Not again

Hindi ako masyadong nakatulog kagabi dahil sa dami ng iniisip. Dumagdag pa ang sinabi sa akin ni Mrs. Laurel. Tuwing pumapasok iyon sa isip ko, bigla nalang tumutulo ang luha ko. Ang sakit. Bakit parang ang sakit isipin na iiwan ko ang taong mahal ko?

Kahit sa pagligo at pagbihis sobrang bagal ng kilos ko. Kahit sa paghatid ni Maximilian sa akin sobrang tahimik ko. He always kissed my forehead. He always asked me not to leave him no matter what, but I just smiled to him.

I don't know what to answer.

Ang sakit na wala akong masagot na mabibigay sa kanya. Karapat dapat ba ako para sayo? Ang babaeng hindi ka magawang ipaglaban? Mahirap lang ako at hindi ako nababagay sa mundo nya.

Tuwing tinitignan ko ang mukha nya, lumalakas ang tibok ng puso ko. Mahal ko sya. Hindi ko kayang mawala sa kanya ang lahat na pinaghirapan nya nang dahil lang sa akin.

"Okay ka lang?" tanong sa akin ni Nathan.

It's already lunch break. Hindi ko man lang napansin ang oras. Kanina pa nagtatanong sa akin si Nathan