เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat
18
Share:
Report
นาตาลีหลงรักพ่อเลี้ยงมหาเศรษฐีของเธอมานานมากแล้ว หลังแม่ของเธอจากไปอย่างกะทันหันด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ ชีวิตของเธอก็พลิกผันอีกครั้งเมื่อพ่อเลี้ยงหมั้นหมายกับผู้หญิงคนใหม่ ในขณะเดียวกันอาเลี้ยงของเธอได้ค้นพบว่านาตาลีมีความรักและปรารถนาต้องห้ามต่อพ่อเลี้ยงของเธอ การโกหกของนาตาลีทำให้เธอโดนบังคับให้ต้องมีบอดี้การ์ดส่วนตัว ชีวิตอันวุ่นวายของเธอยังไม่จบแค่นี้ในเมื่อเธอยังต้องดิ้นรนเพื่อปกปิดความรักต้องห้ามที่ก่อเกิดมาจากรักสมัยเด็กของเธอ สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือโลกมายาอันหลอกลวงกำลังรอเธออยู่ซึ่งจะบีบให้เธอต้องเผชิญหน้ากับความลึกลับและความจริงที่อยู่เบื้องหลังการเสียชีวิตของแม่ของเธอและตัวตนที่แท้จริงของตัวเธอเอง นาตาลีจะจัดการกับความรักและความสัมพันธ์กับชายทั้งสี่อย่างไร การตัดสินใจของเธอจะส่งผลต่อชีวิตและความสัมพันธ์ของเธอกับชายต้องห้ามทั้งสี่คนนี้อย่างไร “ฉันไม่อยากถูกลืมอีกต่อไป ฉันจะให้ความสุขแก่คุณมากจนคุณจะลืมทุกอย่างเกี่ยวกับพี่ชายของฉัน” - เอ็ดเวิร์ด"ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณปลอดภัย ถ้ามีใครต้องเจ็บ คนๆ นั้นต้องเป็นฉัน..." - แซค"ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณเป็นของฉัน โปรดรออีกหน่อย" - ลูเซียน"ฉันจะปกป้องเธอเสมอ...แม้จากตัวเธอเอง" - ไรเนอร์บรรณาธิการตรวจแก้โดย ธีรินทร
ดูเพิ่มเติมLatest chapter
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat บุกถึงห้องนอน
“อาร์!...อาร์!...ไรเนอร์!” ฉันตะโกนชื่อเขาเสียงดังจนเจ็บคอ ฉันทุบประตูของเขาอย่างแรงจนมือของฉันเจ็บมาก แต่ก็ยังไม่เท่ากับความเจ็บปวดที่เต้นตุบๆ ในหัวของฉัน ฉันจำไม่ได้ว่ามาที่นี่ได้ยังไง ถ้าเขาไม่ยอมเปิดประตูนี้เร็วๆ นี้... พวกเขาคงจับฉันได้! พวกเขาจะหาฉันเจอ! ร่างกายของฉันเปียกโชกไปด้วยเหงื่อและใบหน้าของฉันก็เปียกไปด้วยน้ำตา ได้โปรด คุณต้องเปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้!“นาตาลี…” ไรเนอร์พึมพำชื่อฉันออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นฉันยืนอยู่หน้าประตูฉันโผเข้ากอดเขาแน่นเมื่อเห็นเขา“ช่วยฉันด้วย…อาร์…” ฉันร้องไห้สะอึกสะอื้นในอกแกร่งของเขา เสียงของฉันแตกพร่าจนแทบจำไม่ได้ว่าเป็นเสียงของตัวเอง ฉันหอบอย่างหนัก มันยากที่จะพูดและยืนทรงตัวอยู่ได้…นาตาลีกำลังร้องไห้ มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับตัวเธอในตอนนี้ เธอดูหวาดกลัวมาก หวังว่าจากสิ่งที่เธอกลัวจะไม่มีตัวตนอยู่จริง ร่างกายของเธอยังคงสั่นและร้องไห้อย่างหนัก เธอสวมเพียงชุดนอนและเท้าเปล่า เธอน่าจะวิ่งตรงมาจากห้องนอนของเธอ หวังว่าจะไม่มีใครเห็นเธอวิ่งไปรอบๆ กลางดึกในสภาพแบบนี้ผมลูบผมยุ่งๆ ของเธอเบาๆ ขณะที่กอดเธอแน่นขึ้นในอ้อมแขน ต้องทำให้เธอสงบลงก่อนที
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat แต่งกันสามคน
“ฉันมีมารยาทพอ ฉันแค่จะบอกลาก่อนกลับ ความจริงฉันควรจะไปเยี่ยมนาตาลีด้วยซ้ำ? บอกมาซิว่าห้องของนาตาลีอยู่ไหน” แองเจล่าตะคอกใส่ลอร่า“ได้ค่ะคุณแองเจล่า!” ในที่สุดลอร่าก็ยอมแพ้ ถ้าเธอท้วงต่อไปเธอจะต้องมีปัญหากับแองเจล่าอย่างแน่นอน ในที่สุดลอร่าก็ต้องอธิบายทางไปห้องของนาตาลี…“ลูเซียน…โอ้…ลูเซียน! ดีมาก…ดีมาก!” ฉันกรีดร้องเสียงดัง รู้สึกว่าลิ้นร้อนของลูเซียนดันเข้าออกจากช่องรักของฉัน ตำแหน่งนี้ลิ้นของเขาทำให้ฉันรู้สึกดีมาก ฉันมองไม่เห็นเขาแต่มันกลับทำให้ฉันตื่นเต้นมากขึ้น มือของลูเซียนจับแก้มก้นของฉันแยกออกจากกันเพื่อให้เขาสามารถใช้ลิ้นเข้าถึงกลีบดอกไม้ที่เปียกชุ่มของฉันได้ดีขึ้น เขายังคงเลียและดูดน้ำรักของฉันต่อไป ฉันได้ยินเสียงกลืนน้ำดังมาจากด้านหลัง“อ๊าาา!! อื้อ หือ!!” ฉันร้องเสียงดังอีกครั้ง เมื่อเขาสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในตัวฉันจากด้านหลัง เขาใช้นิ้วในขณะที่เลียและดูดปุ๋มกระสันที่บวมของฉันไปพร้อมกัน ฉันดันก้นไปข้างหลังและยกสูงขึ้นเพื่อให้ใกล้กับใบหน้าของเขา ฉันจะหลั่งเร็ว ๆ นี้ ช่องสวาทของฉันกระตุกถี่ขึ้นและน้ำรักของฉันก็ไหลออกมามากขึ้น รู้สึกได้ถึงน้ำรักของตัวเองรวมกับน้ำลายของลูเซีย
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat ป่วยกาย ป่วยใจ
ฉันกำลังพักผ่อนอยู่บนเตียงหลังอาบน้ำเสร็จในห้องนอน ฉันบอกให้ไรเนอร์ให้กลับไปพักได้ วันนี้ฉันมีธุระบางอย่างที่ต้องจัดการและไม่อยากให้เขารู้ ฉันเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อเลือกชุดนอน ชุดไหนนะที่ดูยั่วยวนที่สุด? ชุดลูกไม้สีแดงยาวหรือชุดลูกไม้สีดำสั้นดี? สีดำแล้วกันฉันสวมชุดนอนสั้นปิดถึงแค่ต้นขาของฉัน มันดูเหมือนใส่แค่เสื้อมากกว่า? ฉันส่องดูภาพสะท้อนของตัวเองในกระจก ผมของฉันเปียกเล็กน้อยจากการอาบน้ำทำให้มันดูเป็นลอน เสื้อลูกไม้คอวีสีดำเผยให้เห็นหน้าอกและหัวนมของฉันอย่างชัดเจน เอาแบบนี้แหละ ไม่ต้องใส่กางเกงในเลยฉันหยิบไดร์เป่าผมออกมาแต่เอามันมาเป่าลมใส่หน้าผากจนแน่ใจว่าผิวของฉันจะรู้สึกร้อนเล็กน้อยเมื่อโดนสัมผัส จึงค่อยเรียกลอร่ามาที่ห้องของฉัน ขอโทษนะ ลอร่า เธอช่วยฉันเล่นละครเป็นเพื่อนฉันหน่อย…“คุณลูเซียนคะ! คุณนาตาลีมีไข้และอยากให้คุณไปดูค่ะ” ลอร่าบอกลูเซียนด้วยความตื่นตระหนก ขณะที่เธอโผล่พรวดเข้าไปในห้องนั่งเล่น“รออยู่นี่ก่อนนะแองเจล่า ผมต้องรีบไปดูนาตาลี ถ้าผมหายไปนาน คุณกลับไปก่อนก๋ได้นะ” ลูเซียนขอตัวทันที ก่อนออกจากห้องโดยไม่หันกลับมามองแองเจล่าแม้แต่น้อย“รีบไปเถอะค่ะคุณลู
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat เทียบกันไม่ได้เลย
**กริ๊ง กริ๊ง**ลูเซียนมองหน้าจอมือถือแล้วเริ่มขมวดคิ้ว หมายเลขที่ไม่ได้บันทึกไว้แต่จำเบอร์ได้ดีที่ปรากฎบนหน้าจอมือถือ มันมาจากหนึ่งในคนที่เขากลัวที่จะพูดคุยด้วยมากที่สุด เขาหายใจเข้าลึกๆ ก่อนรับสาย“ลูเซียน…” ผู้หญิงเสียงทุ้ม ที่ฟังดูเหมือนจะออกเหนื่อยแต่จริงจัง“…มาดามฟรานเชสก้า” ลูเซียนตอบพร้อมโค้งคำนับเล็กน้อย เขาทำตามนิสัยแม้ว่าอีกฝ่ายจะมองไม่เห็นเขาจากปลายสายก็ตาม“ไม่จำเป็นต้องเป็นทางการกับพี่สาวตัวเองหรอก ยินดีด้วยกับการแต่งงานครั้งที่สอง” ฟรานเชสก้าพูดช้าๆ อย่างชัดถ้อยชัดคํา“ขอบคุณมาก …” ลูเซียนตอบในขณะที่เขาสงสัยว่าเธอต้องการอะไรจากเขา ฟรานเชสก้าไม่เคยโทรหาเขาเว้นแต่ว่าเธอต้องการอะไร“ฉันกับลูกชายจะไปร่วมงานในวันสำคัญของเธออย่างแน่นอน แสดงความยินดีล่วงหน้ากับภรรยาใหม่ของเธอด้วย” ฟรานเชส ก้ากล่าวต่อ"ขอบคุณครับ ผมจะบอกเธอให้” ลูเซียนตอบด้วยน้ำเสียงเครียด ฟรานเชสก้ายังไม่พูดถึงวัตถุประสงค์ในการโทรครั้งนี้“เข้าประเด็นเลยแล้วกัน แซคอยากให้ให้นาตาลีเข้าร่วมงานรอบปฐมทัศน์สำหรับภาพยนตร์เรื่องใหม่ของเขา” ฟรานเชสกาเข้าเรื่อง"ได้ครับ ผมยินดีที่จะให้นาตาลีไปร่วมงานด้วย” ลูเซียนตอบด้
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat ความปลอม
เวลาไม่เคยคอยใครรวมถึงตัวฉันด้วย การหลบหนีของฉันสิ้นสุดลงอย่างเป็นทางการเมื่อเรากลับมาถึงคฤหาสน์ของลูเซียน มาเซราติสีแดงที่จอดอยู่ด้านหน้าเป็นสิ่งยืนยันว่าวันนี้จะจบลงด้วยหายนะ ถ้ารถคันนั้นจอดอยู่ เจ้าของรถก็ต้องอยู่ที่นี่เช่นกัน เจอกันอีกครั้งจนได้…แองเจล่า“ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ คุณลูเชียนขอให้คุณกินอาหารร่วมกับเขาและ…คุณแองเจล่าค่ะ” สาวใช้รีบบอกทันทีที่ฉันก้าวเข้ามาทางประตูหน้า“มันดึกแล้ว พวกเขายังไม่ได้กินอาหารเย็นกันอีกเหรอ?” ฉันลองถามดู เผื่อว่าเรื่องแย่ๆ ที่ต้องเจออาจจะจบไปแล้ว“ไม่ค่ะคุณนาตาลี คุณลูเชียนสั่งให้ห้องครัวรอคุณกลับมาก่อนที่จะเสิร์ฟอาหาร ดังนั้น... รีบไปเถอะค่ะ” สาวใช้ตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอรู้ว่าข่าวนี้อาจจะทำให้ฉันอารมณ์เสีย ฉันไม่ตำหนิเธอเพราะเธอต้องบอกฉันตามหน้าที่"ขอบคุณมาก เธอช่วยจัดการกับของในรถได้มั้ย ไรเนอร์กับฉันจะได้ตรงไปที่ห้องอาหารเลย” ฉันสั่งก่อนจะเดินตรงไปที่ห้องอาหารโดยไม่รีรอ ไม่มีประโยชน์ที่จะชะลอความตายของเราได้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด…“นาตาลี! ฉันดีใจที่เธอมากินมื้อค่ำกับเราได้ ฉันมีข่าวดีจะบอกเธอหลายเรื่องเลย!” แองเจล่าลุกมากอดฉันเมื่อเดิ
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat เพื่อให้คุณรู้สึกดี
“เราจะไม่ไปไกลกว่านี้แล้วครับ” “ไรเนอร์พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ขณะจับข้อมือทั้งสองข้างของนาตาลีโดยใช้มือเพียงข้างเดียวของเขา ข้อมือและเธอตัวเล็กมากเมื่อเทียบกับเขาไรเนอร์ได้พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อเติมเต็มความปรารถนาของนาตาลี เขาปฏิเสธอย่างแน่วแน่ที่จะมีอะไรกับเธอไปมากกว่านี้ ครั้งแรกของเขากับเธอจะต้องไม่ใช่ในรถ และไม่ใช่ตอนที่เธอกำลังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง มีโอกาสอีกมากมายที่จะดื่มด่ำความปรารถนาของเขาในอนาคต เมื่อเธอชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเองและรู้ความหมายของมัน ไม่มีความจำเป็นต้องเร่งรีบอะไร ที่สำคัญไรเนอร์ไม่ต้องการให้นาตาลีเสียใจกับการตัดสินใจใดๆ ของเธอตอนนี้นาตาลีดื้อกว่าที่ผมคิดไว้มาก เห็นได้ชัดจากแววตาว่าเธอไม่พอใจเมื่อได้ยินคำปฏิเสธของผม เธอต้องรู้จักอดทนและใช้ความคิดมากกว่านี้ ผมหวังว่าผมจะสอนเธอได้บ้างในขณะที่ยังอยู่ด้วยกัน...…“น้องชายคุณใหญ่และแข็งมาก… ฉันใช้ปากทำให้คุณได้มั้ย” ฉันทำเสียงที่เย้ายวนพร้อมก้มลงมองท่อนเอ็นเนื้อที่ใหญ่และชูชันของเขาก่อนจะสบตาเขาอีกครั้งความเป็นชายของเขาน่าจะใหญ่และยาวที่สุดที่ตั้งแต่ฉันเคยเห็นมา ทั้งใหญ่ทั้งสวย มันแข็งผงาดอย่างภาค
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat เล่นกันในรถ
ไรเนอร์ถอดยกทรงของฉันออกโดยไม่โต้แย้งอะไร หลังจากนั้นเขาก็เปลื้องกางเกงชั้นในให้ ขณะที่ฉันช่วยยกสะโพกขึ้นจากเบาะรถเพื่อให้เขาถอดมันง่ายขึ้น ไรเนอร์เอื้อมมือไปเปิดประตูรถด้านข้าง เพื่อจะไปหยิบเสื้อผ้าที่อยู่ท้ายรถ ฉันรีบดึงเขากลับเพื่อให้พวกวเราหันมาเผชิญหน้ากัน“ไรเนอร์…” ฉันจับมือเขาวางบนหน้าอกฉันอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้มันเปลือยเปล่า หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงตามลมหายใจเข้าออก หัวนมตั้งชันถูกับมือของเขา ไรเนอร์เลิกต้านทานความรู้สึกของตัวเองแล้ว เขาใช้มือทั้งสองข้างลูบไล้หน้าอกที่เปลือยเปล่าของฉันอย่างรุนแรง อ่า…มันรู้สึกมหัศจรรย์มาก มือใหญ่ นิ้วยาวและหนามาก มันให้ความรู้สึกที่แตกต่างกัน ร่างกายของฉันร้อนมาก รู้สึกเหมือนละลายจากสัมผัสของเขาฉันร้องออกมาเมื่อเขาบีบหัวนมทั้งสองข้างพร้อมกัน ถึงจะเจ็บเล็กน้อยแต่รู้สึกดีมาก ตอนนี้ช่องสวาทของฉันเปียกขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวน้ำรักต้องไหลเลอะเบาะรถแน่ ๆ“ผิวคุณสวยมาก หน้าอกคุณในมือผม รู้สึกดีมาก ๆ” ไรเนอร์เริ่มพูดสกปรกกับฉัน มันทำให้ฉันตื่นเต้นมากไรเนอร์โน้มตัวมาจูบฉันอย่างร้อนแรง ฉันแลบลิ้นออกมารับท่ารุกอันหิวโหยของเขา เขาดูดลิ้นฉันเบา ๆ ไรเนอร์จูบเก่งมา
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat ถอดเสื้อให้ฉันที
“นาตาลี!” ฉันได้ยินไรเนอร์เรียกชื่อฉันตอนโผล่พ้นผิวน้ำแย่แล้ว ฉันแน่ใจว่าตอนนี้ฉันคงดูเหมือนลูกแมวที่กำลังจะจมน้ำสำหรับเขา“ฉัน…โอเค” ฉันตอบ ขณะที่สะบัดผมออกจากใบหน้าไรเนอร์เองก็เปียกโชกเช่นกัน แปลกตรงดูเขาไม่หงุดหงิดที่ต้องอยู่ในสถานการณ์นี้เพราะฉัน"ว่ายมาตรงนี้ จับขอบเรือไว้ ผมจะขึ้นไปก่อนแล้วจะช่วยดึงคุณขึ้น” ไรเนอร์พูดพอฉันว่ายเข้าไปใกล้ เขาใช้แขนมาโอบฉันไว้ ร่างกายของเขาอบอุ่นมากแม้น้ำจะค่อนข้างเย็น ไรเนอร์มองมาที่ฉันด้วยสายตาเป็นห่วง"คุณโอเคมั้ย?เจ็บตรงไหนรึเปล่า” เขาพูดพร้อมลูบผมฉันไปด้วย“ฉันไม่เป็นไร แล้วคุณล่ะ?" รู้ตัวอีกทีร่างกายของเราก็กำลังสัมผัสกันอย่างใกล้ชิดไรเนอร์จับมือฉันเกาะกับข้างเรือ ก่อนจะดันตัวเองขึ้นไปบนเรืออย่างรวดเร็ว ว้าว! เขาแข็งแรงจริงๆ“ยื่นมือมา ผมจะดึงคุณขึ้น” เขาพูดพร้อมยื่นมือให้ฉันฉันทำตามอย่างว่าง่าย ครู่เดียวร่างกายของฉันก็ถูกดึงขึ้นไปบนเรือ“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!” ฉันหยุดหัวเราะไม่ได้ เรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้นมันตลกมาก เราทั้งคู่เปียกปอนเหมือนวัยรุ่นหนุ่มสาวที่กำลังออกเดตกัน หลังไรเนอร์ดึงฉันขึ้น ฉันก็ล้มตัวนอนทับเขา ดิ้นไปรอบๆ ขณะยังคงหัวเราะต่อไป“ข
เพลิงรักต้องห้าม Forbidden Heat หนีไปเดท
ในที่สุดช่วงเวลาการปรึกษากับหมอเกรตาก็สิ้นสุดลง ฉันกลับไปที่รถพร้อมกับไรเนอร์ เสียดายที่เธอไม่สามารถวินิจฉัยความฝันและให้คำตอบฉันได้ในทันที เพียงแต่บอกว่ามันอาจจะเป็นสิ่งที่เคยหรือไม่เคยเกิดขึ้นเท่านั้น ชีวิตจริงไม่เหมือนกับในหนังที่หมอสามารถตอบคำถามได้ทุกอย่างแล้วอย่างนี้ฉันจะรู้ได้ยังไงว่ามันเป็นแค่ความฝันหรือเป็นเรื่องจริงคำพูดของใครบางคน…สถานที่ที่ฉันเพิ่งไปมา…ฉันไม่สามารถหยุดคิดเกี่ยวกับสิ่งที่หมอพูดได้“นาตาลี…นาตาลี…” เสียงของไรเนอร์ทำให้ฉันสะดุ้งตื่นจากภวังค์“ขอโทษที เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ” ฉันถามด้วยความรู้สึกผิด“คุณยืนอยู่หน้าประตูรถได้พักนึงแล้ว ขึ้นรถมั้ย” ไรเนอร์หยอก หลังจากที่เปิดประตูรถให้ฉัน“ขอบคุณค่ะ…โทษทีฉันเบลอไปหน่อย” ฉันตอบเบาๆ"ไม่เป็นไร คุณมีเรื่องต้องคิดเยอะ อย่ากดดันตัวเองมากเกินไปล่ะ ถ้าเรื่องไหนที่มันหนักสมองนักก็ไม่ต้องไปนึกถึงมัน…” ไรเนอร์พูดพร้อมกับลูบหัวฉัน รอยยิ้มของเขาทำให้ฉันรู้สึกอุ่นใจ“เราจะกลับกันแล้วเหรอ?” ฉันถามด้วยน้ำเสียงเว้าวอนเพราะไม่ได้ออกมานอกบ้านมาหลายวันแล้ว“ก็…ไม่เชิง” เขาตอบขณะที่เคลื่อนรถเร็วขึ้น"เราจะไปไหนกันเหรอ?" ฉันอดซ่อน
You may also like
Related Novels
Interesting books of the same period
