Chapter Three

Monica

Pagbalik ko sa loob ng room ay nilapag ko ang baunan na dala ni mama.

"Salamat po sa pagkain!" sambit namin ni Geca bago buksan ang baunan. Kinuha ko ang dalawang bimpo na nakabukod. Nakabalot doon ang tag-isang set ng kutsara at tinidor.

Sa unang layer ng baunan ay yung ulam na pang-tatlo o apat na tao ata. Tapos sa huling layer ay kanin.

"Wow, mahal na mahal ata tayo ni tito. Halatang ayaw tayo magutom." sabi ni Geca habang nakatingin sa baunan na nasa harap namin.

"Uy, gusto niyo?" pag-aalok ko sa kaklase namin na nasa second row.

"Thank you!" nakangiting sabi nito matapos kumuha ng ilang piraso.

"Ikaw?" pag-aalok ko kay Mikael na nasa likod namin at mag-isang kumakain.

"Ano iyan?" 

"Lechon Kawali, luto ni papa. Kuha ka lang." sabi ko habang hawak-hawak ang baunan.

"Mag-isa ka lang maglulunch?" tanong naman ni Geca.

"Yup. Nakapagluto kasi ako kanina ng pwedeng ibaon kaya nag-baon na ako. Para iwas gastos na rin." paliwanag niya.

Nagkatinginan kami ni Geca at sabay na napatango.

Sabay namin inikot at idinikit ang table namin sa table nila Mikael at Nathan. Gayundin ang upuan namin. Naging parang malaking table na ang table namin dahil apat ito na pinagdikit-dikit.

Nagtataka naman na napatingin sa amin si Mikael.

"Wag ka na magtaka. Nasanay na kami na ganito. Hindi pwedeng may mag-isang naglulunch. Malungkot masyado." sabi ko.

Iginitna ko ang ulam at inilabas ko rin sa bag na dala ni mama ang isang litrong jug ng tubig.

"Wow! Kumpleto ang padala ni tito, ah." masiglang ni Geca habang nakatingin sa nilabas kong jug.

"Juice pa ata iyan." sabi ni Mikael.

"For sure!" sabi naman ni Geca. Akmang bubuksan na sana ni Geca ang jug nang hawakan ko ang kamay niya. Nagtataka naman na napatingin sa akin ang dalawa.

"Bakit?" nagtatakang tanong ni Geca.

"Hindi nagpapadala si papa ng juice kung Lechon Kawali ang ulam. Mas gugustuhin niya na malamig na tubig ang inumin." sagot ko.

"Baka naman nagbago ng isip ang papa mo." sabi naman ni Mikael.

"Kilala ko si papa. Hinding-hindi talaga siya magpapadala ng juice. Ayaw niya na umiinom kami ng juice pag masyadong mamantika o marami ang seasoning ang niluto niyang ulam." sabi ko.

"Eh, bakit may juice?" tanong ni Geca.

"Baka si mama ang nagtimpla. Kung si papa ay ayaw ng juice pag ganito ang ulam, si mama naman ay baliktad. Gusto niya ang juice o kaya naman ay softdrinks." sambit ko kaya naman biglang inalis ni Geca ang hawak niya sa jug.

"No thank you na lang." nag-aalangan na wika ni Geca at para bang gusto pa na itapon ang laman ng jug.

"Bakit? Ano ang mayroon?" tanong ni Mikael.

"Basta!" sabay pa naming sabi ni Geca. Itinabi ko na lang muna ang jug sa tabi para makapag simula na kami kumain.

"Kain na tayo."

*****

Kinabukasan ay maaga pa lang ay nagkakagulo ang ilan naming kaklase.

"Anong mayroon?" tanong ko kay Mikael.

Inilapag na namin ni Geca ang bag namin sa upuan namin at umupo na rin.

"Yung iba ay wala pang assignment sa PE. Kaya ayan. Nagkakagulo sila."

"Buti na lang ginawa ko na yung akin kahapon." 

"Sigurado ka bang nasa bag mo na? Baka nalimutan mo na naman ha?" sambit ni Geca.

"Alam mo, kung hindi lang kita bestfriend malamang nabatukan na kita." naasar kong sabi.

"Kalma lang. Nagsabi lang naman ako." 

"Monica! May assignment ka na sa PE?" tanong ng isa kong kaklase.

"Yup." 

"Pakopya!" sabi nito. Halata na gustong-gusto na nito na kumopya ng assignment.

Napa-iling na lang ako bago kunin ang notebook ko at ibinigay ito sa kanya.

"Yun! Salamat!" sabi nito bago bumalik sa table nya.

"Hay nako, ang HUMSS 12-A talaga hindi na nagbago." napapa-iling na sabi ni Geca habang nakatingin sa mga kaklase naming nagkakagulo.

Maya-maya lang ay pumasok na si Sir Raguel kaya naman bumalik na ang lahat sa kani-kanilang mga upuan at umayos na ng upo.

"Okay class, since alam nyo naman na nasa kalagitnaan na tayo ng semester, alam nyo na rin siguro na puro observations ang ginagawa ng head teachers. Pati na rin ng mismong principal." Sabi ni Sir Raguel.

"Uh-oh." Sambit ng iba naming kaklase.

"Alam ko naman na alam niyo na. Just like the usual, my observation will happen here, in your class. It will be tomorrow. So please, wala sanang mala-late. Maliwanag ba?" Tanong nito sa amin.

"Yes Sir !" Sabay-sabay na sagot namin.

Mabilis na lumipas ang oras at sumapit na ang oras para sa PE subject namin. Mabuti na lang at tungkol sa sayaw ang HOPE 3 kaya naman walang problema sa PE Uniform.

"Guys! Lipat daw sa gym sabi ni Sir Levi!" anunsyo ng class president namin.

Kanya-kanya naman kami sa pagdadala ng mga notebook namin at ballpen. Habang ang room naman ay sinarado na.

Pagdating sa gym ay may mga nakalatag na mats at nasa harap si Sir Levi.

"Good morning class, kindly pass your notebooks here." Seryosong sambit nito kaya naman kanya-kanya na kaming lagay ng aming notebook sa harap. Matapos nito ay kanya-kanya na kaming upo sa mat.

"Okay, since malapit na ang second quarterly examinations niyo, may dalawa akong balita sa inyo." sabi ni Sir kaya napuno ang gym ng bulungan.

"Wala pa akong sinasabing mag-ingay kayo." Bakas ang inis sa tono ng pananalita ni Sir kaya naman napa tahimik ang lahat.

"Mukhang na badtrip si Sir sa mga naunang section." bulong ni Geca.

"Baka nga." 

"Tulad nga ng sinasabi ko, may dalawa akong balita. Isang good news at isang bad news. Uunahin ko na sabihin ang good news."

Saglit na katahimikan ang bumalot sa amin.

"Wala na kayong exam sa akin." At dahil doon ay napalitan ang katahimikan ng ingay.

"Shhh. Guys! May bad news pa! H'wag masyadong masaya!" sabi ng isa sa amin kaya natahimik ulit kami.

"The bad news is, you need to perform in your acquaintance party. There will be a cotillion. Each section of Grade 12 will perform in the event. Ang napunta sa HUMSS ay Waltz. Sa STEM ay Ballroom, sa ABM naman ay Tango at sa GAS ay Foxtrot." Pagpapaliwanag ni Sir.

"Sir, paano po pala ang yung Arts and Design?" Tanong ng isa sa amin.

"Sila ang inacharge sa musical performance. Since ako ang magdedesisyon kung ano ang music na tutugtog habang nagpeperform kayo. Mamayang hapon, ay pupunta ang mga mayor ng bawat klase sa akin para kuhain kung ano ba ang kanta na maassign sa inyo."

Napatango naman ang lahat dahil sa sinabi ni Sir.

"Now, I want you to go back to your room para asikasuhin ang magiging performance niyo. Tandaan niyo, ito na ang katumbas ng magiging exam nyo for this quarter. Kaya dapat ay pagbutihin niyo." Sabi ni Sir kaya naman nagsitayuan na ang lahat.

Ang iba ang excited at ang iba naman ay hindi.

"Paano ‘yan, parehong kaliwa ang paa ko." Sambit ng isa.

"Hindi naman tayo lahat makakapag perform. Hindi ba kailangan ay pairings pag waltz?" Sabi naman ng isa.

"Oo nga ano? Twenty nine lang tayo sa klase."

Pagbalik sa room ay tumayo na agad ang class president sa harap.

"HUMSS 12-A, paano ang gusto niyong gawain natin sa Waltz? Kanya-kanyang hanap ba ng partner? O bunutan?" Tanong niya.

Umingay ang room at sari-sari ang reaksyon ng iba.

"Huwag kayong maingay! Baka mapagalitan tayo." paninita niya sa amin.

"I think mas maganda na kanya-kanyang hanap na lang ng partner. Kasi pag ikaw ang pumili ng partner mo tapos close kayo, hindi na magka kailangan." Sabi ni Mae

"Pero maganda naman sa bunutan, magiging fair sa lahat. Saka ayun naman goal natin. Ang hindi mag kailangan. Last year na natin ito, kaya sana makapagtapos tayo na walang nagkakailangan dito." Sabi ni Geca

"Sige, para hindi na tayo mag talo, botohan na lang." sabi ng president namin.

"Taas kamay ang pumapayag na kanya-kanya ang pagpili ng partner."

Nagtaas ng kamay ang ilan kong kaklase at binilang naman iyon ng class president namin.

"Thirteen votes. Ang natitira na hindi bumuto ay sixteen. Understood naman na siguro na ang panalo ay yung bunutan, hindi ba?" Tanong nito

Nagsulat siya sa blackboard para i-take note na ang mangyayari sa pairings ay bunutan.

"Now, since ay boys lang natin ay siyam ay nine pairs lang ang mangyayari. May matitirang eleven na walang partner."

"Yup. But don't worry. Hindi tayo magpapair ng babae sa babae. Ang pangit naman tignan kung pareho kayong nakaballgown tapos nagsasayaw kayo na magkapareho. At saka baka magka-apakan pa ng gown. Bali ang gagawin natin, ay magrorotation tayo. Then may parang mga nag su-sway-sway muna sa gilid habang wala pa silang partner. Then after a few turns, ay magkakarotation, it means mapapalitan ang partner nyo." Paliwanag niya.

Pumayag naman ang lahat dahil dito.

"Ngayon, ang gagawain ay magsusulat ng pangalan ang mga girls sa isang papel. Ang unang siyam na mabubunot ng boys ay ang magiging partner nila. Then yung eleven ay saka na natin aayusin once na makapag prepare at makapag simula na tayo ng practice. But anyways, bukas na natin gawin."

"Kailan ba ang performance?" Tanong ng isa.

"October 22 at 23 kasi ang final exam. Tapos syempre sa 24, checking of papers. Sa 25 naman panigurado preparations, so baka sa October 26. Halos may isa at kalahating buwan pa tayo." sabi nito.

"Uh, but don't forget na marami pa rin ang kailangang tapusin. Hindi ko sinasabing yung research yun ha. Pero parang ganun na nga." sabi naman ng isa kaya napuno na ng tawanan ang classroom.

"Speaking of research, sino pala kagrupo niyo?" tanong ni Mae kila Mikael at Nathan.

"Sila Geca. Dahil sa pagkakaalam namin, mahigpit ang research dito sa school. Lima lang dapat bawat grupo." Sabi ni Mikael.

Well, hindi naman sa pag-aano pero nung nagkapilian na kasi ng group ay sari-sarili. Kaya naiwan kami ni Geca. Hindi naman sa ayaw nila sa amin. Sadyang mas gusto siguro ng iba sa kagrupo nila na magbebenefit sila. Wala naman kaso sa amin ni Geca na dalawa lang kami. Mas mabuti nga iyon dahil ano pa ang saysay ng malaking grupo kung nag aasahan lang.

"Uy, edi apat na pala kayo?" Tanong ng isa.

"Oo." Sagot naman ni Geca.

"Willing naman kasi kami na magre-group noon eh. Bakit nga ba hindi kayo pumayag noon?"

Sasagot pa lang sana kami ni Geca nang may nauna na.

"Baka ganun talaga pag feeling special." sambit ni Therese.

Oh, kung may hindi pala kami nagkakasundo rito sa room ay si Therese iyon. Isama na ang circle of friends niya. Good thing sila-sila ang magka kagrupo sa research.

"Hayaan mo na Therese. Alam mo naman, medyo walang class." biglang singit pa ni Eliane na kagrupo ni Therese.

Hindi ko na lang sila pinakinggan dahil ayoko ng gulo. Si Geca naman ay mahigpit na ang hawak sa akin.

"Hayaan mo na sila. Alam mo naman na hindi totoo iyon." sabi ni Geca.

"I know." 

Sandaling nanahimik ang buong klase. Akala ko naman ay titigil na sila, pero nagkamali ako.

"Ano pa ba kasi aasahan mo sa 'di ba? Ang tatay ay office worker lang. Ang nanay naman housewife lang din." Nang-aasar na sabi ni Eliza.

"May problema ba sa pagiging office worker at housewife?" tanong ni Mae na halatang naaasar na rin.

"Well, siguro kung magandang company ang pinagtatrabahuhan. Eh, hindi naman. Napaka-cheap. Tapos sa housewife? Hmmm, buti sana kung nakapagtapos ng college, hindi rin naman. Pero kung iisipin nga naman, pareho silang cheap. Bagay sila,  infairness." segunda ni Cyrine.

Naiyukom ko ang kamao ko dahil sa inis. Nagtitimpi lang ako pero aaminin ko, malapit na ako mapuno sa kanila.

"Pwede ba, tigilan niyo na si Monica? Hindi naman kayo pinapakialaman ng tao." pagtatanggol sa akin ng isa naming kaklase.

"Totoo naman ang sinasabi namin. Kaya wala siyang karapatan magalit. Hindi ba, Monica?" Nang-aasar pang sabi ni Tanya.

"Wala naman mali sa sinasabi namin. Buti nga hindi namin sinabi na pokpok ang nanay niya eh. Oh, sorry. Slip of tongue." mapang asar na sambit ni Therese na may kasamang hagikhik.

Padabog akong tumayo at dahil doon ay halos matumba ang table ko.

"Ano bang problema mo at pati ang nanay at tatay ko ay idinadamay mo?" naasar na tanong ko. Si Geca naman ay inaawat na ako. Hinawakan niya ang braso ko at hinihila na ako nang bahagya.

"Bakit ka nagagalit? Totoo naman ang sinasabi ko. Yung nanay mo, pokpok. Halata naman sa itsura. Minsan akala mo ay nagmumurang kamatis kung makapag-ayos." Sagot ni Therese na tumayo na rin sa upuan.

Well, sorry to tell her. Dahil kahit anong sabihin niya, likas na kay mama ang pagiging maganda at mukhang bata. It's one of her abilities as a demon.

"Wag ka na magalit, Monica. Totoo naman. Walang kwenta at mukhang pokpok ang nanay mo." dagdag pa ni Tanya.

Tuluyan nang napatid ang pasensya ko na kanina ko pa tinitipid.