"Ano ba, kambal! Sasama ka ba o hindi?!" malakas na tawag ni Cassandra sa kambal niya.Sumubra naman yata ito sa pagkamahinhin sa araw na iyon. Dinaig pa ang alaga nitong pusa na naglilihi. Halos hindi na makagalaw! Mamatay yata ang langgam na maaapakan!"Why you're screaming out loud, young lady? Aba'y hindi naman kayo nag-aaway ng kapatid mo sa pagkakaalam ko," paninita tuloy ni MaCon."Sorry naman po, Mommy. After almost four years na hindi umuwi si Kuya, tapos ngayong nandito na..." nakangusong sagot ng dalaga.Excited lang naman siyang muling makita at makasama ang panganay nilang kapatid. Mahigit tatlong taon na simula ng ipinasa ng kanilang ama ang pamamahala sa MARGARITA, ganoon na rin katagal na hindi ito umuwi. Naging busy din naman kasi silang magkambal sa kanilang pag-aaral kaya't hindi sila nakasama noong nagtungo ang mga magulang nila."Nauumawaan naman kita, anak. Dahil kami rin ng Mommy mo ay sabik ding makita ang Kuya ninyo. Ganoon pa man, dahan-dahan lang. Mamaya niy
"Bakit ba ang init ng dugo mo kay Engineer Saavedra?" tanong ni Mariz habang nasa daan sila pauwi."Tsk! Eh, paano sa tuwing nagsasangga ang landas nami'y puro na lamang banggaan. Hindi ba kamalasan ang tawag doon?" Napaismid siya dahil sa tinuran ng kambal."Kaya nga sinabi kong accidentally, twin sister. He accidentally bumped at you. No, I'm wrong. You and him accidentally bumped to each other, that's the right words to say. Oh...baka naman..." pabitin pa nitong wika.Kaya naman ay hinarap niya ito. Magkatabi lang naman sila sa back seat dahil ang marino nilang kapatid ay nasa harapan. Katabi ng driver, ang tagamaneho ng abuelo nila na nagrereklamo na wala raw ginagawa kaya't kahit sino sa pamilya nila ay tinatawag ito. Iyon ay kung may deperensiya ang mga sasakyan nila dahil lahat sila ay may wheels."Kapag ako ang mainis sa iyong babae ka ay ipapaiwan kita kay Manong sa tabi. Kumpletuhin mo ang sinasabi kung gusto mong makauwi ngayong gabi." Napahalukipkip siyang humarap dito. Ka
Sa kabilang banda, hindi mawala-wala ang ngiting nakabalot sa mukha ng opisyal na si Rodney Guerrero. Dahil bukod sa isa siya sa mga kandidato for promotion ay nakapasa din ng walang aberya ang kapatid niya. May tiwala naman siya rito kaso minsan palpak din dahil spoiled ito sa kanya. Ito ang bagay na hindi nagagawa ng mga magulang nila bagkus ay puro sermon ang naririnig nilang magkapatid. Kahit hanggang sa kasalukuyan na isa na siyang opisyal sa militar ay nakakarinig pa rin siya ng sermon mula sa kanilang ina."Kuya, malalim na ang gabi pero mukhang nauuna ang dreaming kaysa matulog?" Kalabit ni Imelda sa kapatid. Kaso nababantutan siya sa buong pangalan niya kaya't pinauso ang Imie. Hindi pa nga ito natutulog kaso mukhang nananaginip na."Ikaw nga itong gising pa, Aling Imelda. Aba'y hindi mo pa ako inililibre kahit isang burger man lang sana simula nang pumasa ka sa board examination ah." Nakangisi namang pang-aasar ng binata."Heh! Grave offense iyan, Kuya. Una, tinawag mo akong
Sa uri ng trabaho niya (Tommy) sa barko ay nasanay siyang tulog manok lang ang pagtulog kahit pa sabihing may kanya-kanya silang cabin. Natutulog sila ng maayos pero para sa kaniya ay mababaw lang ang tulog niya. Madali siyang magising kahit kaunting kaluskos lang. Maaga siyang nagigising sa barko hindi upang maiwasan ang mahuli sa trabaho dahil maari naman silang papasok anumang oras basta ang mahalaga'y may naiiwang tao sa main monitor ng barko. He's on his vacation and supposedly nag-eenjoy siya, maaring matulog kahit tanghali kaso bago pa man mabulabog ang mag-asawang katiwala'y gising na siya at dinig na dinig niya ang usapan ng mga ito, kung paano nababahala ang Ginang, kung paano nito pinapahalagaan ang seguridad ng rancho na iniwan niya sa pangangalaga nila mahigit anim na taon ang nakalipas n"Hindi pa rin sila nagbabago. Alam ko namang walang ibang makakapasok dito ng walang bakas. Ako lang naman ang bukod tanging nakakalabas-masok dito dahil nasa akin ang access code, ako l
"Parang namukhaan ko ang kaibigan natin noong isang araw mga 'Tol," wika ni Samson. Isang gabi na magkakasama sila."Ha? Saan, Pare? Nilapitan mo ba?" sa narinig ay sunod-sunod ang tanong ni Anjo."Huh! Kako namukhaan ko 'Tol. How I wish na nalapitan ko." Nakailing siyan humarap dito.Anim na taon na ang nakalipas, ganoon katagal na rin na hindi nila nakasama, nakausap ang kaibigan nila. Nakahiyaan din naman nila itong itanong sa amo nito lalo na ng ipinasa sa batang Mondragon ang barko."Seriously speaking mga 'Tol, kumusta na kaya siya?" aniyang muli."Bakit ngayon lang natin naisip ang rancho? Tama! Kung nabanggit mo lang sana dati iyan ay baka may nalaman tayo tungkol sa kaniya. Ano kaya kung puntahan natin sila sa rancho?" wika naman ni Romy.Kaso napailing ang dalawa. Salungat sila sa usapang rancho. Kabilin-bilinan ng kaibigan nila na pakaingatan din nila ang rancho. Hindi sila bawal dumalaw pero siguraduhing walang matang nakasunod."Kung noon pa sana iyan 'Tol Romy, baka ora
"Kumusta naman daw si Tommy, anak?" tanong ni MaCon sa panganay na anak."Nandito yata sa centro, Mommy. Nakapag-isip-isip na yatang magapakita sa mga magulang niya," tugon ng binata saka naupo sa tabi ng ina."Maaring kinausap din siya ng mga katiwala ng rancho niya. Kaya naliwanagan ang pag-iisip niya. Pero sa totoo lang ay hindi ko akalaing hindi pa siya nagpakita sa Yaya niya hanggang sa kasalukuyan." Ibinaba naman ni Clarence ang hawak na pahayagan saka humarap sa mag-ina."Opo, Daddy. Masasabi kong kilala ko na siya dahil magkasama kami sa barko ng mahigit tatlong taon. Para sa akin ay hindi ko siya masisisi kung bakit ngayon lang niya naisipang magpakita sa kanila. Malalim ang sugat sa pagkatao niya dulot ng pinagmulan niya." Tumango-tango rin ang binata sa pagsang-ayun sa ama."Pero para sa akin ay magulang niya pa rin sila. Tama malalim ang idinulot nilang sugat sa katauhan niya. Ngunit wala siya sa mundong ibabaw kung wala sila. Kaya't sana ay maayos pa nila ang bagay na iya
"Yaya, sigurado ka na darating ang magaling mong alaga? Aba'y ilang araw na pala siyang nandito sa bansa pero hindi man lang nagawa ang magpakita rito sa bahay?" iritableng tanong ng panganay na kapatid ni Tommy."Oo, Sir. Siurado ak dahil nakausap ko siya sa telepono. Hintayin lang natin na kakatok siya sa main gate," sagot ng Yaya nila na panay ang tingin sa labas ng gate.Labis-labis ang panalangin na sana ay hindi nagbago ang isipan ng mahal niyang alaga. Kulang ang salitang masaya upang ilarawan ang sayang lumulukob sa kaniya ng bigla itong tumawag. Umiyak siya na halos hindi makapagsalita dahil dito. Anim na taon niya itong hindi nakita, biglang tatawag ng Yaya. Maaring hindi niya ito dinala ng siyam na buwan, hindi siya ang nagsilang, pero kung pagmamahal, respeto lang ang pag-uusapan, higit pa sa isang anak ang naibibigay, naipaparamdam nito sa kaniya. Ang bukod tanging hindi nagpapatawag ng Sir sa mga alaga niya."Kapag ako ang mainis sa inyo ng magaling mong alaga ay malilin
"Kumusta ang ipinapagawa ko, Jerry?" salubong na tanong ni Clarence sa bagong dating na PI. "Sa tingin ko, Sir, ito ang laban na kailangan nating panoorin," tugon nito saka naupo sa itinuro niyang upuan. Sa narinig ay napatingin siya sa panauhin. Mukhang may nalaman agad ito. Actually, private investigator ito kaso bihira lang ang kagaya niyang nakakaalam sa tunay na katauhan. Ito ang inupahan niyang manmanan ang pamilya Saavedra. Ito ang itinalaga niya sa pamilya ng binatang isinama niya sa MARGARITA six years ago. Iyon nga lang ay huli na ng maisipan niya ang bagay na iyon. "I guess may nalaman ka na?" Napatingin siya rito. Hindi nga siya nagkamali dahil napangiti rin ito. "Oo, Sir. Pero kagaya ng sabi ko ay ang laban na ito ay puwedi nating panoorin. Well, galing na ako sa tahanan ng mga Saavedra. Nasaksihan ko kung paano sinupalpal ni Engineer Saavedra ang mga kapatid niya. Sa tingin ko'y simula pa lamang ito ng kanilang kailangan," paliwanag nito. Sa narinig ay napangiti siya