Chapter 6 saved by Celestina

TATLO ang buntot, may mga pangil na tila sa isang malaking aso at balahibo sa katawan na kulay pula. She looks like a woman shifter from those fictional movies. Pero kakaiba ang isang ito.

"I've been waiting for this moment, Celestina." Rinig pa rin ang boses ni Fiona ngunit tila nahaluan na ito ng timbre ng isang halimaw. Sa hitsura nito ay parang gutom na gutom na ito. Huwag lamang siyang magkamali ay siguradong magiging lamang tiyan siya nito.

Hindi siya nagsalita. Parang nonsense kung sasabihin niyang huwag itong lalapit sa kanya dahil obvious naman na lalapit ito para lapain siya. Pero nagbakasakali pa rin siyang baka makuha niya pa sa pang-aasar ang kaligtasan niya.

"You are talking nonsense Fiona. Maraming pagkain dito pero ako ang napili mong kainin? Ang weird naman ng taste mo. Sabihin mo nga, halimaw ka 'di ba?" pang-aasar niya rito. Mamamatay na rin lang siya ay hindi niya palalampasin ang pagkakataon na asarin din ito. Baka lang kasi sakali na maisip nitong nakakadiring kumain ng kaaway.

"I don't care what you are saying. All I know is that I am starving and I want you, mine!" anito sabay ngisi ng malagim.

Isa, dalawang hakbang pa abante nito at isa, dalawang hakbang paatras naman niya. Para siyang namalik-mata nang bigla ay isang dangkal na lamang ang kanilang pagitan na kanina ay ilang dipa. Ang make up nito ay nasira na at ang mga lipstick nito ay nagkalat sa gilid ng mga labi nito. Nakakadiri ang itsura at mukhang hayok sa laman.

"B—bibigyan kita nito! M—marami sa ref. Kung gutom ka, kumain ka. Ikukuha kita kahit nakakabuwisit ka!" pangungumbinsi niya pa pero feeling niya mayroon dapat siyang hindi sinabi. Nakita niya na tila lalo lamang umapoy sa galit ang halimaw.

"I don't f*cking care about human food. I want your d*mn brain Celestina. It would be great if you could give it to me nicely." Ngumisi ito at hinaklit ang kanyang braso. Nasulasok siya sa baho ng mga laway nitong pumapatak sa sahig. Nandidiri siya at ni ayaw niyang madaiti rito ngunit heto at hinawakan siya ng mabahong kamay ng babaeng halimaw.

Pumalag siya sa pagkakahawak nito ngunit sa halip na bitawan siya nito ay lalong hinigpitan ng huli ang kapit sa kanyang braso at ngayon ay leeg niya naman ang hinablot nito.

"Dare to escape?" humahalakhak ito ng pagak at iiling-iling na muling nagsalita. "Too bad, you will never see the sun shine again." Inamoy-amoy siya nito sa leeg. Pumikit siya ng mariin. Tinanggap niya na lang na wala na. Ito na ang katapusan niya.

Akmang hahangkabin na siya nito sa leeg ay tila ba himalang binitawan siya nito at nagsisigaw na para bang nasasaktan.

Ramdam niyang nakahandusay na siya sa sahig kaya dahan-dahan niyang iminulat ang mga mata at mas lalong natakot sa kanyang nasaksihan.

Sa harap niya, bitbit ni Lestre ang halimaw na si Fiona. Ngunit ang mas nakakatakot pa ay mas marami kumpara kay Fiona ang mga buntot ni Lestre. Kulay ginto ang buhok ni Lestre sa katawan indikasyon ng tunay niyang edad, habang kulay gintong rin ang mga mata nitong nagniningas na parang apoy. Sa labis na galit ay sinasakal na ni Lestre si Fiona gamit lamang ang isang kamay nito.

"I already warned you Fiona," mapanganib na babala ni Lestre kay Fiona. Nanlilisik ang mga mata nito habang titig na titig sa babae. Nakatanga lamang siya sa mga ito at hindi makapaniwala. Umuubo na rin at mukhang kinakapos na sa hininga ang babae.

Takot. Iyan ang mababakas sa dati ay palabang mukha ni Fiona. Habang siya, siya na isang tao ay walang alam sa kung nasa realidad pa nga ba siya o panaginip na lamang ang lahat ng kanyang nasasaksihan.

"S—sire, please spare my life I …" makaawa ni Fiona kay Lestre ngunit sa hitsura nito ay wala itong balak na pakawalan pa't buhayin ang babae. Tila nawawala na sa tamang pag-iisip ang asawa niya.

Ang asawa niya. Sukat niya mang isipin ay hindi pa rin siya makapaniwala na hindi tao ang mga kasama niya sa mansyon na ito and she's even married to their so called Sire.

Ngunit siya ay isa nga palang tao. Hindi kakayanin ng konsensya niya kung may mamamatay nang dahil sa kanya. Ngumisi si Lestre at ikukumpas na sana ang kamay upang tapusin ang babae ngunit ..,

"Sandali! Huwag mong gawin 'yan!" nakikiusap niyang pigil niya sa gagawin ni Lestre. Nabitin sa ere ang naka-akma na sanang kamay nito at napatingin sa mga mata niya. Akala mo ay parang nananaginip itong nagising at gulat sa ginawa niyang pagsigaw.

"Y—you …" nabitin ang sasabihin ni Lestre ng may magsalita pa.

"Sire!" It was Juris. Nanlalaki rin ang mga mata nito at nagulat sa nasaksihan. Siguro hindi inaasahan ng mga ito na maagang malalaman ng isang gaya niya ang existence nila bilang mga celestial fox.

"HUWAG kang sumiksik d'yan," angil ni Lestre sa kanya sa hindi niya na malaman kung pang-ilang ulit na ba siyang sinabihan na umupo sa sala dahil malamig sa lapag. Kanina pa kasi siya nasa isang sulok na nakaupo sa lapag at nakapamaluktot. Sino ba kasing hindi matatakot kung alam mong ikaw lamang ang nag-iisang tao sa loob ng mansyon at lahat na sila ay puro celestial fox. At may napansin siya. Nagsasalita naman pala ito ng tagalog, nakakabilib lang. Para bang ang saya lang pakinggan kasi para itong foreigner na first time niyang marinig na nagsalita ng tagalog. Sinipat niya ito ng pailalim pero gaya ng mga nauna ay hindi sinunod ang sinabi nito.

"Ang tagal naman ng impaktang 'yon!" bulong ni Juris. Kahit na hindi siya isang fox katulad ng mga ito ay naririnig niya ang sinabi nito kahit mahina lang. Kaya minsan, binibiro niya ang sarili na isang Marites.

Napatingin na rin siya sa wall clock. Ang tagal nga ng halimaw na impakta. Nailigtas niya kasi sa tiyak na kamatayan ang babaeng 'yon. Pagkatapos bumalik sa normal ng lahat kanina ay inipon sila nito para sa isang meeting. Siguro, magpapaliwanag ang mga ito sa totoong nangyayari. Kaya lang, kanina pa siya nilalamig at sumasakit na ang ulo niya. Pinaligo kasi muna ni Lestre ang babae dahil ang dugyot na ng hitsura nito. Pero isang oras na mahigit ay wala pa rin ito.

"Hindi kaya umalis na 'yon?" mahinang bulong niya hinggil sa agam-agam niya. Hindi niya maiwasan na ganoon ang isipin dahil hindi pa ito bumabalik.

"That is not true. I can still hear her breathing and I can still smell her scent and heat," agaw ni Lestre.

"Wow ang sweet naman talaga," inis na hiyaw ng kanyang isip. Nairolyo niya na lang ang mga mata sa inis. Teka, bakit nga ba siya maiinis?

Naagaw naman ang kanilang pansin nang bumukas ang pinto ng opisina at iluwa noon ang kanilang hinihintay. Wala na ang bakas ng nakakadiring awra nito kanina. Hindi na ito amoy asong gubat na nakawala sa hawla.

"Magsimula na tayo," pangunguna ni Lestre since siya naman ang may pasimuno ng meeting na ito na ayon sa kanya ay hindi na maaaring ipagpabukas pa. Nga lang ay naninibago tala siya sa pananalita nito ng tagalog. Hindi siya sanay. Kahit hawig nito si Gyong Yuuk ng "The Fox Love Story" ay bagay na bagay pa rin dito ang English tongue. Ang lakas maka kilig!

"Teka? Ano? Kilig ba kamo? Hindi 'no!" protesta ng isang bahagi ng kanyang isip.

"Everybody sit properly," utos nito na akala mo mga highschool student sila na inuutusan ng kanilang homeroom teacher. Wala naman na siyang nagawa kung hindi ang umupo sa upuan na itinuturo ni Lestre sa kanya. Kanina pa siya disobedient eh baka nga naman tuluyan na nitong i-cancel ang ninety billion dollars niya. Sayang na sayang na sayang naman plus enjoy pa siya sa mansyon sa dami ng pagkaing easy access na kahit tulog na lahat ng katulong, you can still eat cooked food without you need to cook first.

"I want to clear things out but first, I want a clear and valid explanation for doing such a thing that is against my rules," panimula ni Lestre na matiim ang pagkakatitig kay Fiona. Lumaganap bigla sa hangin ang tensyon na hindi niya maipaliwanag.