Share
Ikapitong Pahina
Related chapters
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikawalong Pahina
Ikawalong PahinaGeorgel Kien's Point Of View“You want what?”I can't focus on driving my car. After she wakes up, umalis kaagad kami ng company ni mom. I left a message on mom's table before we left a while ago. We're on our way when she asks something. She wants what?“Sabi ko, sa unit mo muna ako tutuloy. Pwede naman hindi ba? Wala akong ibang matutuluyan bukod sa apartment namin ni Wil. Please, ampunin mo muna ako habang hindi pa kami nag-aayos.”My mouth hangs open. I can't believe this! “You are asking too much, Larsen,” sabi ko. “First, you want me to pretend to be your boyfriend and now you are asking me to shelter you? Too much, Larsen, too much. And I get nothing for all of this? Wow!”“Hindi naman ako magtatagal, eh! Sige na kasi, Georgel! Promise ko sayo kapag nagkaayos kami ni Wil, lalayas ako agad tapos babalikan kita kapag may pera na ako para bayaran ka. Promise ko 'yan!”Umiling ako. Why did I put myself on this?! Bakit ba ako pumayag? Now, I regret my decision. “N
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikasiyam na Pahina
Ika-siyam na PahinaLarsen Cleo Point Of View“Are we going to stay here for the whole day? Seriously? Why the hell do I agree with this?”Hindi ko pinansin ang kanina pang nagrereklamo na lalaki sa tabi ko. Niyugyog ko lang ang braso niya at patuloy na ginagala ang mga mata sa buong restaurant, hinahanap ang taong kanina pa namin hinihintay. Nandito kami ngayon sa restaurant kung saan kami kumain kasama ang kapatid niya at kung saan nakita namin si Wil at ang babae niya. It’s been five hours since we arrived here. At ni anino ni Wil o ng babae niya ay wala kaming nakita. Ngunit malakas ang kutob ko na pupunta sila rito. I am one hundred percent sure na pupunta sila. We just need to wait. Dadating sila dito for sure. “Papunta na sila, nararamdaman ko. Chill ka lang kasi, atat na atat ka masyado,” saad ko. “Baka malapit na sila.”“Am I supposedly believe that?” bakas sa tono niya ang inis. “Ilang beses mo na bang sinabi 'yan? Three? Four? Hindi ko na nabilang.”Mariin na pumikit ako
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikasampung Pahina
Ikasampung PahinaLarsen Cleo Point Of ViewNakahiga ako sa may sofa habang kinakalikot ang binili na cellphone sa akin ni Kien kahapon. Gumawa ako ng bagong facebook account at kaagad na inadd ang facebook account ni Wil. Una ko kaagad na naisip ay si Wil kaya kaagad akong gumawa ng fb account para malaman ang nangyayari sa kanya. Ngunit mali yata ang naging desisyon ko. Hindi ko maiwasan na malungkot at masaktan habang iniistalk ang timeline niya. Walang ibang laman ang account niya kung hindi ang mga sweet sharedpost niya habang nakatag ang bruhang babae niya. Gigil na gigil ako habang pinagmamasdan at binabasa ang bawat post ni Wil.“Abby pala ang pangalan ng ahas na babaeng 'yun.” Halos malukot ang mukha ko habang binabasa isa-isa ang mga sharedpost ni Wil at ang mga corny comments ng kabit niya. Kumikirot din ang puso ko sa tuwing nilalapag ni Wil ang tatlong salita na sa akin niya lang sinasabi… noon. “Ako dapat 'yan, eh.” Malungkot na saad ko habang patuloy na binabasa ang
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ika-labing Isang Pahina
IKA-LABING ISANG PAHINACLEO LARSEN POINT OF VIEW:“Here we go again.”I heard Georgel sigh. I didn’t bother to look at him. Nakatuon sa cellphone ang mga mata ko. I’ve been staring at my message to Wil. He saw my message so I am sure he’ll show up this time.“What are we doing here? Don’t tell me we will wait for your boy once again?”“Yep. This time he’ll show up, I’m sure.”“And how sure are you?” Inalis ko saglit ang mga mata sa cellphone at tinignan siya. Kita ko sa mukha niya na tutol siya. Alam kong wala lang ito sa kaniya pero para sa akin, malaking bagay ito. “I messaged him yesterday. He already saw it, which means he will show up. Maghintay lang tayo, mamaya nandyan na siya.”He sarcastically laughed. “You… you’re really crazy, huh.”Nagsalubong ang mga kilay ko. “Ano?!”“I said, you’re crazy,” saad niya. “Why do you want to see that boy so badly? Is there something you want from him? I just don't get it. I tried to understand but I couldn't. Care to explain? Maybe I’ll u
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Unang Pahina
UNANG PAHINALarsen Cleo Point Of View“LUMAYAS ka na! Wala na akong pake sayo! Break na tayo! Wala kang kwenta! Wala kang kwentang girlfriend! Layas! Lumayas ka na! Ayoko nang makita ang pagmumukha mo! Layas!”Sunod-sunod tumama sa aking mukha at sa aking katawan ang mga damit at mga gamit na hinagas ng aking boyfriend na si William. Nanghihina na nakaupo ako sa may tapat ng pinto ng apartment namin. Patuloy sa pag dausdos ng mga luha sa mga mata ko habang pilit na nagmamakaawa sa kaniya.“W-Wil, huwag mong gawin sa akin ito… Parang awa mo na…” pagmamakaawa ko. “Wa-Wala akong ibang mapupuntahan… Wil, patawarin mo na ako… please?”“Bahala ka sa buhay mo!” Sigaw niya at patuloy na hinahagis sa akin ang mga gamit ko. “Wala akong girlfriend na kasing walang kwenta mo! Nagsisisi ako na niligawan kita! At mas lalong nagsisisi ako na naging girlfriend ko ang isang tulad mo! Sana hindi na lang kita nakilala! Sana hindi na lang tayo nagkita! Sana hindi na lang naging tayo!”Bawat salita na b
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikalawang Pahina
Ikalawang PahinaLarsen Cleo Point Of ViewNAGISING ako na masakit ang ulo ko. Dahan-dahan akong umupo sa kama ko habang hawak-hawak ang masakit na ulo. Parang hinihiwa sa walo sa sobrang sakit. Ano bang nangyari? Bakit sobrang sakit ng ulo ko?“Ahh…” Napapikit ako nang muling kumirot sa sakit ang ulo ko. Binagsak ko ang ulo sa unan para mawala ang sakit ngunit hindi iyon ang nangyari. Natigilan din ako nang maamoy ang mabangong unan. Dahan-dahan na dumilat ako at agad na nakita ang puting unan. Muli ko itong inamoy at nakompirma na hindi ito ang unan ko.“Eh? Hindi naman ganito amoy ng unan ko ah.” Nagtataka na tanong ko at muling inamoy ang unan. “Mabango pero hindi ganito kabango ang unan ko. At saka amoy lalaki, eh. Ang tapang ng amoy—” Natigilan ako nang marealize ang sinabi. “A-Amoy lalaki?!”Agad na lumibot ang mga mata ko para icheck kung nasaan ako. Bigla nalang nawala ang sakit ng ulo ko nang makita na wala ako sa apartment namin ni Wil. Napatakip ako sa bibig at hindi alam
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikatlong Pahina
IKATLONG PAHINALarsen Cleo Point Of ViewPINILI ko na manatili sa tabi niya. Hindi ko kaya na iwan siya na ganito ang kalagayan. After what he did to me, hindi kaya ng konsensya ko na iwan siya mag-isa habang nilalagnat. Afterall, this is my chance to thank him. Kumuha ako ng maliit na basin at nilagyan ng tubig. Kumuha rin ako ng pwedeng pamunas sa kanya. Nang hawakan ko kasi ang braso niya at leeg, sobrang init niya talaga na parang buong katawan niya ay mainit. Umupo ako sa harap nya at pinigaan ang nakuha ko na maliit na tuwalya sa may banyo. Una kong pinunasan ang noo niya. Bigla siyang gumalaw at iniwasan ang pagpupunas ko.“Huwag ka nang malikot,” saad ko at sinusubukan na punasan ang noo niya. "I'm trying to be nice here, kuya so better cooperate para matapos agad ito.”“I don't need… your help.” Hirap na hirap na sabi niya.“Still I want to help you,” sabi ko. “Hindi mo man kailangan o kailangan mo man, gusto kong tulungan ka, okay? Just stay still. This can help you lesse
Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikaapat na Pahina
Ikaapat na PahinaGeorgel Kien Point Of View“Thank you for accepting my offer, Mr. Lee.”Tumayo ako at nakipag kamay ako sa client at business partner na si Mr. Lee. We met in Q restaurant as he requested and tackled the proposal my company offered to him. We cleared everything and he finally accepted my offer. “Looking forward to working with you, Mr. Juanillo,” he said.I smiled and nodded my head. “I will not disappoint you, Mr. Lee. I am grateful to have you as ons my business partners.”"I am glad to hear that.”Lumabas kami ng VIP section nitong restaurant habang nag-uusap tungkol sa company niya. “As you know my company is really doing great today…”Hindi ko maintindihan pa ang mga sumunod na sinabi ni Mr. Lee nang mapansin ang mga kumpol na mga customer. I got curious so I tried looking behind them and saw a woman sitting on the floor.My eyes widened when I saw a familiar face. Anong…. Anong ginagawa niya rito? I told her to go home. Bakit nakaupo siya riyan?!“Ah, Mr. Lee
Latest chapter
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ika-labing Isang Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikasampung Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikasiyam na Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikawalong Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikapitong Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikaanim na Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikalimang Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikaapat na Pahina
- Sa Mga Bisig ni Georgel Kien Juanillo Ikatlong Pahina
