2

Pagkatapos ng tagpong 'yon ay agad kaming dumiretso ni Cyril sa Ika-apat na palapag. Naroon ang mga kagamitan na makakatulong sa akin. Kagaya ng mga salamin, wigs at ibang make-up na siyang magkukubli sa aking katauhan.

Hindi ko pa nabubuklat ang huling pahina ng folder kaya hindi ko pa nakikita ang mga gagamitin ko. Nandun kasi sa huling pahina ang bagong pagkakakilanlan ko. Nandoon ang lahat ng impormasyon na gagamitin ko. Mula sa pekeng pangalan hangang sa aking mga susuotin.

Palabas na kami ng elevator nang magsalita si Cyril. "Masyado naman yatang maaga ang misyon mo," sabi nito habang nakatingin pa rin sa kanyang cellphone. "Nakakapagtaka," dagdag nito.

Aagawin ko sana sa kanya ang cellphone ngunit agad niya itong nailagay sa ibang direksyon.

Tinaasan ko ito ng kilay. "Ano bang meron sa cellphone mo at hindi na maalis d'yan ang mata mo?"

Inirapan ako nito. "Wala kang pakialam," sabi nito at agad na lumabas nang biglang bumukas ang elevator.

Bwisit na baklang 'to. Kung hindi ko lang talaga kapatid 'to ay baka kanina pa siya hindi humihinga. Napakawalang galang. Pero tama siya, nakakapagtaka nga na biglang napaaga ang misyon ko. Pero nevermind atleast makakaganti na rin ako. Maipaghihiganti ko na rin si mama at si ate.

Sumunod ako sa kanyang paglalakad. Kumekembot kembot pa ang pwetan nito na nagpapainit ng ulo ko. Para kasi siyang bibe kung maglakad.

Agad na bumungad sa amin ang anim na kuwarto. Iba't iba ang kulay ng mga ito. Kulay itim na pinto para sa mga wigs at salamin, kulay asul para sa mga dress at blazers, kulay pula para sa mga iba't ibang uri ng liptint at lipstick, kulay kayumanggi na pinto para sa mga boots at iba't ibang uri ng sapatos, kulay pink na pinto para sa mga make-ups at kulay abo para sa mga armas kagaya ng mga baril at mga kutsilyo. Halos lahat iyan ay napapasukan ko. Tuwing sasabak kasi ako ay madalas akong kumuha ng isang baril at isang kutsilyo. Once kasi na nakapasok na ako sa kompanya ng target ko at nakuha ko na ang mga importanteng dokumento ay direkta kong pinapatama ang bala sa kanilang noo. Kailangan lagi kang maingat.

Ikaw ang papatay o ikaw ang mamamatay.

Ayan lagi ang tinatatak ko sa aking isipan.

Huminto sa paglalakad si Cyril at humarap sa akin. "Bitch, nakita mo na ba yung last page?" tanong nito.

Doon ko lang naalala na hindi ko pa pala iyon natitignan. Binuksan ko ang folder at hindi ko maiwasang mamangha. Napako lang ang aking tingin doon. Napabalikwas ako nang bigla itong agawin ni Cyril.

Katulad ko ay nanlaki rin ang kanyang mga mata. Pinaypayan pa nito ang sarili na tila ba hindi makapaniwala sa mga nakikita. "The fuck!" mura nito. "Totoo ba 'to?" nilipat lipat nito ang pahina. "Hindi ka na mag-co-crossdress sa misyon mo!"

Kahit ako ay nagulat sa aking mga nakita. Ito ang unang beses na hindi ako

mag-co-crossdress sa misyon. At ito ang kaunaunahang misyon na hindi ko kailangan mag make-up. Iniba lang ang aking pangalan.

Hindi ko na namang maiwasang magtaka.

Inagaw ko sa kanya ang folder. "Edi mas maganda," sabi ko at muling naglakad. "Hindi ko na kailangan magkubli sa ibang katauhan, hahayaan kong masilayan niya ang mukha ko bago ko siya patayin sa mundong ibabaw," nakangising bulong ko at pumasok na sa kulay asul na pinto.

Agad na bumungad sa akin ang iba't ibang uri ng mga damit. Para itong mini mall dahil sa disenyo. Sa kaliwang bahagi ay puro dress at sa kanan naman ay puro blazers.

Pumasok na rin si Cyril at rinig ko mula sa aking kinakatayuan ang kanyang mga yabag. "Pakibilisan at may ka chat pa ako," sabi nito na nagpalingon sa akin. Nanlaki ang mga mata nito. "A-Ah..I mean may irereport pa ako kay Panot," sabi nito at nag-iwas ng tingin.

Hindi ko na lang iyon pinansin at muling naghanap ng mga damit. Isa ito sa mga gusto ko tuwing may misyon. Hindi na kasi namin kailangan magmall dahil may sariling imbakan ng mga damit ang building na ito. Ang iba sa kanila ay imported at hindi pa lumalabas sa merkado. Ang iba naman ay sobrang mahal pero libre rito sa korporasyon kapag may misyon ka. Katulad na lamang ng hawak ko na halos lumuwa ang mga mata ko sa presyo.

Milyon ang halaga nitong kulay asul na blazers. Pero dahil may misyon ako ay libre lang ito.

Muli akong naglakad. Lahat ng gusto ko ay pare-pareho ng kulay. Humarap ako kay Cyril na nasa harapan ng pinto. "Umay na umay na ako sa blue, wala bang bago?!" sigaw ko.

Umiling ito. "Wala pa, baka sa susunod na linggo pa dadating."

Naglakad ako patungo sa kanyang pwesto. Inabot ko sa kanya ang mga napili ko. "Alam mo naman na yung size ko, hanapan mo na lang ako," sabi ko at muling lumabas ng pinto.

Nagpaiwan siya sa pasilyo at hihintayin na lang daw niya akong matapos.

Ilang sandali pa ay malapit na akong matapos. Ang huling pinto nalang na aking pupuntahan ay ang kulay abong pinto.

Pagbukas ko ng pinto ay agad na sumilay ang ngisi sa aking labi.

Naisip ko tuloy kung paano ko siya papatayin. Babarilin ba sa ulo gaya ng ginawa nila sa mama ko o ikakadena muna at papahirapan bago patayin kagaya ng ginawa nila sa ate ko.

Nakakapanabik. Hindi na ako makapaghintay.

"May kailangan ka pa ba?" Tanong ni Cyril nang makalabas ako. "Kailangan ko ng ireport yung mga nakuha mo sa headquarters para mabigyan kita ng mga size mamaya," dagdag nito.

"Wala na," sabi ko at ibinigay sa kanya ang mga nakuha ko.

Mga damit, liptint, pantalon at mga sapatos ang nakuha ko. Sinama ko na rin ang baril at kutsilyo para maisama sa mga maayos sa bag ko.

"Bitch," tawag sa akin ni Cyril dahilan para mapalingon ako. "Magkita na lang tayo mamayang alas singko ng hapon," sabi nito at tumango na lang ako.

Nagpaalam na ito sa akin na mauuna na. Sumakay ito sa elevator samantalang ako ay nagtungo sa hagdan. Gusto ko lang sayangin ang oras ko. Para naman kahit papaano ay hindi ako maburyo mamaya.

Pababa na ako ng hagdan nang makita ko si Ryan. Naka polo ito na kulay dilaw. Tatlong buwan na ang nakalipas ngunit wala pa ring nagbago sa kanyang itsura. Maputi pa rin ito at napakapula pa rin ng mga labi.

Kumunot ang noo nito nang makita ang folder na hawak ko. "May misyon ka na naman?" Tanong nito na tinanguan ko lang. "Kakauwi mo lang, ah," dagdag nito.

Napakibit balikat ako. "Wala tayong magagawa, si Panot ang nagbigay nito at isa pa last na misyon ko naman na," mahabang litanya ko.

Napailing na lang ito. "Sabagay, atleast makakapagpahinga ka na pagtapos nito," may kinuha ito sa kanyang bulsa. Inabot niya sa akin ang isang papel. Napalingon ako sa paligid. Nang makitang walang kahinahinala ay agad ko iyong kinuha at nilagay sa aking bulsa.

"Address 'yan ng babaeng nakakita sa pagkamatay ng Mama mo," saad nito.

"Maraming salamat, Ryan," tugon ko.

"Wala 'yon," natatawang saad nito. "Basta para sa bestfriend ko," dagdag nito na nagpangiti sa akin.

Katulad ni Cyril ay mahilig din ito sa gadgets. Halos lagi rin itong may hawak na tablet. Nagpaalam na ako at bumaba sa groundfloor.

Tinignan ko ang aking relo. Mayroon pa akong anim na oras. Pupunta na lang muna siguro ako kay Jerome para magtanghalian. Ilang minuto akong nakipagbakbakan sa kare-kare.

Nang matapos ako ay agad akong lumabas ng building. Pupunta ako sa lugar na aking pinupuntahan bago ko gawin ang aking misyon.

Ang lugar kung saan nakalibing ang aking ina at ang aking kapatid.