CHAPTER 5 - HIS SUDDEN CHANGE

Tila naman naramdaman ni Lezlie ang pagtataka sa mga mata ni Tyler kaya inayos niyang muli ang aura niya at baka mahalata nito na wala talaga siyang sakit. Bweset kasi ang babaeng yun, inuubos talaga ang pasensya niya.

"I'm sorry. Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko kung bakit ako nagkakaganito. Siguro epekto ito ng mga gamot na iniinom ko. Medyo sumikip ang dibdib ko. Balik muna ako sa silid natin." Nagmamadali siyang bumalik sa kanilang silid. Naiwan si Tyler na nahihiwagaan sa inaakto ni Lezlie.

Pagdating sa silid, Agad na kinuha ni Lezlie ang kanyang cellphone. Hindi na pwede ito. Namumula siya sa galit na tinawagan si Olivia.

"Bukas makalawa, ituloy natin ang plano. Kailangan ng mabura sa landas ko ang babaeng yan. Nararamdaman kong nahuhulog na ang loob ni Tyler sa kanya. Habang tumatagal lalong lumalantad ang sikreto ko." Kahit pabulong ang pagkakasabi niya bakas pa rin sa boses niya ang sobrang galit.

"Areglado Boss. Sabihin mo lang kung anong oras."

"Hintayin mo ang text message ko." Agad na niyang pinatay ang tawag ng marinig ang mga yapak ng paa na papalapit sa kanilang silid.

"Ma'am, kukunin ko lang sana ang mga gamit ni Ma'am Jeckaye na hinatid ko kanina." Bungad ng driver.

Tinaasan niya ito ng kilay. "Sabihin mo sa kanya siya ang pumunta rito. Wala siyang karapatan na utusan ang kahit sino sa loob ng mansyon dahil hindi naman siya ang nagpapasahod!"

"Okay lang naman sa akin na utusan niya Ma'am. Naintindihan ko naman po ang sitwasyon ni Ma'am Jeckaye dahil may anak siya." Paliwanag ni Mang Kulas.

"Sumasagot ka pa! Balikan mo siya at sabihin na siya ang kukuha rito!"

Nakamot ni Mang Kulas ang ulo. Tumalima na lang siya at pinuntahan si Jeckaye.

Ilang minuto ang nakalipas kasunod na niya ito na bumalik.

Malapad ang ngisi ni Lezlie habang hinihintay ang paglapit ni Jeckaye.

"Mang Kulas, pasuyo na lang ako ng mga gamit namin." Pakiusap ni Jeckaye sa matanda.

"Hep..hep.." Agad na pigil ni Lezlie sa matanda. "Sinabi ko bang ikaw ang kukuha? Hayaan mo siyang damputin ang basura niya!"

Kunot-noong binalingan ni Jeckaye ang babae. Kanina pa siya nanggigigil rito. Okay lang sana kung gamit niya lang ang kinukuha niya dahil hahayaan niya lang ito. Ngunit mga gamit ng anak niya ang mahalaga na makuha niya kaya kahit ayaw niyang lumabas ng silid ay tiniis niya dahil kailangan rin niyang bihisan ang anak.

"Oh! sorry, akin na ang baby mo para hindi ka na mahirapan na damputin ang mga basura ninyong mag-ina." Pang -iinis nito sa kanya dahilan upang patulan niya.

"Huwag mong subukang idikit ang mga kamay mo sa anak ko, sigurado akong gagaling 'yang cancer mo!" Pagbabanta niya rito.

Ngunit sa halip na masindak ito, malakas na pagtawa pa ang kanyang narinig.

"Oh, I'm scared. Shhh.. Huwag maingay baka marinig ka ni Tyler. Hahaha! Akin na ang bata." Hindi niya alam kung bakit interesado ito sa anak niya. Pinipilit nitong kunin sa kanya ngunit ayaw niyang ibigay kaya ito umiyak. Galit niyang tinulak ito dahilan upang muntik na itong matumba. Nagtaka siya ng bigla na lang itong umiyak na para bang katapusan na ng buhay nito.

"What is this?"

Sabay silang napatingin sa gawi ni Tyler ng marinig ang boses nito. Nakuyom ni Jeckaye ang kamao. Alam na niya kung bakit umiral na naman ang kadramahan ng babaeng ito. It turns out na nakita na nito si Tyler. Patakbo itong yumakap sa kanyang asawa.

"Babe, nahihirapan akong huminga. Sumasakit ang buong katawan ko. Pinuntahan ako ng babaeng 'yan upang saktan na naman. Good thing na nakita mo, kung hindi magsisinungaling na naman siya."

Binalingan siya ni Tyler. Hinihintay nito na magsalita siya ngunit hindi niya ginawa. Bakit pa? Kung madalas kapag nagpapaliwanag siya, in the end si Lezlie pa rin ang pinapakinggan nito, kaya useless lang ang laway niya.

"Kaye, may sasabihin ka ba?"

Bahagya siyang nagulat dahil sa tanong nito. Dati hindi man lang siya binibigyan ng pagkakataon na magpaliwanag. Ngunit ngayon hindi niya alam kung ano ang nangyari bakit bigla na iyong naging interesado sa paliwanag niya.

"Narinig mo ang sinabi niya," sagot niya dahilan upang mapakunot ito ng noo.

"Hindi mo man lang ba ipagtatanggol ang sarili mo?"

Umangat siya ng mukha upang tingnan ang asawa. Ano ang nakain nito? Nakalunok ba ito ng konsensya at biglang nag-iba ang trato sa kanya?" Tanong niya sa sarili. "Ano ba ang gusto mong marinig? Nakita mismo ng dalawa mong mata na tinulak ko siya. Kailangan ko pa bang ipaliwanag kung bakit ko siya tinulak?"

Dahil sa narinig tarantang inagaw ni Lezlie ang eksena.

"Babe, ano pa bang paliwanag ang sasabihin niya. Nakita mo na mismo na tinulak niya ako di ba?"

"Naghihintay ako, Kaye." Nanatiling napako ang tingin ni Tyler kay Jeckaye ngunit wala siyang sagot na nakuha mula rito. Napaisip tuloy siya kung ano ang ginawa niya sa nakaraan, bakit natatakot ito ngayon na pagkatiwalaan siya. Kaya niya tinanong dahil alam niyang may malalim na dahilan kung bakit nito tinulak si Lezlie. Karga nito si Daric at hindi nito gugustuhin makipag-away na walang dahilan. At saka bakit ba nandito ito ngayon? Napansin niya ang Driver sa tabi ng asawa. Alam niyang saksi ito sa mga nangyari. “Mang Kulas, anong nangyari?”

“Ah…kwan Sir—”

“Ngayon lang siya dumating Babe. Huwag mong idamay si Mang Kulas dahil wala siyang alam sa mga nangyari.” Agaw ni Lezlie sa gusto pa sanang sabihin ng matandang driver. Nagbabanta ang kanyang mga tingin na nagpapahiwatig huwag itong magsalita.

“Lezlie, hayaan mong magsalita si Mang Kulas, bakit ka ba sagot ng sagot?” Malumanay ngunit halata ang iritasyon sa boses niya.

Lihim na nanggangalaiti ang kalooban ni Lezlie. Muntik na siya. “Huwag ka lang magkamali tanda, isusunod talaga kita sa papatayin ko.” sa loob-loob niya.

“Ah,Sir, gusto lang kasi ni Maam Jeckaye na kunin ang mga gamit nila ng anak n’yo kaya lang ayaw ibigay ni Maam Lezlie.” Pag-amin ng matanda dahilan upang pamulahan ng mukha si Lezlie.

Binalingan ito ni Tyler. Mabilis naman sa ito sa pagkapit sa braso niya.

“Babe, ang totoo niyan pinapunta ko lang kasi siya upang hindi ka na mahirapan na papirmahin siya sa Divorce paper. Ngunit sa halip na maintindihan niya ako, nagalit pa siya at heto pinagbuhatan pa niya ako ng kamay.

SLAP!

Gulat silang lahat ng makita ang pagsampal ni Jeckaye kay Lezlie sa harap mismo ni Tyler. Napahawak si Lezlie sa kanyang pisngi na namanhid dahil sa malakas na sampal ni Jeckaye.

“Kaye!” sigaw ni Tyler at kunot noong hinawakan ang kamay ni Jeckaye. Binitawan niya rin agad ito ng makita ang nakakapaso na mga titig nito sa kanya.

"Nakita mo na ang ginawa ko, Tyler, kaya hayaan mo na kami ng anak mo bumalik sa apartment." Nakikiusap ito.

Nakuyom ni Tyler ang kamao. Halatang nahihirapan siyang magdesisyon.

"Saka na natin pag-usapan yan Kaye. Ang tanong ko ang dapat mong sagutin. Nagalit ka ba kay Lezlie dahil sa divorce paper?" Hindi niya maintindihan kung bakit pa niya ito itinatanong. Maliwanag naman na gusto nilang maghiwalay sa isa't-isa. Ngunit bakit mayroon siyang naramdaman na umaasa siyang makiusap ito sa kanya.

"I will sign the divorce paper, Where is it?" Walang ekspresyon nitong sagot dahilan upang mapaawang ang kanyang mga labi.