Chapter 2

Chapter 2: Gaellos Academy

It’s been 4 days since nakuha ako sa Gaellos Academy at bukas na mismo magsisimula ang buhay ko sa akademyang pinangarap kong mapasukan. 

"Bes, Tulungan kitang mag-impake, ha." masayang sabi ni Abi. 

"Mag-iimpake na nga ako ngayon, eh. Kasi bukas na kami papupuntahin sa Academy," aniya ko habang papasok kami sa kwarto ko. 

"Tutulungan kita!" magaang aniya ni Abi. 

I just smile and nodded my head at her. 

Simula nung bata pa lang kami ni Abi ay magkaibigan na kami. Hindi kami mapaghiwalay kahit na sobrang layo ng bahay nila sa bahay namin. I still remember when we were playing pantentero with our playmates in the park and someone just grab my hair. Napasubsub ako sa lupa kaya naman galit na galit si Abi. She try to use her power against those bullies who grab my hair. Buti na lang at madaling napigilan ni Tita si Abi kasi kung hindi iyon napigilan ni Tita ay paniguradong makukulong si Abi sa paggamit ng hindi tama sa kapangharihan nito. Sobrang delikado pa naman ang kapangyaring pinanghahawakan niya. 

"Dapat mga dress ang dadalhin mo at hindi yang pants na yan!" nakakunot na sabi ni Abi at pinipigilan akong ipasok yung pants na dapat ilalagay ko sa maleta. 

"But Abi, ayaw ko ng mga dress," nakangusong reklamo ko sa kanya. 

"Dapat masanay ka na na dress ang susuotin mo."

"But I don't want to wear dress! I want pants."

"Bahala ka diyan sa buhay mo," may pagtatampo sa boses ni Abi at bigla na lamang akong tinalikuran. Siguradong nagtatampo nga iyun.

Ganyan kasi talaga kami pagdating sa kasuotan. Magkaiba kami ng tipo at hilig. She wants dress and I prefer pants or jogger tapos oversize t-shirt. Siya gusto ng croptops pero ayaw k naman nun. She don't like oversized t-shirt pero gusto ko. Itong sense of fashion lang talaga kami hindi magkasundo pero the rest ay magkasundong magkasundo kami. 

Lalo na rin pagdating sa kasuotan sa paa. She prefer high heels while I am choosing where I am comfortable of, wearing plats and shoes. Hindi ako makalakad ng maayos at komportabli kapag suot ko ay high heels. Minsan na akong tinuruan ni Abi kung paano maglakad gamit ang heels pero wala rin naman kaming napalang progress sa paglalakad ko ng maayos.

She's been trying to change me, but I choose not to. Mas masaya ako sa kung ano ako ngayon. 

Bumuntong hininga na lang ako at pinagpatuloy ang pag-iimpake. Di na muling pumasok sa kuwarto si Abi kasi alam namin sa isa't isa na mag-aaway lang kami. Mabuti ng umiwas kaysa may masabi pa kami sa isa't isa na masasakit na salita. 

Pagkatapos kong mag-impake ay lumabas na ako ng kwarto. Naabutan ko si Abi sa sala na kumakain ng ice cream habang nanunuod ng tv. 

We’re really not human pero kung mamuhay kami ay parang normal na tao lamang. We are not also a vampire or werewolf but we are an enchantress. We can control the four elements. Who can really summon those four elements are only the chosen people of four guardian. Or he/she is the daughter or son of those choses by the guardian. 

.

I don't know what element I possess. I don't know if I were the chosen from those elemental guardian. I still don't know my powers and that’s really frustrates men. 

"Iniisip mo na naman kung bakit di pa lumalabas ang kapangyarihan mo?" biglang sabi ni Abi na nagpabalik ng huwisyo ko sa kasalukuyan. 

I smile at her, "I can't help it, Abi. Every time I think about my unawaken power, it really frustrating me," I mumbled at naglakad palapit kay Abi na hindi inihiwalay ang mata sa tv. 

"Don't think about it, Zy. I know, when time's comes you will know your real power. At kapag dumating iyun… don't hesitate to kill me," seryosong sabi ni Abi na siyang nagpakunot ng nuo ko. 

I laugh of her last statement, "And why would I kill you my dear bestfriend?" I asked in disbelief tone, hindi makapaniwala sa pinagsasabi niya ngayon.

She smirk, "You will know soon.” 

I stilled on my position, it’s my first time seeing her smirk like this and it is kind of scary.

"Are you okay, Abi?" ngayon ay may pag-aalalang tanong ko na sa kanya.  

"Of course, I am!" tumatawang sabi ni Abi. Nawala na ang kakaibang emosyon na unang beses ko nakita sa kanya. 

She changed emotion fast. 

"Hmm, okay," nag-aalangan na sambit ko at ngumiti ng pilit sa kanya. 

She still not staring at me unstoppable and that makes me more confused of her action. Bumuntong hininga ako at umalis sa paglakaupo. 

“Oh, saan ka pupunta?" tanong ni Abi sa akin.

"May kukunin lang." nakangiting sagot ko. 

"Okay."

Pagkarating ko sa kusina ay kumuha agad ako ng tatlong ice cream. Pinaraan ko muna ang tatlong minuto bago ako bumalik sa sala. Hindi ko maiwasan na mapaisip ng malalim sa naging akto niya kanina lang, nakakapanibago at hindi ako sanay. Hindi naman siya ganun kaya nakapagtataka at bakit parang out of the blue ay may lumabas na ganung katangian niya. 

"Natulala ka na naman diyan." Napatalon na lang ako sa sobrang gulat dahil sa biglaang pagsalita ni Abi na kakapasok lang din sa kusina. 

"May iniisip lang," tumatawang sabi ko. 

Nagkibit-balikat siya at iniwan ako sa kusina dala ang isang ice cream na nilagay ko sa lamesa. Sinundan ko si Abi sa sala at nakita ko na naman na tutok na tutok siya sa TV. Nakakunot ang nuo kongng umupo sa tabi niya. 

"Ano ba yang pinapanuod mo?" nakakunot nuong tanong ko sa kanya. 

"About killing." 

Nakatulalang nakatingin ako sa kanya. Hindi ko maituloy ang sasabihin ko dahil sa sagot niya. Tinitigan ko siya na aliw sa kanyang pinapanuod. 

She has this bright smile that plastered on her lips. Her eyes are dark brown but when it touches the sun rays it turns out to light brown. She have a beautiful straight and shining black hair. Nakasuot ito ng skirt na itim at white long sleeve. She looks gorgeous on her outfit. And the way she walk, para itong modelo rumampa sa isang fashion show.  

"Huwag mo nga akong tignan na parang ang laking kasalanan ang manuod ng ganitong palabas," tumatawang sabi niya sa akin nung napansin na nakatitig lang ako sa kanya.

Iniwas ko ang paningin ko sa kanya at iniwan siyang nanunuod ng tv sa sala. 

Kinakabahang pumasok ako sa kwarto ko. Pakiramdam ko ay may mali sa kaibigan ko. 

Hindi si Abi ang kasama ko sa sa bahay. Hindi siya. Kung hindi si Abi ay sino? Sino ang may kakayahang kumuntrol ng katawan ng may buhay?

Humiga ako sa kama at malalim na nag-isip na lamang sa kakaibigang nangyayari.  

I know hindi yun si Abi. I can' sense the presence of my best friend.

Napabalikwas ako ng bangon nung biglang kumatok si Abi sa pintuan ng kwarto ko. 

"Zy, uwi na ako" 

"Si-sige. Ba-bye, Abi," may pag-aakinlangang paalam ko. 

Nagpapakiramdam ako sa paligid. Doon lamang ako nakahinga ng maluwag nang tuluyan nang nakalabas si Abi.  

Pabuntong hiningang humiga ako sa kama. 

***

Kinabukasan ay maaga akong nagayos sa sarili ko. Hindi pa man sumisikat ang araw ay ready na ako. Hinihintay ko na lang ang pagbalik rito ni Abi. Ayaw kong pumasok sa academy na may sama ng loob. 

Pagtungtong ng alas 7:00 am at hindi pa rin nagpapakita si Abi, baka aalis na lang ako. Hindi ko rin gusto na ma-late ako sa unang araw ko. 

7:00 am na at wala pa rin si Abi kaya naman nagpasya na akong umalis, kinuha ko ang maleta ko at pumara ng masasakyan. I just hope pagkalabas ko sa academy ay okay pa ang pagkakaibigan namin. 

Huminga ako ng malalim at tinignan ang sign na nakasulat sa itaas ng gate. 

"Gaellos Academy," mahinang bigkas ko na may mangha sa mukha at lumabas na sa sinasakyan. 

"Dito ka na mag-aaral?" tanong ng driver sa akin. 

Nakangiting tumango ako sa kanya. Nakangiti namang tinignan ako at pinalakas ang loob ko gamit ang mahihiwagang mga salita. I jusy hope na tumagal ako sa rito. 

Hindi pa naman ako sanay na lumayo ng matagal sa bahay at kay Abi. Sana talaga tumagal ako sa loob. 

"Tiwala lang Zyra. Magtatagal ka sa loob at ga-graduate ka mismo dito," pagpapalakas ng loob ko sa sarili. 

Hinila ko ang maleta ko at kinausap ang guard. Pinapasok naman agad ako dahil pinakita ko sa kanya ang mga papeles na nakapasa ako. Buti na lang at hindi ko ito iniwan sa bahay, kasi kung iniwan ko ito di ako makakapasok sa Gaellos Academy. 

Pagkapasok ko sa Gate ay huminga muna ako ng malalim at tinignan ang kabuoan ng paaralan. 

Kumunot ang nuo ko dahil ang tanging nakikita ko ay daan papunta sa liblib na lugar at ang mga naggagandahang puno na ang iba ay nagliliwanang. 

Nagsimula na akong maglakad at sinundan ang nagiisang daang nakita ko. Matagal na lakaran ang ginawa ko bago ako nakarating sa isa pang gate na kakaiba pero magara at maganda. Simple lang ito, ngunit nangingibabaw ang labis na kapangyarihan nito. May buhay na mata ng dragon ang nasa gitna na nakatitig sa akin. 

If I am a human. Kanina pa ako nagtatatakbo sa sobrang takot dahil sa pagtitig ng buhay na mata ng dragon sa taong nakikita nito o ang nilalang na nakaagaw ng pansin dito. 

Ngumiti ako sa sarili ko at humarap ng maayos sa buhay na mata.

"I'm Zyra Seirra. New student of this school," pagpapakilala ko ng nakangiti. 

"You may come in, Miss Zyra Seirra," isang tinig na mala-mahika at bakas ang tuwa sa tono ng salita. 

Pagkatapos kong narinig ang boses ng babae ay bumukas ang gate. And again, wala akong nakitang nakatirik na academy pero may pathway, wala akong ideya kung saan ito papunta. Sinundan ko lamang ito. 

Nawala ang attention ko sa path way at napunta ito sa nagliliparan na dragon waterflies. Nakangiting pinagmamasdan ko ang kanilang paglipad pasabay sa akin. Ang iba naman ay dumapo sa ulo at buhok ko. 

"Such a cute waterflies," nakangiting bulong ko at hindi na pinansin ang mga nakadaop sa ulo ko. 

I fell like they are here to welcome the newcomers who entered on this Academy. I fell like they are happy seeing me in here. I hope masaya si Abi ngayon kahit na hindi ko siya nahintay. Sana hind siya galit sa akin. 

Bumalik lang ang attention ko sa nilalakaran nung nabungo ang paa ko sa isang bato.

Namimilipit na hinawakan ko ang paa ko. Hindi siya gaanong masakit kasi nakasapatos ako pero masakit pa rin. 

"Ouch! Ang sakit!" mangiyak ngiyak na aniya ko at tinignan ang buong paligid. 

Panandaliang nawala ang atensyon ko sa paa kong masakit kanina lang, mangha akong napatingala sa harapan ko. 

A soft green grass and a huge building, hindi ganun kaluma o kamoderno ngunit kitang-kita na magara at malaki ang building, nakatirik sa gitna ng magandang green grass. Ramdam ko ang kapangyarihan na nangingibabaw sa building na ito. 

"Are you, Miss Zyra Seirra?" napabaling ako sa gilid ko nung may nagsalita at binanggit ang panglan ko. 

Tumango ako rito at ngumiti. 

"Welcome to Gaellos Academy, Miss Seirra. Let me help you with your luggage," aniya niya at kinuha ang gamit ko. 

She has this bright smile that plastered on her lips. Her eyes are dark brown but when it touches the sun rays it turns out to light brown. She have a beautiful straight and shining black hair. Nakasuot ito ng skirt na itim at white long sleeve. She looks gorgeous on her outfit. And the way she walk, para itong modelo rumampa sa isang fashion show.  

"Please follow me Miss Seirra. By the way, I'm Althemis. Your tour guide in this Academy for your first day here." pagpapakilala nito sa akin. 

Tumango ako rito at nakipagkamay. 

"Zyra Seirra," nakalahad ang kamay na pagkilala ko sa kanya. 

Walang pagaalinlangan naman nitong tinanggap st ngumiti kalaunan. 

Nung nagsimula na itong lumakad habang ako ay nakasunod sa kanya. Palinga linga ako at naghahanap ng mga estudyante pero wala akong nakita. The tour guide is only provided for transferees.  

Naagaw ng attention ko ang isang mahiyaing lalaki. Nakasuot ito ng makapal na eye glasses. Parang hindi ito nagsusuklay dahil sa walang direksyo at magulong ayos ng buhok nito. Gusot gusot din ang damit na suot nito. Para itong walang paki sa paligid niya dahil sa tuloy tuloy na lakad nito kahit na pinagbubulungan na siya. He look hot on his white crumpled polo shirt. And the way he walk, I can’t help but stare at him for so long. 

Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa pagbaling ng tingin niya sa akin. Hindi naman ganun kahalata na nakatingin siya sa akin pero alam kung ako ang tinitignan nito. 

Sa di malamang dahilan ay biglang bumilis ang tibok ng puso ko sa gitna ng titigan naming dalawa. There is a certain connections that is difficult to explain.