DAHAN-DAHANG tinahak ni Cassandra ang malawak na daanan papunta sa bukana ng mansion ng kaniyang lolo Ejercito, pagbungad pa lang niya sa may gate ay narinig na niya ang pagpito ng kung ano at kasunod n'on ay ang pagtambol at pagtorotot ng mga insrumento.
Eh? Anong mayroon? Satsat pa ng isip n'ya. Mayamaya pa ay may nakita niya ang pagmartsa ng mga nakaunipormeng kababaihan na may dalang baton, may mga nagda-drum din at ang ilan na may dalang mga flaglets na sumasayaw.
May fiesta ba? Dagdag pa na tanong ng isip n'ya. Naunang maglakad si Kata sa kaniya kaya kinalabit n'ya ito.
"Bes, sinong nag-request na may ganiyan?" turo pa ni Cassandra sa bandang sumalubong sa kaniya.
"Ay, oo, surpresa 'yan ng lolo mo," ngiti pa ni Kata na nakangiti sa kaniya. Dala pa nito ang iilang bagahe n'ya.
"Nasa'n si bakulaw?" nakangusong tanong n'ya rito.
"Ha?" kunot-noong tanong ni Kata sa kaniya.
"Where's that freak?" kibit-balikat na tanong niya. She means Alejandro, the man she doesn't like a hundred percent.
"Si Alejandro ba ang ibig mo bang sabihin?"
Tumango siya.
"Ayon oh," ininguso pa ni Kata ang lalaking kasunod n'ya. Nakatitig lang ito sa kaniya na tila narinig ang pagmamaktol niya kanina.
"Excuse me, freak." Sabi pa ni Alejandro na nilampasan siya saka pa matamang tiningnan ang pigura ng kaniyang mata.
"Let's go, your lolo is waiting for you," walang emosyon na saad nito.
Hindi siya nakagalaw sa pagtitig nito sa kaniya. Kanina pa ito sa runway hanggang makasakay sila sa sasakyan, panay pasaring ang ginagawa nito sa kaniya. She hates him to death!
"Antipatiko!" she added nang makalayo na ito sa kaniya.
Kinilig naman si Kata na inabot pa siya ng hampas sa kaniyang braso.
"Ang sweet n'yo talaga, pansin ko, may chemistry kayo!" kilig na saad ni Kata. She rolled her eyes saka pa umiling na tila nandidiri.
"I tell you, Katarina, he is not my type!" diin pa ni Cassandra sa bawat pagsambit niya sa bawat kataga.
"Sus! Masasanay ka rin sa kaniya, malalaman mo rin ang sinasabi ko."
"Duh, as if?"
"Yes, he is someone who will surely help you a lot, lalo na dito sa bayan...kilala kasi siya ng lahat."
"Duh! Kahit sino pa s'ya, I don't like him, he seems so mayabang and...barumbado." Maarteng saad niya saka pa nagsimulang maglakad papunta sa hagdan ng mansion. Nginitian lang niya ang mga nasasalubongan niyang mga tao, kahit ang totoo'y kanina pa siya naiilang dahil wala naman talaga siyang kakilala sa mga ito. Si Kata lang naman ang kilala niya at ang ilang mayordoma ng kanilang tahanan.
Dire-diretso siya sa tarangkahan, hanggang mabungaran niya ang nakangiting lolo niya na si Don Ejercito Monteverde. "Lolo!" she ran their distance.
"Apo ko!" masayang ani ng matanda na agad siyang niyakap.
"Lolo! I'm so happy to see you!" sambit pa niya habang nakayakap sa matanda.
"Oh, hija, kamusta ang b'yahe mo? Siguro'y nakilala mo na si Alejandro, ano?"
Tumango lang siya saka sinipat ang lalaking tinutukoy nito na nakakibit-balikat lang. Tipid itong ngumiti as if he teased her to be nice infront of her lolo.
"Yes, lolo." Tipid na ngiti rin niya sa binata.
"Mabuti." Sabi pa nito saka pa tinapik ang binatang kaharap niya.
"This is Primero Guerrero, my personal driver..my godchildren, ang pinagkakatiwalaan ko sa lahat, from now on, he will be also your bodyguard...i know that you can be a good acquiantance 'di ba hijo?" sabi pa ng matanda na inakbayan pa ng lolo niya.
"Of course, ninong, magiging mabait akong bodyguard sa kaniya." Ngisi pa nito na ikinataas ng nguso niya, hindi rin napigilan ni Cassandra ang pagkakadismaya sa narinig. Laglag ang balikat niya sa sinabi ng kaniyang lolo. Oo nga't nakauwi siya sa pinas pero parang ramdam pa rin niyang nakagapos siya sa kung anong bagay. Especially, in this man standing infront of her na takaw-inis sa kaniya.
"Well, you must start to guard me, I don't want to be harm, lalo na sa mga lalaking masama ang ugali at barumbado." She replied staring to Alejandro.
"Of course, I will keep you safe..." he replied.
"Good." She ended their convo as if na wala siyang narinig. Agad niyang ikinalawit ang kamay sa braso ng kaniyang lolo at iniwan ang bakulaw na si Alejandro. Inirapan pa niya ito saka pa nag-flip ng buhok.
She doesn't care! Bahala siya!
On Alejandro's side, halos masuntok na niya ang hangin dahil sa nararamdamang inis. Kaka-alis lang ng babaeng 'yon na nuknukan ng...basta he doesn't like the way she treat him. Nanliliit siya sa sarili, parang nawawala ang pagkalalaki niya dahil sa pagiging bratenela nito.
"Assh*le!" he hissed and enclose his hands. Kung siguro'y hindi ito babae ay kanina na niya ito nasuntok o nasakal. For Primero Guerrero, he is gentle to all ladies, lalo na dahil lima ang kapatid niyang babae. Hindi niya ugali ang manakit ng babae, iyon ang natutunan niya sa kaniyang yumaong ama at sa kaniyang yumaong ina. Bilang panganay, he must be the shield to those men who keep violence, especially, sa mga babae. Oo, barumbado siya pero wala sa diksyonaryo niya ang mapanakit sa babae.
"Alejandro!" tawag pa ng isang trabador ng ninong niya. Kamuntikan na niya itong masapak dahil sa pagkakabigla.
"Easy..bad trip ka yata?" ani ni Kulas na hawak ang ibang bag ni Cassandra.
Umiling siya. "Hindi, may naiisip lang, pasensya ka na 'tol!" tapik pa niya sa braso ng lalaki.
"Babae 'yan ano? Ngayon lang kita nakitang aburido eh, ang huling tagpo na nakita kitang nagkakaganiyan ay 'yong, nagsi-alisan sa America ang mga kapatid mong babae. Kaya, siguro babae ang iniisip mo ano? Si senorita Cassandra ba?"
Umiling siya. "Hindi." Tipid niyang pagkakaila.
"Asus! Sinong lolokohin mo, kilala kita kapag nagsisinungaling," ani pa ni Kulas na tinuro ang kamay niya na nakasuot sa bulsa ng kaniyang pantalon. Agad niya itong kinuha at nilabas. Iyon kasi ang palatandaan na nagde-deny siya.
"Okay, you're right.." sabi pa nito na agad na kinuha ang bag ni Cassandra.
"Asus! Tama nga ako," tudyo pa ni Kulas sa kaibigan.
"Sige na, ihahatid ko na 'to," ani pa ni Alejandro na agad tumalikod.
"Ay, nga pala, Alejandro!" tawag pa ni Kulas.
Agad niya itong nilingon.
"Pinapasabi ni Luis at senorito Juan kung pwede ba umano kayong mangabayo."
"Tell them I don't have time for them." Agad siyang tumalikod at sinundan ang papalayong mag-lolo. Nang maipasok na ni Alejandro ang mga bagahe ni Cassandra ay agad siyang lumabas at tinungo ang kusina, nakita niya roon sina Cassandra at Don Ejercito na masayang nag-uusap habang nasa hapag.
Agad niyang iniwas ang tingin at madaling tumalikod, pero huli na nang makita siya ng ninong niya.
"Hijo! Halika, saluhan mo kami sa pagkain." Narinig niya sa ninong Ejercito niya.
"Sige po, busog pa ho ako 'nong." Ngiti niya sa matanda na kumaway lang, tanda na aalis muna siya saglit.
Nang mawala sa paningin ni Cassandra si Alejandro ay agad siyang na-curious at tinanong sa lolo niya ang mga tanong na kanina pa niya gustong malaman.
"Lo, sino po ba kasi 'yang si Alejandro?"
"Naku, apo. Siya ang panganay ng kababata kong si Artemio. Kababata namin ng lolo Braulio mo." Sabi pa ng matanda na ang tinutukoy ay ang lolo niyang namayapa na.
"Gan'on po ba? So, kaya po ba siya nandito sa mansion?" She added na halatang ayaw ang presensya ng lalaki.
Ngumiti si Don Ejercito saka pa inabot ang kamay ni Cassandra. "He is here because I want to, I want him to stay with me," sabi pa ng matanda.
Napaawang ang bibig niya sa narinig. Well, maybe it's because, that guy and herself will be in the same roof and worst, in the same whatever it is!
Inabot niya ang isang baso at agad na ininom.
"Okey ka lang ba, hija?"
Tumango siya. Parang natutuyo ang lalamunan niya, imbes na gusto niyang magprotesta..but she can't.
"O sya, sige na hija, at may lalakarin pa ako pagkatapos, kung gusto mong maglibot sa hacienda, sabihan mo lang si Alejandro, okey?" Sabi pa ng lolo niya na ikina-taas ng kilay n'ya.
"But..lolo. I want to know where should I enroll my credits, I want to know my school here." Saad pa n'ya na gustong sumama sa lolo niya.
Ngumiti ito saka pa nagsalita.
"Sinabihan ko na rin si Alejandro, hija. Siya na ang maghahatid sa'yo, okey?" Sabi pa nito saka pa hinalikan ang noo niya. Napabuntung-hininga na lamang siya sa narinig.
"This is madness!" litanya pa niya saka pa nilibot ang mata sa istruktura ng mansyon.
She stand and leave the kitchen, para siyang nasu-suffocate kapag kasama niya si Alejandro. Nang papanhik na siya sa second floor ay agad niyang minartsa ang kwartong para sa kaniya nang biglang pagbukas niya ay may nakita siyang n*******d.
"Shit!" rinig niya sa nakatalikod na lalaki.
Napa-pikit ng wala sa oras ang mata niya, nakita kasi niya ang likod ng lalaking nakatapis lang ng towel.
It's him! Si Alejandro!
"What the hell? Bakit ka nandito?!" He aggressively raised his voice.
"This is my room!" sabi pa ni Cassandra na nakatakip ng kaliwang palad ang mga mata.
"Oh, really? It's mine. FYI." diin na sambit ni Alejandro na ikina-react niya. Hinawi niya ang kamay at tiningnan ang nakatapis na lalaki. Nakaharap ito sa kaniya habang hawak ang tila brief o boxer shorts na iyon, basta pang-ibabang kasuotan. Pinamaywangan niya ito saka mataray na nagsalita.
"Excuse me, mansyon 'to ng lolo ko!"
"I know, masyon 'to ng ninong ko.." he replied with his sarcastic voice.
Gigil na nilinga ni Cassandra ang kwarto at doon napansing naka-arrange iyon sa panlalaking ayos, it's very well-organized at napaka-formal arrangement, 'yong tipong pati langaw ay mahihiya na dumapo sa linis nito.
Natigilan siya saka pa dahan-dahang umatras. Mali siya! Hindi iyon ang kwarto niya.
"Ahh..i...i gotta go," napahiya siya kaya mabilis siyang tumalikod at inis na nilisan ang kwartong iyon. For that time, she know that she's in danger. Nakakamatay ang presensya ni Alejandro, lalo na sa halos hubo't-hubad na katawan nito.
"This is insane!" she uttered while helping herself not to burst out. Kinapa pa niya ang dibdib niya.
Her heart is pounding to death!
...itutuloy.
Nang makaalis sa kwarto ni Alejandro ay agad niyang tinungo ang kwarto niya saka pa padabog na nagkulong. Napasandal siya sa pintuan. "Sh—t!" gigil niyang litanya na pumapadyak-padyak pa dahil sa inis. Bumuga pa siya ng hininga saka pa padabog na tinungo ang kama. Malay ba niyang magkatabi pala ang kwarto nila ng bakulaw na 'yon, eh nasanay siyang..siya lang ang may kwarto sa taas ng mansion. Humiga siya sa kama at nag-isip. Kung paparito siya sa mahabang panahon, baka mabaliw siya, she can't stand that man in her castle! Dapat ay mapaalis niya ito sa lalong madaling panahon. Kaya naisip niya ang isang ideya. Agad siyang naupo ng tuwid at ngumiti. "Ang talino ko talaga!" sabi pa niya saka agad na nagbihis at nag-ayos, 'yong parang maglalakwatsa sa club. Labas ang pusod niya sa suot na hanging sando. Nakasuot din siya ng shorts na litaw ang mapuputing hita niya. Pinagbutihan din n'yang itali ang kaniyang mahabang buhok, 'yong naka-messy bun na istilo. Kaharap niya ang salamin nang ma
Matapos maka-sumbit ng papers at registration form ay agad na natanggap si Cassandra sa eskwelahan. Bachelor of Science major in Psychology ang kinuha niya, since ito naman ang nasimulan niya sa San Francsico. May mga na-credit sa subject niya at mayroon ding nadagdag since iba ang curriculum ng pilipinas. Nakaupo siya ngayon sa isang bleacher habang pinapaypay ang folder. "Nasaan na ba ang bakulaw na 'yon, 'bat ba kasi niya ako iniwan, Aish!" saad niya na halatang nababagot na. Nilinga niya ang paningin sa paligid, balak niyang hanapin si Alejandro pero baka mawala siya sa lugar, hindi pa naman niya kabisado ang paaralan. Nang mapagpasyahan niyang tumayo ay tinungo na niya ang parking lot sa labas ng gate at minabuting doon na lang mag-hintay. "Kainis!" pagdadabog pa niya habang sinisipat ang wrist watch niya. Malapit nang mag-alas kwatro, gusto pa naman niyang mag-pictorial sa may bukirin. "Hey!" napalingon siya sa boses na iyon. Agad siyang lumingon, nakita niya si Alejandro n
Nasa kama na si Cassandra that time while staring the ceiling. Nasa isipan pa rin niya ang naganap kaninang hapon. Ramdam pa rin niya ang iregular na pagpintig ng kaniyang puso. "It couldn't be, I hate him." Anas pa niya sa sarili. Inabot pa niya ang kaniyang phone at doo'y tiningnan ang mga kuha ni Alejandro sa kaniya. Nang mabuksan niya ang gallery ay nandoon ang kuha niya na naka-focus ang mukha niya. Tanaw niya ang ngiti sa kaniyang mukha. And as she noticed earlier, nandoon din ang video na nakunan ni Alejandro. She smiled staring herself."Walang hiya talaga.." sabi pa niya saka pa napangiti. She didn't realize that Alejandro is annoying her, but the fact na maganda naman ang bawat capture nito sa kaniya. Madalas ay naka-zoom iyon sa mukha niya kaya she can't help it but to smile. Nang ma-scroll niya ang gallery ay naroon ang mga ibang pictures niya, nandoon din ang ibang litrato ng ex-boyfriend niyang si Jerick Santiago. Ito ang matagal niyang boyfriend noon but it seems, hindi
Matapos ang usapan nila ni Alejandro sa bubong ay napagpasyahan nilang matulog na. Alejandro was now lying in his bed, hawak niya ang kaniyang phone, tinitingnan niya ang mga larawang kuha ng kaniyang mga kapatid. Inisa-isa niya iyon. He saw his sister, Chanel. His sister who is now living in Australia, mayroong negosyo ito doon, and as what he remembered, ito ang independent na kapatid niya, close siya rito lalo pa't pareho silang seryoso sa mga bagay-bagay. Nakita rin niya doon ang larawan ng ikatlong kapatid niya, si Jillian, ang kapatid niyang napakabait. Wala siyang naalalang naging kaaway nito, she is his loving sister na ngayo'y nasa California na dahil doon ito nadestino sa pagiging health worker. Nang ma-scroll niya ang iba pang larawan ay nakita niya ang tatlong kapatid niya. Sina Aira, Rheg at si Ada, ito ang parating nakakasama niya even they are not still living together. Nasa Las Vegas sina Aira at Rheg, pinapatakbo nito ang bar na nabili niya noon. Paminsan-minsan ay
"Ang galing naman po n'yan, señorita, ano po ang ginagawa ninyo?" Tanong pa ng matanda. "Ito po ang garlic bread in beans, pagkatapos ko pong isahog ang tinapay sa pan, ay lalagyan ko po ito ng sausage and beans. Ayon lang, madaliang luto lang po ito, madalas ko po itong ginagawa sa States, lalo na kapag late na ako kung gumising." Sabi pa niya sa matanda na nag-obserba lang sa ginagawa niya. "Sige ho, pag-aaralan ko po iyan, para ako na ho ang gumawa." Nakangiting saad ng matanda. Ngumiti si Cassandra. "Ano po ba 'yan manang?" turo pa nito sa katatapos lang na niluto nito. "Ay, gulay po. Pinaluto ni sir Alejandro para po kay Don Ejercito, ito po kasi ang healthy diet na pwede sa lolo po ninyo." Sabi pa ni manang Anda. "Ah, gan'on po ba? Ahm..si Alejandro po ba? Alam n'yo ba ang paborito niyang almusal?" she said while holding his fingers crossed behind. Nagdarasal siyang hindi siya mahalata ng matanda. "Ay, oo alam na alam ko ang paborito ni sir, kuwan..sa umaga, madalas gusto
Walang imik sina Alejandro at Cassandra habang nagmamaneho, papunta sila sa rancho ng mga Guerrero, may kukunin lang umano itong importanteng papeles. "We're here," sabi pa ni Alejandro na agad nag-park sa gilid ng isang bahay. Malawak ang lupain nila, matatanaw rin ang isang kwadra ng kabayo at isang barn house sa gilid. Nang makababa sina Alejandro at Cassandra ay agad na nilibot ni Cassandra ang paningin. Simpleng cabin house ang tahanan nila Alejandro, malawak ang balkonahe nito at yari ito sa purong kahoy na halatang matitibay. Malapit ito sa isang ilog at natatanaw din ni Cassandra ang mga halamang nakahilera sa palibot ng bahay. "Ang ganda ng bahay ninyo," saad pa ni Cassandra kay Alejandro habang naglalakad papanhik sa balkonahe. May dalawang awang ng hagdanan iyon bago makapasok sa pintuan ng bahay. "Suit yourself." Sabi pa ni Alejandro na nilahad ang papasok na daan. Nang makapasok sila sa bahay ay may nakita silang dalaga, parang hindi nalalayo ang edad nito kay Cassan
After their lunch, ay nakumbinse ni Cassandra si Alejandro na turuan siyang mangabayo. Desidido siya na matuto lalo pa't gusto niyang makasama sa pangangabayo ng kaniyang lolo Ejercito."Okey, narito na tayo sa sabsaban, pumili ka ng kabayo, señorita," ani ni Alejandro na minabuting sumilid sa may kwadra ng mga kabayo.Nakatayo lang si Cassandra habang nagmamasid sa mga nakahilerang kabayo."Gusto ko 'yong maamo, hindi matigas ang ulo." Ani Cassandra na hawak ang sariling baba."Maybe, Andromida will do, siya ang napakaamong kabayo sa lahat.""Which one?" she asked.Agad namang kinuha ni Alejandro ang kabayong may kulay tsokolate, purong kayumanggi ang kulay nito na may puting kulay sa noo. Itim naman ang kulay ng kaniyang balahibo sa buntot."This one." Ani Alejandro na hinila ang tali sa may ilong ni Andromida."I like him!""She's a girl."Ay, I like her, pala..siguro'y makakasundo ko siya." Ngiti pa niya saka dahan-dahang lumapit kay Andromida.Akmang hahawakan niya ang noo nito n
Nang makauwi sa may kwadra sina Alejandro at Cassandra ay agad na na inasikaso ng binata si Cassandra, chine-check nito kung may sugat o gasgas ito."I'm fine," saad pa ni Cassandra habang hawak-hawak siya ni Alejandro."I must assure you're totally fine, señorita," he said while checking her elbows and knees.Sa ginagawa ng binata'y lihim na napangiti si Cassandra. She was delighted when Alejandro holds her wrist, panay silakbo ang puso niya sa kaganapan, pero mas lumakas yata ang pintig n'on habang kasama niya ang binata."I guess, a water will do, inuuhaw ako." Pagsisinungaling pa niya dahil ang lagkit na ng pakiramdam niya sa oras na iyon."Okey." Saad naman ni Alejandro na agad tumalima papasok sa bahay. Naiwan si Cassandra sa may upuan, na nakasilong sa isang puno. Katabi nito ang kwadra na kinalalagyan ng mga kabayo.Nilinga pa niya ang paningin at nakita ang ilog na kanina lang ay pinamimingwitan niya ng isda."Hmm, makapaghugas nga r'on." Ani niya saka pa nagtungo sa ilog.Sh