Chapter Forty

Isang mahigpit na yakap agad ang ginawa ni Dylan sa kanya ng mapagsolo na sila sa cabin nito.

"Hindi na ako magtatanong kung ayos ka lang, dahil alam kong shocked ka pa rin sa mga nangyari. I'm sorry if it turn out that way. Sa ganoon paraan ko naipaalam sa kanila ang tungkol sa atin. Forgive me, hmm?"

Bulong nito na kinintalan pa ng marahan na halik ang gilid ng kanyang ulo.

Naglapat siya ng labi. Yes, she's still in shocked. Actually, she's still trembling. Alam niyang ramdam nito iyon kaya nito nasabing hindi na ito magtatanong kung ayos lang siya. Because obviously, she's not.

Hindi na niya magawang magalit o sumbatan ito sa pabigla-bigla nitong naging aksyon kanina. It was now useless. Nangyari na ang nangyari. Alam na ng lahat sa Manor ang tungkol sa kanilang dalawa, and she knew, clearly knew, that news about them and about what happened will going to spread like wildfire in the whole kingdom.

She heave a deep sigh and just hug him instead. Ayaw na niyang magalit, ayaw na niya