Chapter 10

"Grabe talaga, akala ko tatamaan na tayo dito no'ng bola. Lalo na ikaw, dadaplis lang saakin 'yun kung sakali pero sa 'yo naman sakto ang bola! Buti naharangan agad ni kuya, pero sigurong masakit 'yon..." 

Pinaglapat ko ang labi ko habang patuloy na nakikinig sa kung ano-anong sinasabi ni Imperial. Para s'yang nangungunsensya na ewan. 

Tapos na ang practice ng basketball at meron pa kaming kailangan gawin kaya nagyaya na ako paalis. 

"Oo nga, tapos 'yung isa d'yan 'di man lang nagpasalamat do'n sa tao. Basta nalang umalis..." Cleofa murmured. 

Napalabi ako, totoong natatamaan sa mga ibinabato nilang parinig saakin. 

Gusto ko naman kasi talagang magpasalamat kay Gideon kaya lang ay nahiya ako. Inunahan ako ng hiya kanina at nawalan ng lakas ng loob na harapin s'ya. 

I wanted to thank him for protecting me. 

But then I remember how I've been treating him over the last few days. 

Simula noon