Chapter 5

"Tatawagan ko na ba siya?" tanong ko habang nilalaro ang telepono sa kamay ko.

"Paano kung tama ang sinabi ni Eugene? Paano kung hindi ko nga siya makumbinsi?" alanganin na sabi ko saka pinatong ang telepono sa ibabaw ng lamesa.

Sinabi ko kasi kay Eugene ang plano ko na kausapin si Mark para kumbinsihin siya na umuwi ng Pilipinas. Nararamdaman kong si Mark lang talaga ang makaka-kumbinsi kay Jack na magpa-opera at saka para na rin magkaayos na ang dalawa sa hindi nila pagkakaintindihan. Tinakot ko siya na mag-resign ako at magpapakalayo kapag hindi siya makinig sa akin pero hindi man lang siya natinag. Good luck and I'm happy for you ang tanging sagot niya. Wala na kasi ako maisip na paraan at habang tumatagal ay mas nagiging kritikal ang sitwasyon niya. Tulol man si Eugene sa plano ko pero ito na lang ang naiisip kong paraan. Wala na akong oras at kailangan ko ng kumilos bago pa mahuli ang lahat.

"Pero hindi ko naman malalaman kung ano ang magiging reaksyon niya kung hindi ko siya kakausapin." kontra ko naman pagkalipas ng ilang sandali.

Kinuha ko ang phone ko at umayos ng upo. Saglit muna ako pumikit saka huminga ng malalim bago ako nag-dial. Binigay ni Tita Rose ang number niya kahit pa nga may alinlangan siya. Never ko pa nakita at nakausap ng personal si Mark kaya wala akong idea kung ano ang itsura pati na rin ugali niya. May nakikita akong mga picture niya pero hanggang doon lang. Ang pagkakaroon ni Jack ng iba't ibang babae ang tanging naisip ko na dahilan kung bakit galit siya. Sinabihan naman ako ni Jack na posibleng may sabihin si Mark na hindi maganda kaya hinanda ko ang sarili ko. Wala akong pakialam kung ano ang sasabihin niya ang mahalaga sa akin ay makuha ang atensyon niya. Nakailang ring na pero wala pa ring sumasagot sa kabilang linya. Naisip ko na baka busy siya kaya hindi sumasagot. Papatayin ko na sana at plano ko na lang na tawagan sa ibang araw.

"Hello!" mahina na bati ko ng biglang mag-open sa kabilang linya pero nagtaka ako ng wala naman tumugon.

"Hello?" nagtataka na sabi ko ng wala pa ring sumasagot.

Tiningnan ko ang phone ko sa pag-aakala naputol na ang tawag pero ongoing pa rin. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng inis dahil halata namang may nakikinig sa kabilang linya. Tumayo ako at pumunta sa balkonahe para mabawasanan ang pag-init ng ulo ko. Kailangan maging kalmado lang ako para maging maayos ang pag-uusap.

"Hello. Can I speak to Mr. Mark Joseph Donovan?" tanong ko na hindi ko naitago ang pagkainis kaya saglit ako napapikit.

"What do you want?" halos pasigaw na tanong ng taong nasa kabilang linya.

Hindi na ako nagulat sa tono ng pagtatanong niya dahil sigurado akong sinabihan na siya ni Tita Rose na tatawag ako. Expected na niya ang tawag ko kaya hindi na siya nag-abala na alamin kung sino ako. Huminga ako ng malalim para pakalmahin ulit ang sarili bago ito sagutin.

"Queen tandaan mo kailangan mo siyang makumbinsi no matter what. Kailangan mo habaan ang pasensya mo," paulit-ulit na paalala ko sa sarili.

"Gusto ko sanang mag-usap tayo tungkol kay Jack. Hindi naman siguro lingid sa kaalaman mo na kritikal na ang kalagayan niya. He badly need the operation as soon as possible. Sabi ng Doctor his heart is not doing well and as days goes by lalo siyang nahihirapan. Hindi na umeepekto ang mga gamot na iniinom niya," sabi ko at bigla siya tumawa kaya natigilan ako.

"May nakakatawa ba sa sinabi ko?" inis na tanong ko sarili habang tumatawa pa rin siya.

"May angking kabastusan pala ang lalaking ito." Gigil na sabi ko sa sarili.

"Jack?" nakakaloko na tanong niya at nakakunot ang noo ko.

"So you're calling me now because you want me to convince him for your own benefit. Now you're afraid that if he dies you'll be left with nothing," sarkastiko na tugon niya and I just rolled my eyes.

Hindi ako makapaniwala sa naririnig ko dahil hindi iyon ang inaasahan ko. Hindi ko lubos maisip na makitid pala siya mag-isip. Imbes na kalagayan ng Ama niya ang isipin ibang bagay pala ang inaalala niya. Kung nasa harap ko lang ang lalaking ito malamang ay nasampal ko na siya sa sobrang galit. Curios tuloy ako kung ano kaya ang sinasabi ni Tita Rose sa kanya tungkol sa akin.

"Gago ka nga. Mas iniisip mo pa ang ibang bagay kaysa sa kalagayan ng sarili mong Ama. Ganyan ka ba kawalang puso para tiisin na hindi siya makita kahit alam mong any moment pwede siyang mawala. Hindi mo ba alam na nangungulila siya sa iyo. Hinihintay ka niya umuwi para makasama ka pero ang taas ng pride mo. Napaka-selfish mo dahil hindi mo man lang naisip na baka nahihirapan at nasasaktan din siya. Sa panahon ngayon mas kailangan niya ng karamay at higit sa lahat ay kailangan ka niya. May responsibilidad ka pa rin sa kanya bilang anak niya," nanggigil na sabi ko.

"Are you sure he needs me? I don't think so. He just wants to clear his conscience. Mukha namang marami kayong nagmamahal sa kanya especially you kaya you don't need me to be there. Well, I should be thanking you for not leaving him. He almost gave you everything and I won't be surprised if the day comes I'll see your name on his will. But let me warn you Queen it won't happen and I won't let it happen. You can fool him and anyone but not me. I won't let you walk away easily with his properties," sabi niya.

"Good to know na kahit paano ay nag-aalala ka pa rin kay Jack. Mukhang updated ka naman sa mga nangyari kay Jack kaya hindi ko na kailangan banggitin ang iba pang bagay," natatawa na sabi ko.

Nabuhayan ako ng loob dahil sa sinabi niya. Tamang-tama lang ang naisip ko na plano at ngayon sigurado na ako na magiging matagumpay iyon. Hindi ko alam kung natutuwa ba ako, maiinis o magagalit sa oras na 'yon. Kahit pala paano ay may alam ito sa mga nangyari kay Jack at mukhang mas higit pa. Sabagay alangan naman na pabanguhin ni Tita Rose ang pangalan ko.

"I know everything and I also know what you are up to. You're the kind of person who will do everything just to have it all. Hindi ka titigil hanggang hindi mo nakukuha ang lahat at gusto mo na sa iyo lang lahat ang atensyon. I don't know kung nagbubulagbulagan lang ba si Papa o ginayuma mo siya para gawin niya lahat ng ito. Sigurado ako na masayang-masaya ka ngayon dahil hindi ka na mahihirapan pa," sabi niya at nakagat ko ang ibabang bahagi ng labi ko para pakalmahin ang sarili ko.

Sanay na akong hinuhusgahan ng ibang tao pero kahit ganun ay nasasaktan pa rin ako. Pero okay lang 'yon sa akin dahil kilala ko ang sarili ko at hindi ko kailangan ipagsigawan kung ano ako.

Tanging malapit na tao lang ang nakakakilala sa akin at sapat na iyon para sa akin. Hindi ko naman kailangan pasayahin at gumawa ng mga bagay para lang magistrate ako ng ibang tao.

"Wow, hindi pa man tayo personal na nagkikita pero may assessment ka na agad sa akin. Sabagay ang mga taong katulad mo na makitid ang pag-iisip hindi mag-aaksaya ng panahon na kilalanin muna ang tao bago husgahan," natatawa na sagot ko.

"Kaya ako tumawag gusto ko lang naman malaman kung tutulungan mo ba akong kumbinsihin si Jack o hindi," sabi ko at siya naman ang tumawa ng malakas.

"Nababaliw na siguro ang taong ito." sabi ko sa sarili habang hinihintay ang sagot niya.

"No!" mariin na sagot niya.

"Okay. Siguro kailangan na naming madaliin ang pag-aasikaso ng kasal," nakangiti na sabi ko.

"What?!" malakas na sigaw niya at hindi ko mapigilan ang mapangiti.

"Dapat kasi after pa ng recovery niya kami magpapakasal pero ngayong mukhang kailangan na namin madaliin. Thinking of it mas dapat palang hindi na magpagamot si Jack para mas mapabilis ang lahat," nakangiti na sabi ko pa.

"Don't you dare do that. I won't let you have it all just like that." sigaw niya

"Bakit hindi Mark wala namang ibang tao na pwede niyang pag-iwanan. Ang kaisa-isang tao na dapat magmamana ay hindi naman interesado. Willing naman akong tanggapin ang laha at wala namang problema sa akin," tugon ko.

Galit na galit siya sa idea na iiwan sa akin ni Jack ang lahat. Gagamitin ko ang pagkakataon na ito para mapauwi siya ng Pinas. Kung kinakailangan na magpanggap ako na fiancée ni Jack ay gagawin ko.

"Hindi nga talaga ako nagkamali na pera lang talaga ang habol mo sa kanya. Ito ang tandaan mo gagawin ko ang lahat para hindi matuloy ang mga plano mo. Hindi kita hahayaan na magtagumpay kaya huwag ka muna magsaya," sabi niya at pinigilan ko ang tumawa.

"Huwag ka ng mag-abala Mark I'll take care of everything from here. Aalagaan ko si Jack hanggang sa huli para naman hindi sayang ang mga iiwan niya sa akin. Hindi mo na rin kailangan umattend kasi alam kong sobrang busy ka. I'll just send your regards to him. Don't worry hindi ka naman mawawala kasi anak ka pa rin naman niya," sabi ko.

"Bye Mark." paalam ko

Hindi ko na hinintay ang tugon niya at agad na tinapos ang tawag. Sapat na ang reaksyon niya para malaman ko na tagumpay ang plano ko. Kailangan ko na lang hintayin ang pagdating niya. Sigurado akong nag-iisip na si Mark sa oras na ito ng paraan para hindi matuloy ang kasal kuno na sinabi ko.

"Success!" Masaya na sigaw ko.