DYLAN’S OBSESSION (Tagalog)

“HEY, Miss!”Mula sa pagpapaypay ng inihaw ay natuon ang atensyon ni Danica sa tinig na iyon. Kung kailan nag-day-off ang kasama niya at siya lang mag-isa, saka naman dumagsa ang mga kustomer. Sobrang wrong timing. Isa pang hindi niya maintindihan ay ‘yong kaya namang magpasweldo ng sandamakmak na trabahador ng kaniyang amo pero dala-dalawa lang silang waitress ng Café. Saglit na iniwan ni Danica ang ginagawa at lumapit sa bagong dating, isang foreigner at Filipina na sa tingin niya ay magkasintahan. Tuwing alas Kuwatro ng hapon hanggang hating gabi nagbubukas ang Isla Café. Nakahelira ito sa mga naglalakihang club sa Angeles kaya hindi nakapagtatakang karamihan sa pumapasok na kustomer ay mga banyaga. Sa labas nakapuwesto ang mga mesa na may tag-aapat na upuan, may malalaking payong rin ang bawat isa niyon na tila ipinasadya upang silungan. Napapalibotan rin ang espayo ng mga bulaklak na mas lalong nagpaganda sa lugar.Isang taon na rin ang lumipas simula noong ikasal ang noby

DYLAN’S OBSESSIONKABANATA 3 (A)NASA harap ng kwartong may numerong 204 si Dylan sa isang private hospital sa Pampanga. He doesn’t know why his Grandfather wanted him to come all the way from Manila. Gamit ang isang private jet ng kanilang pamilya ay ipinasundo siya nito kanina para lang makita ang taong nasa loob. Napaka-importante naman nito at kailangan pang kanselahin lahat ng appointments niya para bukas.Sa edad na 27 isa na siyang CEO ng DM’s apparel, isa sa kilalang clothing line sa loob at labas ng Pilipinas. DM initials stand for Dylan Monteverde. Dahil sa nag-iisa siyang apo kaya isinunod ito sa pangalan niya.Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya bago binuksan ang pinto. “Ma’am Jean..!” ang masiglang sambit ng isang babae. Nakangiti ito na kalaunan ay tila naging pilit.No way! Is this for real? Naguguluhang tanong sa isipan ng binata.Hindi niya alam kung paano magreact. That was a year ago. Sino ang mag-aakalang magkokrus uli ang mga landas nila?Sa i

“MY parents are kind, whatever I say, that’s what they believe. Except for Grandpa, he is not that easy to convince,” lecture ni Dylan kay Danica habang papalabas sila ng elavator. Noong una ay medyo lumabas pa ‘yong pagka-ignorante ng dalaga na hindi na lamang ipinahalata. “Ganoon. Eh, paano mo napaniwala ‘yong Lolo mo?” “Magaling ako, kaya galingan mo.”Huminto sila sa harap ng isang malaking pinto kapagkuwan. At tila sasabog na ang dib-dib ni Danica sa kaba. Parang ang hirap ng gagawin niya. Okay lang para sa kaniya na alam ng pamilya ni Dylan na may nakaraan sila---pero ang makita ang mga ito ng personal, ibang usapan ‘yon.“Good evening, Sir,” pormal na bati ng dalawang naka-men in black sa kanila na noon ay nakabantay. Binuksan ng mga ito ang pinto. Daig pa nila ang mga politiko sa dami ng bantay. Sila na sikat. Sila na importante. Sa isip ni Danica.“Ready?” ang tanong sa kaniya ni Dylan na inalok ang kaliwang braso. Isang malalim na paghinga ang ginawa niya bago ipinu

MABILIS lumipas ang panahon. Isang taon na rin simula no’ng aksidenteng napagkamalan ni Danica si Dylan bilang si Andrie. At sa tinagal-tagal nga ng panahong muling nagkrus ang kanilang mga landas, sa simbahan rin ang tuloy. “Ma’am, baba na po.”Tumalima si Danica sa utos ng bantay. Ipinagbukas siya nito ng pinto. Nakakatawa, hanggang sa kasal niya ay nakaitim ang mga ito.Eksaktong pagtapak niya sa aisle ay pumainlang ang isang sikat na awitin. Lahat ng mga mata mula sa loob ay sa gawi niya nakatingin na tila hinintay ang kaniyang pagdating.[IkAW AT AKO by Moira Dela Torre]- Sabi nilaBalang araw daratingAng iyong tanging hinihiling..Tila slow motion ang ginawa niyang paglakad. Sobrang bigat ng kaniyang mga paa. Pangarap niyang maikasal.. pero sa taong mahal niya.Pasimple niyang hinanap ang kinaroroonan ng mga mahal niya at nakakatuwang mababakas sa mukha ng mga ito ang kaligayahang sa pag-aakalang ganoon rin ang nararamdaman niya.- At no’ng dumatingAng aking panalangin

NAALIPUNGATANG nagmulat si Danica ng mga mata. Si Dylan ang una niyang nasilayan habang nakapangalumbabang nakatunghay sa kaniya, pangiti-ngiti.“Can I have my goodbye kiss?”Umirap siya. Kahit sa panaghinip nang-aasar si ATM boy. At bago pa man siya makasagot ay dumukwang na ito at mabilis siyang ginawaran ng halik. Asar na isinubsob niya ang mukha at pumikit ulit.“HOY, dzaiiii!”Ngiwing napabalikwas si Danica ng bangon dahil sa tili ni Lily. Pakiramdam niya nabasag ang kaniyang eardrums sa pagsigaw nito.“Arat sa baba. Pa-barbecue party si Mommy Cassandra mo bago kami gumora mamaya.” “H-ha?”“Dali na! Bihis na at nang makapag-almusal ka na. Tutulungan mo pa kaming mag-ihaw!”Nakapikit pa ang kabila niyang mata nang hilain siya pababa ng kama ni Lily. Wala siyang nagawa kundi ang magpatangay rito.SA likod ng mansyon kung saan naroon ang pool ay napili ni Danica na doon mag-almusal. Sina Lily at Sheila ay abala sa pag-iihaw. Ang Nanay at Mommy niya ay nasa pasemano ng pool at muk