Chapter 7

Chapter 7

“Misha,” Napatigil ako sa paglalakad ng sabayan ako ni kuya.

“Ayoko. Alam mo namang hindi lang dahil galit ako sa kanya ang dahilan ‘di ba.” mahabang sumbat ko sa kaniya.

“Hindi naman kita pipigilan sa desisyon mo e, nandito lang naman ako kasi napagutusan ako,” Kamot ulo nkyang sabi.

Inirapan ko siya. “Ewan ko sayo bumalik kana nga ng pilipinas!” Pinalo ko pa siya sa balikat.

“Ganyan mo na ba talaga kaayaw sa’kin kaya pinapaalis mo na ‘ko?” paawang aniya.

“Oo, kaya umuwi ka na,” Nilagpasan ko na siya.

Pero nararamdaman ko pa ring sumunod siya hanggang sa akbayan niya ako.

“Oh, bakit hindi ka pa umaalis?” tanong ko.

“E, nandito na lang din ako bibisitahin ko na mga pamangkin ko,” Kindat niya na akala mo’y napaka-bright ng idea niya.

Hanggang sa makabalik na ako sa tarabaho ay hindi pa rin mawala ang pagkakakunot ng noo ko.

Padagdag ng padagdag ang mga iisipin ko.

Wala namang kaso na kahit may alitan kami ni dad hindi ko naman ilalayo ang mga anak ko sa kanya ‘caus