Sinalubong ko si kuya ng may nagtatakang tingin sa akin. Hilaw na ngumiti ako at yumakap sa braso nito. Masaya ako para sa aming dalawa ni Zach. Maghihintay lang muna ako ng panahon para sabihin sa parents ko ang lahat. Pati na kay kuya na paniguradong hindi agad sasang-ayon. Hindi naman masisisi, bago pa lang ako nakilala ng nila tapos babawiin agad. Saklap!Iniwan ko na si Zach, kasama ang mga kaibigan nito. 'Yong mga kasama niyang nakita ko kahapon. Hindi na rin naman umangal. "Kuya, volleyball tayo." sabi ko at hinila siya palapit isang grupo na naglalaro.Wala akong balak na maligo ng dagat ngayon. Hindi matutuloy dahil mabubura ang panakip kung concealer sa mga kiss marks ni Zach. Nakisali kami at hindi kami magka-grupo ni Kuya. Simula pa lang at nagpapakitang gilas na ito. Puro pasikat sa akin at nagyayabang na magaling siya.He didn't know...Volleyball is my favorite sports. Naman, varsity ako sa larong ito! Libero at spiker ang role ko. Talagang buwis buhay sa pagiging li
Maaliwalas na kapaligiran. Mapayapang katahimikan tila paghinga lang namin ang maririnig sa buong lugar. Kalmadong dagat na walang alon na sumisira nito. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko na bang sinabi na gusto ko ang sunsets. It's my obsession. From the beginning until the end. Nothing's gonna stop me. Nothing's gonna change.I felt arm possessively wrapped around my small waist. Pulled me closer and kiss my head. I can't let my self but close my eyes and feel the unfamiliar feelings he's giving.I hold his hand and squeeze it. The sky are now red and orange. Ang kalahati ng araw na lang ang makikita mo. It's waving, saying goodbye and see you tomorrow. I felt Zach gripping me tightly. Kaming dalawa lang ang narito. Hindi na sumunod si kuya at mga kaibigan niya. I don't know, mukhang naasar ang mga 'yon sa 'di ko malamang dahilan. Pinagsawalang bahala ko na rin."You really love sunset, didn't you? And I'm started love it because you do." he said, hoarse but firm voice.I
Real quick. Back to normal after that celebration happened. I scolded the person who sleeped in my room. Matinding suyuan ang naganap. Hindi ko na alam ang sarili at panay na ang pagiging mainitin na ulo ko. Kaunting maling galaw ay galit. Hindi na rin alam ni nanay at kuya ang gagawin sa akin. Maski si Zach ay parang susuko na. Hindi pa naman napuputol ang manipis na pisi sa pasensya niya. Palagi kaming magkatawag ni Zach dahil nasa trabaho siya. Which is kasalungat sa akin. Palagi akong nasa bahay ni nanay at ayaw kung lumabas. Hindi ko na rin gustong magtrabaho dahil tinatamad na akong bumangon ng maaga. Hindi ko na rin gustong maligo na siyang kinabahala ko. Ayaw kung maligo pero umiiyak ako pagpinapawisan. Nag-iiba ang amoy ko sa sarili. Para bang ilang buwan akong walang ligo sa tuwing pinapawisan ako. Hindi na maintindihan ni nanay ugali ko. Madalas akong nakahiga at kahit sa pagkain, gusto ko ito mismo ang lalapit. Kapal ng mukha ko 'di ba? Dati'y gusto kung uminom ng gata
I walked slowly as I reach our house gate. Using my free hand I opened the gate. Iniwan ko itong nakabukas dahil papasok rin naman si kuya. Galing kami sa isang bagong bukas na malaking tindahan dito. Hindi naman gaanong kalayo kaya nilalakad lang namin. And nanay always scolding me. Dapat mag-exercise ako at maglakadlakad. And I do. Abala ako sa pagkain ng fita tuna spread habang may nakaipit sa braso ko. A pack of biscuits. Si kuya ang nagdala sa iba dahil hindi na kaya ng mga daliri ko. As usual pagkain lagi ang inaatupag ko. Wala ng iba. Even my phone, once in a day lang ako nakakahawak dahil nagsasawa na ako. Kahit na tumawag si Zach ay hindi ko sinasagot kaya kay kuya na lang siyang tumawag. Hindi pa kita ang baby bump ko dahil nga ilang weeks pa ito. At ipinagsasalamat ko 'yon. This coming Christmas ang plano kung sabihan ang lalaki. And that will be happen this midnight. Zach, decide na dito siya magpapasko. Sinabihan ko pa nga na 'paano ang kaniyang pamilya?' But he answe
I silently cursed when my pregnant ark are not here. Palagi na lang! Nagiging makulit! Nawawala pag bago akong gising o malilingat ako ng tingin. Mabilis pa siya kay flash kumilos. This always happens, everyday. As the months passed, lumalaki ang tiyan niya. Ganoon rin ang pagiging sutil. Nagiging matigas at ayaw paawat. Iiyak kung hindi masusunod.Pikit mata kung hinilot ang sintido bago bumangon. Sumasakit ang ulo ko. Hindi pa lumalabas ang anak ko sa mundo na ito pero hindi ko na kaya ang kakulitan ng Ina. Sana lang talaga hindi mamana ng anak ang pinaggawa ng Ina. I really don't understand kung ano ang tumatakbo sa isipan ng mga buntis. Are they happy doing that thing? Hindi ko hawak ang isipan nila para malaman ang susunod na gagawin. Ito ba ang sinasabi nilang 'don't let them know your next move,'? I don't have any idea, at nanatiling may malaking tanong sa isip. Kahit gano'n, hindi ako nagrereklamo. Why would I? Gusto at ginusto ko ang nangyari. Walang pumilit. And besides i
"Ano? Bar tayo mamaya guys day off naman natin bukas eh." Lintaya ng isa sa kaibigan ko. Sa'ming lahat s'ya ang mahilig pumunta o magyaya ba kamo sa bar.'Di ako masyadong umiinom, pag uminom ako hanggang apat o lima na baso lang kaya ko.Sumang ayon naman ang iba naming mga kasama dito, at tumingin sa'king direksyon kaya napa taas ang isang kilay ko.Alam ko na ang tinginan na'yan eh."Wag kang kj beh, sumama kana treat ko." Nakangiting sabi n'ya sa'kin.Umiling lang ako " baka pagalitan ako ni nanay, tulad ng dati di ako nag paalam" dahilan ko pa.Pero di ata to nadala sa sinabi ko at umiling lang s'ya."Sus, palusot mo bulok na." Ngumiti s'ya ng loko. " May isang paraan tayo para d'yan at para rin 'di ka pagalitan."Kunot noo kong binalik ang atensyon sa kanya.Anong na namang binabalak ng babaeta na 'to?"Mag paalam tayo kay nanay mo na pupunta ka sa bar..." Kala ko kong ano. "Para alam n'ya na kami ang kasama mo" dagdag n'yang sabiKong papayagan ako ni nanay."Pero-""Papayagan
"Una na ho ako" paalam ko sa kan'ya.Hinunad ko ang suot kong heels, kaya nag lakad ako na naka paa.Nang maka pasok ay agad akong dumiritso sa pwesto nila."Sorry, kong natagalan ako." Hinging paumanhin ko sa kanila."Kala ko umuwi kana eh!" Pagak na tumawa si Rex.Napairap nalang ako sa kawalan.Hindi ko namalayan na nasobrahan na pala ako sa pag inom ng alak. Kaya medyo napapahawak ako sa ulo ko dahil sa hilo, kung kanina ay makakaya ko lang ang hilo ngayon para na 'kong anemic na kong tumatayo ay nandidilim ang paningin.Pumunta ako sa dance floor at naki sabay sa mga taong nandu'n na sumasayaw."Tara na uwi na tayo! Ala una na ng madaling araw... Malalagot tayo n'yan." Hila sa'kin ni Lesley, palabas ng bar.Wala na'kong magawa, kundi ang mag pahila sa kan'ya."Hintayin mo 'ko dito huh!" Bilin n'ya."Papara muna ako ng taxi, para maka uwi tayo sa'min ka muna ma tutulog. " Tumango ako bilang sagot."Asan sila?" Lasing kong tanong."Pinahatid ko na kay Rex, 'di pa naman 'yon lasing.
Nagising nalang ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko.Kumurap kurap muna ako ng limang beses, dahil medyo blur ang paningin ko. Ng maka pag adjust na ay kumunot ang noo ko ng di familiar sa'kin ang kwarto, kulay black ang kurtina't kulay white ang kisame, gray naman ang unan at comforter.Agad akong napabangun, pero napaigik ako dahil sa sakit na naramdaman ko sa pang ibabang bahagi ko.Sumandal ako sa headboard ng kama, ng makaramdam ng sakit sa ulo kaya napa hawak sa bandang noo ko.Mariin kong pinikit ang mata at inaalala ang ginawa ko kagabi.Nag inom kami...C.R...May nakausap akong lalaking 'di ko kilala...Naka limang baso ako...Hanggang sa isinakay ako ng isang lalaki.Mariin akong napa sabunot sa buhok."No! This can't be happened!," Bulong ko sa sarili. " 'di nangyari 'yon!"Mabilis akong lumingon sa kanang bahagi ng kama ng maramdaman ng gumalaw. Pero para akong nanlumo sa nakita ko, para akong naging tuod 'di ko lubos na maisip.Isang lalaki, naka talikod s