Hindi na siya nagulat kung alam nito ang mga nangyayari sa kanya. Lima silang magkakapatid. Siya ang bunso sa lahat at nag-iisang babae kaya sobrang mahal na mahal siya ng mga ito. Una siyang umuwi ng Pilipinas after she found out na naaksidente ang kanyang mga magulang dahil naambush sa daan. Sa sobrang sakit ng pagkawala ng mga ito, pumunta siya sa bar at naglasing mag-isa. She is a loner person kaya wala siyang best friend na matatawag. Sa katayuan nila sa buhay hindi siya nawawalan ng kaibigan dahil ang iba, kusang lumalapit sa kanya kahit hindi niya kilala. Ngunit hanggang doon lang siya, nakikipagkaibigan din ngunit hindi literal na masasabing best friend. Lumaki siyang puno ng pagmamahal ng kanyang pamilya. Spoiled princess sa apat na kuya niya at baby girl pagdating sa kanyang ama at ina. Kaya sobra siyang nasaktan ng mawala ang mga ito ng biglaan. Hindi niya rin alam sa sarili niya kung bakit na lasing siya sa bar at gustong gamutin ang init ng kanyang katawan kaya niya natagpuan ang sarili kinabukasan na n*******d katabi ni Tyler. Kilala na niya ito dahil matunog ang pangalan nito sa kahit saang larangan ng industriya. Gayunpaman wala itong ibang naging nobya kundi si Lezlie lang.
"Nakahanda ka na bang iwanan ang asawa mo?"Muli siyang nakabalik sa sarili ng marinig ang tanong ng Kuya Alfie niya. Isa itong tanyag na abogado sa states maging dito sa bansa. Kung bakit ito ang una niyang tinawagan dahil gusto niyang tulungan siya nito sa custody niya sa bata kapag umabot sila ni Tyler sa korte.“Nakahanda na ako, Kuya. Maghahanap lang ako ng tyempo kung paano makaalis rito.”“Alam mong hindi mo na kailangan pang maghanap ng magandang tyempo princess. Dahil anytime kaya mo siyang iwanan na walang kahirap-hirap.”“Ngunit hindi alam ni Tyler ang tunay kong pagkatao Kuya. Ang alam niya, isang simpleng babae lang ako na nakilala niya sa bar.“Paano niya malalaman ang tunay na identity mo gayung wala siyang interest sayo?”Nasaktan siya sa sinabi ng Kuya niya ngunit iyon ang totoo. Mahina siyang nagpakawala ng hangin upang maibsan ang bigat ng kanyang dibdib."Kaye,"Napako ang kanyang paningin sa may pintuan matapos marinig ang boses ni Tyler. "Kuya, tatawag na lang ulit ako." Paalam niya sa Kuya Alfie niya."Kaye, can we talk?" Malumanay na tanong nito. Ngunit sa pagkakataong ito ayaw niyang makinig. Alam na niya kung ano ang sasabihin nito kung bakit siya gustong makausap. Hindi niya binuksan ang pintuan. Nanatili siya sa kanyang inuupuan. Patuloy pa rin sa paglandas ang kanyang mga luha habang nakatingin sa kanyang anak."Kaye, alam kong mahirap para sayo ang hinihingi ni Lezlie. Kinausap ko na siya. Hindi na niya pipilitin na kunin ang anak mo, ngunit nakiusap siyang dito pa rin tumira kasama ko."Hindi pa rin siya sumagot. Wala siyang gana na kausapin ito. Sinabi na niya kanina na mas gusto niyang sa apartment na lang sila ng anak niya ngunit nagmamatigas ito.Humiga siya sa kama habang nakaunan pa rin sa braso niya ang anak. Kahit anong mangyari, hindi niya ito ihiwalay sa tabi niya."Nana Diday, kunin mo nga ang susi." Tuwid na nakatayo si Tyler sa harap ng nakasara na pintuan. Inilagay niya ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa ng pantalon niya. Hindi siya mapakali hangga't hindi sila nag-uusap ni Kaye. Natatakot siya para sa anak nila."Boss, nandito na po ang divorce paper na pinahanda mo sa akin kahapon."Binalingan niya si Dennis ng marinig ang sinabi nito. Tiningnan niya ang brown envelope na hawak nito sa kamay bago niya ito tapunan ng kanyang matalim na tingin."Can't you see that my wife is not in the mood?" Singhal niya rito at tinabig ang hawak nitong envelope.Nanatiling nakaawang ang labi ni Dennis habang nakatingin sa Boss niya. Hindi niya talaga ito maintindihan. Naguguluhan na siya sa mga in-akto nito these past few days. Simula ng manganak si Jeckaye, hindi na ito makapag focus ng maayos sa trabaho. Kung nakaraang buwan naninibago siya dahil unti-unti na itong nagkakaroon ng concern sa asawa, ngayon mas lalo siyang nagtaka dahil hindi na ito mapakali hangga't hindi ang mga ito nag-uusap.Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. "Saan ko ilalagay ito Boss?" tanong nito habang pinipresenta ang hawak niyang envelope. "Put it on my desk, inside the library."Agad siyang tumalima pagkatapos marinig ang sinabi nito. Umakyat siya sa itaas kung saan naroon ang library ng kanyang Boss."Nana Diday!" Bakas ng pagkainip ang boses ni Tyler habang naghihintay sa mayordoma ng mansyon niya."Sir, nandito na po ako. Heto po ang susi." Hinihingal na binigay ng matanda ang susi sa kanya.Mabilis niya itong kinuha at binuksan ang pinto. Sumilip muna siya sa loob bago tuluyang pumasok. Pinihit niya ang doorknob at muli itong sinara. Maingat ang kanyang paghakbang ng makita ang asawa na nakahiga sa kama.Nanatili namang nakapikit ang mga mata ni Jeckaye ng maramdaman na pumasok si Tyler sa loob ng silid. Wala siyang plano na idilat ang kanyang mga mata. Umiiwas siya na mag-usap silang dalawa dahil paulit-ulit lang ang nangyayari. Naramdaman niyang gumalaw ang kama senyales na umupo ito sa tabi niya. Muli na naman niyang na amoy ang nakakaadik na pabango nito. Bahagyang gumalaw ang pilik mata niya ng magdikit ang kamay nito sa pisngi niya. Alam niyang hinawi nito ang ilang hibla ng buhok na nakakalat sa kanyang mukha."Kaye, I'm… I'm..." Hindi na nagawang ituloy ni Tyler ang gusto niya sanang sabihin. Sa halip tumayo siya at tinitigan muna ng matagal ang kanyang mag-ina. Hindi niya alam kung bakit naging duwag siya ngayon na sabihin ang gusto niya. Mayroong takot sa dibdib niya na baka mali na naman ang kanyang masabi at lalo itong lumayo sa kanya.Saka pa lang nagmulat ng mga mata si Jeckaye ng maramdaman ang mga yapak na papalayo sa kanya. Nakumpirma ang hinala niyang lumabas na ito ng marinig ang pagsara ng pintuan ng kanyang silid. Kinagat niya ang unan upang pigilan ang lakas ng paghikbi niya. Hindi niya alam kung hanggang kailan niya titiisin na manatili sa poder ni Tyler. Narinig niya kanina mula kay Dennis na nakahanda na ang divorce paper. Atat na ang dalawa na maghiwalay sila. Huminto siya sa paghikbi ng maalala ang kanyang anak. Niyakap niya ito. Hindi ito ang panahon upang maging mahina. Muli siyang nagpadala ng mensahe sa kuya niya.Samantalang lumilipad ang isipan ni Tyler habang nakatitig sa divorce paper. Mabilis niyang binalik ang dokumento ng marinig ang pagbukas ng pintuan ng kanyang library. Iniluwa nito ang katawan ng girlfriend niya."Babe, sinabi sa akin ni Dennis na dumating na ang divorce paper. Nakapirma na ba si Jeckaye?" Bungad nito ng habang naglalakad palapit sa kanya."Fuck!" Hindi niya maiwasan na magmura ng sarilinan. Kahit kailan talaga hindi mapagkakatiwalaan ang bunganga ni Dennis. Alam niyang close ang dalawa dati pa."Babe, nakapirma na ba siya?" Muling tanong nito sa kanya.Sumandal siya sa swivel chair. "Hindi pa." Balewala niyang sagot."Hindi pa?" Bakas ang galit sa boses nito. "Hindi ba ang usapan natin hihiwalayan mo siya after niyang manganak?""Lezlie, bigyan muna natin ng oras na makapag pahinga si Kaye. Kapapanganak niya lang. She need some space." Paliwanag niya rito."No!"Binalingan niya ito na nakakunot ang noo ng marinig ang biglang pagsigaw nito. Minsan pumapasok sa isip niya kung may taning ba talaga ang buhay nito dahil hindi man lang niya ito nakitaan ng panghihina. Ngunit ayaw niyang pagdudahan ito. Narinig niya mismo na sinabi ng Doctor na may taning na ang buhay nito. Ito ang dahilan kung bakit hindi siya agad nakapunta ng ospital noong nanganganak si Kaye dahil hindi niya ito maiwan-iwan.Tila naman naramdaman ni Lezlie ang pagtataka sa mga mata ni Tyler kaya inayos niyang muli ang aura niya at baka mahalata nito na wala talaga siyang sakit. Bweset kasi ang babaeng yun, inuubos talaga ang pasensya niya. "I'm sorry. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ako nagkakaganito. Siguro epekto ito ng mga gamot na iniinom ko. Medyo sumikip ang dibdib ko. Balik muna ako sa silid natin." Nagmamadali siyang bumalik sa kanilang silid. Naiwan si Tyler na nahihiwagaan sa inaakto ni Lezlie. Pagdating sa silid, Agad na kinuha ni Lezlie ang kanyang cellphone. Hindi na pwede ito. Namumula siya sa galit na tinawagan si Olivia. "Bukas makalawa, ituloy natin ang plano. Kailangan ng mabura sa landas ko ang babaeng yan. Nararamdaman kong nahuhulog na ang loob ni Tyler sa kanya. Habang tumatagal lalong lumalantad ang sikreto ko." Kahit pabulong ang pagkakasabi niya bakas pa rin sa boses niya ang sobrang galit. "Areglado Boss. Sabihin mo lang kung anong oras." "Hintayin mo ang t
Hindi makapagsalita si Tyler ng hingiin ni Jeckaye ang Divorce paper. Pinagmasdan niya itong mabuti. Ang dating Kaye na nakilala niya, puno ng buhay ang mga mata. Kahit na hindi ito nakangiti, makikita niyang kuntento na ito kapag magkasama sila. Kahit na minsan nagagalit siya rito pero nasanay siyang ito ang unang pupunta sa kanya at humingi ng sorry. Masasabi niyang sa loob ng siyam na buwan, naging mabait ito sa kanya. Mas naramdaman pa nga niya ang pag-aalaga nito noong mga panahon na nagkasakit siya. Naintindihan naman niyang hindi iyon magawa ni Lezlie dahil masama pa ang loob nito sa kanya noon. Ngunit alam rin niya kung ano ang pinagdaanan ng girlfriend niya. Masakit rin ang ginawa niyang panloloko rito. Ngayon na ang tamang panahon para makabawi siya sa nobya. Tila natauhan siya sa isiping iyon kaya binalingan niya si Dennis na ngayon ay nakatayo na rin at nanonood sa kanila."Kunin mo ang Divorce paper sa loob ng library." Agad naman na tumalima si Dennis at pumasok sa libr
"Kaye, gabi na. Baka mapano ang bata." Sigaw niya habang hinahabol ito."Huwag kang mag-alala. Walang mangyayari sa kanya." Sagot din ni Jeckaye habang patuloy sa paglalakad."Dammit, Kaye!" Sigaw niya at mas lalo pang nilakihan ang paghakbang pababa ng hagdan. "Ako na ang magdadrive Mang Kulas." Pahabol niyang wika sa matanda ng makita na pumasok na si Kaye sa loob ng kotsr. Inagaw niya ang susi mula sa kamay ng driver at siya na ang pumasok sa loob ng driver seat.Nalilito man si Jeckaye sa inaakto ngayon ni Tyler, ngunit balewala iyon sa kanya. Basta masaya siya dahil sa wakas malaki na ang chance na maitakas niya ang anak. Hinayaan na lang niya na ipagdrive sila nito.Samantalang si Lezlie, ngayon pa lang natauhan. Nakalimutan niyang may sakit siya dahil mabilis siyang tumakbo pababa ng hagdan. "Tyler!" Malakas niyang sigaw ng makita na umalis din ito at pinagdrive pa ang mag-ina. Lalo siyang nagalit.Umabot na sa sukdulan ang galit niya. Kailangan na niyang burahin sa landas niya
Sumilip si Jeckaye sa bahagyang nakaawang na bintana. Mula sa kanyang kinatatayuan matatanaw niya ang papalayong sasakyan ni Tyler. “I’m sorry Tyler, ngunit kailangan kong gawin ito.” Nagbabadya ang kanyang mga mata na bumalik sa kama upang umupo. Ngayon na ang tamang panahon upang umuwi sila ng kanyang anak sa New York. Hindi na niya hihintayin na maisip pa ni Tyler na lagyan ulit ng bodyguard ang labas ng apartment niya baka lalo pang maantala ang kanilang pag-alis. Isang buwan na rin ang nakalipas simula ng lumipat sila ng apartment. Hindi muna siya tumakas dahil nilagyan ng mga bodyguard ni Tyler ang loob at labas ng apartment niya. Kinailangan pa muna niyang makuha ang tiwala nito na hindi niya itatakas ang kanilang anak. Inunahan na kasi siya ni Lezlie. Sinabihan nito na tatakas siya kasama si Daric upang lalong magalit sa kanya si Tyler. Ngayon, pinauwi na nito ang mga bodyguard dahil nakuha na niya ang buong tiwala nito. Kinuha niya ang cellphone mula sa kanyang handbag at ti
Napabalikwas ng bangon si Jeckaye ng marinig ang pagkalabog ng pintuan sa ibaba. Dahan-dahan siyang bumaba at sinilip mula sa doorbell camera kung sino ang tao sa labas ng pintuan. “Kaye,” mahinang boses ang narinig niya sa labas na tumatawag sa pangalan niya. Nagtaka siya ng napagtanto na si Tyler iyon. Sumandal siya sa may pintuan habang nakahawak sa kanyang dibdib. “Ano ang kailangan niya? Bakit siya bumalik?” takang tanong niya sa isip.“Kaye, I want to see my son.” muling bigkas nito. Nagbuga sya ng hangin bago buksan ang pinto. Pagbigyan na lang niya since ito na rin ang huling gabi na makita at makasama nito si Daric.“Hi,” Nakangiti nitong bungad sa kanya. Napansin niyang mag-isa lang ito at walang kasamang bodyguard.“Saan ang mga alalay mo?” tanong niya at tinalikuran ito. “Pinauwi ko na, distorbo lang sila.” sagot nito at pumasok na rin bago isara ang pinto.“Kung ganun ano ang ginagawa mo rito?” takang tanong niya. “Pwede mo naman bisitahin si Daric bukas ng umaga.“Wala
“Mga Ogag, sandali!” Tumigil sa paghatak sa kanya ang limang lalaki mula sa loob ng taxi ng marinig ang pagsigaw ng isang babae. Lumingon ang mga ito. “Boss Olivia,” tawag ng isa. “Dahan-dahanin ninyo ang paghila sa kanya baka mapano ang bata. Kailangan yan ni Madam Lezlie. Bahala na kayo sa babae yan ang utos ni Boss Tyler.Nanilim bigla ang aura ni Jeckaye ng marinig ang sinabi ni Olivia. Ibig sabihin pakana itong lahat ng dalawa? Bigla siyang nahihirapan huminga. Hindi niya lubos akalain na umabot sa ganito ang gagawin sa kanya ng dalawa. Posibleng gawin ito sa kanya ni Lezlie ngunit si Tyler? Ano ang dahilan nito upang gawin ito sa kanya? Dahil ba natatakot itong itakas niya ang bata? Possible ngang isa iyon sa mga rason. "I want to feel you Kaye," bigla na naman niyang narinig ang mga katagang iyon na binigkas ni Tyler mula sa sulok ng isipan niya. Sa pangalawang pagkakataon pinatunayan nito sa kanya na isang pagkakamali na inibig niya ito. Humawak siya sa handle ng kotse ng ma
Bigla siyang nakaramdam ng takot na baka iniwan na siya nito. Nasulyapan niya ang picture frame sa wall. Kinuha niya iyon. Larawan ito ng kasal nila ni Jeckaye. Ngunit picture na lang niya ang naiwan dahil punit na ito. Lalong naging masama ang kutob niya. Para na siyang iiyak. Maraming pumapasok sa isipan niya. Sa buong buhay niya ngayon pa lang siya nakaramdam ng takot na mawala ito sa buhay niya. “Kaye!” napaluhod siya sa loob ng silid nito ng makita ang isang pirasong lampin ng anak sa kama. “Daric,” usal niya habang yakap ang lampin nito. Napansin niya ang nakatuping papel na nalaglag sa sahig ng hilahin niya ang lampin. Nagtataka niyang dinampot iyon at binuklat. “Tyler, I’m sorry, Alam kong mali na inilayo ko sa’yo si Daric, ngunit ito lang ang tanging paraan upang mabigyan ko ng katahimikan ang pagsasama ninyong dalawa ni Lezlie. Kung mayroong man tama sa maling gabi natin noon, yun ay ang anak natin. Dahil sa kanya nagkaroon ako ng lakas upang harapin ang lahat ng pagsubok
“Dennis, ano tinawagan mo na ba ang lahat na mga shipping lines?” puno ng pag-alala ang boses niya. “Yes, boss ngunit wala siyang booking doon. Baka sa airlines Boss.” suhestiyon ni Dennis.Nagpakawala siya ng malalim na buntong hininga. “Walang bakas ni Kaye sa airport. Hindi rin siya nakapag book ng ticket. Ngunit nakita ko sa cctv footage ng kanyang apartment na lumabas siya dala ang aming anak at sumakay sa taxi. Wala ring plate number ang taxi.”“Possible naman na walang plate number Boss. Hindi kaya–” Hindi na natapos ni Dennis ang pagsasalita ng biglang nag pop-up sa phone screen niya ang numero ng ospital kung saan nanganak noon si Kaye.“Sandali sagutin ko na muna ito.” Paalam niya kay Dennis. Nilipat niya ang koneksyon ng linya sa telepono ng ospital.“Can I speak with Mr. Tyler Hanes?”“Speaking.” agad niyang sagot.“We would like to inform you that your child has been admitted to our hospital.”“Wha–What did you say?” Muli niyang pinaulit ang sinabi ng kabilang linya.