Napapikit ng mariin si Roman nang lumapat sa kanya ang dulo ng baril. Malamig na malamig ang pawis niya sa likod. Nanginginig ang kanyang buong sistema at hindi maiwasang lumuha siya sa takot.
“Papa!”
“Roman!” sigaw ng pamilya nito.
Hindi makagalaw si Rousanne. Hirap din s’yang huminga. Ang papa niya… hindi… hindi p’wedeng mawala ang papa niya.
“B-Bigyan niyo pa ako ng ilang buwan at isasauli ko rin ang sampung milyon. Nakikiusap ako.” Sa kauna-unahang pagkakataon ay muling nakita ni Beth ang pagluhod ng asawa. Unang lumuhod ito ay dahil sa kanya, dahil gusto nitong kunin ang kamay niya at yayain magpakasal, pero iba ngayon. Ang sakit makita na ang lalaking sinasandalan nila ay nagmamakaawa para sa kanila. Nasasaktan siya. Para bang pinipilipit ang puso niya na makita ang ganitong Roman. He’s the bravest person she met. The most caring man that any woman will wish for.
Jusko! Paanong napunta sa ganitong sitwasyon ang masayang handaan nila?
“Papa!” tawag ni Rousanne. Sunod-sunod ang agos ng luha niya. Ayaw n’yang mawala ang papa niya. Ayaw niya, Ang sakit mawalan. Tumakbo siya papunta sa ama at h******n ito sa likod.
“Papa…. Papa…” tawag niya sa ama sa gitna ng pag-iyak. Hinawakan ni Roman ang brasong nakayakap sa kanya.
“Shh. Magiging maayos din ang lahat, anak ko,” pag-comfort nito kahit alam n’yang malabo mangyari iyon.
Hindi natinag ang mga lalaki sa kanilang posisyon. Inilabas ni Van ang baril at nilaro-laro ito sa kamay.
“May pera ba kayo o wala?” malamig na tanong nito. Matalas ang kanyang mata habang tinitingnan ang mag-ama na walang ekspresyon.
Lumakad si Ymir sa unahan nito at nilabanan ng tingin si Van. Napangisi na lamang ang huli. Ano bang magagawa ng katapangan nito? Mas lalo lang pinapatagal ang ginagawa nila.
“Babayaran namin ka— ugh!” Hindi na naituloy ni Ymir ang sasabihin nang sipain siya ng malakas ng isa sa mga lalaki. Agad na dinaluhan ito ni Beth. Napuno ang sistema nito ng takot sa nakita. Maging ang labi nito ay nanginig sa nakita.
“Kuya!”
“Ymir!”
Naalerto si Roman at nagmakaawa muli kay Gino.
“Nagmamakaawa ako, huwag n’yong saktan ang pamilya ko k-kahit ako na lang,” umiiyak na pagmamakaawa nito. Tiningnan lang siya ng mga ito na tila isang laruan.
“Too late,” a honeyed voice sounded at the entire room. It was pleasant to hear. Napadako ang mata ni Roman sa lalaking pumasok sa bahay. Umurong ang dila niya sa gusto pa sanang sabihin nang makita ito. Hindi niya makakalimutan ang mukha nito habang humihinga siya ng pera.
Ang taong inutangan niya.
Hindi maipagkakaila ang ganda ng mukha nito kung saan daig pa ang mga artista na nakikita sa telebisyon. He has a thick eyebrow, long eyelashes, high nose bridge, sharp jaw ang heart lips. Demetrius is one of those men who, whether on purpose or not, oozes sexuality and makes women fall for him instantly. Pero sino ang mag-aakala na sa likod ng kabiyayaan nito sa mukha ay nagtatago ang mapanganib na katauhan?
“Do you have the money or not? I don’t want to repeat myself, Cabrero.”
Napahigpit ang hawak ni Roman sa braso ng anak. “W-Wala pa akong sapat na pera, Mr. Romanov.”
Romanov. Isa lang ang kilalang Romanov ni Rousanne at iyon ay ang may-ari ng White Monarch. Business nito ay ang casino sa Asia at lahat iyon ay may logo ng WM. Imposible! Ito ang inutangan ng papa niya? Bakit ito pa?! Marami na s’yang naririnig tungkol dito at lahat iyon ay hindi maganda.
“I see.” Demetrius’ eyes scan the room, and his eyes stop a second at Rousanne who is holding her breathing in anxiousness.
“Then, what will we do to you?”
Nanginig sa takot ang buong pamilya nang tinutok ni Demetrius ang baril sa noo ni Rousanne na na-estatwa at para bang binuhusan ng malamig na tubig. Napapikit ito at nanalangin na sana ay panaginip lang ang lahat.
Napasigaw si Beth sa takot habang hawak-hawak nito si Ymir na nakahawak sa tiyan.
“Rousanne! Rousanne!”
Kinuyom ni Ymir ang kamao at galit na tiningnan si Demetrius. He’s useless!
“Huwag! Please, parang awa niyo na. Huwag n’yong galawin ang anak ko! Ako na lang!” mangiyak-ngiyak na pagmamakaawa ni Roman. Siya na lang at huwag na ang anak. Siya naman ang may kasalanan.
“Wow. Kung nabayaran mo sana hindi na sana aabot pa sa ganito,” sagot ni Van. Walang kwenta ang pagmamakaawa nito. He should know what will happen if he doesn't give back what he borrowed.
“You love your daughter so much,” komento ni Demetrius na hindi pa rin naaalis ang tutok ng baril sa dalaga. “Then, let’s take her” dagdag nito. He saw how her expression changed. It was the blood from her body drained.
“No!”
“Jusko! Huwag ang anak ko!”
“M-Mr. Romanov, p-please ako na lang. Ako naman ang umutang sa’yo kaya ako na lang ang kabayaran.” Hinawakan ni Roman ang binti ni Demetrius na tiningnan siya ng pandidiri. Patulpoy ang pag-agos ng kanyang luha sa mukha. Siya na lang ang maging kabayaran. Huwag lang ang unica hija niya. Hindi niya maaatim na makita ito na hawak ng napakadelikadong tao na ito. Hindi niya ma-imagine ang mangyayari sa anak.
Si Rousanne naman ay ay hindi makapagsalita. Hindi siya makagalaw. Tila ba naging yelo ang mga paa at kamay niya sa narinig. Her lower lips were trembling as her eyes showed fear. Fear for her life.
The eyes of Demetrius flashed with viciousness. He likes to see people quivering and pleading for their life.
“Then, I’ll make you choose. Your life or your daughter as payment.”
Napasinghap si Beth at napahawak sa puso na kanina pa mabilis dahil sa kaba. Napatayo si Ymir at pinuntahan ang kapatid saka ito niyakap. Matalim ang kanyang mata na tiningnan si Demetrius. Hindi niya hahayaan na makuha ng mga ito ang alin mang miyembro sa pamilya lalo na ang bunso nila.
“P*tang*na mo!” he spat at his face.
Napailing si Gino at ang iba. Wrong move.
“Oh, so you choose her,” sagot ni Demetrius.
Malalim ang paghinga ni Ymir habang hawak ang kapatid. Dinamba ng suntok si Demetrius na tila alam, ang gagawin niya. The man quickly grabbed his arm and twisted it, making Ymir kneel.
“Arrghh!”
Rousanne balled her fist. Kuya….
With great difficulty, she finally said, “Payag ako. Ako na lang ang kunin niyo basta huwag n’yong sasaktan ang kahit isa sa pamilya ko.” Tinitigan niya si Demetrius sa mata.
Napatawa si Gino at sumunod naman ang iba. Namula si Rousanne dahil feeling niya insulto ang tawang iyon. Tipong isa s’yang maliit na pusa sa mga naglalakihang tigre. Demetrious was unfazed.
“Hindi! Huwag n’yong kukunin ang kapatid ko. Magkamatayan tayo!” sigaw ni Ymir at muling tatayo nang sinuntok naman siya ngayon ni Van sa mukha. Bumagsak muli sa malamig na sahig ang binata. Tumakbo si Beth sa anak na puno ng luha ang mata.
“Anak ko…”
“How brave,” malamig na komento ni Demetrius. “Though it can lead you to death,” he spat and turned around to leave.
Sumisigaw na tinakbo ni Roman ang anak at pigilan ito sa pag-alis. Pero bago pa man ito tuluyang makalapit ay kinasa ni Gino ang baril at pi-null ang trigger.
Bumalatay sa mukha ni Rousanne ang takot kasabay ng malakas na sigaw nito.
“Papa!”
“Take the girl. Kill them if they block the way.”Gino chuckled at pinakita na walang laman ang baril. Sinundan niya muli ang kasamahan at kinaladkad ang dalaga habang nagmamatigas.Tatlong Mercedes Gelandewagen ang sasakyang bumungad kay Rousanne. Nagsusumigaw ito sa kamahalan at kitang-kita ni Rousanne ang reflection niya sa malinis at makintab nitong balat. Napatingin siya kay Demetrius na sa kakaibang sasakyan ito pumasok. Isang Mercedes Benz S Class. Ito ang kauna-unahang beses na makakita ng ganito si Rousanne. Nakita niya lang kasi ito sa pictures. Gaano kaya kayaman si Mr. Romanov. Ang ganitong klaseng sasakyan ay tumataginting sa milyon.Ilang sandali pa ay humina ang takbo ng kanilang sinasakyan. Tanaw na tanaw ni Rousanne ang itim na metal gate ng bahay na papasukan nila. Sa gilid nito ay may outpost na nagbabantay ang dalawang lalaki. The gate automatically opened, and they went inside. Napahanga siya sa laki a
Pinunasan ni Rousanne ang pawis sa noo habang panay kuskos sa sahig ng banyo. Ito ang pangalawang araw na nandito siya sa at magsimulang magtrabaho. Okay naman kahit mahirap. Hindi rin sila tipid sa pagkain. Sa room na pinag-i-stay-an niya ay may kasama siya, si Hazel. Kasing edad din niya. Friendly si Hazel at madaling kausap hindi tulad ng iba na tila walang nakikita sa paligid. “Hindi ka pa ba tapos d’yan? Ako na. Kailangan ka roon sa kusina,” aniya ni Hazel na kadarating lang. Tumayo si Rousanne at naghugas ng kamay. “Ayos lang ba?” Siya kasi ang naka-assign ngayon na mag-serve sa dining table. “Oo. Bilisan mo na at baka mapagalitan ka ng mayordoma!” bulong ni Hazel at kinuha ang mga gamit nito panglinis at tinulak siya palabas. Ngumiti ito at nag-thumbs up kay Rousanne upang sabihin na ayos lang. Napahinga ng malalim si Rousanne at inayos ang buhok bago pumunta sa kusina. Kinuha niya ang isang pitsel at pumunta sa dining room. Naroon na ang ilang
Napainom na lang si Senior Hidalgo at naalala ang nangyari. Hindi magiging ganito ang binata kung hindi nangyari ang trahedyang iyon. Maging siya ay nasaktan sa nangyari. Nakita niya kung paano naghinagpis sa sakit ang mga mata ng binatang si Demetrius. Nakita niya kung paano nawala ang liwanag nito sa mata. Tila malaking parte ang nawala sa buhay nito. “Matutuwa kaya siya sa mga ginagawa mo? Ano’ng mararamdaman niya kapag nakita kang ganito? Ang laki ng pinagbago mo, Demetrius, pero hindi kita masisisi,” wika niya. Alam na ni Demetrius kung sino ang tinutukoy niya. Hindi nagsalita ang binata at tumitig lamang sa kawalan. He’s doing this for her. --- Pagkauwi sa bahay ay hindi muna dumiretso si Demetrius sa silid. He went to the kitchen while the others went to their rooms. Halos mag-a-alas onse na ng gabi kaya patay na ang ilang ilaw sa loob. Kumuha siya ng beer sa loob at binuksan ito sabay inom. Malakas n’yang ibinaba ang can sa mesa at sumingki
Agad siniko sa likod ni Rousanne ang mapangahas na lalaking tumakip sa bibig niya, ngunit bago pa man niya magawa iyon ay nasalag na ito ng kung sino at bumitaw rin sa kanyang bibig. Agad s’yang tumalikod para malaman kung sino at laking gulat niya nang makita ang isa sa mga miyembro na si Alex.“Damn. Ang lakas ng siko mo, ah,” komento nito. Ramdam niya kasi ang pwersa nito lalo na at masakit talaga kapag natamaan.“Bakit mo ba kasi ginawa iyon? At ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ni Rousanne. Humalukipkip ang binata at tinaasan siya ng kilay.“Ako dapat ang magtanong sa’yo n’yan. Ano’ng ginagawa mo dito sa ganitong oras ng gabi at sino ang tatawagan mo? Alam mo bang mapaparusahan ka kapag nalaman ito ng Boss?”Umiwas ng tingin si Rousanne at nilaro ang kamay dahil sa nerbyos.“Gusto ko lang tawagan ang kuya ko para sabihin na huwag silang mag-alala. P’wede mo ba akong tulungan? Please? Huwag mo lang ipagsasabi." Rousanne was hoping that he will agree kahit na ma
Napasilip sa kanan at kaliwa si Rousanne. Pasado alas nwebe na ng gabi at tulog na rin ang lahat. Wala pa sina Demetrius at mga tauhan nito. She tiptoed walking towards the backdoor. Napayuko siya nang maaninag ang isang pigura na nagmumula sa pinto. Blurred kasi ang pinto sa itaas na parte nito. Narinig niya ang pagbukas nito kasabay ng paghawak niya sa bibig para pigilan ang ingay kung sakali. Napaatras siya nang marinig ang hakbang nito papalapit sa kanya. Umikot siya sa kabila ng walang ingay. Namamawis ang kanyang noo dahil sa kaba. Baka kasi isang maling galaw lang ay makita siya. Hindi p’wede. Kailangan n’yang makaalis ngayong may pagkakataon siya. Sumilip siya sa gilid ng kitchen counter. It was one of the guards. Umiinom ito ng tubig. ‘Bilis! Alis na!’ Napakuyom ng kamao si Rousanne sa pag-asam na umalis agad ito. Napahinga siya nang maluwag nang makitang naglakad na palabas ang guard. Napasandal pa siya sa kitchen counter para ikalma ang saril
The crowd went silent and some people parted their lips at the amount. Who is the person who will spend fifteen million for a woman to be a slave or a plaything? But who wouldn’t? This woman is young and fresh and a virgin. Men tend to be attracted to women who haven’t been touched.“Wow! Fifteen million! A highest bid for our women item tonight and I might say for history!” the host said with glee. Of course, mas malaki, malaki rin ang makukuha nilang porsyento kung matutuwa si mamang. Well, mukhang happy nga ito kaya mas lumawak ang ngiti ng host.“Going once! Going twice…! Item number five, sold!” Ibinagsak ng host ang tila isang hammer sa isang bilog tanda na na-sold na ang partikular na item.Bumagsak ang balikat ni Rousanne kasabay ng pamumula ng kanyang mata. Wala na
Two days later. Buong akala ni Rousanne ay maglilinis lang siya sa loob ng kwarto ni Demetrius bagkus ay isang beses lang siya nito pinakain sa isang araw at inilagay siya sa basement para doon matulog. He was so cruel and she should’ve expected that. Napahawak siya sa tiyan nang tumunog ito. Ito ang pangatlong araw na kakain siya ulit ng pang-isang araw na kainan matapos s’yang maglaba kaya kailangan n’yang busugin ang sarili para hindi siya makaramdam ng gutom sa susunod na oras kung marami ang nadala sa kanyanh pagkain kaso hindi, eh. Minsan pa’y tubig na lang ang iniinom niya pampawala ng gutom. Hindi niya na talaga uulitin ang nangyari.“Rousanne, heto oh. Kumain ka. Dinalhan talaga kita ng marami para mamaya kung magutom ka man.” Si Hazel ang nagdadala sa kanya ng kakainin niya. Naaawa ito sa dalaga dahil mukhang hindi pa naman sanay sa mga ganitong trabaho. Nagnakaw pa siya ng tatlong tinapay kahit nakita iyon ni Alex ay wala itong sinabi at umiwas na lang ng tingin. “Hazel, s
“Boss, a car is out,” the man called his boss on his phone while following the car on the road from Romanov territory. Madaling araw pa s’yang nakabantay sa labas at hindi sa parte na nahahagip ng surveillance camera ng bahay. Hindi niya alam kung bakit ito ginagawa ng boss, pero sabi nito ay magmagtyag lang siya at sundan kung mayroong lumabas galing sa loob. [Follow them discreetly. Don’t do anything yet and report to me who are the people inside,] sagot ni Emil sa kabilang linya bago ibinaba ang telepono sa mesa. Nakapatong ang kanyang paa sa ibabaw ng mesa habang naka-clasp ang kamay na nakapatong ang siko sa armchair ng upuan. His eyes formed into a crescent moon when the details about the woman from the auction showed up. Rousanne Cabrera. Maliit nga talaga ang mundo. Wala itong kaaalam-alam sa nangyayari. What if he tells her? Nah, he will just spoil the show. He wants to watch the secrets slowly unfold while he sits there, making plans on how to kill two birds in one ston