Sabado ngayon. Wala kaming pasok kaya maghapon ang trabaho ko rito sa mansyon. Tulad ng laging ginagawa, nagwalis ako sa labas at loob ng mansyon. Iyon lang ang trabaho ko dahil ayaw nila akong paghawakin ng mga mamahalin at antigong gamit ng pamilyang Monteverde. Baka raw kasi masira o mabasag ko lang iyon.
Sinunod ko ang paglilinis ng swimming pool. Taga-alis lang ako ng mga napupunta roong dahon gamit ang mahabang net. Nasa dulo ako ng pool, pinipilit na abutin ang dahong nasa pinakagitna nang biglang may magsalita sa likuran ko."You're cleaning here instead of my room?"Dahil sa gulat ay napatalon ako sa swimming pool at nabitawan ang mabigat na net."Senyorito?!" gulat na tawag ko sa kanya nang makaahon at mailuwa ang tubig na nainom. "Bakit ka nanggugulat?! Badtrip ka naman!" reklamo ko rito dahil una sa lahat, siya ang mga kasalanan kung bakit kay aga-aga ay naligo na ako agad. Pangalawa, may dalaw ako ngayon at paniguradong basa na ang suot kong napkin. At pangatlo, 'di ko alam na tototohanin niya ang sinabi kagabi para linisin ko ang kwarto niya.Pinalandas ko ang kamay sa mukha para alisin ang tubig roon. Mas lalong nagsalubong ang kilay ko at napanguso nang lumuhod siya sa gilid ng swimming pool at naglahad ng kamay sa akin. "Hali ka na. 'Di ko alam na magugulatin ka pala."Napangiwi ako. "'Wag na! Kaya ko namang umakyat ulit, senyorito," nagtatampong sagot ko at lumangoy hanggang makarating sa dulo kung saan may hagdanan at hawakan. Kinuha ko ang laylayan ng damit at piniga iyon para alisin ang tubig. Habang ginagawa iyon, napatingin pa ako kay senyorito nang makita siyang lumapit sa akin mula sa peripheral vision ko."Stay here, I'll get you a towel," aniya pero nang makita si papa na dumaan ay siya ang tinawag nito at inutusan. Umiling ako at niyakap ang sarili nang umihip ang hangin. Ang sipag talaga ng senyorito!Napatuwid ako ng tayo nang muli siyang tumingin sa akin. "Linisan mo ang kwarto ko, lalangoy lang ako," utos nito sa akin.Maya-maya ay lumabas si Gemma at lumapit kay senyorito. Nakatayo lang ako roon habang nag-uusap sila. Mukhang inutusan siya ni senyorito dahil itinuro niya ang net na kanina lang ay hawak ko."Saglit lang po ito, Sir Brandon!" nakangiting sabi ni Gemma. Umupo naman si senyorito at nagsuot ng itim na salamin para proteksyon siya patirik nang araw.Lumapit ako sa kanya nang pumalit si Gemma sa pwesto ko para linisin ang swimming pool. Tumikhim ako at muling niyakap ang sarili. Baka sakaling ibigay niya muna sa akin ang jacket niya. Hoodie kasi ang suot niya ngayon. Tingin ko may suot pa siya sa loob no'n."Ano namang kailangan mo?" masungit na tanong niya habang nakatingin kay Gemma."Nilalamig ako, senyorito!" sagot ko habang nakanguso. "Baka gusto mong ibigay sa akin 'yang jacket mo."Napangisi naman ito at nagpigil ng tawa. Nagsalubong ang kilay ko at padabog na naglakad palayo dahil sa inis.Kumalma ka, Rika! Epekto lang 'to ng regla! Baka makagawa ka ng mali at pagsisihan mo bukas o sa makalawa!Paalis na ako nang makasalubong si paoa na may dalang puting tuwalya. Natigil ito nang makita ako. "Sir, ito na ho 'yong—oh, anak! Nako, bakit naman basang-basa ka! Hindi ba't may dalaw ka pa ngayon?" tanong niya sa akin at kaagad na ginulo ang pagkakatupi ng bagong tuwalya para ipalibot sa akin. Sapat na iyon para mabawasan ang lamig na nararamdaman ko."Dalaw? You mean menstruation?"Inakbayan ako ni papa bago hinarap si Senyorito Brandon na siyang natanong. Uminit tuloy ang pisngi ko. Ang wirdong tinatanong niya iyon!"Oo, sir. Pasensya na. Nakakakahiyang sinabi ko iyon sa harapan ninyo.""Kaya niya bang magtrabaho ngayon, Canor?" tanong niya muli kay papa.Kinagat ko ang sariling ngipin dahil hindi makapaniwalang tinanong niya pa 'yon gayong nakita naman na niya ako kanina na nagta-trabaho.Tumango naman at ngumiti ang tatay ko. "Oo naman, sir! 'Di iyon magiging hadlang para gampanan niya ang trabaho rito sa mansyon.""I see, but, it's okay if she will rest even just for today," paliwanag nito at bumaling sa akin. "Magpahinga ka na muna, Rika. Bu—""Hindi na, senyorito!" Humalakhak ako at umiling. Tingin ba niya mahina ako? Nako, nagkakamali ka, senyorito! "Hindi naman po ako maselan. Magpapahinga na lang ako kapag sumakit 'yong puson ko!""Okay," tipid na sagot niya, tumalikod at bumalik sa upuan. May isang salita naman pala ang senyorito!"Halika ka na, 'nak! Magpalit ka na ro'n. Baka magkasakit ka pa," anyaya sa akin ni papa para bumalik sa loob ng mansyon.Naligo na ako at nagpalit ng damit at napkin. Pinakiramdaman ko ang sarili habang sinusuklay ang basang buhok. Hindi naman na masakit ang puson ko. Kaninang umaga lang. Effective pa rin talaga ang hot compress ni mama.Isinuot ko ang uniporme naming mga kasambahay at dumiretso sa kwarto ni senyorito habang dala ang mga gamit sa paglilinis.Hindi naman gano'n kagulo ang mga gamit ni senyorito. Masinop pala siya sa mga gamit at organisado. Kaya naman pag-vaccum, mop ng sahig, at pagpupunas lang ang ginawa ko. "For finishing touch!" sambit ko sa kawalan at umikot para spray-an ang mga sulok na matatapos. Sunod ay pumasok ako sa tulugan niya.Parang kasama ko si senyorito dahil kaamoy niya ang bawat sulok ng silid. Lalakeng-lalake ang amoy, hindi matapang at nakakaantok pa. Isa-isa kong nilagyan ko ng spray ang tulugan niya para maalis ang mga germs na naroon bago iyon inayos tulad ng dati. Wala pang isang linggo kaya 'di pa papalitan pero kahit na gano'n, dapat malinis pa rin."Nakakapagod!" bulalas ko at napapikit nang humikab. Nakabukas ng malawak ang bibig ko nang biglang bumukas ang pinto. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si senyorito at mabilis na isinarado ang bibig."You seems tired," komento niya at pumasok tsaka inilibot ang paningin sa kwarto. "This will do. You can take a break now.""Hindi pa, senyori—" Muli akong humikab at napatakip ng bibig.Nanliit naman ang mga mata niya. "See?" masungit na aniya dahilan para mapanguso ako. "Magpahinga ka na," mas marahang sambit niya.Okay. Mabait siya ngayon kasi may dahilan ako. "Sige, sabi mo, e. Salamat, senyorito!" Nang masabi iyon ay mabilis na akong tumakbo palabas ng kwarto niya."Rika!" tawag nito sa akin. Napatigil ako at dahan-dahan siyang nilingon. Nakasunod pala siya sa akin. "Ano 'yon?" tanong ko.Tumikhim siya bago sumagot. Kumunot naman ang noo ko dahil na-intriga sa sasabihin niya. "May pupuntahan tayo bukas."Bukas? Linggo bukas at magsisimba kami ng mga magulang ko sa umaga. Sa hapon naman, gagala ako kung saan. Day off kasi naming mga kasambahay tuwing Linggo kaya malaya kong magagawa ang gusto ko. Pero ano itong sinasabi ni senyorito? Bad trip talaga kahit kailan!"Saan naman?" kuryosong tanong ko sa kanya."Basta!" maikling tugon niya dahilan para mapanguso ako. Ang arte, ayaw pa sabihin!"Saan kasi! Isa, senyorito!" pambabanta ko nang umiling lang siya. "Okay! 'Di ako sasama!" pagtapos ko ng usapan at tumalikod. Wala naman talaga akong balak sumama. Dahil nasa kontrata na day off namin tuwing Linggo. Sadyang kuryoso lang ako."Sabi mo aalagaan mo 'ko?" may bahid ng pagtatampong aniya.Kumunot ang noo ko sa tanong niya at umiling. "Binabawi ko na! Kay Gemma na lang magpaalaga," sagot ko at naglakad na palayo."Pero ikaw 'yong gusto ko!" dagdag niya dahilan para mapahinto ako. Parang nabasa ko na iyon bilang cringy post sa F*. "Pero sige, bahala ka! Mag-impake ka na. Wala ka nang trabah—"At nam-blackmail pa talaga siya?! Grabe! Mukhang alam na ni senyorito kung ano ang kahinaan ko. Ayaw kong mapaalis dito!Mabilis ko siyang hinarap at umiling. "Hindi! Joke lang, senyorito! Bukas, ipapakita ko sa 'yo kung gaano ako kagaling mag-alaga!" mayabang na sagot ko kahit gustong-gusto ko siyang suntukin sa inis."Okay," maikling sagot niya."Sige!" Tumango-tango ako at hinintay kung may sasabihin pa siya dahil nakatingin pa rin siya sa akin pero lumipas na ang isang minuto ay 'di pa siya nagsalita."Akala ko naman may sasabihin ka pa!" reklamo ko at kumaway na sa kanya. "Bye na, senyorito!""Bye."Humalakhak ako dahil nagpaalam din siya. Mukhang nahiya pa siya dahil nakita ko kung paano siya nag-iwas ng tingin at medyo napanguso pa."Ang pabebe mo, senyorito!" natatawang biro ko.Mabilis naman siyang napatingin sa akin. "What?!" 'di makapaniwalang tanong niya at mabilis na tunakbo para sundan ako. Napatili ako ako at binilisan ang takbo hanggang sa makalabas ng kwarto niya.Naabutan ko naman si Gemma sa tapat ng kwarto ni senyorito kaya 'di ako natuloy sa pagtakbo. "Nasa loob siya," sabi ko at saktong bumukas ang pinto, inuluwa no'n ang mukhang pikon na si Senyorito Brandon."Senyorito, hinahanap ka ni Gemma," paliwanag ko at inilabas ang dila para mas asarin siya nang makapunta ako sa likod ni Gemma para hindi niya makita. Bumalik ang malawak na ngiti ko nang makita kung paano magsalubong ang kilay niya.Ang cute palang maasar ni senyorito!"Ang ganda mo talaga, Rika!" Napangiwi ako sa puri ni Cathy, isa sa kapwa ko kasambahay na mahilig maghanap sa online dating applications ng matandang mayamang madaling mamatay. "Ang plastic mo po talaga!" may respetong pambabara ko sa kanya. Umiling ito at hindi pa rin inaalis ang ngiti sa labi. "Nagsasabi ako ng totoo! Pero sigurado ako, mas gaganda ka kapag nilagyan kita ng make-up!" paliwanag niya at hinila ang kamay ko nang magsimula na akong umiling bilang pagtanggi. Siya ang nagme-make up sa akin tuwing Recognition at Graduation. Maganda naman ang resulta dahil marunong siyang mag-make up. Pero ang ayaw ko lang ay nagkaka-pimple ako pagkatapos. Napagkakamalan tuloy ako nina mama at ng tropa ko na inlove raw ako. Kaloka!"Mali-late na po kami sa misa!" palusot ko at tinawag ang ina. "Ma! Mama, si Ate Cath, oh!" Pero hindi ito nagpakita. Nako naman! Ang tagal niya talagang magbihis kahit kailan!"Wala pa si Karina, hali ka na kasi!" pagtukoy niya kay mama at hinila ako paupo.
Humiyaw ako at itinaas ang kamay sa ere habang dinadama ang pagtama ng sariwang hangin sa mukha ko. Idagdag pa ang puro kulay berdeng mga puno at damo. Ang payapa. Nakaka-miss pumunta rito! "Senyorito!" tawag ko sa kasama at bumaba muna para yayain siya. Nakabukas kasi ng bahagya ang bubong ng kotse niya kaya nakuha kong matayo roon at makita ang tanawin. "Hali ka rito! Masarap 'yong hangin, sakto 'di gaanong maaraw rito!" Pero umiling ito at inalis ang suot na itim na salaming pamprotekta sa sinag ng araw. Kanina pa siya gan'yan! Nasa lilim pa rin kami pero naka-shades na siya. "Dali na!" pagpupumilit ko."Dito ka na lang. Malapit na tayo."Umungol ako sa pagkadismaya at napanguso. "Rommel, pakisarado na," utos pa niya kay kuyang driver na nasa harap.Hinawakan ko ang laylayan ng suot niyang polo at inalog. "Senyorito naman, e! Ang killjoy mo!""Tsk!" masungit na asik lang ang isinagot niya at inilayo ang braso. "You're acting like a child."Mas lalo akong napanguso at nagsumiksik
"Bakit ba rito ka gumagala, senyorito?" tanong ko habang naglalakad kami. Nakakapagod pero hindi nakakasawang pagmasdan ang mga tanawin. "P'wede namang sa Mall o sa—""Kasi payapa rito," sagot niya habang nasa likod ang kamay. "At sinusuri ko ang lugar kung magandang pagtayuan ng bahay at negosyo."Nilingon ko siya dahil naging kuryoso ako lalo. "Bahay? Ayaw mo na sa mansyon?" tanong ko at naglakad paabante pero nakaharap sa kanya."Gusto ko rin ng sarili kong bahay bakasyunan, Rika," seryosong sagot niya at tumingala ng kaunti nang ihipan ng malakas na hangin ang buhok niya. "Bakit ang gwapo pa rin kahit magulo ang buhok mo?" naiinggit na sambit ko at habang inaayos ang ilang takas na buhok nang tumakip ang mga 'yon sa mukha ko. "Ang unfai—" Natigil ako at nanlaki ang mga mata nang mawalan ng balanse matapos matisod sa isang nakaharang na bato. Mabilis at malaki ang hakbang na ginawa ni senyorito para makalapit sa akin. Kaya sa pangalawang magkakataon, nahawakan niya ako ng braso
"Senyorito..." tawag ko rito para sana kausapin siya habang nasa biyahe.Pero napahawak ako sa tiyan ko nang maramdamang kumulo iyon. Nagugutom na ako. Doon ko napagtantong mangga lang ang kinain namin ni senyorito kanina. Kaya siguro pagod na ako nang magdilim na. Gumalaw si senyorito at inilahad sa akin ang paperbag. Kinuha ko iyon at 'di siya nilubayan ng tingin. "Ayos ka na ba, senyorito?" nag-aalalang tanong ko sa kanya sa gitna ng dilim at kaunting ilaw na tumatama sa kanya sa tuwing may madaraanan kaming nga poste na bukas ang ilaw. "Yeah, just eat if you're hungry," tipid na sagot niya at muling humarap sa bintanang nasa tabi niya. Dahil do'n ay nakanguso kong kinuha ang burger at kumagat para kumain na. Panay ang tingin ko kay senyorito habang ngumunguya. Tulog ba siya? Alukin ko kaya? Baka nagugutom na rin siya.Tahimik akong lumapit sa kanya at sinuri kung talagang nagpapahinga siya. Nang makitang nakapikit siya ay tumango ako dahil nakumpirmang tulog nga siya. Akmang la
Tinatamad akong bumangon nang marinig ang tunog ng alarm. Pinatay ko iyon at nakapikit na bumalik sa kama. Agad kong niyakap ang unan at nagkumot. Ang lamig ng panahon kaya ayaw ko pang bumangon! Hindi ko alam kung ilang oras akong nakaidlip nang muling magising dahil sa malakas na boses ni mama. "Rika, mag-aalas otso na! Bakit natutulog ka pa r'yan?!" "Ha?" iritadong tanong ko at napatayo nang may humila sa akin. "Akala ko naman nakabihis ka na at lahat-lahat. Pero nakahilata ka rin!" pagbubunganga ni mama. Itinulak niya ako papasok sa banyo at napamulat ako ng mga mata nang maramdaman ang malamig na tubig mula sa shower na bumabagsak sa katawan ko. "Ma!" sigaw ko sa kanya at agad na lumayo. "Maligo ka na, kita mong mali-late ka na!" singhal niya bago ako iniwan. Iritado akong humikab at naghubad ng damit para ipagpatuloy ang pagligo. Itinabi ko muna ang mga basang damit para labhan na lang pagka-uwi. Tinatamad akong nagbihis at nagsuklay. Monday na naman! Ang tagal pa para ma
"Papa?" tanong ko at nilapitan ang ama na naghihintay sa akin sa harap ng mansyon."Ikaw nga, anak!" Mabilis siyang lumapit sa akin at pinayungan ako kahit basa na ako. Inalalayan niya ako nang makaakyat sa malamig at madulas na tiles ng mansyon ay binigyan ng tsinelas. "Pumasok ka kaagad at magbihis, baka lagnatin ka!" utos nito at kita kong kinuha niya ang pares ng sapatos kong basa.Una kong nakita si Ate Cathy na tinaasan ako ng kilay at sumigaw para tawagin si mama, "Karina, nandito na 'yong anak mo!" "Rika! Anong oras na? At hindi ba't binilin ko sa 'yong lagi kang magdala ng payong? Tignan mo na naman ang nangyari sa 'yo!" singhal nito at hinila ako papasok sa kwarto. Tinulungan niya akong alisin ang bag at naglabas din siya ng bagong damit kong pantulog. "Itabi mo lang 'yang uniporme mo, ako na ang maglalaba mamaya. Maligo ka na muna ro'n habang nagluluto ako ng noodles para mainitan ka," mabilis na paliwanag niya bago ako iniwan. Iginalaw ko ang leeg sa magkabilang gilid a
"Two thousand nine hundred ninety-nine?!" gulantang na sambit nina Franz at JP nang makitang iyon ang halaga ng load na meron ang bagong phone ko.Napabangon naman ako mula sa pagkakahiga sa arm chair. "Seryoso?" hindi makapaniwalang tanong ko. "Oo, sis! Yaman mo sa load!" sagot ni JP at may idinagdag pa, "Pahingi naman!" Napa-isip ako. Sobrang dami nga no'n at wala naman akong text mate kaya baka hindi ko maubos bago pa mag-expire. "Sige lang.""My god, Rika!" Nilapitan ako ni Franz. "Sino ba 'tong senyorito na 'to at ganito ka-bongga magregalo?" kuryosong aniya."Tingin ko si Brandon Monteverde 'yan!" hindi siguradong sagot ni Mona sa kanya. "Nabalitaan ko kasing umuwi siya sa mansyon pero umalis lang din kahapon. Tama ba, Rika?" tanong nito sa akin.Simpleng ungol at pagtango lang ang ginawa ko dahil tinatamad akong magsalita at gumalaw ngayong araw. Pero pumasok pa rin ako dahil malaking puntos din ang attendance at isa iyon sa inaasahan ko para pumasa. Inilagay ni Franz ang ka
"Sis, nagka-allergy ka ba sa mga skin care products na binigay ko?" tanong ni Franz sa akin habang nandito kami sa mansyon ng mga Monteverde. Tumutulong kasi sila sa pag-aayos ng garden kung saan gaganapin ang debut ko. Pinayagan kasi kami ni senyorito roon.At speaking of senyorito, napalapit lalo kaming magkakaibigan sa kanya dahil palagi siyang tumatawag. Pakiramdam ko tuloy ay kasama ko pa rin siya rito kahit nando'n siya sa malayo."Hindi naman. At hindi rin naman ako pumuputi!" sagot ko dahil may ibinigay siyang sabon, lotion at kung ano-ano pang kaartehan na ipangpapahid sa mukha para raw kuminis at pumuti. Mahilig kasi sa pag-skin care at make up si Franz. Binigyan niya ng mga gamit si Mona para raw glowing ang skin niya pagdating ng contest na gaganapin na sa susunod na Linggo. Si JP naman, humingi rin dahil gusto niya raw ding mag-try ng ibang produkto at baka hindi na siya magka-skin breakout. At ako, nadamay lang para lahat daw kami ay magkaroon ng glow up journey."Ano k