Chapter 3: We're getting closer
Jack's Perspective
"Jack, ano na?!" Pangungulit ni Zio sa akin, and he's so annoying dahil kahapon niya pa ako kinukulit about kay Angel, at naka-ilang ulit na din ako sa kakasabi sa kanya na walang namamagitan sa amin ni Angel, nakasabayan ko lang siya at 'yun lang at wala nang iba pa, pero hindi siya naniniwala at hindi niya talaga ako tinitigilan."Zio, wala nga eh, eh di sana pinuntahan ko siya kahapon after school if may namamagitan nga sa aming dalawa," I exclaimed and finally he stop, sawakas napagtanto niya na din na its reasonable."Malay ko ba, what if your relationship with her is just a secret, who knows, bro," laking gulat ko sa sinabi niya, hindi ko alam kung matatawa ba ako o hindi sa sinabi niya. Like, for real? Me? In a secret relationship? No way!Napahawak ako sa ulo ko dahil sa sakit ng ulong dulot ni Zio at mas lalo pa itong sumakit nang bigla siyang kumanta."Why can't I hold you in the street? Why can't I kiss you on the dancce floor?..." patuloy na pagkanta niya.Binalewala ko na lamang ang trip ni Zio, at iniwan siya nang bigla na lang may kung anong bumangga sa akin, at ramdam ko ang malamig na tubig na tumapon sa akin.
"I'm sorry, sorry!" Paghingi ng tawad sa akin ng isang babae, and I got surprised to see Angela in front of me, at bigla niyang nilabas ang panyo niya mula sa bag niya at pinunasan ang damit ko, but I grab her hands immediately."Please don't do that, I'm okay," I said at ngumiti sa kanya."But...""Okay lang talaga ako," agad kong sabi."But for me, it's not! This is emberrassing!" sabi niya at ang lahat ng student ay nakatingin sa amin, at ramdam ko ang pag-aalala ni Angel, dahil basang-basa ang suot kong puting t-shirt."Don't worry miss, okay lang si Jack, right Jack?" Biglang sulpot ni Zio na nasa tabi ko na pala at iniabot sa akin ang jacket na hawak niya.
"Use this," bulong sa akin ni Zio, and wow, he's a hero of the day. I didn't expect that, may kabutihan din pala itong baliw na kaibigan ko.
Isinuot ko ang Jacket na ibinigay ni Zio upang matakpan ang t-shirt kong ngayon ay basang-basa na, and I look at Angel, she's speechless.
I smile, " See, you don't have to worry, okay?" Sabi ko but she's still frowning.
"Bro, it's your chance, bye," rinig kong bulong ni Zio sa akin as he walks away, at ngumiti ako sa kanya at ibinulong ang salitang, "Thank you, bro," and he lift his hand and give me a thumbs up."Ang tahimik mo ata? Okay nga lang ako, huwag ka ng mag-alala,okay?" Sabi ko.
"Sigurado ka, okay ka lang?" Tanong niya."Yes, I promise," sagot ko.
Nagpabuntong-hininga si Angel sabay tingin sa mga mata ko, "Haiist, hindi ako matahimik, let's go somewhere," sabi niya at nanlaki ang mga mata ko. "What do you mean?" Pagtatakang tanong ko sa kanya at ngumiti siya. Gosh! She's beautiful!"Akong bahala, sumunod ka na lang," sabi niya at nagsimula nang maglakad, at heto naman ako, I have no idea where we are going but then, I chose to follow her. "Saan ba tayo pupunta?" Tanong ko habang sinusundan siya, "Basta, sumunod ka lang," sabi niya. Nasa likuran niya ako kaya naman hindi ko makita ang facial expressions niya, I wonder what she's planning to do? But it doesn't matter. As long as I'm with her, I'm okay. Haha.Ilang minuto na din ang lumipas nang umalis kami galing school, pero ramdam ko na ang lamig dahil sa basa kong damit, kaya naman nang makakita ako ng Comfort Room ay agad ko siyang pinahinto sa paglalakad.
"Angel, sandali lang," tawag ko sa kanya at lumingon naman siya agad sa akin.
"Bakit? May problem ba?" Tanong niya sa akin. Hindi ko masabi ang tungkol sa damit ko dahil alam kong siya ang dahilan, kaya naman..."I need to go to the Rest Room, naiihi na kase ako, pwede bang hintayin mo ako sandali? Malapit lang naman," sabi ko sabay turo sa kinaruruonan ng Comfort Room, at natawa naman siya.
"Ganun ba? Yeah, sure. Akala ko kung ano na, hehe, " sagot niya at agad naman akong pumunta sa Rest Room. Pagkapasok ko ay agad kong hinubad ang Jacket ni Zio na suot ko, at isinunod ang T-shirt ko, itinupi ko nang maayos ang basang damit ko sabay lagay sa loob ng bag ko para di malaman ni Angel, baka kase mag-alala na naman siya. Isinuot ko uli ang jacket ni Zio, hindi ako sanay lalo na't wala akong panloob pero ayos lang.
Pagkalabas ko ay tanaw ko agad si Angel, she is waiting in the crowd and I found her sweet and cute, how I wish she's my girlfriend, lalapit na sana ako pero I decided to buy her some snack.
A few minutes later..."Here, thank you for waiting," ngiting sabi ko kay Angel sabay abot sa kanya ng pagkaing dala ko, at nagulat siya sa pag dating ko.
"What are these? Hindi ka na sana pa nag-abala pa," nahihiyang sabi niya sa akin. "It's okay, just accept it," sabi ko at inabot naman niya ang dala kong pagkain and I smile at her."Thank you," she said.
"Saan ba talaga tayo pupunta, sorry for asking but I'm really curious," sabi ko sabay kamot sa ulo ko, hehe.
"Finish your food first," sabi niya at nakita kong muli ang mga matatamis niyang mga ngiti, I'm melting!
"Okay," I said in excitement.
"Good!" She grinned.
***
After eating muli ko siyang tinanong..."So, where are we going?"
"Here," ngiting sabi niya sa akin sabay turo sa likuran ko.
When I turn around, nakita ko ang isang mall and i look back to her.
"What are we going to do here?" I asked.
"Let's go inside, follow me!" She sabay pasok sa loob ng mall, nang makapasok kami ay bigla siyang pumasok sa isang bilihan ng damit, and I knew already kung anong balak niyang gawin.
"Don't try to do what you are planning to do now, I'm telling you," I rapidly said and she paused.
"What do you mean?"
"Don't pretend, Angel. I said it's okay, you don't have to buy clothes for me," I explained.
"What made you think that? I'm going to buy clothes for me?" She said.
I laugh and she bend her brows.
"Why are you laughing?" She said curiously.
"It's because you're not good at lying," sabi ko and she chuckled.
"What made you say that?" She said.
"Because this place is for men's clothes, don't tell me you are going to buy those clothes for you?" Sabi ko sabay turo sa nakasulat na "Men's Clothes."... "At isa pa, kung bibili ka ng damit para sa'yo, bakit kinakailangan mo pa akong isama?" Pangising sab ko and then she began to laugh.
"Oh my gosh! I'm so stupid! Well, bilib din naman ako sayo, you're smart, huh?" Sabi niya sabay tawa.
"Haha, I told you, you're not good on making excuses, haha, aanhin mo naman ang damit panlalaki?" I said and we both laugh.
"Okay, that's so dumb of me."
Hindi ko alam pero napakasaya ko, sinong bang hindi magiging masaya kapag ganitong sitwasyon na ang usapan? I'm sure kayo dinnn kikiligin kapag nasa kinatatayuan ko kayo. Pero mas natuwa ako dahil parang napakalapit na namin sa isa't-isa. There are no words na makakapagpaliwanag sa sayang nararamdaman ko ngayon, sana magtuloy-tuloy na ito, I thought and I keep smiling.
Chapter 4: He's cute... Angel's PerspectiveHaha, natawa na lamang ako nang mahulaan niya ang balak kong gawin. Well, sa totoo lang nabilib talaga ako, ang tanga ko sa oras na ito, bakit nga ba sinabi kong bibili ako ng damit na para sa akin? If I can tell him that it is supposed to be for my father. Urgh! Angel, this is so embarrassing!"Ano na, tara na," sabi ni Jack sa akin at napakunot noo naman ako."Tara? Saan?" Agad kong tanong."Tara na, uwi na tayo, ihahatid na kita," sabi niya sa akin and honestly, kinilig ako dun."Pero hindi pa kita nabibilhan ng damit?" I insisted."Ano ka ba, I told you already, I'm fine," ngiti niya.Pero syempre di ako papatalo sa kanya, haha.Agad kong hinila ang kamay niya and I noticed that he got surprised and he just blush. Oh my! This is the very first time that I saw a man blushing, at ang cute pala nilang tignan sa tuwing nagblublush, akala ko ba
Chapter Five: Meeting my fatherJack's PerspectiveHinihintay ko si Angel dito sa labas ng room nila, halos hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa sobrang saya ko. Sino bang mag-aakala na ang isang tulad niya ay bibigyan ako ng chance, I was the most luckiest man in the world.Habang naghihintay ay narinig ko ang ring tone ng phone ko.Beep!"Bro, nasaan ka? Bigla ka na lamang nawala after dismissal, magpapasama sana ako, eh." - ZioHehe, tinakbuhan ko kase si Zio, nanigurado akong di niya ako makikitang lumabas, ayaw ko din namang ipaalam sa kanya na I am already courting Angel. Kase paniguradong kukulitin niya lamang ako tulad ng dati, he loves teasing people, and I don't have time dahil balak ko talagang sunduin si Angel."I should take this chance to win Angel's heart," I thought as I couldn't stop blushing.Hindi rin gaano nagtagal na
Chapter 6: Our First DateJack's PerspectiveNandito kami ni Angel sa isang restaurant, naisipan ko kase siyang yayain, kaya naman binilin ko kay Dad na ibaba kami sa tabi kanina."Good afternoon, ma'am, sir. May I take your orders please?" Sabi ng isang service crew kaya naman tinanong ko si Angel kung anong gusto niya, pero normal na ata ang sagot na "kahit ano," kaya naman ako na ang namili ng kakainin namin.Habang kumakain natanong ni Angel sa akin si Dad."Oo nga pala, tanong ko lang, is your father is a doctor?" Tanong niya sa akin."Well, yeah, paano mo nalaman?" Sagot ko."Ah, 'yon ba? Siya kase nag-asikaso sa Lola ko last time sa hospital," sagot niya sa akin, nang maalala ko na doon ko nga pala siya nakita sa hospital ni Dad noong nakaraan."Yeah, he is actually the owner of that hospital," pagpapaliwanag ko ng walang halong pagyayabang at nanlaki naman ang mga mata niya sa gulat, mu
Chapter 7: ZIOJack's PerspectiveKinabukasan...Isang napakagandang araw muli ang umaga ko ngayon, bakit? Hehe, ano pa nga ba? Syempre excited akong makita si Angel, pero bigla kong naalala si Zio, kaya naman nagdahan-dahan ako sa pagpasok sa school, hinarangan ko na din ang mukha ko ng bag ko, at dahan-dahan akong umupo sa upuan ko.Naghihintay ako ng mangungulit sa akin dahil alam ko namang lalapit at lalapit pa din si Zio sa akin pero ilang minuto pa ay walang lumapit na Zio sa akin kaya naman tumingin ako sa upuan niya at wala siya."Dan, si Zio, nakita mo ba?" Tanong ko kay Dan, kaklase namin.Tumalikod naman si Dan sabay tingin sa akin."Hindi, hindi pa naman siya dumarating," sagot ni Dan sa akin."Ganun ba, sige, salamat," sabi ko sa kaniya at nagpatuloy siya sa ginagawa niya.I sighed in relief, buti na lang late siya ngayon p
Chapter 8: What If'sJack's PerspectiveIt's been two years na din at ako heto nag-aaral ng Medicine, while Angel is studying Architecture, nagkaiba kase kami ng kurso na gusto pero we are in the same University pa din naman."Jack," sigaw ni Angel sa akin habang papalapit siya sa kinatatayuan ko. It's been two years pero wala pa ding nagbabago sa kaniya, napakaganda niya pa din. Well, bihira lang kaming magsama at magkita dahil busy siya sa studies niya, and that's okay, naiintindihan ko naman siya sa part na iyon."Oh? Tapos na ba kayo?" Tanong ko sa kanya."Hindi pa nga eh, sorry Jack, pero mauna ka na munang umuwi matatagalan kase ako, pinuntahan lang kita sandali para naman hindi ka naghihintay sa akin," sabi niya."Kaya naman kitang, hintayin eh." Sagot ko sa kanya."I know that, two years mo na nga akong hinihintay eh," sabi niya, I didn't expect her to bring out that topic."Hehe, I kno
Chapter 9: FinallyJack's PerpectiveMatapos imonitor si Zio about sa Lung Cancer niya ay inihatid ko siya agad sa room niya para makapagpahinga."Thank you, bro." Sabi ni Zio sa akin."No problem, bro. Magpahinga ka na." Sabi ko at nag-aalala na ako sa kanya."Yes, ikaw din, bro. You better go home now," Zio said at humiga na siya sa hospital bed, and I nodded my head."Are you okay?" Tanong sa akin ni Dad pagkalabas ng pinto ng room ni Zio."Yes, Dad. I'm just worried about him," malungkot at mahina kong sagot."I understand you, son. You need a rest, let's go home," sabi ni Dad sabay tapik sa likod ko, I nodded and I followed after him. We went to the parking lot at si Dad naman agad pinuntahan kung saan niya ipinarada ang kotse niya habang ako patuloy lang sa pagsunod sa kaniya.Maya't
Chapter 10: His So SweetAngel's PerspectivePagkagising ko agad ay isang napakagandang araw ang sumalubong sa akin."Good morning, are you awake? Don't forget to eat your breakfast, see you around later. I love you!"- Jack"Waah!" I wanted to shout, it fluttered my heart, his text message was too short yet so sweet."Angel, breakfast is ready!" Yelled my mom downstairs and I stretched my arms as I yawned."Coming, mom!" I yelled back, but before I go downstairs I decided to send Jack a reply."Good morning! Yep, I won't forget, thank you. Eat your breakfast also. I love you too!"- Message sentHabang tinatype ko yung reply ko ay hindi ko maiwasan kiligin. Nilagyan ko pa ng hugs and kisses na emojis sa text ko, syempre that is to make him feel that I really do love him."What a great day t
Chapter 11: Two years of relationshipJack's PerspectiveTwo years na kami ni Angel, biruin mo matapos ang dalawang taon na paghihintay, umabot din kami ng dalawang taon na pagsasama but...yes there's a but... She is in the abroad na kase, 1 year in a relationship kami at naisipan ni Angel na mag-aral doon with his Dad, tanging sa screen lang kami nagkikita, log-distance kung tawagin.Tutol ako noong umpisa, kase hindi niya sinabi sa akin agad na may plano pala siyang mag-aral doon, pero sino ba naman ako para pigilan siya sa pangarap niya? Kaya naman in the end, I just let her go, kahit alam kong hindi magiging madali. Nasanay kase ako na kasama siya tapos bigla na lang siyang lalayo!Well, napakahirap, kase araw-araw mong namimiss ang mga yakap niya, no kisses na mamimiss kase we never been kissed. Oo, I respect her kaya hanggang yakap lang ako sa kanya, at halik sa noo at sa pisngi.Ilang beses na awayan na din