Hindi alam ni Misha kung saan ibibigay ang atensyon. Sa katawan nilang magkadikit? Sa braso nitong mahigpit na nakayakap sa bewang niya? Sa kamay nitong nakahawak sa pisngi niya? O sa boses nitong biglang nag-iba ng tono na parang nilulunod siya sa kawalan?
Mabuti nalang nahanap niya kaagad ang boses. "L—Look, let's be real here. You are completely lying since earlier. Why are you doing this stupid thing anyway?"Nahanap niya ang lakas na itulak ito palayo dahil kapag hinayaan niya pa itong nakadikit sa kanya, baka hindi niya magawang lumayo dahil sa nag-iinit niyang katawan at nanghihinang mga tuhod.He brought out a smile on his face. But for some reason, his smile suddenly feels strange and dangerous. "I'm not sure if amnesia can also change one's personality but you seem to be different from the person I know. Who are you?"Natahimik si Misha at napatingin sa mga mata ng binata. Ang kaninang mapaglarong mga mata ay naging seryoso.It almost feels like he can see through her.Pilit na pinakalma ni Misha ang sarili. Wala siyang dapat sabihin. Wala siyang dapat aminin. Wala pang pwedeng makakaalam hanggat walang sinasabi si Eveline sa kanya."Echo."Pareho silang napatingin sa entrance ng training area. Nandon si Eveline, nakatayo at seryosong nakatingin sa binata."You just came back from your mission but you missed reporting to your commander?"Awkward na napakamot sa batok ang lalaki at sabaw na natawa. Biglang nawala ang madilim na aura nito. "Oh, right, I forgot about that. Then, I'll get going."Binitawan siya nito at umalis. Bago pa ito makalayo ay lumingon ito at makahulugang tumingin sa kanya."I'll see you around, Rara," sabi nito saka mabilis na nawala sa paningin nila.Napaupo si Misha sa isang bench at nakasimangot na nagreklamo. "Siya na ata ang pinamakulit na tao na nakilala ko sa buong buhay ko."Mahinang natawa si Eveline sa kanya. "He's an outgoing person. Palaging naiinis sa kanya si Zephyra pero wala siyang magawa dahil sadyang makapal ang mukha ng isang 'yon. But be careful, he got a superior instinct. He's not an ordinary person."Malalim na huminga si Misha. "Yeah, I've read his profile."Dahil sa uri ng trabaho na merun siya dati, mabilis niyang natatandaan ang mga detalye na nabasa niya sa mga papeles na binigay sa kanya ni Eveline na naglalaman ng mga impormasyon tungkol sa organisasyon. Marami siyang impormasyon na nabasang kakaiba kaya mas mabilis niyang matandaan ang mga bagay na pinag-aralan niya."By the way, the main reason why we came here is because you need to meet Guillermo Mordashov. He is one of the most influential individuals here in the whole of Russia and also the person behind ISHA. As you already know, ISHA has a lot of VIPs. They provide support to the organization in every way in all aspects. Of course, this sponsorship is compensated by the highest level of security from our most skilled and experienced agents.""And Guillermo Mordashov is a man who once wanted Zephyra to be his personal guard. However, Zephyra is a person with a free spirit, ayaw niyang tinatali siya sa isang tabi ng matagalan. Guillermo is not a pushy person so there's not much of a problem. Nevertheless, he wanted Zephyra to escort him in his most crucial business transactions which usually happen twice or thrice a year. Unfortunately, Zephyra can't do that as of the moment and that applies to you as well 'cause your current skills are average, we can't risk that.""So, why am I meeting him?" nagtatakang tanong niya."That old man happens to hear about Zephyra's condition. But don't worry, sandali lang tayo doon since Mordashov is a busy person. He just wanted to see if you are okay. Zephyra is his favourite so he is worried about her."Misha nodded her head. "When are we going to meet him?""Tomorrow."Hindi na siya nagtanong at tahimik na tumango. Babalik sana siya sa pag-eensayo pero pinigilan siya ni Eveline."You should rest first, it's late. Anyway, when we return to the main base, we'll start your real training."Medyo nagulat siya sa sinabi nito. "You mean what we're doing these past couple of weeks is not serious training?"Ngumisi si Eveline. "That is right. I was considering your condition so what we did is just a light training."She grumbled, "Oh, c'mon.""If we want you to impersonate Zephyra, we have to at least train you to be a high-level fighter. We have to build adequate stamina in that weakened body. Ilang taon kang nakatulog kaya hindi pa bumabalik ang dati mong lakas. We have to train you little by little considering your condition.""I can't believe you were holding back these past couple of weeks," she lamented. "I'm going to rest now."***Si Guillermo Mordashov na siguro ang may pinaka-nakakahawang tawa na nakilala ni Misha. Hindi niya mapigilang mapangiti tuwing naririnig niya ang halakhak nito na akala mo nakalunok ng isang box ng happy pills.Mabuti at marunong itong mag-english kaya walang problema sa komunikasyon. Mabigat ang accent nito pero hindi naman mahirap intindihin."That's why, my lovely friend, you should find yourself a paren— a boyfriend. A strong man to protect you."Napangiti si Misha. Kanina nang una niyang makita si Guillermo ay ramdam niya ang madilim na aura nito. Parang ito ang klase ng tao na hindi mo basta-basta malapitan kasi bukod sa hindi approachable at sa intimidating na presensiya ay maraming bodyguards ang nakabantay dito. Akalain mo sa umpisa na hindi ito businessman kundi leader ng mafia.Pero nawala ang unang impression na 'yon nang masaya itong ngumiti nang masilayan siya."I appreciate your thoughts but recuperating is my main priority now, Guillermo," nakangiti at kalmang tugon niya sa lalaking nasa harap niya."Alright, alright, I won't pry. Oh, you brought your buddy with you. I didn't notice because my whole attention was on you earlier," natatawa na namang sabi nito na nakatingin sa gilid niya."I'm still not in a good condition at the moment so I need a temporary security."Napatingin siya sa lalaking nakatayo sa gilid niya na parang bodyguard. Kumindat ito sa kanya nang magtama ang mga mata nila na tinaasan niya lang ng isang kilay.Si Lucien Clive ang kasama niya dahil nagka-emergency si Eveline.Narinig niya ang biglang pagtawa ni Guillermo."My friend, your buddy seems interested in you," diretsahang saad ni Guillermo na parang wala si Lucien sa tabi niya.She shrugged. "Don't mind him. I think he looses some screw in his head after his last mission."Natawa si Guillermo, pati si Lucien ay narinig niyang tumawa ng mahina. Kahit ano talagang sabihin niya, hindi ito naiinsulto sa kanya."But looking at it now, you two look good together," komento ni Guillermo."I thought so too," singit ni Lucien.Sarcastic na natawa si Misha. Tinignan niya ang binata nang may disgusto pero ngiti ang sinukli ng kumag.Binalik niya ang tingin kay Guillermo at nagsalita, "Nah, I don't think so."...Napapikit at malalim na huminga si Misha nang makapasok siya sa loob ng sasakyan. Katulad ng sabi ni Eveline, sandali lang ang kwentuhan nila ni Mordashov."You good?"Naidilat niya ang mga mata nang marinig niya ang boses ni Lucien. Nag-iba ang tono ng pananalita nito. Nang tumingin siya dito ay nakita niya ang pag-alala sa mga mata nito.She nodded and fastened the seatbelt. "I thought you went back to the US?""I phoned the commander. I'll be going back with you guys."May hinalang tinignan niya ito. "Why?""Why what?"She scoffed. "Why do you need to come with us and who said you could come?""Me, I'm giving myself permission to come along with you and also because I'm your boyfriend." Kumindat pa ito sa kanya."Please stop that, you are not.""I am your boyfriend. Your secret boyfriend."Tinignan niya ito ng masama. "Secret boyfriend? Really? If you are, then why do you have to reveal it in front of my mother, you son of a bi—"Napahinto siya at napasinghap dahil bigla nitong nilapit ang mukha sa kanya. Ang mga mata nila ay deretsong nakatingin sa isa't-isa. Ang mga ilong nila ay nagkiskisan at ang mga labi ay malapit na kahit ang mainit na hininga ng binata ay ramdam niya. Nanuot sa ilong niya ang mabangong hininga nito, pati ang panlalaking amoy na hindi masakit sa ilong ay hindi nakaligtas sa pang-amoy niya.Nag-init ang pakiramdam ni Misha. Na-estatwa siya sa biglang paglapit nito, hindi alam kung ano ang gagawin.Lucien drew a sexy smile on his face. "Baby, you look flustered. Go on, what were you saying?"Bumalik siya sa katinuan. Naiinis na tinampal niya ang palad sa bibig nito at tinulak ang mukha nito palayo. "Ugh, what a flirt."Napaigtad si Misha nang may maramdaman siyang sensasyon sa palad niya.Did he just lick her palm?Mabilis at namumulang binawi niya ang kamay na kinatawa naman ng binata."Man, I really love your cute responses."Tinignan niya ito ng masama at pagkatapos ay pinahid ang palad sa braso nito. "Drive."Sumunod naman ang binata sa sinabi niya.Akala niya ay hindi na ito magsasalita pero dalawang minuto pa lamang ang lumipas ay dumaldal na naman ito."Hey, I think my speculation is right"Nagtatanong ang mga mata na sinulyapan niya ito.Nagpatuloy si Lucien. "That you are not Zephyra." Seryoso ang tono ng pananalita nito, walang halong pagbibiro.Dahil sa huling pag-uusap nila sa training room, sinigurado ni Misha na nakahanda ang sarili niya kung sakaling paghihinalaan na naman ni Lucien ang identity niya. Kalmadong tinignan niya ito. Hindi niya ito bibigyan ng rason para mas paghinalaan siya. Oo nga at hindi niya alam kung paano makitungo si Zephyra kay Lucien pero hindi 'yon problema dahil sa mata ni Lucien ay may amnesia siya.Sa nabasa niya tungkol kay Lucien Clive Harrison, isa itong mnemonist. Lucien has an extraordinary inborn ability to recall or remember any long lists of numbers, data, book entries, names, etc, etc. Kahit yung isang buong libro ay kaya nitong i-memorize, educational man o entertainment books. Napakasensitibo din nito sa mga detalye.Kasabay ng pagkakaroon nito ng nakakabilib at nakakahangang memorya ay ang pagkakaroon nito ng tiyak na intuwisyon. And because he is meticulous with details, of course, he won't miss something about her changes, won't he? After all, Zephyra is his bestfriend.Pero sa h
Mabilis na bumangon siya at nagtago sa isang sulok dahil baka papasok sa silid ang grupong dumukot sa kanya at gawin siyang hostage.Nanginginig na nakinig siya sa mga putok at tahimik na nagdasal na sana hindi siya kukunin ni Lord sa araw na 'yon. Siguro mga twenty minutes pa ang lumipas nang marinig ni Misha na may kumalampag sa pintuan. Pero hindi siya umalis sa pinagtaguan."Zephyra, where are you? Rara?!"Nagliwanag ang mukha niya nang marinig ang malakas na boses ni Lucien. Mabilis na lumabas siya at nagpakita.She was honestly relieved even though she felt weird that she was called by Zephyra's name."You are fxcking late, you dummy," sabi niya sa garalgal na boses. May luha na naglandas sa pisngi niya na kanina niya pa pinipigilan.Salamat naman at hindi pa doon magtatapos ang kuwento ng buhay niya.Mabilis na tinakbo ni Lucien ang kinaroroonan niya at niyakap ang malamig niyang katawan. "Thank god. I'm so sorry, I'm sorry it took long," he said anxiously while caressing her
Lucien faked a cough and tried to calm himself. The woman in front of him is rather fascinating. He knows her too well but at the same time, he felt like he just met her for the first time.He stared right into her eyes, oh he adored looking at her. It started when he saw her again. Zephyra's mismatched eyes are always definitive. She has this enthusiastic gaze whenever she's excited, intense when she is angry and ferocious when she is fighting. However, for some reason, the Zephyra in front of him feels different.The first time he held her after seeing her again, he was dazed by her warmth. His body is even reacting to how her soft body is pressed against his. It felt good and it never happened before. He actually felt hot while hugging his bestfriend and that is not right.He started questioning the possibility that her changes could be the effect of having amnesia. Still, he started to tease her out of amusement. It was entertaining to see her adorable responses.For the second ti
Halos isang linggo na ang lumipas nang lumabas si Misha sa hospital. Nag-aayos na siya ng mga gamit at lilipad na papuntang US. Bumukas ang pinto ng room at pumasok si Eveline. "Ready?" she asked. Tumango si Misha. "Hm, I don't have a lot of things here," sagot niya na hila-hila ang maliit na maleta. Sa labas, nakita niyang nandoon si Lucien nakatayo at naghihintay sa kanila. "Hi," he greeted and didn't miss giving her a wink. Tumango lang si Misha dito. Medyo sanay na siya sa kalandian nito. Lumapit si Lucien sa kanya at kinuha ang maleta na hawak niya. Isang backpack lang ang dala nito kaya hinayaan na niya dahil alam niyang hindi na niya mababawi ang bagahe. Magsasayang lang siya ng oras at laway sa pagsaway dito. Sumunod nalang siya nang magsimula itong maglakad."Hm, that was natural," komento ni Eveline kaya saglit siyang napasulyap dito."What?""The way he took your luggage and you let him as if it happens a lot, it looks natural. If I didn't know you two, I would have t
That night, Misha brought out the envelope that contains the information about what happened to her almost four years ago.Her staged death, the person who ordered to push her off the cliff, the motives, just everything about the person. Pati ang mga impormasyon na hindi niya akalaing malalaman niya ay nandoon din.Tahimik na pinagmasdan niya ang envelope at napahugot ng malalim na hininga. Kinuha niya ang bote ng beer sa katabi ng envelope at saka uminom. Iniisip niya kung ano ba ang dapat niyang gawin.Soft words escaped from her lips after a brief silence. "What should I do?"Ralph de Santes. 'Yon ang pangalan ng taong nagbigay ng utos na patayin siya at parehong taong nagpalabas na siya ang nasa loob ng sumabog na sasakyan. Hindi 'yon ang kinagulat niya kundi ang totoong pagkatao nito. Si Ralph de Santes ay isang leader ng mafia na nakabase sa Italy at higit sa lahat, ama ito ni Margo at kapatid ng ama niya.Buong akala niya patay na ito. Ayon kasi sa kwento ng ina niya, namatay
"Babe, food's ready!"Misha rolled her eyes hearing the annoying voice of the man who barged into her place in the middle of the night.Hindi pa ito nakuntento at pumunta pa sa sala kung nasaan siya at nagsalita sa malakas na boses."Baby! Let's eat," nakangiti nitong saad. She sighed and stood up. "How many times did I tell you not to call me babe, baby or anything corny?" She briefly stared at him flatly before making her way to the small dining area.Sumunod naman ang binata sa kanya at walang hiya-hiyang umupo sa tabi niya. Hindi pa nga nakuntento at inusog pa ang upuan malapit sa kanya na halos magkadikit na ang mga braso nila."Maybe this is the 8th time you told me off," mayabang na tugon nito na parang nakakatuwa ang sagot nito. Siniko niya ang binata at masamang tinignan ito. "My personal space, you are shamelessly intruding it again.""Actually, I'm doing you a favour."She raised a brow and chuckled mockingly. "A favour? Really?"He nodded innocently. "Yes. It's cold and
"Eyy, look whose back?"Naagaw ang atensiyon ni Misha nang marinig niya ang sigaw ng isang lalaki. Magkasabay sila ni Lucien na napatingin sa pinanggalingan ng boses.Nakita nila sina Francis at Gio na kasama sina Dale at Cedric. Nagulat pa siya nang biglang dambahin siya ng isang lalaki. Magsasalita na sana siya pero biglang may humablot sa katawan na nakayakap palayo sa kanya. Si Lucien iyon na nakakunot ang noo kay Cedric, ang lalaking yumakap sa kanya."What the f, dude?" Inis na tanong ni Lucien kay Cedric."See? I told you that fxcker became protective of her." Narinig niyang natatawang sabi ni Gio.Nakita niyang lumapit sa kanila ang tatlo. Nakangiting tumango sa kanya si Francis at si Gio. Si Dale naman ay pumwesto sa harap niya at naglahad ng kamay."Hi, I'm Dale," tipid na sabi nito.Sa grupo ng kaibigan ni Zephyra, si Dale ang pinakaseryoso ayon kay Eveline. Ito daw ang tinuturing na kuya ng grupo dahil ito ang pinakamatanda at may sense of leadership. Ito din ang naging c
Pagkatapos magreport ni Lucien sa commander, bumalik agad ito sa kanila. Mabilis pa ang mga yabag nito papalapit sa kanila na akala mo may importanateng lakad.Natawa naman ang mga lalaking kasama ni Misha nang mapansin na papalapit na si Lucien sa gawi nila. "Look at him rushing his way here," natatawang puna ni Cedric."I think he want to come back to you quickly, Z," tukso ni Gio na nakatanggap ng mahinang tawa mula kay Francis at Dale.She tsked with a smirk on her lips. "Yeah, right.""But honestly, that fxcker is handling you with extra care. He is not like that in the past, he annoyed you a lot before but now he is more annoying in obsessive way but also romantically," tugon ni Gio."That's because I like her," agad na sabad ni Lucien na tumabi sa kanya. Siniksik nito ang sarili sa gitna nila ni Cedric at saka lantarang tinulak pa ang huli. She answered Lucien with a glare and then elbowed his arm pero kumindat lang sa kanya ang loko at ngumiti."Shut up, fxcker," nakasimango