( Zelena's POV )
"Ze ano ba! Bumangon ka na riyan! Bawal ang tamad sa pamamahay ko!"Umagang-umaga ay ganito lagi ang bungad sa akin ni Tiya Lucita sa tuwing umuuwi ako rito sa bahay niya kapag walang pasok. Nag-iisang kapatid siya ng namayapa kong ina kaya kahit bungangera ay kailangan ko pa rin siyang pakisamahan ng maayos.Alas singko pa lang ng umaga. At kahit pa man antok na antok ay bumangon nalang din ako para makatulong sa gawaing bahay.Agad akong nagligpit ng hinigaan ko. Kakatapos ko pa lang nang muling marinig na naman ang sigaw ni Tiya."Zelenaaa ano ba!" Naiirita na ang boses nito. Talaga gusto nito ay ura- urada."Papunta na ho tiya." Magalang na sagot ko at nagmamadaling lumabas ng kwarto.Nang makalabas ako ay dumiritso agad ako sa kusina kung saan siya naroroon."Ikaw na muna ang magluto ng ulam at mamamalengke ako. Pakainin mo nalang ang mga pinsan mo pagkagising nila." Mariing bilin niya at marahan lang akong tumango bilang sagot.Nakapagsaing na si tiya kaya naisipan kong magluto na lang ng pritong itlog para sa uulamin. Kumuha na rin ako ng panakot na sibuyas at bawang."Siyangapala, kailangang hatian mo ako kapag natanggap mo na ang allowance ng scholarship mo. Hindi naman pwedeng hindi ka mag-ambag dito sa bahay. Alam mo namang napakarami kong gastusin." Muling salaysay ni tiya at tanging tango lang ang naging sagot ko.Ang allowance na iyon at ang mga sideline ko ang siyang ipinantustos ko sa pag- aaral ng kolehiyo. Pero kapag malakihang gastos na ay si tiya na ang sumasagot. Pero syempre pagtatrabahuhan ko iyon sa pagtulong sa kanya kapag walang pasok.At nangangako akong magbabayad sa kanya pagdating ng araw, kapag tapos na 'ko sa pag-aaral at nakahanap na ng permanenteng trabaho na.Third year college na ako sa kursong Hotel and Restaurant Management. Pangarap kong makapagbarko balang araw at makapaglibot sa buong mundo. Wala namang imposibleng mangarap kaya nagpoporsige ako.Nang pumanaw ang nanay ko dahil sa sakit labing apat na taon pa lamang ako ay si Tiya Lucita na ang kumupkop sa 'kin. Ang ama ko naman ay sanggol pa lang ako ng namatay rin dahil sa sakit.Yun nga lang kayod kalabaw din ako dahil minsan hikahos din si Tiyang. May dalawa itong mga anak na pinapaaral ng highschool dahil hiwalay ito sa asawang lasinggero.Maaga akong namulat sa kahirapan ng buhay kaya halos ata lahat ng sideline ay napasok ko na. Labandera, kargadora, tindera at kung anu ano pa basta marangal lang. Bawal ang papetiks petiks sa isang kagaya kong lumaki sa dukhang pamilya."Ayusin mo yang pag-aaral mo Zelena at nang makagraduate ka't mabayaran mo na ako. Napakalaki na ng loan ko dahil diyan sa pag-aaral mo. Huwag kang gumaya sa anak ni Lina. Kung kailan gagraduate na sana saka naman lumandi! Ayon nabuntis." Nakalabing pahayag ni tiya na ang tinutukoy ay ang anak na kapitbahay. Bukod sa bungangera ay talagang chismosa din itong si tiya.Napailing ako. "Diyos ko tiyang, ni boyfriend nga ho wala ako." Depensa ko sa sarili dahil iyon ang totoo. Kahit simpleng babae lang ako ay napakarami pa rin namang nagpapalipad hangin sa akin ngunit wala ni isa akong pinansin. Mas mahalaga sa akin ang aking pangarap. Pakiramdam ko kasi ay sagabal lang ang mga lalaki sa pagtupad niyon."Aba'y dapat lang. Huwag puro ganda at kalandian ang isipin, dapat laging utak ang pairalin! Oh siya aalis na ako. Yung mga pinsan mo hah." Mariing bilin uli nito matapos masuot ang belt bag niya.Tumango lang ako at marahang ngumiti hanggang sa lumabas na ng bahay si tiyang.Napapailing ako sa tuwing naiisip ang salitang 'boyfriend'. NBSB kasi ako as in No Boyfriend Since Birth. Kaya gusto ko yung first boyfriend ko ay siya na ring mapapangasawa ko.Saktong tapos na ako sa pagluluto nang siya namang paglabas ng magkapatid na Emily at Ericka."Magandang umaga! Kumain na kayo. Namalengke pa si tiyang." Ani ko sa dalawa."Ang sipag mo talaga ate Ze, napakaganda pa! Swerte talaga ang mapapangasawa mo." Ani Emily kaya ginulo ko ang buhok nito."Asus nambola pa!"Marami na sa 'king nagsasabi ng ganito pero tinatawanan ko lang. Hangga't hindi ako nakakagraduate at nakakahanap ng maganda at permanenteng trabaho ay hindi ako mag-aasawa."Naku ate, nakalimutan kong sabihin sayo kahapon. May kaklase akong sumasideline sa pagmomodelo, sabi niya naghahanap pa raw ng part timer na modelo ang agency na pinapasukan niya kaya ikaw agad ang naisip ko. Bakit di mo subukang mag apply doon ate? Napakaganda mo, matangkad ka pa at sexy kaya tiyak matatanggap ka agad." Mahabang bulalas naman ni Ericka."Oo nga ate, keysa naman pagurin mo yang ganda mo sa paglalabada , pagtitindera o kung ano pang raket mo na nakakasira ng beauty. Segunda naman ni Emily kaya natawa na 'ko."Pag-iisipan ko yan. Pero sa ngayon, kumain na muna kayo at baka ako pa ang mapagalitan ni tiyang kapag nalipasan kayong dalawa." Ani ko sa dalawa na naupo na rin sa hapag.Sa totoo lang, dati pa namang may mga beking gusto akong kunin para sa pagmomodelo at pati na rin pagsali sa mga beauty pageant. Kaso mahina ang loob ko sa mga ganoon. Feeling ko kasi napakababa ko para makipagsabayan sa mga babaeng may kaya sa buhay at mas may mataas na kumpyansa sa kanilang sarili. At mas lalong wala akong experience sa pagrampa rampa. Sa pagrampa lang sa palengke ako sanay na sanay.Sabihin na nating maganda ako pero wala akong kumpyansa sa sarili dahil sa kahirapan ng buhay na kinalakihan ko. Saka na siguro ako susubok kapag nakapagtapos na ako. Yung hindi na ako mamaliitin ng ibang mga tao.Kumain na ang dalawa habang ako'y nagkape lang. Naglinis na rin ako ng bahay para wala ng masabi si tiyang pag-uwi niya.Pagkatapos naman ng dalawa ay tumulong din ang mga ito sa 'kin. Kahit may pagkaistrikta at bungangera si tiyang ay hindi naman nagmana ang mga anak niya. Katunayan, kasundo ko ang mga ito na parang kambal lang dahil sa agwat ng edad. Isang taon lang kasi ang pagitan nila, nasa grade 10 si Emily habang grade 9 naman si Ericka.Nagkukwentuhan kaming tatlo nang biglang tumunog ang cellphone ko na de keypad. Sinagot ko naman ito kaagad ng makitang tumatak sa screen ang pangalan ng landlady ko, yung may ari ng inuupuhan kong maliit na boarding house malapit sa school."Ze, anong oras ka ba babalik dito mamaya?" Bungad na tanong nito sa kabilang linya."Magandang umaga po Mrs. Fuentes, baka hapon pa po. Bakit po?" Tuwid na sagot ko."Naku pwede mo bang agahan? May mahalaga kasi akong lalakarin ngayon eh walang maniningil sa paupahan kong apartment. Uutusan sana kita. Ibabawas ko nalang sa renta mo ang suhol.""Naku sige sige po Mrs. Fuentes, mamaya maya po babiyahe na ako pabalik diyan." Masayang sagot ko na ipinagpapasalamat ng ginang bago nito pinutol ang tawag.Abot tainga ang ngiti ko nang ibaba ang mumurahing cellphone. Talagang masaya ako kapag ganitong inuutusan ako ng ginang, dahil kung hindi binabawas sa bayarin ng upa ko ay minsan nililibre niya nalang kaya napakalaking tulong nito sa 'kin. Mabuti nalang at napakabait din sa akin ni Mrs. Fuentes.Malayo kasi ang unibersidad na pinapasukan ko dito sa tinitirhan ni tiyang. Nasa syudad pa iyon at dalawang oras na sakayan ng bus kaya kinailangan ko talagang mangupahan. Pero syempre yung bayad sa renta ng boarding house ay ako na ang dumidiskarte. Isa pa, sa pinakamaliit na kwarto ako nangungupahan. Yung kwartong dating tambakan lang ng mga patapong gamit ni Mrs. Fuentes, na ako pa mismo ang kusang naglinis, kaya mas mura iyon ng higit kalahati kumpara sa ibang mga kwarto."Sino yun ate? Boyfriend mo?" Nangingiting tanong ni Emily kaya tinawanan ko."Sira! Yung landlady namin, may inuuutos kaya napatawag. Bueno, hihintayin ko lang si tiya at luluwas na rin ako ng syudad mamaya." Ani ko sa dalawa."Kailan ka ba magboboyfriend ate? Baka kako gusto mong magmatandang dalaga eh sayang naman yang ganda mo." Biro naman ni Ericka kaya marahan kong kinurot ang pisngi nito."Kayo ha ke babata niyo pa boyfriend na agad yang nasa isipan niyo. Dinamay niyo pa ako eh bente dos pa lang naman ako. Hayaan niyo, balang araw eh magdadala rin ako ng boyfriend dito yung kasing gwapo ni Chris Evans." Ganting biro ko para manahimik na ang dalawa.At talagang biro lang yun dahil saan naman ako makakapulot ng kasing gwapo ni Chris Evans aber? Isa pa, kung meron man ay magugustuhan naman kaya ang isang dukhang kagaya ko? Kaya mas maigi nalang talagang di ko na iisipin ang ganun.Ika nga, de bale ng maging matandang dalaga ako, huwag lang mapunta sa maling lalaki.Nang dumating si Tiya Lucita ay agaran din akong nagpaalam para umalis na. Ayaw pa nga sana niyang pumayag dahil maglalabada pa raw ako kaso napilit ko rin siya nang sabihin kong ang may-ari ng boarding house ko ang siyang kumontak sa akin."Basta kapag binigyan ka, padalhan mo kaagad ako. Pambawi man lang sa isang araw na nanatili ka rito. Aba, dagdag gastusin ka rin sa kuryente at pagkain." Ani pa nito kaya marahan akong tumango at tipid siyang nginitian bago tuluyang lumabas ng bahay niya.Uminit na naman ang dibdib ko sa sinabi niya. Ganitong ganito si tiyang, yung normal lang sa kanya magbitiw ng masasakit na salita. Masyado talagang matalas ang dila niya. Ngunit dahil nga nag- iisang tiyahin ko siya ay di ko naman kayang patulan at mahindian.Pumara na rin ako ng bus at bumiyahe ng halos dalawang oras bago nakarating sa syudad. Dumiritso na 'ko sa bahay ni Mrs. Fuentes."Mabuti naman at dumating ka na Ze. Ito yung resibo. Pakibigay nalang doon sa mga nangungupahan sa apartment."
Mabilis ako nitong pinasandal sa pader ng banyo. Tinakpan nito ang bibig ko gamit ang isang kamay niya kaya kahit anong sigaw ko ay walang lumalabas na boses sa aking bibig. Sinipa pa nito ang pintuan kaya kumalabog ito ng malakas bago sumarado.Para akong aatakihin sa puso dahil sa nararamdamang kaba at takot. Napapikit na lamang ako habang nagpupumiglas. Ngunit di ko magawang makawala dahil kinulong ako ng isang braso nitong kasingtigas ata ng kahoy."Pakawalan mo 'ko! Ahhhhh! Bastos ka!"Sigaw kong muli sa pagmumukha nito nang lumuwag ang pagkakatakip niya. Ni hindi ko magawang magdilat ng mga mata dahil sa takot. Takot na makita itong hubo't hubad sa harapan ko at baka kung ano pang kahalayan ang gawin nito sa 'kin."Fuck! What did you just say? Paano ako naging bastos samantalang ikaw itong trespassing!? Who the heck are you!?" Umalingawngaw ang baritonong boses nito sa loob ng banyo. Ramdam ko ang galit at gigil nito."Ma----- ma----- maniningil ako ng renta!" Nagkandautal utal
"Hey! My hand!"Anito ng tuluyan kaming makalabas at medyo nakakalayo na sa bahay ni Mrs. Fuentes. Inis nitong hinila ang kamay niya kaya napatigil na rin ako sa paglalakad.Naiilang akong humarap sa kanya sabay ngiti ng pilit na pilit habang ito'y nakaigting ang pangang nakatitig ng masama sa akin."You intruder!"Sambit bigla nito habang nakaduro sa akin. Kaya di ko alam kung anong sasabihin ko lalo pa't magkasalubong na ang mga kilay nito sa pagkairita."Mr. Mastur.... ahhh I mean Mr. Perez, pasensiya na! Please patawad sa nagawa ko. Di ko naman sinasadya eh!" Pakiusap ko. Ni hindi ko alam kung saan babaling dala na rin ng hiya."Patawad? Matapos mo akong silipan at sinipa do you think asking pasensiya is enough?" Sarkastikong sambit nito kaya napakagat labi akong tumingin sa kanya.Sinalubong niya naman ang tingin ko ng isang naiinis at masamang tingin.Napakagwapo nga nito pero mukhang di lang malibo*g kundi arogante pa! Kung di ko lang nakita ang halimaw na alaga nito ay baka ma
( Zelena's POV )Nagpasalamat ako na lumipas ang araw kinabukasan na wala akong natanggap na anumang text o tawag mula kay Mrs. Fuentes. Ibig sabihin nito, baka hindi itinuloy ng lalaking iyon ang sumbong niya. Hindi na siguro ako palalayasin. O baka ako lang talaga itong paranoid na nag-iisip ng ganoon?But days passed by ay mas nakahinga ako ng maluwag dahil hindi nga nangyari ang iniisip ko. Thankfully, nakapagfocus rin ako sa pag-aaral lalo pa't malapit na rin ang huling examination namin at bakasyon na pagkatapos niyon.Kaunting tiis nalang, makukuha ko na ang minimithing diploma!"Ahay salamat at malapit na tayong makapagpahinga. Anong balak mo sa summer?" Tanong ni Lyneth habang naglalakad kami patungo sa nagtitinda ng barbecue. Alas siyete ng gabi kasi natapos ang klase namin ngayong araw kaya doon na kami didiritso para bumili ng uulamin."Ano pa edi maghahanap ng summer job o baka nga tutulong nalang ako kay tiyang sa pagtitinda sa palengke." Walang paligoy ligoy na sagot ko
"I--- ikaw!?Kapwa kami sabay na napabulalas nang mamukhaan ang isa't isa. Dahil medyo may kaunting ilaw na sa tinakbuhan ko ay klarong klaro na sa paningin ko ang mukha ng lalaking ito. Kanina lang ay pinagkakaguluhan ito ng mga babaeng haliparot tapos ngayon nasa harapan ko na! Para naman itong kidlat kung kumilos.Tao ba talaga 'to? O baka naman kapre? Kaso masyado itong gwapo para maging kapre.May mga lalaking biglang nagsidatingan kaya doon nabaling ang atensyon namin. May dala pa ang mga ito na flashlight na parang nagroroving kaya nakita ko rin ang nakahandusay na kawatan dahil sa pagkakagulpi."Yang holdaper na yan! Dalhin niyo yan sa pinakamalapit na presinto!" Tugon nito sa mga lalaki na sa tingin ko'y mga tanod.Lumapit naman sa akin ang dalawa sa mga ito para kumuha ng impormasyon ukol sa nangyari kaya hindi na kami muling nagkausap pa ni Mr. Masturbate.Detalyado ko namang isinawalat ang lahat at nangako silang papanagutin ito dahil nahuli na rin pala ito dati sa kapareh
( Cole's POV )Nakangiti ako matapos makita ang resulta ng painting na pinagpuyatan ko. It is an image of my late mother. She was smiling from ear to ear and that made her even more beautiful. "I miss you mom!" Emosyonal na sambit ko habang inaalala sa aking isipan ang mga panahong buhay pa si mommy at masaya kaming magkasama. I was a teenager when she died due to a car accident. At ang araw na nawala siya ay ang pinakamalungkot na araw na nangyari sa buong buhay ko.Napailing kong pinahid ang namumuong butil sa aking mga mata. Sadyang napakababaw ng mga luha ko sa tuwing naaalala ko si mommy.Muli kong tinitigan ang painting. It was supposed my try out bago ko sisimulan ang pagpipinta sa mga kliyenteng nakuha ni Jonas. And I'm just so overwhelmed and satisfied sa outcome dahil kuhang kuha ko ang pigura at hitsura ni mommy. Nakakatuwa lang isipin na kahit ilang taon akong huminto sa pagpipinta ay hindi pa rin pala nawawala ang talento kong ito na namana ko pa sa aking yumaong abuelo
( Zelena's POV )"Galit na galit siya sa 'kin. Ang sama ng tabas ng dila ng lalaking yun! Ang sabi eh mahal pa daw yun sa pagkatao ko. Magkano ba ang halaga ng pintura na ganoon? Singkwenta pesos lang naman ata yun sa palengke eh." Maluha- luhang kwento ko kay Lyneth. Pagkauwi ko galing sa apartment ng hambog slash bastos na yun ay dito ako dumiritso sa tinutuluyang apartment nila ng ate niya para maglabas ng sama ng loob.Hinaplos haplos naman nito ang likuran ko. "Hindi ko rin alam Liwayway pero baka mahal nga. Kasalanan ko 'to eh, kasi ako itong nag- insist sayo na bumawi ka. Yan pa tuloy ang napala mo." Sisi nito sa sarili sabay kamot sa ulo niya."Hayaan mo na, mabuti naman ang intensyon natin sadyang pangit lang ang ugali nung hambog na yun. De bale, babayaran ko yun para wala na siyang masabi pa." Buong loob na turan ko at desidido ako sa sinabi."Sigurado ka? Nagtitipid ka na nga sa budget mo idadagdag mo pa yun." Nag- aalalang wika ni Lyneth na tinanguan ko ng mabilis."Magsa
Panay hinga ako ng malalim bago buong loob na nagdoorbell sa apartment ng hambog. Nakailang pindot pa 'ko bago nito binuksan ang pintuan.At nang buksan niya ito ay inilahad ko kaagad ang pera sa kamay ko.Kumunot pa ang noo nito habang mataman na nagpalipat lipat ang tingin sa aking mukha at kamay bago nagsalita. "What's that?""Edi pera. Bulag ka ba?" Sarkastikong sagot ko naman habang nakanguso.Sarkastiko din itong napangisi sabay iling. At mas lalo akong nakaramdam ng insulto nang bigla na lamang itong tumalikod na parang walang gana at interes."Hoy ano ba! Hindi 'to galing sa pagbebenta ng laman o nakaw kaya tanggapin mo na." Mariing sambit ko kaya napalingon siyang muli."Eight hundred pesos? Ano namang gagawin ko sa eight hundred pesos Miss? Damn! You better keep it! Di ko kailangan yan." Seryosong sabi nito kaya mas lalo akong nakaramdam ng inis."Masyado bang maliit kaya di mo tatanggapin? Magkano ba talaga ang halaga nun hah? Sabihin mo na para matapos na tayo." Buong loob