It's understandable na iyon ang pangalang binabangit niya. He is suffering from hallucination,nbesides hindi naman lingid saakin ang nararamdaman nito para kay Lara.But why in this world letting this man suffered from pain? I does know the feeling of heartache pero bakit pag tinititigan ko ang isang ito ay parang gusto kong sumbatan ang langit? He is always on top, halos nasa kaniya na ang lahat. Masaganang buhay, masayang career at halos tingalain na ng lahat.Ngayon ko napagtantong walang perpektong buhay. Everyone has their own challenges in life, hindi man sa pera oh kahit sa pamilya may isang bukod tanging susubukin ang tatag mo bilang tao. Masakit isiping pareho kami ng pag subok na pinagdaraanan ngayon. Pero pilit kong kinakaya dahil kailangan but when I looked at him? Gusto kong mahiya sa sarili. Now I get why they called it a

Matapos non ay parang may nag-iba na pakikitungo nito saakin. He is getting cold and civil. Tatawagin lang ako pag may kailangan, kakausapin pag may itatanong. Halos araw-araw na rin kaming magkasama dahil sa out of town Mall shows ng banda nila. Kahit nag a-adjust ay pinipili kong maging komportable sa bago kong trabaho.Hindi na rin ako mag-aalala pa para kay Itay dahil napaki usapan ko sila Tita Melva na dumito muna saamin, tutal ay dito naman mag aaral ng college si Andrew na siyang pumayag naman kesa daw umupa pa sila ng bahay ay dito nalang saamin."Cherry, tara lunch tayo?" kumaway saakin si Jeff mula sa Isang table. Naroon din sila Rexon at ang buong banda."Salamat, may gagawin pa kasi ako.." Bahagya kong itinaas ang Ilang posters na dala ko. Isa kasi ito sa pipirmahan nila ma

Naabotan ko si Rexon na nasa bukas na hood ng kaniyang kotse. Bahagya lamang akong sinulyapan nito bago bumaba ang tingin sa ginagawa. Pinili kong ilagay na sa back seat ang mga gamit nito bago ako sumakay sa unahan.Maya pa ay malakas nitong isinara ang hood ng kotse at nagpunas ng basahan sa kamay. Hindi ko maiwasang panoorin ito habang ginagawa niya iyon.He is not wearing his leather jacket. Imbes ay puting V-neck shirt and bleach jeans lang ang suot nito. Nothing is too special with his brown wet hair. A narrowing of his eyes and a tilting of his head, the shape of his lips reflecting the crescent above.. walang espesyal giit ko.Pero nang sumulyap ito saakin mula sa labas ay ganoon nalang ako napa iwas ng tingin. Pakiramdam ko rin ay nag init ang likod ko sa pagkakaupo.

"Cherry, tara na!" Tila bumalik ako sa realidad ng kalabitin ni Feli.Wala na rin sila Rexon sa kabilang table, they will performing tonight at the Pavilion, a few step away from the Hotel. Marahil na nauna na ang mga ito roon para mag set up."Cherry!" anilingon ang boses na tumawag sa'kin."Devon!" Maluwang na ngiti kong salubong dito, kumaway pa ako sa mga kasamahan nito at ilang staff na kadarating lang mula sa byahe."Hi, Devon?!" Bati dito nila Feli na siya naman nitong tinangoan. Nauna nang pumasok ng Hotel ang mga ito habang kami ay naiwan."Kamusta ka?""Ayos naman, akala ko hindi kayo susunod dito ngayon?"

"Come on, Rex let's her enjoy the night." Sabad naman ni Skye."Bakit hindi paba siya nag e-enjoy?" he tracking the other man's gaze and give me a crudely insulting stare.I wait for Jeff to say something but he does not. Damn! Bakit ba ang laki ng takot nila sa lalaking ito?! Mahigpit kong pinag salikop ang mga palad sa ibabaw ng aking mga hita and hold my breath for awhile bago mag-isip ng sasabihin."Ayos na ako dito, Salamat." My hands gripped the bottle matapos ay umangat ang mata dito. We stare back at each other for what seemed like second until he finally dropped his gaze.Sinimsim ko ang beer na tila sumabog ang tamis sa aking bibig. Sinulyapan ko si Jeff na inangat naman ang baso ng whiskey saakin.