Carina's POVPanay ang malalalim na hinga ko sa loob palang ng sasakyan nang makalabas si Arkady matapos kong maiparada sa kanilang garahe. Halos parang nasakal ako mula sa lawang iyon hanggang dito dahil sa kanyang kakaibang galaw.' Iba talaga nagagawa ng pagliban ng pag-inom ng gamot jusko.Buti nalang at nakayanan kung nagdrive kahit na nagyeyelo parin buong 206 na buto ko. 'Nang makalabas ako, imbes na maginhawaan ang aking pakiramdam, halos mahimatay naman ako sa bumungad na mga gasgas ng sasakyan nilang Ferrari. Mag-iisip na sana ako ng paraan kung papaano ba iyon ipapaayos pero narinig ko na naman dabog ni Arkady sa may pintuan nila kaya agad akong tumakbo para painumin ng gamot muna ito. Para naman tumigil na siya sa pagiging savage na gaya na rin ng pagdedescribe niya sa lahat daw ng tao. "Arkady! Please come here first. You need to take your medicines!" Nagmamakaawang sigaw ko nang madatnang para siyang hari na naka-upo na sa upuang automatikong tumataas sa kanilang hagdana
Carina's POVBalisa kaming lahat, ako, si ma'am Tatyana at si sir Sergeibev habang naghihintay sa sasabihin ng doctor ni Arkady tungkol sa biglaang pagkakaroon niya ng chorea, samantalang wala naman daw siyang naging ganoong symptom dati. "Gospodin Galitskiy, k sozhaleniyu, vash syn vnezapno zabolel khoreyey. Dvigatel'noye rasstroystvo, kotoroye yavlyayetsya naiboleye chastym simptomom yego bolezni. '' Maalumanay na pagpapaliwanag ng doctor habang inaasikaso ang mga papeles ni Arkady sa kanyang folder.Hindi ko iyon naintindihan syepre pero sa mukha palang ng amo ko ay mahahalatang hindi maganda ang sinabi ng doctor."He said sir Arkady has Chorea. Do you know that?" Pabulong na isinalin ni ma'am Tatyana saakin habang busy sa pag-uusap ang doctor at si sir Sergeibev.Tumango ako ng marahan saka pinasadahan ng tingin si Arkady. Kung totoo ang sinabi ng ama at ni ma'am Tatyana, na mula bata pa siyang lumalaban sa kanyang sakit, at maituturing na maswerte na siya dahil natatakasan niya
Carina's POV 'That's it! You're just so stubborn and ungrateful! We fed, took care of you and everything yet this is what we get?! You just go about and choose whatever job you want? Who do you think you are?! Even you're older sisters choose what we told them to! Get out of here you ungrateful woman! You are not my child anymore!' Nagising ako ng bigla dahil sa panaginip na iyon at nang mapansing umiiyak na pala ako habang natutulog ay parang may humati saaking dibdib. Hindi ko naman narinig ang mama ko na sinabi ang mga salitang iyon pero sa mga pagtrato niya saakin ay parang nadama ko na rin na iyon ang iniisip niya saakin. Akmang tatayo na sana ako pagkatapos punasan ang aking luha ng biglang may lumitaw na maligasgas na boses sa aking likuran. Muntik na akong mapasigaw dahil sa pagkabigla kay Arkady. Bukod sa pagtataka kung paano siya nakapunta dito ay nabigla rin ako kung paano siya nakatayo kahit medyo pagalaw-galaw pa siya. "Ty spish', kak moya sobaka." Kumunot pati uta
Carina's Point of View'Alam mo ba yung feeling na kahit sobra ang pagka-awa mo sa isang tao eh wala ka talagang magawa kasi hindi mo abot yung kailangan niya para bumuti ang sitwasyon niya?' Ngayong araw kasi, kinaumagahan palang ay nataranta na ako dahil sa pagsisigaw ng aking alaga na parang nalulunod siya, kaya ayun, nandito na kami sa ospital kung saan siya ipinapagamot. At sa habang titignan ko siya na nakahiga at walang malay kasi tinusukan ng pampatulog para kumalma muna at hindi ganoon maramdaman ang mga sakit ng katawan, parang nararamdaman ko ang kanyang naglulugmok na kaluluwa. Humihiling ng kunting pagmamakaawa ngunit hindi siya nakikita."Hi ma'am, how have you been?" Maalumanay na tanong ng doctor na siya na ring nagturo noon saakin, maliban kina ma'am Tatyana at kay sir Sergeibev, kung papaano i-handle si Arkady upang hindi ako ganoon mahirapan. Pagguguluhan ko sana ang kanyang kakaibang kagwapuhan pero sayang, may asawa na. Napakaganda pa, isang make up model at nana
Carina's Point of View"You can sit here if you want."Napalingon ako ng mabilis sa nagsalita. Isang karaniwang Russian na syempre, pogi at napaka-attractive. Makakapal ang mga eyebrows, madilim ang mga mata, napakatangos na ilong, at mala-panginoong bibig. Ang pinag-iba lang nila ni Arkady ay mas maaliwalas ang mukha nito kaysa sa boss kong parang araw-araw binibwisit ng mundo. Napangiti ako nang kanyang iniayos ang upuan upang ako'y maka-upo. "Well thank you.I saw about to have an anxiety looking at these sweet ant infested couples but thank god, there's a water."Maigsi siyang napatawa sa aking komento. " I didn't know some people have couple-phobia." "Like gamophobia and philophobia you say. I'm Carina by the way. And you are?"Iniabot ko ang aking kamay pagkagtapos niyang humigob ng kanyang kape o tsaa, hindi ko mawari dahil sa million dollar na gold mug niya. Saka black na nagiging brown niyang laman. Hindi ako ganoon ka-friendly pero dahil iniligtas niya ako sa aking muntik n
Moscow,Russia “Kuda ty idesh’?”(Where are you going?) Medyo iritadong tanong ni Arkady nang makitang naka-full suit ang amang si Sergeibev. “ bol’nitsa” (hospital) Agad na sagot ni Sergeibev habang inaayos ang kanyang shuba coat. Decemder na kasi kaya napakalamig sa labas. “Pochemu?”(why) Naguluhan namang tinanong ni Arkady. “Vot uvidish’”(You’ll see) Sumbat ni Sergeibev at tinapik niya ang braso ni Arkady saka deretsong lumabas. Hindi na napaimik si Arkady. Sanay na siyang hindi napagsasabihan kung saan pupunta ang kanyang ama, dahil wala din naman siyang pake sapagkat agad niya itong nakakalimutan. Pero naiirita padin siya dahil sa hindi niya malamang dahilan. Siguro dahil hindi siya makasama o siguro dahil wala na naman siyang kasama sa kanilang napakalaking bahay kundi ang matandang sluzhanka nila. (maid) Napairap nalang siya nang makita itong papalapit sa kanya. “Vy khotite yest’,ser?”(Do you want to eat,sir?) Banayad na tinanong ng matanda sabay yumuko ng bahagya. “Ne
Cariña’s Point of ViewPagkatapos ng flight namin ng dalawang mga kasama kong nurse na mapupunta din sa Moscow, idineretso na agad kami sa isa sa pinakakilalang Hospital sa Russia kung saan naghihintay ang mga pamilya ng aalagaan namin. Hindi kasi ako nakatapos sa pag-aaral ng buong nursing kaya nag-apply nalang ako ng pagiging caregiver para may maipon naman ako sa aking pag-aaral. Pero sa katunayan, may kaya ang aking pamilya. Ngunit dahil mismong pride ko bilang tao ay inapakan nila,ako na rin mismo ang nagkusang-loob na lumayo. Para naman hindi nakakahiya sa kanilang mga matataas na lawyers at doctors. Baka madumihan ko lang ang makinang nilang bahay kapag nandoon ako. Pero para saakin, okay lang naman ang ganitong buhay ko, at least free at nagagawa ko ang gusto ko. Kaya siguro nga tama si ma’am Saida, baka magkakaroon pa ako ng mas magandang buhay dito kaysa sa Pilipinas. “Grabe naman ang lamig!” Biglang sigaw ni Khaira sabay dikit saakin. “Mas malamig pa sa loob ng refrigerat
Carina’s Point Of ViewNang makarating na kami sa kanilang bahay ay halos makalimutan ko lahat ng mga impormasyong pinaghirapan ni sir Sergeibev na i-explain saakin. Doon ko lang napansing kakaiba talaga ang accent nila. Hindi ko alam kung matatakot,mai-intimidate, or mapapahanga ba ako. Pero sa kalaki-laki at kaganda-ganda kasi ng bahay nila na para nang tinalo na ang palasyo ng Disney eh sino ba kasi ang hindi mapapatanga at makakalimot sa sirili nila, diba? “Good afternoon sir, and ma’am. Welcome back.” Pag-greet ng matandang babaeng napakakinis padin ang kutis. Siguro pag hindi niya tinawag na sir si sir Sergeibev ay mapagkakamalan ko siyang asawa niya. Tumango naman si sir. “Good afternoon Tatyana. This is her, miss Carina Historina. Please tour her around for a moment so I can inform this to Arkady.” “Yes sir. This way please, ma’am Carina.” “O-okay po-I mean,okay ma’am.” Nagkakaba kong sagot sabay sumunod sa kanya sa kung hindi ako nagkakamali ay kusina. At nang makarati