Damon & Luci 19

Luci's POV

"Mama!"

Hindi ko napigilan ang paglunok nang marinig ko siyang tawagin akong 'mama'. I never thought a single word from her would make me this happy.

"Luna Marie."

Lumapit ako sa kaniya with open arms. Nagmamadali siyang bumaba mula sa kinauupuan niya at patakbong lumapit. Agad niyang itinaas ang dalawang kamay para sa akin.

"Mama!"

I tried so hard not to cry, pero nanakit lang ang lalamunan ko sa pagpipigil ng luha.

Luna Marie. Anak. Baby ko.

"Baby, I'm sorry, ngayon lang bumuti ang lagay ni Mama. Ngayon lang kita nabisita."

Nakaluhod na ako sa sa sahig habang yakap siya. Oh, God, thanks for healing me. Thank you for keeping us safe all these years. Ngayon, yakap ko na ang anak ko. Her body is so tiny. Kumakain kaya siya nang maayos dito? Nakikipagkaibigan ba siya sa ibang bata?

Ang dami kong gustong malaman. Ang dami ko rin gustong ibigay sa kaniya. At una na roon ang kaligtasan.

Natuon ang paningin ko sa picture namin dalawa na nakadikit sa pader sa harap ng maliit na ta