Chapter 9

>ix<

"Naiinis talaga ako pag naaalala ko yung mukha ng Elric na yun," nanggigigil na litanya ni Cass. 

Ilang beses ko na bang paulit-ulit na narinig iyon mula pa kagabi pag-uwi nito. Ang Elric na tinutukoy nito ay ang lalaking humabol sa kanya nung party three months ago. Yep, three months ago na simula ng tinalikuran ko ang lalaking nagligtas sa buhay ko. Three months na din akong nagtitiis ng sakit sa puso dahil sa mga nangyari ng gabing iyon. Kung bakit kahit anong pilit kong kalimutan, pilit na sumisiksik sa isip ko yung ungas na yun. Oo na, hindi ko na ide-deny na sa insidenteng yun three years ago ay na-fall agad ako sa kanya. Tsk. Totoo pala ang love at first sight yun nga lang sa maling tao. Pero ika nga nila, "love is blind". Tss.

Hay, tama na nga. Lalong dumadaing si heart eh. Nasasaktan na naman daw sya. Unti-unting nag-re-replay sa utak ko ang nangyari kaya agad ko iyong pinalis. Ganito ang drama ko sa mga nakaraang buwan pero hanggang ngayon, wala pa ding improvement. 

Napahugot ako ng malalim na hininga at ibinalik ulit ang tingin kay Cass bago pa mag-throwback thursday ang utak ko kahit martes pa lang. 

"Baka kaya iba na yan Cass?" tukso ko sa kanya. 

Lagi nalang kasing ganyan ang eksena niya kapag tungkol sa binata ang pinag-uusapan. Ang lalaking yun kasi ang gustong ipakilala sa kanya ng daddy nya. Palibhasa ay anak ng ninong nya kaya nagsanib-pwersa pa ito at ang daddy nito para paglapitin silang dalawa. 

Kaya heto at pinagsisintir ang pagwa-walk out sa binata at ang pagiging magkasama nila sa trabaho. Nagsimula na daw kasi itong pag-aralan ang pamamahala sa kumpanya. Which means, mas mataas ang posisyon kaysa dito. Bilang tagapagmana nga naman kasi ng kompanya ng magulang nito ay kailangang magtrabaho nito doon. Kaya gustuhin man "daw" umiwas ni Cass ay wala siyang magagawa. Kaya ang ending, dahil isang linggo na silang magkatrabaho, isang linggo na akong piniperwisyo nito ng mga tantrums nya. Nakucurious tuloy ako sa binata. Gusto ko tuloy makita. 

Tumalim naman ang tingin nito sakin habang nilalantakan ang kalahating gallon ng ice cream na dala nito. As if naman matatakot niya ako ng mga ganyang tingin nya. Napailing ako bago umupo sa tabi nya. Nanatili naman syang walang imik habang minumurder ang kawawang ice cream. 

"Huwag mong pagdiskitahan yang ice cream, hindi yan gaganti", puna ko sa kanya nang ibaling ko ang tingin ko sa tv. 

Sumimangot naman syang lalo saka nag-indian sit sa couch. Para tuloy syang bata. Pambihira, parang ngayon lang nainlove to kung umasta. Yun lang, kung inlove nga sya. 

"Bwisit talaga yung lalaking yun. Makikita nya. Gaganti ako," naghuhurumentadong sabi nya. 

"Ano ba kasi nangyari?"

"Paano ba naman Niks, hindi nya ako sinipot," napabusangot syang lalo sa pagkukwento. 

Nalukot ang noo ko sa narinig. Parang may mali. "Akala ko ba nag-walk out ka?"

Bumuntong hininga muna ito bago tinantanan ang pang-aapi niya sa ice cream. "Oo nga, nag-walk out nga ako. Pagdating niya. Kasi naman halos two hours akong naghihintay akala ko hindi na sya dadating tapos nung dapat na paalis na ako, saka sumulpot ang hudas na yun tapos prente pang naupo sa harap ko, akala mo walang nangyari," nanggigigil na kwento ni Cass habang binalikan ulit ang ice cream at duon inilabas ang sama ng loob. Tsk tsk. I pity that ice cream. 

"Tapos ang idadahilan nya lang saken, he accidentally met somebody on his way and that somebody just happened to be his ex. Syete."

Sabagay, lakas maka-hurt nun. Biruin mo maghihintay ka ng pagkatagal tagal para lang malaman na may mas inuna kaysa sayo. Siete nga naman. 

Pinagmasdan ko ulit ang bff ko. Para namang hindi lang siya naiinis dahil kung naiinis lang siya hindi naman aabot sa pagmumukmok at paghuhuramentado ang mangyayari. Hindi naman ganun si Cass, kung bakit ganito nalang sya makareak ngayon. Napangisi tuloy ako sa naisip. 

"Hay naku Cass, kung hindi ko lang alam na nanggigigil ka sa inis, iisipin ko ng nagseselos ka," sabi na sinabayan ko pa ng iling. 

Halos maibuga nya ang isinubong ice cream pagkadinig sa sinabi ko saka ako pinanlakihan ng mata. "NO WAY!" sigaw niya. "Bakit ako magseselos? Magsama pa sila ng ex nya."

"Okay! Okay!" sabi ko sabay taas ng kamay bilang pagsuko. Looking at her, mukha na siyang mangangain ng tao any minute. "Hindi ka na nagseselos. Napaghahalata ka kasi e."

"Dominique", tili nya kaya napatawa ako ng malakas na sinabayan ko naman ng pagtayo dahil baka bigla nalang nya akong sunggaban. Mahirap na katabi ko pa naman sya. Sarap kasing asarin nitong si Cass ee, saka madalang lang siyang mainis ng ganito kaya sasamantalahin ko na. 

"Alam mo kasi bakuran mo na para hindi kung sino-sino ang lumalapit," tudyo ko pa. Lukot na lukot na tuloy ang mukha nya. 

"Bakit ko gagawin yun? Never kong gagawin yun. Hinding hindi ko magugustuhan yung lalaking yun ever. Itaga mo yan sa bato." Idinuro pa nya sakin yung kutsarang hawak nya. "Dun nalang sya sa mga babae nya. Mga pangit sila. Tapos akala mo kung sinong gwapo. Naku!" 

Napapalatak pa ako sabay iling saka iwinagayway sa mukha niya ang isang daliri ko. "Wag kang magsasalita ng tapos, bessy. Baka kainin mo sinabi mo," banta ko sa kanya. 

Umiling naman sya at hindi man lang natinag sa pananakot ko. "Hindi mo ko matatakot  dahil hindi ako maiinlove sa ungas na yon. Nevah!"

"Sabi mo yan aa. Tatandaan ko yan."

"Hay! Enough of this! Ang mabuti pa, samahan mo nalang ako sa birthday--"

"Ayoko na Cass," putol ko sa sasabihin nya. Sinabi ko noon na hinding hindi na ako sasama sa kanya sa kahit anong social events o gatherings. Ayoko ng magkaroon pa ng kahit katiting na pagkakakataong magsalubong pa ulit ang landas namin ng lalaking gusto ko ng kalimutan. Naiisip ko na naman ang magaganda niyang mata. 

"Don't tell me naaalala mo na naman sya?" untag nya na may paninita sa tinig.

Ipinilig ko ang ulo ko para alisin ang biglang sumagi sa isip ko. Hindi ko siya sinagot sa halip ay bumalik ako sa tabi niya at kinuha ang ice cream sa kamay nya at sumubo. 

Pinanliitan nya ako ng mata. "Akala ko ba kinalimutan mo na?"

Bumuntong-hininga ako. Gigisahin na naman ako nito. Buti nalang wala sina Cess at Mira kung hindi malala pa sa gisa ang ending ko. 

"Ayoko ng pag-usapan, Cass."

"Aist!" she hissed. "He's no good for you. Forget about him. Alam kong hindi madali sa una pero you'll feel better eventually. It's been three months, since the last time you've met, pasasaan ba't makakalimutan mo din yun. Kung hindi lang ako ginalit nung Elric na yun edi sana naiganti kita dun sa hudas na mapanglait na yun. Akala mo ku--"

"Cass," putol ko sa kanya. "Ayoko ng maalala, please. Kinakalimutan ko na eh."

Alam kong concern lang sya sakin at alam ko din kung gaano siya, or sila nila Cess at Mira, kainis kay Marione pagkakwento ko sa kanila ng nangyari pero ayoko ng maalala pa yun. Tanggap ko naman ng iba sya sa inaakala ko, pero mahirap pa ring marinig ang katotohanan. 

Narinig ko pa siyang bumuntong-hininga. "Fine. Sorry."

Nag-iba tuloy ang atmosphere sa sala dahil sa naging usapan. Hindi na rin ako kumibo nang manahimik siya. Dumadaing pa rin kasi sa sakit si heart kapag napapag-usapan ang nangyari. 

Nanatili nalang kami sa panonood ng tv kahit palipat-lipat ng channel si Cass. At dahil may balak pa yata siyang gawing piano yung remote, pinabayaan ko nalang tutal ay naglalakbay din naman kung saan-saan ang utak ko. 

Ilang sandali pang nanaig ang katahimikan bago pa namin marinig ang doorbell. Napaisip naman ako. Wala naman akong inaasahan ngayon, wala ring ibinilin si Cess sa akin kung may magpupuntang kakilala. 

"May inaasahang kang bisita?" usisa ni Cass. 

"Wala," nagtataka kong sagot. 

Agad akong lumapit sa pinto habang ibinalik naman ni Cass ang tingin sa tv. 

Nalaglag yata ang panga ko pagkabukas ko ng pinto. Hombre. Husme, may Greek God na nahulog galing langit. Nagmimilagro si Lord. Naglaglag ng hombre sa pintuan namin. Grabe, kinabog na niya ang mga nakikita kong model at artista sa tv. 

Looking at him, mukha siyang may pupuntahang business meeting. Soft but manly ang features nya. Mula sa hindi kakapalang kilay, expressive pero makikitaan ng kapilyuhan ang mga mata, matangos na ilong hanggang sa manipis at mapupulang labi, walang sinabi ang mga artista. Pero mas gwapo pa din si... 

Nagitla ako sa bigla kong naisip. Siya na naman ba ang comparison? Binalingan ko ulit ng atensyon ang lalaki sa harap ko at pinasadahan ng tingin, head to foot. Napaka-formal nito sa business suit na suot. Lalo tuloy nakagwapo sa kanya. Pati ang tangkad. Para na siyang lumabas sa magazine at kumatok sa pinto ko. Pero mas maganda pa ring magdala ng damit si Marione. 

Tsk. Ano ba? Ipinilig ko ang ulo ko. Nakangiti na sakin si Mr. Handsome. Masyado ko na yata siyang pinagmamasdan. Kahit gwapo sya sa ngiting yan, kay Marione lang nalalaglag ang panty ko pag ngumingiti. 

Napasinghap ako sa naisip. Buset na utak to, hindi ba talaga titigil kakaisip sa ungas na yun. Kailangan ko na talaga ng mapapaglibangan para hindi kung saan-saan napupunta ang utak ko. 

"Uh... Hi!" tila naiilang na bungad ni kuyang gwapo. Medyo napatagal yata ang pagmamasid ko. Peste, may naalala ako sa kuyang gwapo. Urgh. 

Nginitian ko siya ng matamis. May gwapo na sa harap ko, sya pa iniisip ko. Pambiriha naman. 

"Hello, Mr. Handsome," nakangiti ko pa ring sagot sa kanya. 

He smiled humbly. Oo nga mas gwapo si Marione pero nakakakilig din naman itong ngumiti. Teka nga, gwapong naka-business suit, hindi kaya? 

"Looking for someone?" pagkukumpirma ko.

Nabasa niya siguro sa reaksyon ko na alam ko na kung sino ang hinahanap niya kaya sumeryoso ang mukha nya. Nagtaka man ako kung paano niya nalaman ang lugar ko, hindi ko na tinanong. Maybe he had ways. Hindi naman siguro sasabihin ni Cass dito ang address ko para sundan lang sya. 

"Is she?" nag-aalangan niyang tanong. Akala nya siguro naiinis ako sa kanya dahil sa ginawa niya. Hmm. Tingin ko, it's unnecessary lalo pa't sinundan pa niya dito. Baka naman may namumuo na. 

Napangisi ako ng wala sa oras. "Cassidy," tawag ko sa loob. "May naliligaw na Greek God dito, hinahanap ka."

"Ano?" curious na tanong ni Cass saka lumapit sa amin. 

Natigilan siya sa paglapit ng makita kung sino ang bisita. Ang kaninang kalmado niyang mukha ay napalitan ng pagkairita at inis. Agad ang tensyong bumalot sa paligid. 

"Anong ginagawa mo dito?" hasik agad ni Cass. 

"Sinusundo ka," matigas na sagot ni Mr. Handsome na kung hindi ako nagkakamali ay ang Elric na sinasabi niya. 

Uh-oh. Mukhang hindi maganda to. Feeling ko kailangan ko ng umalis dito at baka pati ako madamay. 

Laking pasalamat ko ng biglang tumunog ang cellphone ko na nasa coffee table. Nanatili pa rin ang dalawa sa kinatatayuan habang nagsusukatan pa rin ng tingin. Hindi ko naman na sila inintindi at kinuha nalang ang cellphone ko. Agad ko iyong sinagot pagkakita ko sa pangalan ni Cess sa screen. 

"Hello, Cess," bungad ko. 

"Nikki, pumunta ka dito sa resto. Bilis. Gusto kang kausapin ni Sir Eros," diretsahang sabi nito ng may pagmamadali. 

Nabigla man ako sa sinabi ni Cess ay agad din akong nakabawi at binalingan ang dalawa. Mukha namang nabawasan na ang tensyon kaya hinarap ko si Elric na nakatayo pa din sa may pinto. I mentally slapped myself. Hindi ko pa nga pala siya napapapasok. 

"Ehrm..," basag ko sa katahimikan. "Elric, right?" paninigurado ko pero hindi na ako naghintay pa ng sagot nang lumingon na sya sakin. "Come in."

"Dominique--," reklamo ni Cass. 

"Bisita siya Cass so better treat him nicely", putol ko sa kanya bago pa siya makapaglitanya. Alam kong kokontra sya pero this is my place kaya kailangan niyang sumunod. "Ikaw na ang mag-asiste sa kanya. Ikuha mo ng juice at makakain. Kailangan kong umalis, pinapupunta ako ni Cess sa resto. Hindi ko alam kung bakit."

"Sasam--"

"Hindi. Dito ka lang. Nakita mong may bisita tapos iiwan mo?" Tinignan ko sya ng masama. Tsk tsk. Tatakas ka pa ee. 

Ibinalik naman nya sakin ang matalim na tingin. Alam kong sinasakal niya na ako sa utak nya pero tingin ko kailangan nilang mag-usap. Hindi naman siguro pupunta dito tong gwapong to kung walang pakialam sa kanya. 

"Tss," angil ni Cass pero hindi ko pinansin. Nilingon ko ulit si Elric. "Upo ka muna handsome. Si Cassidy na bahala sayo."

Nakita ko namang napangisi ang gwapo, yun nga lang hindi ko alam kung dahil sa inaddress ko sa kanya o ang kaalaman na mapagso-solo silang dalawa ni Cass. 

Nagdadabog namang sumunod si Cass at nagpunta sa kusina habang naupo naman sa sofa si Elric. Mukha namang hindi pa magpapatayan itong dalawang ito kaya pumanhik na ako para makapagbihis.