Kabanata 8

( Cole's POV )

Nakangiti ako matapos makita ang resulta ng painting na pinagpuyatan ko. It is an image of my late mother. She was smiling from ear to ear and that made her even more beautiful.

"I miss you mom!" Emosyonal na sambit ko habang inaalala sa aking isipan ang mga panahong buhay pa si mommy at masaya kaming magkasama. I was a teenager when she died due to a car accident. At ang araw na nawala siya ay ang pinakamalungkot na araw na nangyari sa buong buhay ko.

Napailing kong pinahid ang namumuong butil sa aking mga mata. Sadyang napakababaw ng mga luha ko sa tuwing naaalala ko si mommy.

Muli kong tinitigan ang painting. It was supposed my try out bago ko sisimulan ang pagpipinta sa mga kliyenteng nakuha ni Jonas. And I'm just so overwhelmed and satisfied sa outcome dahil kuhang kuha ko ang pigura at hitsura ni mommy. Nakakatuwa lang isipin na kahit ilang taon akong huminto sa pagpipinta ay hindi pa rin pala nawawala ang talento kong ito na namana ko pa sa aking yumaong abuelo