Chapter 6

Matapos kong kainin ang inihanda ng lola niya para sa akin ay iniligpit ko na rin ang mga ito.

Saglit ko siyang sinulyapan sa kama.

Mukhang tulog na nga siya.

Muli kong inilibot ang tingin dito sa kuwarto. The gray curtains here are linen, the kind of gray that is untouched by hands and devoid of dust. Mukhang nilinisan nang todo ang lugar na 'to.

A cursory look to the right shows me the almost hidden cords that are used to open and close the curtains.

There is no television, but there's a bookshelf here. Under the lamp-shine, there's a nature's art, something that soothed right to the soul.

Pinag-isipan nang mabuti ang detalye ng kuwarto na ito.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari ngayon lalo na't kasama ko pa ngayon sa kuwarto na 'to ang lalaking nakikita ko lang dati sa panaginip ko.

Nananaginip pa rin ba ako?

I must accept it now.

Hindi na ako nananaginip.

I sighed at saka muling it