บอดี้การ์ดของฉัน

ในที่สุดทริปล่องเรือวันหยุดก็สิ้นสุดลงซะที ฉันกลับมาพักผ่อนที่บ้านอย่างเงียบสงบโดยไม่ต้องเห็นหน้าแองเจลาอีก ผ่านไปสองสามวันแล้ว ชีวิตฉันกับลูเซียนกลับไปเป็นเหมือนเดิมอย่างน่าประหลาดใจ เขาไม่พูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในอ่างอาบน้ำและไม่แตะต้องตัวฉันแบบนั้นอีกเลย ส่วนหนึ่งก็รู้สึกโล่งใจ แต่อีกส่วนก็กังวลและสับสนเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเราตอนนี้

“คุณผู้ชายต้องการพบคุณหนูที่ห้องหนังสือค่ะ” แม่บ้านเก่าแก่ยืนพูดอยู่ที่ประตู

"ขอบคุณค่ะ” สงสัยจังว่าเขาต้องการคุยเรื่องอะไร ฉันกังวลนิดหน่อยระหว่างเดินไปหาเขา

“ลูเซียน แม่บ้านบอกว่าคุณต้องการพบฉัน?” ฉันทักทายด้วยรอยยิ้มแล้วเขาก็ผายมือให้ฉันไปนั่งที่โซฟาฝั่งตรงข้าม

"ใช่. ฉันมีเรื่องสำคัญจะคุยกับเธอ” ลูเซียนเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“เอ็ดเวิร์ดบอกว่ามีคนสะกดรอยตามเธอ ....ไม่ว่าจะมีหรือไม่ก็ตาม ตอนนี้เธอโตเป็นสาวแล้ว ถึงเวลาที่ควรจะมีบอดี้การ์ดเป็นของตัวเองซักที” ลูเซียนอธิบาย เขาดูจริงจังกับเรื่องนี้มาก

บอดี้การ์ด?ฉันจำเป็นต้องมีบอดี้การ์ดด้วยเหรอ?ความจริงฉันไม่เคยถูกดักทำร้ายหรอก” การมีบอดี้การ์ดเป็นของตัวเองดูจะเกินไปหน่อย ฉันรู้ว่าลูเซียน เอ็ดเวิร์ดแล