Chapter 4

"Wala ka bang practice sa majorette ngayong month? Next next month na ang intrams, diba?" Tanong Cleofa saakin. 

Inayos ko ang gamit ko. Tapos na ang klase namin ngayong araw at parehas silang nagpasiyang sasama saakin para manood ng practice. Out of nowhere nga ang pagyaya ni Imperial kanina matapos malamang may practice ako ngayong araw. 

"Meron next month pa, mga third week siguro next month. Kailangan ko kasing munang kumuha ng special exam, alam mo naman 'yon." Sabi ko. 

Kailangan kong kumuha ng special exam lalo pa at may mga araw o linggong hindi talaga ako nakakadalo ng klase. May mga activities kasi akong dahilan kung bakit lagi akong wala.

Tumango s'ya. "'E, sa competition? May balita ka bang ngayong taon ay magkakaroon ka ng tournament?" 

Napalabi ako. "Wala pa, hindi ko pa nga nakakausap si coach. Hindi rin naman s'ya tumatawag saakin." 

We're talking about the rhythmic gymnastics tournament. Last year ay mayroon akong naging tournament, within this country lang naman. I represent our province.

But I'm still hoping that someday I can represent the whole country. Well, that's my dream. 

Wala naman masamang mangarap. 

"Tournament saan?" Singit naman saamin ni Imperial, handa nang umalis. 

Isinabit ko ang bag sa balikat ko gano'n din si Cleofa. 

"Rhythmic gymnastics," si Cleofa ang sumagot sa tanong ni Imperial. "Isa rin 'yon sa sports ni Roxana. Alam mo ba 'yon?" 

Umiling si Imperial at tila naguguluhan pa sa narinig. Bahagyang nakaawang ang labi. "Gymnastic lang ang alam ko, iba pa ba 'yon?" 

I chuckled. "They have some similarities, but they are different."

"Oh?" Nanatiling nakaawang ang labi n'ya. She seems clueless about that sport. Parehas tuloy kaming napatawa ni Cleofa. 

Cleofa's hands wrapped around our arms. "Don't worry, panoodin natin minsang mag-ensayo si Rox! Alam mo ba, super astig nung sport na 'yon! Para kang ballerina. Ang astig pa ng movements ni Roxana! She's the best, napakagaling n'ya!" She sounds like a proud mom. 

Napangiti ako rito. 

"Talaga?" Parang manghang-mangha pa si Imperial. "Parang ballerina? Paano 'yon? Akala ko ba gymnastic?" Kuryosong-kuryoso ito. 

"Ay! Mahirap ipaliwanag! Ipapakita ko nalang sa 'yo 'yung mga videos ni Roxana saakin, kaso nasa camera ko 'yon na nasa bahay. Puwede ko naman dalhin, pero mas maganda kapag pinanood mo ng personal. Kapag nagkaroon nalang s'ya ng practice." 

Tinahak namin ang daan papunta sa court. Nagtataka ako sa dami pa ring students na nananatili dito sa school ngayon. Mas madami kaysa sa nakasanayan tuwing may practice ang varsity namin. 

Friday ngayon at katulad kahapon ay mas maaga ang tapos ng klase unlike tuwing Monday hanggang Wednesday. 

"Hindi ka ba nahihirapan kapag gano'n? Ilang sports at clubs ba ang meron ka? Tapos SSG president ka pa. Hindi ka ba nakakaramdam ng stress?" Tanong pa ni Imperial saakin. 

Umiling ako at tipid na ngumiti. "Nasanay na ako. Since grade school, active na ako sa mga iba't-ibang klase ng activities. May times na gusto ko nalang umayaw, pero s'yempre gusto ko naman 'yung ginagawa ko at alam kong once na tumapak na ako sa college mababawasan na 'yon. Mag-iiba na ang priorities ko kaya sinusulit ko ngayon." Paliwanag ko sa kanya, tumango-tango naman si Cleofa.

"No wonder kilalang kilala ka dito. You can excel in everything! May hindi ka ba kayang gawin? I'm jealous you know? Gusto ko kayang matutong magvolleyball pero tuwing sasaluhin ko ang bola para akong mangangalas!" 

Sabay-sabay kaming nagtawanan sa random rant ni Imperial. 

"I feel you girl!" Sang-ayon pa ni Cleofa dito. 

Pagdating namin sa gym ay naroon na rin ang iba ko pang teammates. Nagbatian kami at ipinakilala ko sa kanila si Imperial. 

Nagbihis ako ng jersey ko pagkatapos. Hindi ko iniwan sa locker ang gamit ko, instead, iniwan ko iyon sa mga kaibigan ko. 

Pagkalabas ko ng locker room ay halos mapaawang ang labi ko nang makitang madami na ang estudiyanteng nasa bleachers at ang iba ay nakatayo. As in madami talaga! Karamihan pa ay mga babae. 

I focused my gaze on the left bleachers na katapat ng bleacher kung nasaan naman ang mga volleyball player. Para lang din sa player ang bleachers na iyon.

"What are they doing here?" Tanong ko ng masulyapan doon ang varsity team ng basketball. 

I looked at our team captain. Inaayos nito ang knee pad n'ya nang dapuan ako ng tingin bago din napasulyap sa Alpha. 

"May practice rin sila, hiningi ng team captain nila at naipaalam na naman daw sa coach natin. Ibibigay kasi nila saatin ang buong linggo next week kaya bumuwelo na rin sila ng practice ngayon." She explained. 

I nodded and parted my lips. "Hati ang oras ngayon?" 

"Yeah, tig isa't kalahating oras." 

Kaya pala madaming manonood. Nandito pala kase ang Alpha. Kalahati yata ng populasyon ng school namin ay taga-hangga nila. 

Naiiling akong naglakad papunta sa kung nasaan nakaupo sila Cleofa. Busy ang dalawa sa pagdadaldalan nang makita akong papalapit. Kinuha ko ang knee pad sa bag ko t'yaka naglagay sa tuhod. 

"May practice rin pala sila kuya 'no?" Sabi ni Imperial saakin. 

My lips twitched as I looked at her. May kung anong mapaglarong ngisi habang nakatingin s'ya saakin. Simula yata nang malaman kong pinsan n'ya si Lofranco at isa rin s'yang Lofranco ay hindi pa rin ako maka move-on.

Sinong hindi magugulat?

Parang ang laking pinagkaiba kasi ni Imperial sa pinsan niya. 

Si Cleofa nga rin hindi maka makalimutan ang nalaman. Sinisi ko pa nga siya kasi kung anong pinagsasabi niya kay Imperial tungkol sa pinsan nito. Nakakahiya kaya na sinabi n'yang may gusto sakin si Lofranco without knowing na pinsan nito ang pinagsabihan n'ya. 

H'wag lang sanang makarating ito sa pasaway na iyon.

"Oo," Tipid at putol kong sagot sa kanya. 

"Manood din tayo mamaya ng practice nila bago umuwi, ayos lang ba?" Anyaya pa nito. 

Gusto ko sanang tumanggi nguni't naunahan na ako ng magaling ko best friend. She agreed to Imperial's request, so now I'm stuck.

"Ayos lang ba, Rox?" sabi ni Imperial.

Napabuntong hininga ako at tumango dito. "Sige," 

Ngumisi at kumindat pa saakin si Cleofa na parang tuwang-tuwa pa na pumayag ako. Inilingan ko nalang s'ya at hindi maiwasang pag-ikutan ng mata. 

Iniwan ko sila at dumeretso na sa mga teammates ko. 

"Remember, girls, focus." Paalala ni Andrea sa mga ito at ako naman itong nakikinig lang. "Hindi porke' nandiyan ang Alpha mawawala na ulit kayo sa konsentrasyon, hindi p'wedeng gan'yan." 

Hagikhikan ang naisagot nila sa team captain naming seryoso. 

"Oo na, Cap! H'wag nang high blood!" Biro nila Rima. 

Umiling at bahagyang ngumiti nalang ako sa kanila. Wala ang coach namin dahil kasama s'ya sa mga teacher na nasa conference. Si Andrea tuloy ang tumatayong captain slash coach namin ngayon. 

"Let's do the warm-up first, 10 laps." 

Inayos ko ang tali ng buhok ko. 

Alam kong madadaanan namin ang varsity team ng basketball kaya kahit tuloy ang takbo ay may ilang bulungan ang mga kasama ko. Pinagdikit ko ang labi at nanatiling seryoso.

Malapit na kami sa bleachers kung nasaan ang Alpha nang magtama ang mata namin ni Lofranco. Hindi ko tuloy maiwasang maalala ang huling beses na nanood ito ng practice namin, no'ng sinabihan n'ya ako ng maganda. 

Bahagya akong napatikhim at napaiwas ng tingin nang makita ang naglalarong ngisi sa labi n'ya. 

"Go, Herrera!" One from the basketball team cheered. Malapit na namin silang lagpasan nang sumigaw naman iyon at t'yaka nag-asaran. 

"Ulol!" Balik na sabi ni Andrea dito na ikinatawa ng ilan, maging namin. 

Well, our captain, Andrea, was whipped. 

Iyong sumigaw kasi ay iyong team captain ng basketball team na may gusto sa kanya. But Andrea doesn't like him. Andrea prefers girls to boys. Hindi naman lingid sa kaalam namin iyon.

After 10 laps ay nagsimula na rin kami sa wakas.

Daig pa namin may seryosong laro sa dami ng manonood. May ilan pang cheerer. 

Andrea was the one to serve the ball. 

Well, everyone seems quiet. 

I'm a bit tensed kahit na practice game lang naman ang meron kami. Hindi ko nagawang lumingon sa kung saan-saan kahit na ramdam ko ang ilang matang nakatutok saakin. 

One of our teammates, na hindi kasali sa first set, gave Andrea a hand signal. Andrea's spike went well. Sumakto lang ang lakas noon at buti nalang hindi bumitin. Our game started. Everyone seemed focused and serious this time.  

Kabi-kabilang cheer ang naririnig ko. 

In the second set, we changed court. The game continues, hindi ko lang inaasahan na sa serve mismo ni Lyssa ako mahihirapan. 

Saktong paghampas n'ya sa bola ay dumeretso iyon sa lugar kung nasaan ako. Mas gilid lang ng kaunti ang babagsakan kaya wala akong choice kunh hindi habulin ang bola. 

Naituon ko ang isang binti sa sahig ng court nang saluhin ang bola. Nasalo ko naman, but still, nalaglag pa din pagkasalo ng nasa harapan ko. 

"Shit!" I unconsciously cussed. Masakit ang tuhod ko na gumasgas. Sa kamalasan naman iyon pang walang knee pad ang naituon ko. 

"Rox, ayos ka lang?!" I heard my teammates shouting. 

Nahirapan akong tumayo, pero nakaya ko. Kabi-kabilang pag-aalala naman ang narinig ko, hindi lang galing sa kanila. Maging galing sa nanonood sa'min. 

I smiled and gave them an OK sign. 

"Sorry! Napalakas yata!" Sigaw ni Lyssa at akmang lalapitan pa ako. 

I couldn't help but laugh. "Part of the game!" Sabi ko at bumalik sa puwesto kahit na medyo sumasakit ang tuhod ko. 

Tumawa si Andrea na malapit saakin. She raised her hand for high five na sinalo ko naman. Parehas pa kaming tatawa-tawa. 

"That's our star player!" Anito. 

The second set continues na parang walang nangyari. I was out for the third set dahil pakiramdam ko ay kapag itinuloy ko pa ay hindi na kakayanin ng tuhod ko. 

"Ayos ka lang?" Nag-aalalang tanong saakin ni Cleofa nang maupo ako sa tabi niya. 

"Masama yata ang naging bagsak ko kanina, medyo masakit." Pag-amin ko sa kanya. 

"Nahihirapan kang ilakad?" 

"Medyo," 

She was about to stand up to check out my knees when someone interrupted us.

"Are you ok?" 

Parehas kaming natigilan at nag-angat ng tingin kay Lofranco na bigla nalang dumating at nagtanong saakin. 

"Masakit daw 'yung tuhod n'ya kuya." Pangungunang sagot ni Imperial sa pinsan. 

Namilog ang mata ko dahil doon.

Lofranco looks at her cousin, then back at me. He looked down to my knees. "Can you walk?" 

Hindi ko alam kung bakit parang napaka-awkward na nasa harapan ko s'ya ngayon. He looks concerned. Hindi ko tuloy alam kung anong dapat kong maramdaman. 

"K-Kaya naman..." naguguluhan ko pang sagot sa kanya. 

Suddenly, Andrea approached us. "Anong nangyari? Kaya mo pa ba, Rox?" 

Pinasadahan ko ng tingin ang tuhod kong namumula. Buti nalang hindi gumasgas ng sobra at hindi nagkasugat. 

"Masama ang bagsak ko kanina." sabi ko sa kanya. 

"Can I take her home now?" 

Nanlaki ang mata ko nang marinig ang naging tanong na iyon ni Lofranco sa captain namin. Nagkatinginan kami at seryosong mata lang ang natamaan ko. 

Laglag ang panga ni Andrea at narinig ko ang singhap nitong mga katabi ko. 

"Ah? O-Oo naman! Mukhang hindi n'ya na rin naman kayang maglaro at masama kung bibiglain baka mamaga pa ang binti n'ya..." 

Hindi ako makapagsalita. Natuyuan yata ako ng laway habang nanonood kay Lofranco at Andrea na mag-usap. Ipinagpaalam ako ni Lofranco sa captain namin na pumayag naman agad. 

"See you on Monday. Ipahinga mo 'yang tuhod mo para hindi tuluyang mamaga." Bilin ni Andrea saakin bago nakangiting umalis.

"Carry her things," Lofranco told his cousin. "Uwi ka na rin." 

"Ihahatid natin sila, ah?" Bigla ay sabi ni Imperial kay Lofranco na s'yang agad kong ikinatanggi. 

"Hindi na, kaya pa naman naming bumayahe ni Cleofa." nilingon ko ang best friend ko at bahagya pang pinanlakihan ng mata. 

Umawang ang labi n'ya at wala sa sariling tumango. 

Lofranco and Imperial stared at us for a second bago muling nagtinginan. "Dalhin mo 'yung gamit n'ya sa kotse, mauna kayo do'n." 

"Sige, kuya." 

Laglag ang panga namin ni Cleofa sa magpinsan na para bang walang narinig at nagplano ng kanila sa paghatid saamin. 

Humarap saamin si Imperial at ngiting-ngiti pa. "Pumayag na kayo. Kahapon nga hindi kayo nagpahatid saamin kahit pinipilit ko kayo. Next time nalang tayo manood ng practice nila kuya Gideon." Pangungumbinsi pa nito. 

I licked my lower lip. Nararamdaman ko nang pagkirot ng tuhod ko kaya hindi ko na piniling makipagtalo. Kailangan ko yatang ipahilot itong tuhod ko o maglagay ng cold compress, pagdating sa bahay. 

Tuwang-tuwa naman si Imperial at Cleofa ng makita akong tumango. Napalabi ako nang kuhanin nila ang gamit ko para dalhin. Nauna pa silang umalis saamin. 

Akmang tatayo na ako ng bigla namang maglapag ng jacket si Lofranco sa binti ko.

"Para saan 'to?" Tanong ko at napatigil sa akmang pagtayo. 

He narrowed his eyes on me. "I'll carry you..." 

"H-Ha?" Gulat kong tanong. "Kaya kong maglakad-"

"Hindi mo kayang maglakad, kapag pinilit mo lalong mananakit 'yan." Pangunguna nito saakin at seryoso akong tiningnan. 

Umawang ang labi ko habang mahinahon s'yang nakatingin saakin. "P'wede ba kitang hawakan?" He asked. 

Umiling ako sa kanya at naghuhurumentado ang puso kong sumubok na tumayo nguni't agad na bumibigay ang tuhod ko. Muntik pa akong matumba mabuti nalang at nasalo ni Gideon. Wala sa sarili pang pumulupot ang braso niya sa bewang ko para alalayan ako. 

"I told you..." Bulong nito sa tenga ko. 

Napasinghap ako at mariin na napapikit sandali bago tumingin sa kanya. 

"Bubuhatin kita, hmm?" Tanong nito ulit.

I looked at him defeated. I have no choice but to let him carry me. Kung p'wede lang na sa iba ako magpaalalay pero nawalan din ako ng salitang tanggihan s'ya.

Bahagya s'yang yumuko para abutin ang likod ng tuhod ko. His other hand wrapped around my waist and lifted me up. Naiyakap ko naman ang kamay ko sa batok niya. 

I heard gasps and whispers around us. Napakagat ako ng labi. Seryosong nagpalitan kami ni Lofranco ng tingin sa isa't isa. Ramdam na ramdam ko namang ang biglang kalabog ng dibdib ko. 

Nag-iinit ang pisngi ko nang marinig ang kabi-kabilang bulong patungkol saamin. This is ridiculous! They started teasing us! 

Kinagat ko ang ibaba kong labi hanggang makalabas na kami nang tuluyan sa gym. 

Lofranco seems serious right now. There's no trace of a smirk or grin on his lips. Ngayon ay nakikita ko ang seryoso at suplado na aura n'ya. 

Nakikita ko ngayon ang isang Gideon Lofranco na unang beses kong nakilala. 

Iyong suplado, palaging kunot ang noo at akala mo'y may galit sa mundo. That's the other side of him na isang beses ko palang nakikita, ngayon na yata ang pangalawa. 

I can't help but stare at him, buti nalang ay hindi n'ya ako nililingon. Nakakahiya. 

Umiwas na ako ng tingin nang akmang lilingon s'ya saakin. Hindi ko hinayaang mahilig sa malapad n'yang dibdib ang ulo ko. Ramdam na ramdam ko ang matigas n'yang balikat na s'yang bumubuhat saakin. 

Naka jersey din s'ya katulad ko kaya naman tumatama ang balat namin sa isa't isa. 

I admit it. 

Lofranco's muscles are gorgeous. His biceps are well built. His body is perfect for magazine models na sikat naman sa cities. 

Gulat si Cleofa at Imperial nang makarating kami sa tapat ng gate kung saan nakaparada ang sasakyan ni Lofranco. Parehas nilang hindi inaasahang buhat-buhat ako nitong isa. 

I formed my lips into a thin line when they started throwing malicious eyes at me. Alam kong sa isip nila ay kung ano-ano nang pang-aasar na ang meron. 

"Sa front seat ka." nakangising sabi ni Imperial saakin. 

Umawang naman ang labi ko. 

She opened the front seat's door t'yaka tumabi. Marahan at alalay akong ibinaba ni Lofranco sa upuan. Akala mo'y isa akong babasaging bagay na iniiwasang n'yang masagi at magasgasan.

Napatingin ako sa jacket n'yang nanatiling tumatakip sa binti ko. Jersey Jacket din iyon katulad no'ng isa n'yang jacket na ibinigay saakin... 

Lofranco drove the car. Sa backseat naroon ang dalawa kong kaibigan na busy naman sa sariling pinag-uusapan habang nasa byahe kami. 

Tahimik lang akong tumigin sa labas ng bintana. Wala ni isa saamin ng katabi ko ang nagbalak magsalita. 

"We should go out tomorrow. Wala naman tayong gagawin, diba? Wala namang pasok." Bigla ay suggest ni Imperial at mukhang kasama na ako sa usapan. 

I looked at them from the front mirror. 

"P'wede naman, wala naman akong gagawin." Sang-ayon ni Cleofa dito bago nila ako tiningnan. 

"I think I can't..." Naiiling na sagot ko. "Kailangan kong ipahinga 'tong tuhod ko. Isa pa kailangan kong magreview." 

"Ay, sayang!" Disappointed na sabi ni Imperial. 

Nakokonsensya naman akong ngumiti. "P'wede naman kayong tumuloy ni Cleofa. P'wede ka n'yang ipasyal dito sa La Castellana, but I think I can't go with you two. Next time siguro ako." 

"Oo nga, p'wede naman 'yun." Sabi pa ni Cleofa dito. 

I just smile, listening to their plans for tomorrow. Gustuhin ko 'man sumama ay hindi naman p'wede. 

I looked at Lofranco. He was like, listening to our conversation as well. Kahit pa busy sa pagmamaneho. 

Bahagya s'yang sumulyap saakin kaya nag-iwas na ako ng tingin. 

Una akong hinatid. Tumigil ang sasakyan sa harapan ng gate namin. 

"Ito ba ang inyo?" Tila namamangha pang tanong ni Imperial habang nakatingin sa labas ng bintana. 

Tinanguan ako s'ya. 

"Gusto niyo bang pumasok?" Anyaya ko. 

Nakakahiya naman kasi kung hindi ko aalukin. I suddenly looked at Lofranco. Nakita kong pinasadahan n'ya ng dila ang ibabang labi at tumingin din saakin. 

Tila nahiya naman ako nang maalalang noong hinatid n'ya ako ay hindi ko naman s'ya inanyayahang pumasok sa bahay namin. 

"I would be glad to," Imperial said, and looked at her phone. "but I think we can't. Nagtext saakin si mommy, pinapauwi na kami." Nakangusong ani pa nito. 

Bahagyang umawang ang labi ko at napatango-tango. Tumingin ako kay Cleofa. "Ikaw ba?" 

"Nako, sa susunod na! Hindi ako nagpaalam kay lola na gagabihing mas'yado." 

I sighed and gave them a nod. 

"I'll drive the car inside." Singit naman ni Lofranco. 

"Ah, sige..." Nagugulat ko pang sabi sa kanya. 

Ibinaba n'ya ang bintana dahilan upang tuluyan kaming masulyapan ng guard na s'yang kanina pang tingin nang tingin sa sasakyan ni Lofranco. 

Nasulyapan ako nito sa loob kaya naman nanlaki ang mata sa gulat. 

"Manong paki bukas po ng gate." Ako na ang naunang nagsalita. Mukhang narinig naman agad nito at tumango saakin bago sumunod sa pakiusap ko. 

Lofranco looked at me, and I looked away.

Tuluyang binuksan ang gate namin kaya muling pinaandar ni Lofranco ang sasakyan papasok. He drove the car hanggang marating ang harapan ng bahay namin. 

Sinulyapan ko ang bukas naming pinto. Kaya ko na naman sigurong maglakad mula dito papunta sa loob. 

Lumabas ng sasakyan si Lofranco at nakakabiglang pinagbuksan pa ako nito ng pinto. 

"Gentleman pala pinsan mo." rinig kong sabi ni Cleofa kay Imperial bago sila nagtawanan. 

Bahagya akong napaismid. 

"Salamat sa paghatid," I said then I looked at Imperial. 

She just smiles at me. "Pagaling ka." 

"Hmm..." Nilingon ko si Cleofa. "Text mo ako kapag nakauwi ka na. Ingat kayo." 

"Yes ma'am!" Biro pa nito at inabot saakin ang mga gamit ko. 

I just smiled and rolled my eyes. Nagulat ako nang hawakan ni Lofranco ang siko ko para alalayang makababa ng sasakyan. Hindi naman nakalusot saakin ang palihim na pang-aasar ng dalawa sa likuran. 

Pinasadahan ko ng tingin si Lofranco.

"Thank you," I told him sincerely and put his jacket inside the car, doon mismo sa inuupuan ko kanina. 

"Salamat sa paghatid. Ingat kayo sa pag-uwi, Mr. Lofranco..."

A small smile started to form on his lips and he nodded at me. Bahagya kong kinagat ang ibaba kong labi. 

"I would appreciate it if you called me Gideon, Miss President." Aniya na s'yang ikinatahimik ko na naman. 

Bahagyang bumaba ang tingin n'ya sa tuhod ko. "Rest your legs. You need a compress for that." 

"Hmm..." Wala akong masabi. 

Nagtaas s'ya ng tingin saakin at ngumiti. "Aalis na kami." Paalam n'ya na ikinaawang naman ang labi ko. 

Bahagya akong tumikhim at tumango. "Salamat ulit, uh-- Gideon..." 

I hesitate to call him by his first name. I almost whispered that.  Naramdaman ko rin ang pag-iinit ng pisngi ko sa kahihiyan na nararamdaman. 

His smile grew wider. He looked amazed. "That sounds so sweet..." he said, chuckling.

"Walang anuman, Roxana. Kahit lagi pa kita ihatid." Anito na may naglalarong ngiti sa labi, ang mga mata naman ay napako saakin. "Basta ikaw..."