sa lalaking ito sa ligaw ng bala mas naratanta siya. "Masyadong marami ang baon nila, boss, alanganin tayo!" sigaw ng isang lalaking kasalukuyang nakadapa. "Tumawag ka ba ng back-up?" tanong pa nito, dinidiin nito ang mukha niya sa sahig. Mas lalo siyang nahihirapan pero hindi siya nagpumiglas. Kapag iangat niya ang ulo niya pabagsak lang na babalik sa sahig ang mukha niya dahil sa pwersa nito mas lalo siyang masasaktan. "Yes, boss kaso hindi ko alam kung makakarating sila agad. Kailangan mo na talaga umalis, kami na ang bahala dito," sagot ng tauhan. Ang loyal naman masyado ang taong ito, handang sumulay sa umuulan na bala mailigtas lang ang amo. "How dare they rush into my territory. Naisip ba nila na once napasok nila ang Spartly, w
Inaapoy ng lagnat. Ito ngayon ang kalagayan ni Clary nang magising siya. Wala siyang lakas, at basang-basa siya ng pawis. Isang lalaking mangingisda ang nakakita sa kaniya sa dalampasigan. Ngunit lingid sa kaalaman ng mangingisdang iyon, lihim na nagmamasid si Hake sa di kalayuan sakay sa isang speedboat.Siya ang nagdala kay Clary sa tabing dagat at binantayan ito hanggang sa may dumating na saklolo. Iyon lang naman ang magagawa niya para iligtas ang babae. Pinalabas lang niya na nakarating sa tabing dagat ang motorboat na nakita niyang kasama nito. Nakatali si Clary roon, buti na lang nakalutang lang ang babae kaya nakita niya agad at hindi ito naubusan ng hininga.Nagbakasakali kasi siyang hanapin ang babae kinabukasan noong iniwan niya ito sa dagat. Gustong-gusto niyang mabuhay ito. Gustong-gusto niyang tulungan. Lihim niyang ginagawa iyon at sana hindi siya matunugan ng mga amo niya. Sa maliit naman na bahay kung saan naroon si Clary, ramdam niyang inaalagaan siya ng isang bab
Pagkababa nila sa eroplano, nakasunod lang si Ino sa likuran niya. Dere-deretso ang lakad niya papunta sa sasakyan ni Viana. Si Viana ay matalik niyang kaibigan, ngunit lihim lamang. Nakatago ang tunay identity nito bilang anak ng kaniyang yaya Marina, ngunit sa pagkakaalam ng lahat isa itong business woman, CEO ng Azara Gems. Azara Gems na siya rin ang may-ari ngunit lihim lang din. Akala siguro nila Jasper, ubos na siya. Nautical lang ang nakuha sa kaniya, higit pa doon ang natira. Pumapangalawa sa Ranggo ang Azara Gems sa larangan ng Jewelry businesses. Nangunguna kasi ang Brilliant Chen. "Diyan tayo sasakay?" tanong ni Ino sa kaniya nang huminto siya sa sasakyan ni Viana. Hindi nito napansin ang kaibigan niya dahil may kausap ito sa phone na may kaunting distansya lang sa kanila. Hindi rin nito napansin ang dalawa pang sasakyan na nakaparada sa likuran nito, at ang may gamit ng mga iyon ay mga personal assistant ni Viana. Biglang taas kasi ang rate ng Azara kaya nagiging targe
Saktong paglabas ni Clary, hahakbang na sana siya para pumasok sa building ngunit biglang natumba ang assistant na kasama niya. Kasunod noon ang mabilis na pagpulupot ng braso sa leeg niya, sumabay ang pagbunot ng baril ng isang assistant niya.Pumutok ang kaba sa dibdib niya. Nanlamig ang buong katawan niya sa pagkabiglang nakatitig sa assistant niyang handang barilin ang lalaki sa likuran niya. "Sige iputok mo iyan," banta ng lalaking may hawak sa kaniya. Naramdaman niyang may malamig na bagay na nakadiin sa sintido niya. "Mâmâmâtay to." Tila may kasama pa ito at tinutukan ng baril ang assistant na may hawak ring baril na nakatutok sa lalaking hawak siya. "Ipasok mo sa loob ang kasama mo," ani ng kasama nito."Walang natatakot sa inyo dito," matigas na sabi ng assistant niya at nag-utos pa, "bitawan mo ang amo ko kung—""Kapag nakita ang amo mong ito dito, sa tingin niyo makakauwi itong buhay?" banta ng lalaking nasa likuran niya. "At ikaw," ani nito sa mismong tenga niya. Naramd
For the sake of Hake's daughter, kakalma muna si Clary. Ayon sa lalaking iyon, simula pala noong ipinanganak ang anak nito, may sakit na ito sa puso at ang asawa nito ay namatay rin sa panganganak. Naka-schedule na rin ang operation nito, at siya na ang sasagot ng kulang, pero ang pangalan ng sponsor ay si Viana pa rin. Laging si Viana na lang ang tinutulak niya ipaharap sa tuwing mayroon siyang transaksyon lalo na kung tungkol sa pera. Mabuti na lang walang reklamo itong kaibigan niya. Kunsabagay, nanggaling ito sa mabuting tao kaya nananalaytay rin sa mga kaugatan nito ang pagiging mabuti. Ayon sa plano, hintayin niyang makalabas sa hospital ang anak ni Hake bago siya magsisimula. Kailangan muna niyang ilagay sa ligtas na lugar ang pamilya nito. Pagkatapos nang nangyari sa kaniya, masasabi niyang tuso si Jasper. Kung utak ang labanan at dahas, lalaban siya rito. Malakas ang pwersa ni Viana, mautak rin kasi ito. Nag-ipon rin ito nang tao para maprotektahan ang pagiging mayaman nit
Sa dahan-dahang pagmulat ng mga mata, biglang nanigas si Clary nang maramdaman ang mainit na hininga na tumatama sa batok niya at mainit na brasong nakadantay sa tila walang saplot niyang katawan. Nang makabawi siya, kumurap-kurap siya. Hinawakan niya ang brasong iyon; matigas ito, parang punong-puno ng kapangyarihan na kapag humigpit ang pagyakap sa kaniya, hindi siya makaka-angal. Ramdam ng palad niya ang mga ugat nito, at nang dahan-dahan niyang tingnan iyon, napalunok na lang siya nang mapagtanto na braso iyon ng lalaki at wala pa siyang damit. Napa-igtad siya sa biglaang realization, nanlaki pa ang mga mata niyang gumalaw ito at napatihaya ng higa sa tabi niya. "S-Shit...s-sino tong hinâyupâk na ito?" bulong niyang tanong sa sarili.Humarap siya rito, at saktong nagmulat ito ng mga mata. Nagtama ang paningin nilang dalawa at nang makilala niya ang mukha napabalikwas siya ng bangon. "Hoy!"Agad siyang bumaba sa kama, alanganin pa ang kilos niya dahil sumabit ang paa niya sa kum