Chapter 2

Chapter 2

Napabalikwas ako ng bangon, pakiramdam ko ay hinahalukay ang kaloob-looban ng tiyan ko.

Dali-dali akong pumasok sa banyo at at saka sumuka, ngunit wala namang ibang lumalabas kundi tubig lang.

Itinapat ko ang mukha sa gripo ‘tsaka naghilamos. “Baby, ‘wag mo naman pahirapan si mommy nang ganito.” nanghihinang ani ko.

Tutal nagising narin naman ako ay naligo na ako at nagbihis.

Bumaba na’ko, kailangan ko munang kumain bago pumasok pansin ko ang pagiging magugutomin ko lately. Naabutan ko silang nasa dining at ako nalang ang hinihintay.

“Oh hija nandito kana pala, papaakyatin ko pa sana angkuya mo.” saad ni Mommy habang naghahanda ng plato.

“Ang aga mo yata ngayon?” tanong ni Dad na nagbabasa ng diyaryo habang nagkakape.

Hindi ko nalang sya pinansin at umupo sa tabi ni kuya. “Hi lil’ sis!” Napaismid ako sa nakakalokong ngiti ni Mico.

Binelatan ko muna siya bago pinagsalikop ang mga braso ko at yumukod sa lamesa. Hindi ko alam kung bakit pagod na pagod ako gayong kagigising ko lang naman.

“Masama gising mo, bhie?” Nahampas ko ang makulit na kamay ni kuyang kanina pa kumakalabit sa’kin. Bhie? Anong kagaguhan na naman ba ang natutunan niya sa kaka-scroll niya sa f******k. Imbis na magaral paghahanap ng makaka-relationship status ang pinagkakaabalahan. Hindi niya pa nga ibinabalik ang earpods ko!

Tinignan ko sya ng masama. “Stop it Mico! You're making my day worst.” Kumunot ang noo niya, namilog ang mga mata ko ng seryoso niyang himasin ang tiyan niya.

Shit! Alam na ba ni kuya?

Handa ko na sanang takpan ang bibig niya sa kung anong maari nyang sabihin kila mommy, nang bigla syang nagsalita.

“Gutom na gutom nako sis, ang tagal mo kasi.” aniya sabay tawa nang malakas gamit ang pambabaeng boses.  Napabuntong hininga naman ako. Nakakaasar talaga siya, gusto ko na siyang ipaampon. But at some point I felt relieved.

“Ginulat mo’ko! Akala ko kung ano na...” papahina kong ani.

“Ilang beses ko bang dapat sabihin sayo na tawagin mo’kong kuya!” reklamo niya na ikinairap ko.

“Mas matanda ka nga utak mo naman pambata.” Gatong ko sa sinabi niya.

“Ang sungit mo, may period kaba o baka naman buntis ka,” Natigilan ako ibinulong niya.

Lalong tumalim ang tingin ko sa kanya. “Just kidding.” Ginulo niya ang buhok ko na kaaayos ko lang kanina kaya naman binatukan ko siya.

“Tama na yan! Kayong dalawa, kakain na.” Saway samin ni Mom.

Umayos naman kaagad si kuya ng upo sa takot na mabato ng sandok.

Tumatawa ko siyang tiningnan bago kumuha ng strawberry sa bowl. Nakakailang kuha na ako nang maramdam kong parang tumahimik ang paligid.

“Uh anak, hindi ba’t hindi ka kumakain ng strawberries.” nagtatakang tanong ni Mom.

Naiwan sa ere ang isusubo ko sanang strawberry, ngali ngali kong batukan ang sarili. Napaubo ako dahil sa mga titig nilang hindi makapaniwala.

Sino ba namang hindi, noon kasi ay makaamoy lang ako ng strawberry nasusuka na ‘ko.

Tumikim muna ako bago sumagot. “Uh n-nung natikman ko masarap pala hehe nagdala po kasi si Lily the other day.” bahaw akong tumawa at saka ipinagdasal na sana lumusot ang paliwanag ko.

Nakahinga ako ng maluwag nang satingin ko ay napaniwala ko sila. Napabuntong hininga ako bago pasimpleng dumukot ng isang strawberry. I wonder what would be their reactions kapag nalaman nila ang sitwasyon ko.

I bitterly smile. Naiiyak ako. Syempre itatakwil ako ni Daddy.

He's expecting too much from me.

Too much to the point na nasasakal na ako.

Matapos kumain ay nagpaalam nako, ihahatid dapat ako ni kuya pero tumanggi ako.

College na siya at hanggang ngayon ay misteryo pa rin sa’kin kung bakit lumayo pa siya ng papasukan imbes na sa school ko na malapit lang naman dito.

Iwinaksi ko na nalang iyon sa isipan at saka nagpaalam kay kay Mom and Dad.

Nanlalambot kong nilakad ang daan papuntang gym. Sports fest nga pala ngayon at pati kaming mga college student ay required na sumali

Sa kasamaang palad ay kasama namin ang mga seniors kaya kahit hindi ko gustuhin ay makakasama ko si Tyler.

Binigay sa’kin ni Ma'am Ferrero ang list of attendees kung sino ang hindi sasali ay walang grade sa kanya.

As a class president, ay kailangang ako rin ang mag record ng mga gagawin.

Binasa ko ang mga nakasulat at volleyball ang unang game.

“Bes, namumutla ka may sakit ka ba?” umiling lang ako kay Lily sa takot na kung saan pa mapunta ang usapan namin.

“I'm Fine.” tango ko sa kanya pasalamat ako dahil hindi na siya nagtanong pa.

Nagsimula na ang match at unfortunately kami ang una. Freshmen laban sa Senior ng Business Ad class 1. So basically kalaban namin ang section ng dalawang Montero.

Pawis na pawis akong umupo sa bench dahil nakakapagod magpabalik balik. Nasa second half na ang game, mamaya pa naman ang mga babae. Ako ang nagpresintang maging referee dahil ayokong sumali.

Busy akong nagchecheck ng mga nakalaro na. When someone handed me a bottled of water.

Nagtataka akong tumingin kay Tyler. “Drink it. It's bad for a referee to dehydrate herself before the girl's match. Hassle pa ang maghanap ng iba.” mahabang pagliwanag niya nang hindi tumitingin sa’kin.

Nainom ko na pero may natira pang kalahati. Tiningnan ko naman sya ng ano-pang-kailangan-mo?-look.

Nagkibit balikat siya, at saka biglang hinablot sa akin ang bote at walang pasabing ininom. Napaawang ang mga labi ko sa ginawa nya. Nainuman ko na’yon eh.

Sinamaan ko sya ng tingin. “Bakit mo ininom?” Tumawa lang sya. At saka ako tinalikuran.

Inis kong ibinato ang walang lamang bote. “Hey! Kinakausap pa kita, antipatiko!” Tumigil siya sandali bago lumingon.

He winked at me. “Nauuhaw din ako. By the way it tastes strawberry.” saad niya na talaga namang nagpalaglag ng panga ko.

Nauuhaw pala siya edi bakit niya ibinigay sa’kin. Is he hitting on me? Natira na nga niya ako tapos papaasahin pa niya? He's impossible.

“Stop laughing will you.” saway ko ng tumawa tawa siya. Tawang nakakarindi talaga sa pandinig.

Iniwan ko na siya doon, parehas sila ni Mico nakakainis ang pagmumukha.

Naglalakad na ako papunta kay ma'am Ferrero para sana ipasa ang list nang may humarang sa daanan ko.

“‘Di ba sabi ko layuan mo ang kambal!” tiningala ko siya. Ano na naman ba ang kailangan ng babaeng ito.

“Wala ako sa mood makipagaway sayo, kaya tabi!” mabigat ang pakiramdam ko ngayon, kaya tumabi tabi siya at baka ‘di ako makapagpigil masargo ko ang mukha niya.

“Pa'no kung ayaw ko?” aba ang tapang ng gaga.

Itinaas ko ang kamay sa mukha niya. “Talk to my hand.” Lalagpasan ko na dapat sya ng hilahin nya ang braso ko ‘tsaka ako kinaladkad sa bleachers ng section nila.

What do they think they're doing huh? May tigiisang hawak na bola ng volleyball ang mga kaibigan niya.

“Girls!” napatingin ako kay Traisy may hawak na rin siyang bola

Shit. I think I know now what will they do next, nasa pinaka dulo ng gym to kaya naman hindi mapapansin ni Ma'am Ferrero kung ano ang plano nilang gawin.

“Now!” sigaw ni bruha na naging hudyat para isa isa nila ‘kong batuhin ng bola.

Ihinarang ko ang kamay ko sa tyan ko.

Malakas ang pagkakabato nila kaya naman napapadaing ako sa bawat pagtama. Napaluhod ako nang may tumamang isa sa tuhod ko.

“Stop!” sigaw ko ng may tumama sa tagiliran ko.

They almost hit my baby. Damn it!

“Girls, ako naman.” tiningnan ko si Traisy ng masama hindi ako makatayo masakit ang tuhod ko.

Bumwelo na sya. Nakatitig lang ako sa bola ng ibato na nya ito. Ramdam ko ang lakas ng impact nang pagkakatama nito sa ulo ko. Nahihilo ako.

Bago ako mawalan ng malay ay nakita ko pa ang pigura ng isang lalaking tumatakbo sa direksyon ko.

“Tyler.”

Nagising ako at tumambad sakin ang infirmary.

“Aww!” d***g ko nang biglang kumirot ang ulo ko nang may makapag akong benda.

Yung list hindi ko pa pala naibibigay kay maam! Dali Dali akong bumaba pero biglang sumakit ang tuhod ko.

“Stop moving, na-sprain ka.” napaangat ako ng tingin kay Tyler.

“Pero yung list-” he cut me off

“Ipinabigay ko na kay Lily” tumango nalang ako.

Namayani ang katahimikan sa pagitan namin. Nagulat ako ng buhatin niya ko.

“What are you doing?” Takha kong tanong at hindi naman niya ako pinansin.

Hapon na rin pala ang tagal ko namang nakatulog. Akala ko ay dadalhin niya ko sa room ko pero lumiko siya papuntang gate.

“Where are we going? Ibaba mo nalang ako kaya kong maglakad.” I insisted pero mas hinigpitan niya lang ang kapit. Muli ay tinanong ko siya hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil sumagot siya, o kakabahan dahil sa isinagot niya.

“My pad.”