Ramdam ni Sylvaine ang panghihina, sakit ng ulo at sakit ng buong katawan noong magkamalay siya. Ni hindi niya alam na nahimatay pala siya kanina. Ang maganda lang ay wala na ang posas sa kamay niya at wala na rin ang panyo sa bibig niya.
Nangunot ang noo niya at bubuksan na sana ang mga mata kung hindi lang niya narinig ang dalawang taong nasa malalim na pag-uusap. Imbis tuloy na magising, nagpanggap pa siyang natutulog.
"Wala siyang pamilya. Walang maghahanap sa kanya kahit mawala pa siya ng ilang araw o buwan," galing iyon sa di pamilyar na boses ng lalaki.
"Really? That's good. I don't have any plans to send her back home," iyon naman ang boses ng lalaking kinamumuhian niya ngayon.
Hindi niya mapigilan na ikuyom ang mga kamay. Hindi niya alam kung paanong kilala siya nito, at wala siyang ideya kung bakit siya pa ang napili nitong magbuntis sa tagapagmana nito! At mas lalong hindi siya magbubuntis!
"What about her assistant? That loud woman who kept on crying?" dagdag nito na akala mo ay hindi natutuwang marinig ang mga pag-iyak ni Madonna.
"Nasa tahimik na lugar na," bigkas ng kausap nito na siguradong-sigurado.
Bumigat ang puso niya sa narinig. Si Madonna lang ang naiisip niya sa oras na iyon. Pinirmi niya ang mga labi noong marinig ang tawanan ng dalawa. Hindi siya sigurado kung totoong patay na si Madonna pero ang kapal ng mukha nilang tawanan ang kamatayan ng isang tao!
"Ako na po ang bahala sa lahat at sasabihan ko na rin ang mga katulong para sa hapunan ninyo, Mr. Whitlock."
Narinig niya ang mga papalayong yabag, hindi nga lang siya sigurado kung nakalabas na ba ang lalaki dahil wala siyang narinig na paglalapat ng pinto.
Wala naman din siyang pakialam. Ang isip niya ay napunta sa lalaking daig pa ang halimaw. Mr. Whitlock? Ni minsan hindi pa niya narinig ang apelyido na iyon, hindi rin matunog para sa kanya.
Nagtagis ang mga ngipin niya. Pagmulat niya ng mga mata, handa na siyang makipagsagutan sa tinawag na Mr. Whitlock. Iyon nga lang, umawang ang mga labi niya matapos niya itong makitang prenteng nakaupo sa isang pulang single couch, walang pang-itaas na damit habang humihithit ng sigarilyo. Hindi sa kanya nakatingin kun'di sa salaming dingding, kitang-kita kung gaano kadilim sa labas.
Imbis na magsalita, natagpuan niya ang sariling nakatitig dito. Natagpuan niya ang sariling namamangha sa kung paanong tumatama ang liwanag sa malaki at matipuno nitong katawan. Kita niyang gumalaw ang panga nito, at makalaglag panty iyon, idagdag pa ang bahagyang pagkiling nito sa ulo kung saan kitang-kita niya ang magandang view ng leeg nito pababa sa matigas nitong d*bdib—
"Are you done checking me out?" Humithit muli ito sa sigarilyo at nilabas ang usok sa bibig dahilan upang kumalat iyon sa hangin.
Napakurap siya, napagtantong dalawang matiim na kayumangging mga mata ang nakatitig sa kanya. Napaiwas siya ng tingin at huminga nang malalim. Doon niya lang namalayan na nahipnotismo siya sa katawan nito at nakalimutan ang mga dapat sabihin.
"Saan mo ko dinala?" malamig niyang tanong, pilit iniipon ang galit niya para sa lalaki.
"In my own castle—"
"I'm not kidding, Mr. Whitlock. Ibalik mo na ako sa clinic ko at hayaang magluksa para sa a-ssisstant ko," muntik ng manginig ang boses niya matapos malamang hindi nakaligtas ng buhay si Madonna.
Ngunit wala naman pakialam ang lalaki kung malungkot man siya. Gumuhit pa ang multo ng ngiti sa mga labi nito.
"Mr. Whitlock?" mahinang bigkas nito, "That sounds nice to me, but you should call me Gray and scream it at night instead."
Sinulyapan siya nito, punong-puno ng pagnanasa ang nakikita niya sa matalim nitong mga mata. Nanghina ang mga tuhod niya dahil doon.
Gray ang pangalan nito?
Pinigilan niya ang sumigaw at pawang paghinga nang malalim ang nagawa niya.
Matalim niyang tinapatan ang titig nito kasabay ng pagtatagis ng kanyang mga ngipin, "I am an OB-GYN and not a surrogate mother."
Muli itong humithit sa sigarilyo, "It's the same thing for me."
Napaawang ang mga labi niya at hindi makapaniwala. Hindi niya matanggap na t*nga ito at hindi alam ang kaibahan ng pagiging doktor at surrogate mother.
"What? Seriously? I think you need to go back to school—"
"School is boring. I don't need an A grade..." Diretsong tumitig ang mga mata nito sa kanya pababa sa kanyang tiyan, "I only need an heir."
Suminghap siya kasabay ng panlalaki ng kanyang mga mata.
"Humihiling ka ng bagay na hindi ko maibibigay—"
Napatigil siya sa pagsasalita noong marinig ang sliding door. Hinintay niya kung sino ang papasok doon hanggang sa makita ang lalaking tuwid na tuwid ang suot na three-piece suit habang walang emosyon ang mukha nito.
"Mr. Whitlock, the dinner is ready," malalim at malamig ang boses nito, kagaya sa narinig niya kanina.
"Thanks, Enzo. We'll go downstairs in a beat."
Tumango ang tinawag nitong Enzo. At noong makalabas ang lalaki, agad na tumayo si Mr. Whitlock.
"I bet you're hungry. You're saying nonsense." Ngumisi ito pero hinintay siyang makatayo.
Umirap siya ngunit sumunod din dito.
Hindi niya pinansin ang lamig ng paligid at maging ng lalaking sinusundan niya. Inikot niya ang tingin sa paligid, naghahanap ng pwedeng takasan. Kaya lang mukhang mahigpit ang seguridad ng bahay kahit pa puro salamin ang dingding nito.Lumipad ang tingin niya sa malapad na likod ng lalaki habang pababa sila sa hagdan, sa oras na iyon, gusto niya na lang itong itulak kung hindi niya lang napansin ang masasamang tingin sa kanya ng mga tauhan nito.
Nanlamig siya at tahimik na lamang sumunod hanggang kusina. Kumulo agad ang tiyan niya matapos maamoy ang mabangong amoy ng inihaw na karne at keso. Naalala niyang hindi pa siya kumakain simula noong iwan niya si Tim.
Mas lalong nag-ingay ang tiyan niya dahilan upang sulyapan siya ni Mr. Whitlock mula sa likod nito.
"I guess my baby is hungry—"
"I am not your baby—"
"I am not referring to you. I was referring to your stomach," maanghang nitong bigkas.
Nag-init ang mga pisngi niya lalo na matapos makita ang makahulugang ngisi ni Enzo. Napaka-assumero naman nito!
Umikot ang mga mata niya pairap bago umupo. Binagsak niya ang tingin sa mahabang mesa, lalo na sa mga karne, wala nga siyang nakitang kahit ano'ng gulay.
"Wala ka man lang bang vegetable salad dito?" tanong niya kay Enzo imbis na kay Mr. Whitlock.
Pero si Mr. Whitlock pa rin ang sumagot sa kanya, "We don't eat grass here," malamig na sagot nito, nilagyan pa ng inihaw na karne ang plato niya, "Eat whatever you are seeing. Eat a lot today and tomorrow so you'll have enough energy—"
Galit siyang tumayo at agad na umiling, "Hindi ko gagawin iyang gusto mo!"
Hindi ito natinag, naglaro pa ang ngisi sa mga labi nito, "Let's see. The bed is very ready," makahulugan nitong bigkas.
Tumalim ang tingin ni Sylvaine kay Gray sa hapag. Nakahinga lang siya nang maluwag noong iwan siya nito. Iyon nga lang pinatawag siya nito kay Enzo."Right room. Mr. Whitlock is waiting for you," malamig nitong bigkas."Hindi pa ako tapos kumain—""He doesn't give a f*ck. Go."Napanganga siya noong iwanan din siya nito. Madiin niyang hinawakan ang tinidor. Kung dalhin niya na lang kaya iyon at isaksak sa amo nito?! Tss.Mabigat pa ang loob niyang sumunod. Muntik pa siyang maligaw sa dami ng kwarto. Kahit gusto niyang tumakas, hindi na niya pipilitin lalo pa't kalat ang mga tauhan nito sa paligid.Noong mahanap ang kwarto ay tahimik niyang binuksan ang pinto. Sinalubong nga lang siya ng dokumentong lumipad sa paanan niya."Sign that."Napaangat siya ng tingin. Prente itong nakaupo sa kama. Humihithit pa ng sigarilyo. Wala pa rin itong pang-itaas. Ngayon niya nga napagtanto na ang laki ng katawan nito at nasa tamang hulma ang bawat pandesal nito. Walang araw siguro itong hindi naggi-gym
Iniwan siya nito sa kwarto na iyon noong gabi. Mabuti nga at hindi siya nito pinwersang gawin ang bagay na iyon. Hindi nga lang siya nakatulog lalo pa't ramdam niya ang ginawa nito sa pagitan ng mga hita niya. Naipagdidikit na lamang niya ang mga hita at pinipigilan ang umungol. Baliw na nga siguro siya't nabuhay ang bawat himaymay ng init sa ginawa nito.Si Brylle pa ang uling nakasama niya sa kama, pero iba ang piranas sa kanya ni Gray ngayon. Daliri pa lang iyon pero tingin niya buong katawan niya ang gustong magpa-alipin dito.Napamulat siya ng mga mata matapos maalala ang sinabi nito."Mabuntis sa loob ng isang buwan? Baliw ba siya? Akala mo naman mabubuntis ako sa isang gabi lang—"Napatigil siya matapos may napagtanto. Ibig ba nitong sabihin ay gagawin nila iyon araw-araw at hindi isang beses lang?"Sh*t! Baog nga ako!" ngawa niya sa kama.Kahit mag-araw araw pa sila, malabo siyang mabuntis! Bakit ba kasi ayaw nitong maniwala na baog siya?!"Arggh!"Nilubog niya ang ulo sa unan
"Sh*t! Walanghiya ka, bitiwan mo ko!"Nagwala siya kahit pa buhat-buhat siya nito. Hindi nga niya alam kung paano sila nakabalik sa mansyon. Basta buhat pa rin siya nito na parang sako at miminsang pinapalo ang p*wet*n niya."Stubborn lady. Tingnan natin kung makalakad ka pa bukas," gigil na bulong nito bago buksan ang kwartong ginagamit niya.Namilog ang mga mata niya sa narinig. Napatili siya noong ihagis siya nito sa kama. Sa kaba niya ay sumiksik siya sa headboard."Baliw ka! M*nyak! Pakawalan mo na ako rito!"Binato niya ito ng unan ngunit hindi man lang ito natinag mula sa kinatatayuan. Nasalubong niya lang ang madilim nitong tingin. Nanindig ang balahibo niya matapos makita ang galit na pag-igting ng panga nito. Napasiksik siya lalo sa headboard ng kama noong kalasin nito ang suot na necktie."You're getting on my nerves, really. Hindi ka marunong sumunod," madiing bulong nito.Humakbang ito palapit habang hawak-hawak ang necktie nito."Lumayo ka! W-ala kang mapapala sa'kin!"N
Agad na humithit sa kanyang sigarilyo si Gray. Kiniling niya ang ulo bago tinakpan ng kumot ang katawan ni Sylvaine. Malalim na ang tulog nito. Pinunasan niya ang pawis nito sa noo. Napasulyap din siya sa sariling kah*bdan. Sa laki niya, talagang mapapagod ito."Makulit. Kung marunong ka lang makinig, hindi ako magiging marahas," bulong niya sa hangin.Pero duda rin siya sa sarili. Ni minsan ay hindi siya naging banayad sa kama. Tingin niya ay dalawang araw itong hindi makatatayo.Nailing siya ngunit napamura matapos makita ang palapulsuhan nito. Agad niyang tinapon sa sahig ang upos ng sigarilyo at balewalang tinapakan gamit ang paa niya. Walang kwenta kahit mapaso pa siya."F*ck!"Napaluhod siya at hinawakan ang mga palapulsuhan nito. Umigting ang panga niya matapos makitang nagmarka ang necktie na ginamit niya. Hihipan niya sana ang mga iyon kun'di lang tumunog ang cellphone niya.Pinulot niya ang pants na suot kanina at hinalughog para makuha ang cellphone. Agad niyang sinagot mat
Walang tigil sa pagtakbo si Sylvaine kahit pa namamanhid ang mga binti at hita niya. Gusto niyang magpahinga pero hangga't nasa loob siya ng mansyon ni Gray, hindi siya makahihinga.Kun'di niya ginamit ang kumot at bedsheet para makababa sa bintana, malamang ay hindi siya makalalabas sa kwarto. Kaya lang, ang lawak ng mansyon nito, hihingalin na yata siya bago makarating sa pinaka-gate."Sh*t!" bulalas niya matapos mapansing nakasunod ang mga tauhan nito sa kanya.Pinilit niyang bilisan ang pagtakbo. Napaigik siya sa sakit. Imbis din na bumilis ay bumagal ang lakad niya.Kailangan niyang makatakas. Ayaw niyang mamatay sa kamay ni Gray.Nagka-pag-asa siya matapos matanaw na malapit na siya sa gate. Ngunit bigla rin siyang natumba at nadapa matapos may itim na sasakyang marahas na pumarada sa harap niya.Napangiwi siya at napasulyap sa kanyang tuhod. Nagdudugo na iyon at napuno ng gasgas."Tingin mo ba talaga makatatakas ka?" galit at malamig na tanong nito.Napaangat siya ng tingin. Na
"Seriously, Gray? Ni-lock mo sa kwarto?" natatawang tanong ni Joachim sa kanya mula sa video call kinabukasan. Kuminang pa ang ma-abo nitong mga mata.Tumikwas ang kilay niya, "Hindi siya ang gusto kong pag-usapan.""There must be something about her. Tinakot mo pa na kunwari pinatay mo ang tauhan mo, hindi naman," dagdag na pang-aasar ni Dimitri.Napirmi ang mga labi niya. Hindi siya papatay ng tauhan para lang kay Sylvaine. Magaling lang talagang uma-acting ang mga tauhan niya."Tapos ngayon hindi mo pakakainin pero pinagamot mo naman ang tuhod niyang may gasgas? Funny, I think you're whipped," nakangising komento ni Grego sa kanya.Tumalim ang tingin niya sa mga kaibigan. Kung hindi lang sila nagpa-plano para sa auction sa black market, hindi niya kakausapin ang mga ito."Mind your own business. I will bring her to the auction.""Baka mamaya siya bigla ang ibenta mo sa auction ah," pang-aasar ni Joachim."No one will buy her, and I don't sell my properties."Tumikwas ang kilay ni D
Mariing tinikom ni Sylvaine ang mga labi niya. Dumadagundong din ang puso niya. Ilang beses naman na siyang nakakita ng baril pero iba ngayong nasa hita niya iyon.Napalunok siya noong sumuot sa ilalim ng hita niya ang palad ni Gray. Kinuyom niya ang kamao ngunit napaawang ang mga labi matapos nitong maglagay ng itim na strap sa hitang hawak nito."This is for your protection. Kapag may nanutok ng baril sa'yo, barilin mo," madiing paalala nito."Ah? Ano? Hindi ko kailangan ng baril—""Giyera ang pupuntahan natin. Ayaw mo pa rin ng baril?"Mas lalo siyang napanganga. Naumid din ang dila niya at hindi makapagsalita. Hindi naman niya alam na ipapain siya nito agad sa kamatayan!Grabe ang kaba niya noong ilagay nito sa strap ang maliit na baril. Ito na lang kaya ang barilin niya para tapos na ang paghihirap niya? Hays!Bilang niya pa rin ang paghinga niya noong makarating sila sa venue. Nasilaw siya sa dami ng kumikinang na damit at wine glass."Humawak ka nang mabuti. Act normal, stay si
Nanlamig siya sa sagot ni Gray. Hindi siya makagalaw at mas nalito siya."B-akit ka niya tinawag na Hugo kung ganoon?"Hindi siya nito sinulyapan. Tinanguan lang nito ang waiter na naglapag ng cardboard sa mesa nila."Buy what you need only," paalala ng waiter bago umalis"So, may kambal ka?" dagdag na tanong niya rito.Ganoon pa rin. Nairita siya noong nasa stage pa rin ang tingin nito."Mr. Whitlock, I'm talking to you!"Nagtagis ang mga ngipin niya at hindi pinansin ang ilang taong napatingin sa mesa nila."Five hundred dollars!" imbis ay sigaw nito at tsaka tinaas ang cardboard.Doon niya narealize na nagsisimula na pala ang bidding."Five hundred dollars for a glass of wine. Going once, going twice," si Tim iyon na announcer pala."Five hundred dollars para sa glass of wine? Matino ka pa ba?" bulong bulong niya.Hindi siya makapaniwala na naglulustay ng ganoon kalaking halaga ang mga mayayaman para sa maliit na bagay."Miss Sylvaine, hindi kita dinala dito para makialam. Keep you