CHAPTER 4—EMOTIONS

Travis headed to the kitchen where he saw his wife preparing breakfast. Up until now, he can`t believe that he`s married and seeing Stefan`s face every morning gives him unexplainable feelings. He can`t help himself not to think about Stefan`s smile, the way he looks at him, the moment he unconsciously held Stefan`s hand, the way Stefan smiled when he uses his surname, and simply everything about Stefan. He stares at his wife who is now still in the kitchen and preparing their breakfast. 

Stefan saw Travis standing behind him and he can feel his husband`s stares at him. He didn’t mind Travis and focused his attention in cooking. He unconsciously sang as his brain told him to do such to divert Travis` attention. Minutes after, Travis went close to Stefan and hugged him tight. Stefan got surprised by the time his husband locks him in his arms but still managed to act as if everything was normal. 

“Good morning, darling!” Travis stated with his hoarse voice and kissed Stefan on cheeks. 

“Good morning rin! Napaaga ata gising mo?” saad ni Stefan habang prenteng nakatitig sa niluluto. 

“Yeah, it`s a big day for me as we`re working for a new partnership between the Salazar`s company” saad nito habang tinutungo ang isang silya na dahilan upang magmadali si Stefan sa paghahanda. 

“Ah, you want coffee or tea?” tanong ni Stefan habang hinahanda ang maiinom ng asawa.

“I want you” pabirong saad ni Travis na ikinagulat naman ni Stefan. Tinitigan lamang nang masama ni Stefan ang asawa habang ito ay nakangiti lamang.

“Just kidding, I always start my day with a cup of coffee, no sugar po asawa ko” saad nito sa asawa na masama pa rin ang titig. Sa kan`yang pagsagot, tinalikuran ito ni Stefan at inihanda na ang kape para sa kabiyak.

Sa pag-abot ni Stefan sa kapeng itinimpla, hinawakan ito ni Travis sa braso sabay sabing “Hey… I was just kidding when I said ‘I want you’, I know you`re still not ready and I won`t force you.” Nakangiting hinarap ni Stefan si Travis, kasabay nito ay ang pagbitaw nito sa braso ni Stefan. Inihanda ni Stefan ang mesa at nagsimula silang magsalo.

Sa kalagitnaan ng kanilang pagsasalo, napaisip si Stefan sa sinabing “Salazar`s company” ni Travis. Pilit mang itago ito ni Stefan, nagawa pa rin itong mapuna ni Travis. Ilang minuto pa ang nakalilipas, hindi pa rin mawala sa isipan ni Stefan ang nasabing kompanya at nag-aalala na nang husto itong lalaking kan`yang kasalo. Hindi na ito matiis ni Travis kaya sa kuryosidad, ito`y kan`yang inusisa.

“Is there something wrong? Kanina ko pa napapansin na parang may gusto kang sabihin” saad ni Travis habang prenteng nakatitig sa asawa. 

“Wala, wala ito, huwag ka nang mag-alala” nakangiting sagot ni Stefan sabay subo sa nakaabang na kutsara. 

“Really? Sa palagay mo hindi ko mapapansin na there`s something wrong? Come on, tell me, what`s it bothering my wife” saad nito at inilapag ang mga kobyertos sa harapan. 

“Ahm, magpapaalam sana ako na bisitahin ang kapatid ko sa ospital, promise, mabilis lang” pagdadahilan at saad nito. Hindi na niya tinukoy ang nasabing kompanya, marahil ay mali ang kan`yang iniisip dito. 

“Iyon lang ba? Then go ahead just remember…” hindi na naituloy ni Travis ang kan`yang sasabihin nang patirin ito ni Stefan. 

“sikreto ang kasal natin” saad nito sa asawa na ikinangiti naman ng lalaki. 

Bagaman sikreto ang naganap na kasalan at sa kontrata lamang ito mapatutunayan, may kung anong kagustuhan si Travis na totohanin ito. Lagi niyang tinatanong sa sarili ang katanungang bakit hindi? Gulong-gulo ang isipan ni Travis pagdating sa ganitong usapan, hindi niya maintindihan ang nararamdaman niya para kay Stefan. Sa mga ganitong pagkakataon, iniisip na lamang ni Travis ang kan`yang kompanya. 

Sa pagtatapos ng kanilang pagsasalo, ginawa na nila ang kanilang dapat isagawa—tumungo si Travis sa kompanya at ginawa ni Stefan ang mga gawaing-bahay dahil gabi pa naman ang oras ng kan`yang trabaho. Linis dito, linis doon, makikita si Stefan na talagang inaasikaso ang condo ni Travis, isang bagay na hindi magawa ng lalaki dahil na rin sa daming ginagawa. Simula nang magsama ang dalawa sa iisang bubong, hindi maikaila ni Travis na mas naging komportable siya sa loob ng condo. 

~~

Samantala, pinag-iisipan na ni Eya kung paano kukumbinsihin ang nakatatandang kapatid para umamin kay Travis. Nanggagalaiti pa rin ito sa tuwing maaalala na kinasal ang kan`yang kuya sa lalaking kan`yang pinakamamahal. Buong buhay ni Eya ay wala itong ibang hiniling kun`di makasama si Travis o mapalapit man lang sa lalaking inaasam. Wala siyang ibang minahal kun`di si Travis, minahal niya ito nang patago at walang alam si Travis na may pagtingin ito sa kan`ya. Sa totoo lang, hindi nga alam ni Travis na may isa pa lang babaeng nagngangalang Eya Guerrero. 

Kung susumahin, lalong lumakas ang kagustuhan ni Eya kay Travis at tila ba ito ay nagiging obsessed na sa asawa ng kapatid. Gayunpaman, kailangan niyang mapalapit kay Travis at makuha ang loob nito at may nag-iisa siyang alas laban sa kapatid. 

~~

Sa kabilang dako, naghahanda na si Stefan para puntahan si Eya. Suot ang kan`yang uniporme sa bar na pinapasukang bar, isang face mask at isang sombrero na hindi dapat mawala sa tabi niya na siyang magsisilbing dagdag proteksiyon sa katauhan. Nilisan ni Stefan ang condo ni Travis at tulad ng kanilang napag-usapan, walang suot na sing-sing nang ito`y lumisan. 

~~

Sa kan`yang paglalakad, napadaan siya sa isang tindahan na hindi nalalayo sa condo ni Travis. Ang tindahang ito ay nag-aalok ng iba`t-ibang materyales na kakailanganin para sa isang obra maestra. Napatingin si Stefan sa kan`yang relo at mahaba-haba pa ang kan`yang libreng oras bago bisitahin ang kapatid at pumasok sa trabaho. 

Stefan decided to enter the shop and as he enters, he saw the different art materials that covers the whole shop. In each corner, you can see pencils, coloring materials, palettes, brushes, and canvases. You can also see some of the famous artworks but of course, those are just imitations. There is also a place for artists if they wish to work within the shop but for Stefan, he prefers to work alone—in a place where he could concentrate for his ideas to flow. 

Stefan is really into arts; playing guitar, singing, and even painting that he uses to express himself. He learned playing the guitar from their former residence, his angelic voice he inherited form his late mother, and painting which he nourished all by himself. 

Stefan bought some brushes, a set of paint, a couple of canvases, and a palette. Stefan always makes sure that a percentage of his salary will go to his hobby of painting and this will serve as his reward to his self and a motivation too. He left the shop with his materials and headed to the hospital visiting his sister. 

“Ate, ayos ka lang?” tanong isang katrabaho ni Stefan na kanina pa napapansin ang pagiging tahimik nito.

“O-Oo, ayos lang ako, kulang lang siguro sa tulog” saad nito at tinungo ang palikuran. Hindi talaga hilig ni Stefan ang magsabi ng kan`yang nararamdaman dahil para sa kan`ya, hangga`t kakayanin ay sasarilinin. 

Hinarap ni Stefan ang salamin at inalala ang mga pangyayari sa loob ng ospital. Hindi niya maiwasang maluha sa alitan nilang magkapatid ngunit dali-dali niyang pinunasan ang mga luha at hinanda ang sarili para humarap sa mga customers. 

“Giovanni, want to take some shots?” tanong ni Travis sa kaibigan na kasalukuyang nag-aayos na pauwi. 

“Ahm, yes, but what for?” tanong nito sa kaibigan at bahagyang napakunot ng noo. 

“Nothing, I`m sure na makukuha nating partners ang mga Salazar kaya let`s celebrate for another soon to be partner” nakangiting saad nito. Sa kan`yang pananalita, kakikitaan ito ng pagiging narsistiko. Sa kan`yang pananaw, ayos lang na maging mahangin kung may maibubuga ka naman.

“Let`s have a drink at the same bar where I met my wife” saad ni Travis habang naglalakad palayo. 

Sa paglabas ni Stefan sa palikuran, siya namang pagpasok nina Travis at Giovanni sa bar na kan`yang pinagtatrabauhan. Abala si Stefan sa pagharap sa mga customers habang sina Travis at Giovanni naman ay naupo na sa isang sulok. 

Travis` seat is not that far from Stefan`s and he can see his wife how hardworking he is. A smile escaped from his lips and Giovanni noticed this one—the smile that Giovanni haven`t seen for years. Travis is still staring at his wife but Stefan has no idea that his husband is inside the bar.

“Hey, man! You okay? Kanina ka pa nakangiti sa kawalan d`yan” tanong ni Giovanni habang nagmamaneho. 

“Wait! What happened? Where are we?” litong saad ni Travis habang prenteng nakatitig kay Giovanni. 

“Travis, kaaalis lang natin sa company, remember?” pagpapaalala nito sa kaibigang tila nakalimot. 

“Really?! I thought we arrived at the bar” pag-uusisa ni Travis na siyang ikinatawa ni Giovanni. 

“Man, we`re still an hour away from the bar, why so excited?” tanong nito habang nakatingin sa kalsadang kanilang tinatahak. Napatiim lamang si Travis nang kan`yang mapagtanto na ilusyon lamang lahat ng kaganapan sa bar. 

“Alam ko na ba`t ka excited, makikita mo kasi si Steffia `no!” pang-aasar ni Giovanni sa kaibigan sabay lingon dito. Natahimik lamang si Stefan sa tinuran ng kaibigan, dahilan upang kanilang mapag-usapan si Steffia. 

“So, how`s Steffia?” pag-uusisa nito sa kaibigan na hanggang ngayon ay nakangiti pa rin. 

“I haven`t seen that smile for years, is she the reason why behind that one?” pagpapatuloy nito habang itinuturo ang mga labi ni Travis. 

“Man! This girl is driving me crazy! I can`t forget her face, her smile, her angelic voice… the whole her” saad ni Travis na ikinahinto ni Giovanni sa pagmamaneho. 

“Come again? Totoo at tama ba narinig ko?” gulat na pagsasalita ni Giovanni at prenteng nakatitig lamang sa kaibigan. Tanging pagpipikit ng mata ang itinugon ni Travis sa kaibigan na hanggang ngayon ay nakatitig pa rin. 

“Man! I`m aware of sexual orientation but wow… for the first time, you seem fell in love with a woman!” saad ni Giovanni at minasahe ang kan`yang noo. 

“I thought our marriage will stay in the contract, nothing more but everyday that I`m with her, I can`t help myself from falling. I mean, Steffia is not hard to love, any man will surely fall for her and even me, I didn’t have the chance to ran away from her charisma. I don`t know, dude, there`s something about her that made me want her” paglalahad ni Travis sa kaibigang hanggang ngayon ay hindi pa rin makapaniwala. 

“I see, you`re so in love, you even daydreamed about her” paglalahad ni Giovanni at itinuloy ang pagmamaneho.

Sa kanilang halos sampung taong pagkakaibigan, hindi pa namalas ni Giovanni na magkaganito ang kaibigan nang dahil sa isang babae. Alam niyang walang oras si Travis pagdating sa pag-ibig kaya lubos itong nagagalak para sa kaibigang malapit nang mawala sa kalendaryo ang edad. Halos kapatid na rin ang turing ng dalawa sa isa`t-isa palibhasa`y parehong walang mga kapatid. 

Upon arriving at the bar, Travis looks for his wife but remembered the secrecy of their wedding. He acts as if everything was normal but still wants to see his wife. He saw his wife from a distance entertaining some customers and he can`t take his eyes off on his wife. Giovanni saw how Travis stare at Steffia and decided to do something for his friend. 

“Steffia, tawag ka sa table 06” saad ng katrabaho habang inaabo ang isang bandehado na naglalaman ng Vodka. 

“Table 06?” paniniguradong tanong nito na tinanguan lamang ng katrabaho. Naalala ni Stefan ang asawa nang marinig ang mesang kan`yang patutunguhan at may kung anong kabog sa dibdib ang naramdaman. 

Ikinagulat naman ni Travis nang mawala sa paningin ang asawa kaya inikot nito ang paningin sa buong bar. Nakangiti lamang si Giovanni habang ginagawa ito ni Travis. Napatigil sa paghahanap si Travis nang makita ang asawa na papalapit sa kan`ya. Kitang-kita rin ang pagkagulat ni Stefan nang makitang nasa ikaanim na mesa ang asawa. 

“Here`s your order, sir” saad ni Stefan habang inilalapag ang mga inumin. Prenteng nakatitig si Travis sa asawa nang magsalita si Giovanni. 

“Steffia, right? Would you like to sit for minutes?” saad ni Giovanni habang nakangiti kay Travis. 

“I would like to but…” napatigil ito sa pagsasalita nang hawakan siya ni Travis.

“Sit, please” pagmamakaawang saad nito habang nakatitig sa asawa. 

Stefan took the seat as the customers wanted him to do. He stayed for couple of minutes but surprisingly, Travis didn`t talk much. He`s just secretly staring at his wife while plastering his serious face. In the middle of the conversation between Stefan and Giovanni, they noticed the silent Travis.

“Travis, you okay?” tanong ni Giovanni habang tinatapik ang likuran nito.

“Yeah, don`t mind me” tugon ni Travis at nilingon ang kabiyak. Pareho namang tumango ang dalawa ngunit sadyang maloko ang kaibigan ni Travis at puno ito ng kalokohan sa isipan. 

“Steffia, alam mo ba na kanina pa excited ang lalaking `yan na makita ka? Nakangiti sa kawalan tapos ang buong akala niya, narito na kami gayong ilang minuto pa lang kaming nakalalayo sa kompanya. Isa pa, alam mo bang ikaw lang…” natigil si Giovanni sa pagkukwento nang muling magsalita si Travis.

“Steffia, mukhang dumarami na ang customers. Sige na, entertain them” saad ni Travis habang nakangiti sa asawa. Sa pag-alis ni Stefan sa kanilang kinaroroonan, isang mahinang suntok ang dumapo sa braso ni Giovanni. 

“Ba`t mo kailangang sabihin `yon?!” mahinang saad ni Travis ngunit dama ang pagka-inis sa kan`yang tinuran. Napatawa lamang si Giovanni sa inasal ng kaibigan na hanggang ngayon ay masama pa rin ang titig sa kan`ya.

“Uwi na nga tayo!” saad ni Travis sa kaibigang nakaloloko kung makatingin. 

Sa kanilang paglisan sa bar, isang huling sulyap sa asawa ang iniwan ni Travis at naglakad na papasok sa itim na kotse. 

It`s already three in the morning when Stefan`s working hours got finished. He took the long way going home, enjoying the cold breeze covering his body and can`t help himself from being amazed by the midnight sky. He`s smiling but then, he remembers his sister and what happened between them. Because of his anger, he hardly kicked the stone in front of him causing it to flew away. He thought no one is in there but a voice of a man echoed. Stefan quickly and hastily ran away from the place, hoping that man won`t catch him. 

Stefan got home and saw his husband lying in the floor, probably fell from the sofa. Though he wishes to have rest, he cleaned Travis` place and took a good care of his husband. Stefan brought Travis to their room with all his strength and left there for his husband to have decent rest. After cleaning the condo, he stretched his shoulders and saw his art materials. 

He set the art materials like a pro in the same room where he played his guitar. He let his emotions to move his hands, letting all the pain be interpreted by his brush. His emotions can be seen on the artwork he`s currently creating. His tear drops affected the piece and makes it full of emotions. His tears fell at the color palette he`s holding and these tears made his vision blurry.

In the end, his masterpiece full of emotions suddenly became a mess one. The bright colors were covered by darkness. He wasted his time ruining the piece; his emotions ruined everything. He kicked the canvass away and breaks the brush he`s holding. He silently cries the pain and in just a minute, his eyes got tired. 

His eyes ran out of water, his soul got tired, he can`t feel any emotion; he only knew he wanted to take a rest which his body gave him. Stefan lost his consciousness and totally fell asleep on the cold ground.