Damon & Luci 13

Damon's POV

SA PANGALAWANG pagkakataon, para akong mababaliw nang isipin na wala na nga talaga si Luci. Na ito ang bangkay ng babaeng natagpuan namin noon at ito ang inilibing namin.

Kung hindi... kung hindi ito si Luci, ano ang nakita ko kanina? Sigurado akong walang ganoong pilat ang asawa ko. At sapat nang patunay iyon para masabing ang babaeng palagi kong kasama ay ang anak nina Mang Ernesto at Aling Guada. Kahit sabihin pang taliwas ang nararamdaman ko.

Siya si Laura, hindi ang aking asawa. Hindi ang Luci ko.

***

"Damon! Gising, Damon! Gising!"

Naalimpungatan ako nang yugyugin ng kung sino ang balikat ko. Ang nakangiting mukha ni Luci ang bumungad sa akin.

"Luci?"

"Amoy alak!" Nagtakip ito ng ilong matapos ngumiwi.

Matagal akong natigilan habang nakatitig sa mukha niya. Natawa ako kasabay nang pag-iling.

"Hindi nga pala ikaw si Luci. You're Laura."

Tumango ito. "Ako Laura, hindi Luci."

Tumayo ako at dumiretso sa shower. Buong gabi akong naglasing kagabi. Kung hindi pa ako ginisin