Athalia's POV
Binabagtas namin ni Charles ang daan patungo sa bayan. Hindi ko maiwasang isipin si Luke. Ano kaya ang ginagawa niya ngayon? Kitang-kita ko kanina sa kaniyang mga mata ang sakit at selos dahil magkasama kami ngayon ni Charles. Pero bakit? Hindi ba dapat maging masaya siya para sakin? Pero bakit parang kabaligtaran iyon? Iba kasi ang ipinaparamdam niya kapag kasama ko siya. Nahinto ako sa pagmumuni-muni ng biglang huminto ang sasakyan sa may gilid ng daan. Tiningnan ko si Charles na nakatitig sakin.
"Bakit ka huminto?" tanong ko sa kaniya. Huminga siya ng malalim habang titig na titig sakin.
"Kanina pa kita tinatawag, Ath. Subalit hindi ka sumasagot. May problema ba?" tanong niya.
Naramdaman ko sa kaniyang boses ang sakit, maging ang pagbabago ng kaniyang ekspreksiyo na kakikitaan ng lungkot. Sino ba naman ang hindi masasaktan at malulungkot? Kung ang ka-date mo ay naglalayag ang isipan? Hindi ko ma
Luke'sPOV"LUKE!" Nanhihinang tumingin ako sa pintuan ng kwarto kung saan naroon si Athalia at nakatayo. Dali-dali niya akong nilapitan sa kama kung saan ako nakaupo. Biglang nawala ang kalasingan ko dahil sa presensya niya. Ano ba ang nangyari? Ano ba ang ginawa ko? Umupo siya sa tabi ko at hinawakan ang mukha ko."Ayos ka lang? Bakit ka ba naglasing?" aniya at tiningnan ang nagkalat na mga basag na gamit na nasa kwarto, porcelain jar iyon at vases. F*ck! Naramdaman ko ulit ang pananakit ng ulo. Bahagya kong pinisil ang sintido ko dahil sa kirot niyon."Humiga ka at ako na ang bahala sayo." aniya. Sinunod ko siya dahil pakiramdam ko mabubuwal ako dahil sa sakit ng ulo at ang panghihilo. Nang makahiga sa kama at ipinikit ang mga mata para kahit papaano mawala ang pananakit ng ulo ko. Nakarinig ako ng papalapit na mga yabag."Ayos lang ba siya, iha?" mukhang si Manang Daisy ang nagsalita."Hindi po eh. Pakibantay muna siya Manang. Kukuha lang po ako ng maligamgam na tubig at gamot."
Athalia'sPOV"May pupuntahan ka ba ngayon?" tanong sakin ni Luke. Tiningnan ko siya tsaka umiling."Wala naman. Baka mananatili lang ako sa bahay kasi pupunta rito si inay para tulungan si Manang Daisy sa paglilinis. Bakit?" tanong ko. Nag-aagahan kami ngayon. Kaming dalawa lang, niyaya namin si Manang Daisy na mag-agahan ngunit tumanggi siya. Kakain nalang daw siya pagkatapos namin. "Ahm, pwede ka ba bumalik mamayang hapon? Mga alas-dos, basta yung free ka. Ililibot sana kita sa pananinam ng prutas, para maging familiar ka sa lugar at makita mo rin ang mga prutas at magkaroon ka ng report sa susunod na araw. Kung ayos lang sayo, kung hindi naman, ayos lang din." aniya at para siyang hindi mapakali habang sinasabi niya iyon.Sabagay, wala naman akong gagawin. Maganda nga ang suhestiyon niya. Gusto ko rin makita ang mga prutas na gagamitin sa paggawa ng juice. Mula sa pag-iisip, tiningnan ko ulit siya. Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata na parang nag-aalangan siya sa kung ano ang i
Luke'sPOVPagdating ko sa mansiyon, dumiretso ako sa kwarto at tinungo ang terasa. Kumuha ako ng dalawang stick ng sigarilyo sa cabinet at sinindihan ang isa niyon tsaka isinubo at humithit, samantalang yung isa ay ibinulsa ko. Nagtungo ako sa dulong bahagi ng teresa at nilanghap ang sariwang simoy ng hangin. Tiningnan ko ang kabuuan ng Hacienda na natatamnan ng palay. Malapit na ang anihan.Huminga ako ng malalim at kinalma ang sarili. Ayaw kong may masabing hindi maganda kay Athalia kaya umalis ako dahil ayaw ko magkaroon kami ng hindi pagkakaintindi, pero parang ganoon na rin ang nangyari.Nakaramdam ako ng sobrang pagseselos sa nakita kanina. Napaka-sweet nila sa isa't-isa. Kung hindi pa ako nagsalita hindi nila malalaman na naroon ako at nakatayo. Ganun na ba sila kaabala para hindi mapansin ang presensya ko? F*ck! Sino ba naman ang hindi magseselos? Inaasahan kong makakasama ko siya ngayon pero hindi pala! Gustong-gusto kong sugurin kanina ng suntok si Charles, pero pinigilan ko
Athalia'sPOV"HALIKA NA, sasamahan kita sa kwarto, Luke." ani ko at nagpatiuna ng maglakad patungo sa hagdan.Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Luke. Anong ibig sabihin niyon? Galit ba siya sakin dahil sa nangyari kanina? Dahil mas pinili ko si Charles kaysa sa kaniya? Napipilitan lang ba siyang pumunta rito? Hindi ko maiwasang makaramdam ng kirot sa aking dibdib, ni hindi man lang niya pinakinggan ang eksplanasyon ko kanina. Basta nalang siya umalis.Nang marating ko ang silid na katabi ng aking silid. Pinihit ko ang door knob para buksan iyon. Tumambad sa aking harapan ang hindi kalakihang silid, pinasadya talaga ito ni itay noong nabubuhay pa siya para sa mga kamag-anak o bisita na punta rito sa bahay. Dangan nga lamang, hindi ko na siya nasilayan pa. Pumasok ako sa loob at sumunod naman si Luke na iginagala ang paningin sa loob ng kwarto.Malinis ang kwarto, dahil dalawang beses sa isang linggo kung linisan ito ni Inay. May isang kama sa kaliwang bahagi ng kwarto at isang durab
Luke'sPOVBumaba ang halik ko sa leeg ni Athalia at hindi ko maiwasang mas mag-init ng umungol si Athalia, lalo na ng mapahawak siya sa aking buhok. Ibig lang sabihin at gusto niya ang ginagawa ko. Fxck! Ang mga kamay ko ay kusang naglakbay sa kaniyang katawan. Nang dumako iyon sa kaniyang mayamang d*bdib, bahagya ko iyong pinisil. Hindi ko maiwasang mapaungol sa sensayong na nadarama.Sh*t! Hindi ko akalain na ganito pala ang sensasyong mararamdaman ko kung kay Athalia ko ginagawa ang mga ganitong bagay. Ni minsan hindi ko naramdaman ito sa mga babaeng naidala ko sa kama. Kapag ginagawa ko ito kay Mickaela, wala akong maramdamang ganito. Ayaw ko naman siyang hindian at baka magalit siya sakin at malaman pa ni Mom, magalit pa sakin si Mom. Bahagya kong iniangat ang pang-itaas na pajama ni Athalia. Pero bago ko pa tuluyang matanggal iyon. Kumalas si Athalia sa pagkakayakap sakin at umalis sa pagkakakandong sakin na para bang may sakit akong nakakahawa. Kitang-kita ko sa kaniyang mga m
Athalia'sPOVPAGKARATING ko sa kwarto. Nanghihinang napaupo ako sa kama at napabuntong-hininga ako ng malalim. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala at hindi pa rin nagsisink- in sa isipan ko na may nararamdaman para sakin si Luke. Akala ko one-sided love lang, akala ko ako lang ang nagmamahal sa kaniya. Marami talagang nalilinlang sa making akala. Kung may gusto nga siya sakin, bakit umuwi siyang may kasintahan? Ibig bang sabihin nun dalawa kaming mahal niya? Litong-lito na ako! Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. Huminga ulit ako ng malalim tsaka nahiga sa kama. Pinakatitigan ang kisame na para bang nandoon ang kasagutan sa mga tanong sa aking isipan. Biglang sumakit ang ulo ko sa mga iniisip. Pinilit kong iwinaksi sa aking isipan ang mga iyon, bahala na kung ano ang mangyayari. Go to the flow nalang ako.Oo, may gusto ako kay Luke at may gusto siya sakin pero hindi ko susunggaban iyon. May kasintahan si Luke at ayaw kong saktan si Charles lalo at nangako ako kay Charle
Athalia'sPOV"Si Adrian Ruiz ay nakilala ko noong second year college ako. Sumali ako sa isang organisasyon na kung saan ang organigasiyon na yun ay naglalathala ng mga Aktibidad sa Unibersidad. Naging magkapareha kami sa isang Aktibidad at naging malapit sa isa't-isa. Hanggang sa naramdaman ko nalang na may paghanga ako sa kaniya at ganun di siya sakin. Sinabi niya iyon sakin at nagpasya na maging kami. Naging magkasintahan kmi ng halos limang buwan hanggang sa naramdaman ko nalang na kapag kasama ko siya, wala akong chemistry na nararamdaman sa kaniya. Hanggang sa sinabi ko iyon sa kaniya. Naging tapat kami sa nararamdaman naming dalawa, kaya nagpasya kaming maging magkaibigan nalang. Kaya ayun, mas lalong naging matatag ang aming samahan at pagka-graduate namin nangibang-bansa siya para doon magtrabaho. Sa Germany siya ngayon nagtratrabaho at may mga negosyo na roon." mahaba kong kwento sa kaniya. Titig na titig sakin si Luke habang nagkwekwento ako. Pero kitang-kita ko sa kislap
Jasmine'sPOVHindi ko maiwasang mapangiti ng kintalan ako Ng halik ni Jarred sa noo kahit nasa harap si Beatriz at pinagmamasdan kami. Wala akong pakielam kahit nasa harapan pa siya. Oo, ramdam ko na seryuso sakin si Jarred, pero hindi ko pa rin maiwasang mag-alinlangan kanina nang tanungin niya ako tungkol sa kung hindi ko ba siya iiwan, lalo at narito sa harapan namin si Beatriz. Alam kong nasaktan siya dahil wala siyang nakuhang sagot sa tanong niya pero ayaw kong mangako, basta ang maipapangako ko lang mananatili ako sa tabi hangga't kaya ko. May mga pangakong napapako. Hindi ko alam kung ano ang mga mangyayari sa hinaharap. Naudlot ako sa malalim na pag-iisip ng sumigaw si Beatriz."Hindi ko akalain na may kalindaang taglay ka pala, Jasmine. Hindi lang pala pagiging katulong ang sadya mo sa mansiyon kundi para landiin din si Jarred at agawin siya sakin!" sigaw ni Beatriz na may nanlilisik na mga matang nakatingin sakin.Kung nakamamatay lang ang tingin, siguradong kanina pa ako